Rok 1984 (wydanie pocket)

Muszę z przykrością stwierdzić, że jest to pierwszy tytuł z największych dzieł literackich wszechczasów, który mnie po prostu zawiódł. Postacie występujące w „1984” są wykreowane w taki sposób, że nie mogłem utożsamić się z żadną z nich, zaś przedstawione wydarzenia biegną bardzo powoli przez co lektura staje się nudna, a wręcz męcząca. Zdaję sobie sprawę, że wątek fabularny jest tylko tłem dla świata w książce i to on tu jest najważniejszy. Przedstawiony ustrój polityczny jest rzeczywiście bardzo podobny do komunizmu i jest faktem niezwykłym, że Orwell potrafił go przewidzieć jeszcze za swojego życia, lecz moim zdaniem ,mimo iż były to straszne czasy, to w książce są przejaskrawione i zbyt brutalne. Jest to tylko i wyłącznie moja subiektywna opinia na temat treści, a nie wydania, dlatego przy zakupie nikt nie musi się sugerować moją opinią. Zważywszy na to, że jestem osobą młodą zaznaczam, że mogłem jeszcze po prostu nie dorosnąć do niej emocjonalnie. :-)

George Orwell jak zawsze odpowiednio trafiający w punkt z właściwymi i zaskakującymi refleksjami dotyczącymi otaczającego świata przedstawia nam swoją kolejną książkę, którą przeczytałem jednym tchem. Z pewnością odniesienia do komunizmu i czasów współczesnych są bardzo trafne. Do tego samo porównanie świata to Wielkiego Brata jest zaskakujące. Ja uwielbiam pióro Orwella ponieważ zawsze mnie on zaskakuje, ale jednocześnie pozostawia pole do dokonania refleksji, dla mnie jest nie niezwykle ważne, abym sam wyciągną wnioski i przeczytanej książki.

Każde moje słowo to profanacja, bo kim jestem, żeby recenzować klasykę. Jeszcze mnie Varga w swoim felietonie wyśmieje bezlitośnie. Powiem tylko, że otwiorzyły mi się oczy na wiele spraw. Prędzej czy później każdego ta książka dopadnie.

Jeden z tych tytułów, z którym każdy powinien się zapoznać. Żadnego happy endu, ciągłe problemy z władzą, permanentna inwigilacja. Książka pozwala zrozumieć, że może jednak nie mamy się tak źle jakby się mogło wydawać.

Totalny must-have dla wszystkich tych, którzy poszukują prawdy o systemie stalinowskim. Wielki Brat nadal patrzy.

Genialna książka, którą czyta się niby lekko. To co przekazuje jest jednak ciężkie jak iryd...

Dobra, wciągająca książka, aczkolwiek trudna. Klasyk.

Świetna polecam gorąco

Oceanią włada komunizm. To, co powie Wielki Brat jest jedyną prawdą. W tym świecie kontrole i znikający ludzie to codzienność, zaś do popełnienia zbrodni wystarczy sama myśl. Praca nad Nowomową, która ma zmniejszyć ilość słów do minimum trwa. Winston Smith, członek Zewnętrznej Partii zajmuje się poprawianiem błędów rzeczowych w starych gazetach. Jest przykładnym obywatelem do czasu, w którym popełnia karygodną zbrodnie: kupuje dziennik i zaczyna w nim pisać. Prędko uświadamia sobie co zrobił i czeka na nieuchronne: Policja Myśli niewątpliwie już jest na jego tropie.

Orwell jest klasykiem, a klasyków jak wiadomo, ocenia się najtrudniej. Jego Rok 1984 to powieść powszechnie szanowana i uznawana za dobrą, a ja w żadnym razie nie mam zamiaru podważać tych opinii. To dobrze napisana i ciekawa powieść, którą każdy, zwłaszcza zainteresowany antyutopią, powinien przeczytać.
Chociaż Rok 1984 to książka fabularna to sama poprowadzona przez autora historia jest tylko wymówką do przedstawienia ewentualnej wizji świata w przyszłości autora (została wydana po raz pierwszy w 1949 roku). Pokazuje ustrój komunistyczny, który zaszedł zdecydowanie zbyt daleko – w którym kontrolowane jest dosłownie wszystko i nikt nie jest bezpieczny. By zrozumieć więc tą pozycje trzeba choć trochę znać kontekst jej powstania. Jeśli nie wiesz nic o tym ustroju prawdopodobnie prędko uznasz tę historię za jedną wielką, abstrakcyjną bzdurę. Jeśli jednak masz choć szczątkową wiedzę raczej odnajdziesz się w realiach tej historii. Możliwe jest jednak, że i tak i tak będziesz pukał się w głowę zastanawiając się, jak bardzo nielogiczne, a przy tym sensowne dla tamtej rzeczywistości jest wszystko co autor stworzył. Świat Orwella jest abstrakcyjny i genialny zarazem.
Bohaterzy są tylko sylwetkami w rękach pisarza, który mają pokazać nam to, co ich otacza. Właściwie pierwsza połowa powieści to same opisy systemu, przeplatane tylko krótkimi scenkami opisującymi poczynania Winstona Smitha: czterdziestolatka, który choć chce być wzorowym obywatelem to ma nieco zbyt szeroką myśl i powoli, powolutku próbuje zrozumieć otaczający go świat. Postać stworzona jest poprawnie, jednak nie powiem, abym specjalnie się z nią zżyła. Z resztą, taki chyba był zamysł autora.
Gdy akcja zaczyna nieco przyśpieszać poznajemy Julię – rudowłosą, młodą i energiczną dziewczynę, która zdaje się być uzupełnieniem Smitha. Tam, gdzie on ma wiedzę, tam ona ma energię. Wydaje mi się, że jest przy tym nieco bardziej wyrazista i szczerze mówiąc, gdybym miała wybierać z tych dwóch bohaterów raczej wybrałabym ją: ma w sobie pewną niewinność i urok, co przy tak przykrym tekście jakim jest Rok 1984 daje czytelnikowi chwilę wytchnienia.
Oj tak, to nie jest leciutka powieść. Klimat historii Orwella jest bardzo ciężki, nieprzyjemny, odstraszający. Odbiera wszelką nadzieję: na wiarę w ludzi, idee, lepsze jutro. Zdecydowanie to nie jest historia, która nada się na przyjemny wieczór z fajną książką. Czemu? Bo to książka bardzo dobra, wybitna; ale zdecydowanie nie fajna. Choć potrafi do pewnego stopnia wciągnąć nie pozostawia po sobie żadnej pozytywnej, przyjemnej aluzji. Ale nie, nie uważam tego za wadę! Przeciwnie, to atut tej pozycji. Zwłaszcza, że wokół mamy sporo książek, które chcą być smutne i poważne, a to jakoś im nie wychodzi...

