Czarownice nie płoną (okładka miękka)

Autorka stworzyła historię, która już od pierwszych stron porywa czytelnika i roztacza nad nim aurę niepokoju. Toczące się wydarzenia są niejednoznaczne, utrzymując odbiorcę w ciągłym napięciu. Sugestie dotyczące istnienia sił paranormalnych przeciwstawiane są racjonalnym wyjaśnieniom, co pobudza ciekawość, ale i wywołuje pewnego rodzaju lęk. Jenny Blackhurst umiejętnie żongluje emocjami czytelnika, potęgując je i na przemian wyciszając w odpowiednich momentach. Ten klimat charakterystyczny dla dreszczowca towarzyszy odbiorcy od początku do końca i pod tym względem nie mam autorce nic do zarzucenia. Powieść nie należy do złożonych, opiera się na dwóch głównych wątkach, z których jeden dotyczy Ellie i jej funkcjonowania w społeczeństwie, a drugi Imogen, jej demonów przeszłości i obecnego życia. Narracja prowadzona naprzemiennie z perspektywy bohaterek wyjątkowo dobrze sprawdza się w tym przypadku. Dzięki niej łatwo dostrzec odmienność punktu widzenia dziecka oraz osoby dorosłej, różnice w sposobie myślenia i odbierania świata. Te dwie kreacje doskonale się uzupełniają, ale też wprowadzają na karty powieści sporo niejasności i niedopowiedzeń. Wszystko to przyczynia się do wytworzenia mglistej, niepokojącej atmosfery, o której wspominałam już wcześniej. Ciekawa i sprawnie skonstruowana fabuła niezmiennie podąża w kierunku punktu kulminacyjnego. Śledzący tok wydarzeń czytelnik pragnie poznać prawdę odnośnie Ellie oraz sytuacji, które zburzyły spokój w miasteczku. Akcja powieści jest płynna i dynamiczna, nie brakuje w niej nagłych zwrotów, co sprawia, że ciekawość rośnie z każdą stroną. Być może ktoś powie, że autorka nie ustrzegła się przed pewnymi schematami. Myślę jednak, że poradziła sobie całkiem dobrze, wykorzystując własne pomysły i szukając niecodziennych rozwiązań. Z pewnością dla wielu czytelników zaskakujące okażą się finałowe sceny tej historii. Bo chociaż odbiorca zyskuje odpowiedzi na wiele pytań, pozostawiony zostaje z wieloma innymi. "Czarownice nie płoną" to niezwykle ciekawy thriller psychologiczny z domieszką horroru, który z pewnością uprzyjemni wieczór każdemu miłośnikowi tego gatunku. To wciągająca, trzymająca w napięciu historia, która burzy spokój czytelnika i skłania go nie tylko do poszukiwania odpowiedzi, ale również do stawiania własnych pytań. Wywołuje dreszcze, budzi wiele emocji i pozostawia w niepewności nawet po zakończeniu lektury. Gorąco polecam!

Pierwszy raz miałam styczność z książką t Jenny Blackhurst. Generalnie to dobra powieść. Jednak nie wyróżnia się szczególnie na tle podobnych książek. W moim odczuciu to 100% thriller, dający lekki dreszczyk emocji. Powieść ta jest lekka w czytaniu, idealna na zimowy wieczór do ciepłej herbaty.

„Czarownice nie płoną” to sprawnie napisany, wciągający i klimatyczny thriller z elementami horroru. Nieoczywisty, zagadkowy, momentami przerażający – tym, jak okrutni mogą być ludzie. Polecam każdemu, kto lubi tajemnice. „Czarownice nie płoną” to sprawnie napisany thriller psychologiczny. Podobał mi się znacznie bardziej niż poprzednia książka Blackhurst „Zanim pozwolę ci wejść”. Motyw dziecka otoczonego mroczną tajemnicą, małomiasteczkowe przesądy i przekonania, a w tym wszystkim samotna i prześladowana w szkole dziewczynka – brzmi intrygująco? Blackhurst świetnie wykreowała atmosferę napięcia i tajemnic, łącząc ją z osobistą historią Imogen, niezbyt wesołą. Wszystko tu zagrało, wszystkie elementy doskonale się ze sobą łączą, tworząc spójną, wielowątkową opowieść.

