Portret rodzinny (okładka  miękka, 11.2018)

Mocno poruszająca i wciągająca, w której dobro jest dobrem, a zło złem, lecz wybory nie podlegają jednoznacznej ocenie.

W bardzo ciekawy sposób przedstawiona historia z czasów wojny., inaczej niż zwykle. Polecam

Czyta się dobrze

Super książka

„Portret rodzinny” autorstwa Jenny Blum, to historia, której główna akcja zostaje osadzona w czasach II Wojny Światowej w miejscowości Weimar w Niemczech. To właśnie niedaleko tego miasta znajdował się obóz koncentracyjny Buchenwald. Główną bohaterką jest Anna, córka oficera SS. Losy Anny będziemy śledzić dwutorowo, w przeszłości, czyli podczas wojny oraz w latach 90, gdy poznamy jej córkę Trudy, która będzie próbowała zmusić matkę do wyjawienia prawdy o bolesnej przeszłości. Jedynym dowodem tej przeszłości jaki posiada Trudy jest stara fotografia: rodzinny portret Anny, jej córki i nazistowskiego porucznika z obozu koncentracyjnego Buchenwald, a podejrzenie, że Trudy jest jego córką, położyło się cieniem na całej jej życie. Akcja powieści od samego początku rozgrywa się dwutorowo. Poznajemy obie kobiety, przy czym autorka od samego początku poświęca zdecydowanie więcej czasu Annie, gdy ta mieszkała w Niemczech. Kreśli obraz młodej, pełnej życia kobiety, mieszkającej z wybuchowym ojcem, nazistą, który zaplanował dla niej całe życie i bynajmniej nie są to plany, które ucieszyłyby Annę. Jednak los spłata kobiecie okrutnego figla i popchnie ją na ścieżkę,z której nie będzie już odwrotu, a to co zgotuje jej przyszłość, naznaczy ją na resztę życia. Wszystko co spotyka Annę,pierwsza prawdziwa miłość i jej dramatyczne konsekwencje, wpadnięcie w łapy nazistowskiego porucznika z obozu koncentracyjnego Buchenwald i to co ten człowiek z nią zrobił–to obraz tak bolesny, że ciężko się o tym czytało. Dziewczyna nie potrafi również przymykać oczu na narastającą agresję wobec Żydów, za co przyjdzie jej zapłacić wysoką cenę. Autorka pisze o wszystkim co spotkało Annę bez ugrzecznienia, chwilami wręcz brutalnie przedstawia obraz postaci tragicznej, zniszczonej, zmuszonej do dokonania wyboru, który tak na dobrą sprawę nie mógł być inny. Zmuszenie do bycia kochanką nazisty złamało ją nie tylko fizycznie. Naznaczyło też jej wnętrze, sprawiło, że kobieta nigdy nie poradziła sobie z uczuciem poniżenia i poczuciem winy. Autorka w bardzo przejmujący sposób pokazała jak obersturmführer krok po kroku zawładnął jej ciałem i duszą, wyniszczając i jedno i drugie. W tej książce próżno szukać sentymentalnych obrazów z czasów koszmaru jakim była II Wojna Światowa i holocaust. To nie ten rodzaj historii. Autorka porusza temat, który w literaturze pojawia się bardzo rzadko, czyli jaki stosunek wobec Żydów mieli zwykli Niemcy i jest to obraz niejednoznaczny, trudny, bolesny. Pokazuje również skomplikowane relacja pomiędzy matką i córką, która nigdy nie potrafiła poradzić sobie z mgliście pamiętaną przeszłością i milczeniem na jej temat Anny.Obraz stosunków pomiędzy Anną a Trudy był dla mnie trudny w odbiorze i przeszywająco smutny. Było mi ogromnie żal obu kobiet. „Portret rodzinny” to niełatwa lektura. Mimo iż autorka ma dobry styl i pisze w bardzo przystępny sposób, tematyka powieści jest ciężka i niejako wymusza zwolnienie podczas czytania i zmusza do zadania sobie pytania „a co ty byś zrobił/zrobiła na miejscu Anny?”. I powiem Wam, że próba odpowiedzi na to pytanie nie jest łatwa. A historia Anny bardzo długo siedzi człowiekowi w głowie i wywołuje masę sprzecznych emocji. Mimo, że w wątku rozgrywającym się w latach 90 pojawia się kilkoro postaci drugoplanowych, to przyznaję szczerze, nie poświeciłam im wielu myśli. Tak bardzo zawładnęła moją wyobraźnią historia Anny i Trudy, że skupiłam się tylko na nich i byłam przekonana, że bohaterowie drugoplanowi wcale nie są tak ważni. Oczywiście okazało się inaczej, czym autorka mnie zaskoczyła. Jenna Blum porusza w swojej historii temat, który jest chyba trochę tabu–bo o tym co działo się z Niemcami podczas wojny i jakie ponieśli konsekwencje tego koszmaru zwykli obywatele praktycznie się nie mówi. Pani Blum zmierzyła się z tym tematem odważnie i uważam,że wyszła z niego zwycięsko. Niczego nie ubarwia, nie umniejsza koszmaru tamtych wydarzeń, nie próbuje tłumaczyć haniebnych zachowań. Po prostu pokazuje (za sprawą badań i wywiadów przeprowadzanych przez Trudy) jak to wyglądało. A dodać trzeba, że wie o czym pisze, bowiem przez cztery lata pracowała jako dziennikarka dla Fundacji Shoah Stephena Spielberga, dokumentując doświadczenia ocalałych z Holokaustu. Na uznanie zasługuje również to jak sprawnie połączyła fikcję z historycznymi wydarzeniami.Widać, że poświęciła wiele czasu i trudu na dopracowanie tej historii i wierne odmalowanie realiów tamtych czasów. „Portret rodzinny”to nie jest powieść,którą można określić jako piękną, bo to zbyt ciężki temat i zbyt przesiąknięty tragizmem.Ale niewątpliwie jest to historia pełna emocji i poruszająca do głębi. Czyta się ją powoli,bo nie da się inaczej.To zbyt trudny temat,aby „przelatywać”wzrokiem kolejne strony.W tej książce czytelnik wgryza się w fabułę, skupia na niej maksymalnie i daje wciągnąć do wydarzeń,co do których ma się jedynie nadzieję, że nigdy nie wrócą.