Rok 1984 to pozycja, którą przeczytać trzeba, co do tego nie mam wątpliwości. Warto jednak pamiętać, by sięgnąć po nią ze świeżym umysłem i odpowiednim nastawieniem: po ciężkim, irytującym dniu pracy może tylko pogorszyć sytuacje, a nie przynieść komukolwiek radość z czytania. W końcu nie taki jest jej zamysł.

Trudno jest napisać cokolwiek odkrywczego o książce, która przeszła do kanonu literatury z łatką klasyki. Z pozoru zwyczajna, ale zarazem mocna. Prosta, ale niesamowicie dobra w swej prostocie. Urzekająco ludzka i przy tym bardzo smutna – taka jest historia przedstawiona przez George’a Orwella na kartach „Roku 1984”. To opowieść o komunistycznym świecie, w pełni kontrolowanym przez Wielkiego Brata i jego popleczników.

Autor „Folwarku zwierzęcego” przedstawia nam losy ludzi, którzy mieszkając wśród wszystkowidzących teleekranów skazani są na nieustający strach i samotność. Krzywo rozumiane pojęcia sprawiedliwości i równości dyktują tempo życia obywateli Oceanii. Kłamstwa i ułuda przyjmowane są za normalność, a każdy przejaw indywidualności spotyka się z surowym potępieniem. „Wojna to pokój”, „Wolność to niewola”, „Ignorancja to siła” – to trzy hasła, leżące u postaw reżimu panującego w antyutopijnym świecie stworzonym przez Orwella.

Społeczeństwo mieszkańców Oceanii, podszyte lękiem i bezradnością adaptuje się do warunków, w których przyszło mu funkcjonować. W swym uwielbieniu do władcy zatraca zdolność do samodzielnego myślenia. Ludzie stopniowo zmieniają się w szarą, bezładną masę, dostosowującą się do kształtu naczynia, w które wlewa je bezlitosny aparat Partii. Z dnia na dzień stają się sobie wrodzy, nie mogą zaufać nawet członkom własnej rodziny. Znacznym zmianom ulega również język, transformowany przez specjalistów do formy, w której nie pozwala na wyrażanie poglądów sprzecznych z ogólnie przyjętymi.

W tym świecie rozgrywa się osobisty dramat głównego bohatera powieści, Winstona Smitha, 39-letniego mieszkańca Londynu z owrzodzeniem żylakowym na prawej nodze powyżej kostki. Do głównych obowiązków Winstona, jako pracownika Departamentu Archiwów Ministerstwa Prawdy, należy korekta przeszłości w ten sposób, aby była w pełni zgodna ze stanem obecnym. Sfrustrowany swoim położeniem, tęskniący za normalnością, podejmuje kroki, które sprowadzają na niego liczne problemy. W swym optymizmie i desperacyjnym dążeniu do wolności zapomina, że w tak niespokojnych czasach darzenie drugiej osoby zaufaniem jest wyjątkowo głupim posunięciem.

Rozwój wydarzeń opisany na kartach powieści pozwala nam dobrze poznać charakter Winstona oraz motywy nim kierujące, a także kilka faktów z jego przeszłości. Zyskuje on ogromną sympatię czytelnika i wzbudza współczucie, wywołane beznadziejnością sytuacji, w której się znalazł. Smith jest osobą całkowicie zniszczoną przez system totalitarny, na jego przykładzie autor obrazuje nam okropność tego ustroju. Rządy Wielkiego Brata, ciągłe wojny Oceanii z innymi mocarstwami i wszechobecna manipulacja faktami łączą się w prawdziwe piekło, z którym muszą zmagać się ludzie roku 1984.

Osobiście uważam, że książka całkowicie zasłużenie od lat zbiera tak pozytywne noty na całym świecie. Nie ma w niej wielu zwrotów akcji, wątek główny rozwija się w bardzo zrównoważonym tempie, ale fabuła jest prowadzona w takim stylu, że nie sposób się od niej oderwać. Z czystym sumieniem mogę przyznać jej ocenę 5/5, lektura tej pozycji była dla mnie czystą przyjemnością.