Popękane życie (okładka  miękka)

Lubię odkrywać nowych autorów literatury młodzieżowej, ponieważ dzięki temu mam szansę odnaleźć prawdziwe perełki. Wiem, że brzmi to strasznie typowo i nie ma w tym ani grama oryginalności, ale no cóż - tak to już u mnie jest. Kiedy na ekranie mojego laptopa wyświetliła się okładka książki Joanny Jagiełło, a ja ochoczo zabrałam się za lekturę opisu powieści - w mojej głowie już zaczął rodzić się plan na przeczytanie tej pozycji. Tak oto w moje ręce trafiło Popękane życie. Czy okazało się ono rzeczywiście tak popękane, jak mówi tytuł? Czy pozycja ta zasługuje na uwagę? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w tej opinii. Dotychczasowe życie trójki rodzeństwa: Laury, Leo i Leny było dość spokojne. Mogli liczyć na obecność i pomoc swoich rodziców. Teraz jednak coś zaczęło się psuć... tata coraz więcej czasu spędza poza domem, a mama chodzi zdenerwowana i nie ma nawet chwili dla swoich dzieci. Wspólne wakacje stają się momentem kulminacyjnym, a po powrocie do domu ojciec wyprowadza się z domu. Tak ma teraz wyglądać ich wspólne życie? Rozwód rodziców jest już przesądzony, a w tym wszystkim muszą odnaleźć się dzieciaki... Czy istnieje jeszcze szansa na happy end? Powiem szczerze, że zaczynając lekturę tej powieści, nie spodziewałam się aż takiego ładunku emocjonalnego, jaki ostatecznie otrzymałam. Gdzieś w mojej podświadomości ulokowałam sobie przekonanie, że będzie to ważna młodzieżówka, ale z pewnością nie wywoła we mnie takiej burzy. Jakże się pomyliłam... Sam początek jest tylko zwiastunem wszystkiego tego, co będzie spotykało naszych bohaterów. Z czasem zaczyna robić się poważnie, a irytacja czytelnika tylko rośnie - za chwilę wyjaśnię dlaczego. Głównymi bohaterami tej historii jest rodzeństwo. Laura, Leo i Lena to tak naprawdę jeszcze dzieciaki, które teraz stają na dosłownym rozdrożu - stać murem za mamą czy pójść śladem taty? Bardzo polubiłam te postaci, ponieważ każda z nich ma swój określony charakter i sposób radzenia sobie z tą całą sytuacją. Laura stara się walczyć o swoje marzenia, a jednocześnie robić wszystko, by dbać o rodzeństwo. Leo odcina się od wszystkiego i wszystkich, a zamiast tego skupia się na miłości do zwierząt. Lena z kolei stawia samą siebie w roli tej, która ma plan na naprawę wszystkiego i nie spocznie, póki go nie zrealizuje. Z jednej strony budzi to podziw, lecz z drugiej bardzo mocno chwyciło mnie za serducho. Rodzice głównych bohaterów zostali przedstawieni bardzo dobrze, ale budzili moją ogromną złość. Zarówno ojciec, jak i matka nie dbali o uczucia swoich dzieci. Tak mocno skupili się na wzajemnym oskarżaniu o rozpad małżeństwa, że zapomnieli o tym, co muszą czuć ich własne dzieci. Dodatkowo namawianie potomstwa do tego, by stawało po jednej ze stron, jest obrzydliwe i nigdy nie powinno mieć miejsca. Autorka ukazała tym samym, jak bardzo często wygląda taka sytuacja w rodzinie i zrobiła to na tyle realistycznie, że momentami zapominałam, iż ci bohaterowie to wytwór wyobraźni Joanny Jagiełło. Swoją drogą, na uwagę zasługuje fakt, jak dobrze autorka pisze. Ma ona lekkie pióro, którym dosłownie czaruje czytelnika, choć przedstawia niezbyt radosną historię. Co więcej, na uznanie zasługują również dialogi między rodzeństwem, które nie wzbudzały we mnie zażenowania i takiego silnego odczucia, że osoba dorosła próbuje na siłę pisać po młodzieżowemu (wspominam o tym, ponieważ czasem się to zdarza). Popękane życie to bardzo wartościowa powieść dla młodzieży, ale i dla starszych czytelników. Wiele z niej mogą wynieść i młodzi i starsi, dlatego też ta książka w moich oczach staje wysoko w rankingu powieści dla młodzieży. Jeśli lubicie tego typu powieści, to zdecydowanie powinniście zainteresować się i tym tytułem.