„Portret rodzinny” Jenny Blum to poruszająca, wręcz wstrząsająca opowieść przenosząca nas do Niemiec z okresu II Wojny Światowej. Autorka w ogromnie przejmujący sposób opisuje historię i dramat młodziutkiej Anny, córki niemieckiego oficera, mieszkającej w Weimarze. Bezdusznie traktowana przez ojca, młodziutka Niemka zakochuje się w żydowskim lekarzu. Splot wydarzeń powoduje, że Anna zostaje wmieszana w działania Ruchu Oporu i decyduje się ukryć pod dachem domu ojca swojego żydowskiego przyjaciela. Pomimo dramatu całej sytuacji oboje młodzi jeszcze bardziej zakochują się w sobie, aż Anna zachodzi w ciążę, a Max zostaje aresztowany przez Gestapo i trafia do obozu. Jak będzie wyglądała przyszłość Anny wychowującej samotnie córeczkę Trudy ? Jakie dramatyczne wydarzenia sprawią, że ta młoda, piękna dziewczyna nie będzie chciała nigdy potem rozmawiać na temat swojej wojennej historii ? Czy dorosła już Trudy upora się z przeszłością ? Jak wpłynie na nią historia jej pochodzenia, czy dowie się kim naprawdę był jej ojciec ? Czy będzie umiała porozumieć się z milczącą matką ? Po odpowiedzi na te pytania zapraszam Was do książki.

Wydawnictwo Szósty Zmysł szturmem podbiło polski rynek literacki. Każda kolejna książka była lepsza od poprzedniej. Lekkie potknięcie było przy Pucked, ale to można wybaczyć. Gdy w moje recę wzięłam "Portret Rodzinny" Jenny Blum aż mnie do niej trzęsło. Bardzo chciałam ją przeczytać. I się nie rozczarowałam ! To najwyższej jakości powieść historyczna. Wielopokoleniowa, niejednoznaczna. Wiele skrajnych emocji i uczuć rozrywa nasze serce na strzępy. Nie możemy z góry oceniać danego bohatera, bo dalszy ciąg akcji pokazuje jak bardzo się myliliśmy. Raczej nie sięgam po książki wojenne, o tym już wiecie. Ta książka zmusiła mnie do refleksji i pochylenia głowy. Zostawiła we mnie głęboki ślad i ciągle w myślach wracam do tej niezwykłej, trudnej i skomplikowanej historii. I ciągle się zastanawiam co bym zrobiła na miejscu matki Anny, a co gdybym była na miejscu jej córki Trudy. Ta książka swoją narracją przypomina mi powieści Kate Morton, gdzie również mamy doczynienia z punktem widzenia różnych bohaterów. . https://www.instagram.com/p/BxMixK5gbjT/