„Czarownice nie płoną” to sprawnie napisany, wciągający i klimatyczny thriller z elementami horroru. Nieoczywisty, zagadkowy, momentami przerażający – tym, jak okrutni mogą być ludzie. Polecam każdemu, kto lubi tajemnice. „Czarownice nie płoną” to sprawnie napisany thriller psychologiczny. Podobał mi się znacznie bardziej niż poprzednia książka Blackhurst „Zanim pozwolę ci wejść”. Motyw dziecka otoczonego mroczną tajemnicą, małomiasteczkowe przesądy i przekonania, a w tym wszystkim samotna i prześladowana w szkole dziewczynka – brzmi intrygująco? Blackhurst świetnie wykreowała atmosferę napięcia i tajemnic, łącząc ją z osobistą historią Imogen, niezbyt wesołą. Wszystko tu zagrało, wszystkie elementy doskonale się ze sobą łączą, tworząc spójną, wielowątkową opowieść.

Bardzo dobra książka, trzymająca w napięciu do ostatniej strony.

Intrygująca, przeplatają się histore raz dziewczynki raz pani psycholog, wymaga skupienia, polecam

Czytając "Czarownice nie płoną" czy raczej "The Foster Child" (bo taki jest oryginalny tytuł), nie mogłam się pozbyć wrażenia, że czytam książkę zupełnie innej autorki niż "Zanim pozwolę ci wejść" - tak jak w przypadku "Dziewczyny z pociągu" i "Zapisanego w wodzie" Pauli Hawkins. Różnice wydają się co prawda dosyć subtelne, ale jednak. Przede wszystkim najnowsze dzieło Jenny Blackhurst wciąga już od pierwszych stron przesiąkniętych na wskroś małomiasteczkową atmosferą. Sama fabuła nie jest też tak schematyczna i prosta, a autorka nie miała najmniejszego problemu z przechodzeniem z jednego rodzaju narracji w kolejny. Główna bohaterka Imogen powraca po latach do rodzinnego miasteczka, z którego uciekła będąc zaledwie 15-letnią dziewczyną. Na miejscu próbuje się uporać z niełatwymi wspomnieniami, nową pracą w sektorze publicznym oraz rozdarciem pomiędzy chęcią posiadania dziecka, a lękiem o to jaką będzie matką i czy będzie w stanie pokochać na przekór temu, czego sama doświadczyła w dzieciństwie od zobojętniałej na wszystko matki. W Place2Be zostaje jej przydzielony przypadek 11-letniej Ellie, która straciła wszystko w pożarze domu. Dziewczynka nie potrafi się odnaleźć w nowej szkole, powszechnie jest uważana za dziwaczkę, a po Lichocie krążą plotki o tym, że... jest czarownicą i wie za dużo. Imogen zbyt emocjonalnie angażuje się w tą sprawę. Czy dziewczynka faktycznie jest niebezpieczna i wykazuje zdolności paranormalne, a może komuś zależy, by jak najszybciej się jej pozbyć i oczernić w oczach lokalnej społeczności? Autorka uraczyła nas otwartym zakończeniem, zasiewając w nas nutkę niepewności co do postaci Ellie. Gwiazdka wyżej niż w przypadku "Zanim pozwolę ci wejść".

Bez wątpienia jest to fenomenalna książka. Unikalna, wciągająca i przede wszystkim nieprzewidywalna historia, gorąco polecam!

ok, kto lubi ten doceni, szybka przesyłka, wygodne zakupy, polecam

Czarownice nie płoną to książka, dzięki której zawdzięczam moje pierwsze spotkanie z twórczością Jenny Blackhurst i raczej nie jest ono ostatnim. Słowo „czarownica” w tytule od razu przykuło moją uwagę i wiedziałam, że muszę tę książkę przeczytać. Fabułą wciągająca, mimo iż dosyć przewidywalna, to przyjemna, dla każdego lubiącego taki gatunek literacki, książka idealna na jesienny wieczór czy dwa.