Są książki, które gdy się je czyta, to już po kilku stronach się wie, że są bardzo dobrze napisane. Że zostały napisane z wielkim zaangażowaniem i mają do przekazania wartościową treść. Dokładnie takie odczucia pojawiły się u mnie w podczas czytania książki Joanny Jagiełło „Popękane życie”. Chociaż temat, który podęła Autorka, nie był łatwy – głównym tematem tej powieści jest rozwód dwojga ludzi oraz to, jak może być on odbierany z perspektywy dorastających dzieci. Laura, Leo i Lena – to trójka rodzeństwa, którzy mieli życie niczym z bajki. Piękne mieszkanie w centrum Warszawy, wspaniałych przyjaciół i… kochających się rodziców. Kochających się – do czasu, aż w pewnym momencie wszystko w ich życiu powoli zaczyna „pękać”. Ich rodzice, Hanka i Marek, przez dwadzieścia lat byli zgodnym, szczęśliwym, niemal idealnym małżeństwem. Spędzili wspólnie wiele pięknych chwil, jeździli razem na wakacje, byli dumnymi rodzicami trojga dzieci. Z czasem jednak w ich związku zaczęło się dziać coś, co stopniowo doprowadziło do jego rozpadu… „Popękane życie” to książka, w której główni młodzi bohaterowie próbują poradzić sobie z rozwodem swoich rodziców. Każde z dzieci radzi sobie w zupełnie inny sposób, a droga, którą muszą pokonać zanim chociaż częściowo zrozumieją tę nową sytuację, jest długa. Powieść ta dedykowana jest bezpośrednio młodzieży. I myślę, że może ona być szczególnie pomocna dla tych młodych, których rozwód rodziców dotyczy osobiście. Książka ta może pokazać im, że choć doświadczenie rozwodu rodziców jest dla nich bolesne, to nie tylko oni przez takie doświadczenie przechodzą, a także sytuacja, której doświadczają, nie jest „beznadziejna”. „Popękane życie” to powieść pełna zwrotów akcji i niespodziewanych momentów; pokazuje, że życie często nie jest kolorowe… Ale też daje nadzieję, że te wszystkie trudne momenty to tylko jakiś etap naszego życia – a ono nieustannie się toczy. I choć nie wiemy w stu procentach, co nas czeka w przyszłości, poprzez to, co robimy „tu i teraz”, wpływamy na nasze (szczęśliwe) życie. Książka ta zdecydowanie jest jedną z lepszych, które czytałam w ostatnim czasie. Uważam, że jej treść jest bardzo wartościowa, może być pomocna dla młodzieży doświadczającej rozwodu rodziców, ale także może być pomocna dla osób, które pracują z dziećmi i młodzieżą i które chcą jeszcze lepiej rozumieć ich potrzeby, uczucia i sposób rozumienia świata. Wiadomo, że każdy doświadcza trudnych sytuacji w różny sposób i w różny sposób sobie z nimi radzi – pewne rzeczy jednak zawsze są wspólne i mogą one okazać się cennym drogowskazem.

Utrata poczucia bezpieczeństwa. "Popękane życie" Joanny Jagiełło to historia poruszająca arcytrudny temat, którym jest problem utraty poczucia bezpieczeństwa w sytuacji, w której znika nasza spokojna przestrzeń i codzienna tarcza, jaką zwykliśmy widzieć w naszej rodzinie. Książkę napisano z myślą o młodych czytelnikach, a jej główni bohaterowie to trójka rodzeństwa, które przeżywa rozwód rodziców i związane z nim problemy. Wspomniane rodzeństwo to Laura, Leo i Lena. Laura przygotowuje się właśnie do matury, jej brat Leo jest licealistą, a najmłodsza z rodzeństwa Lena to perfekcyjna uczennica podstawówki. Pewnego dnia rodzice oznajmiają im, że się rozwodzą. Dotychczasowe życie dzieci całkowicie się zmienia. Muszą się zmierzyć z nową rzeczywistością, w której nie mają już bezpiecznej przystani – pełnego ciepła domu z mamą i tatą. Lektura to świetne studium potencjalnych problemów dzisiejszej młodzieży, która mimowolnie uczestniczy w procesie rozpadania się jej codzienności i oazy bezpieczeństwa, którą jest rodzina. Wewnętrzny świat nastolatka znajdującego się w takiej właśnie sytuacji został przez Joannę Jagiełło bardzo dobrze odmalowany, ze wszystkimi jego blaskami i cieniami. Cieni w tej opowieści jest wprawdzie więcej, ma to jednak swój konkretny cel - jest nim ukazanie tego, co może się stać jeśli dorastający "(już prawie nie) dzieciak" popadnie w problemy, których przyczyną jest utrata poczucia bezpieczeństwa. "Popękane życie" to powieść dla młodzieży, która porusza ważny temat relacji rodzinnych oraz poczucia bezradności i osamotnienia, w momencie gdy rodzina zaczyna się rozpadać. Rozpad więzi rodzinnych powoduje u bohaterów problemy szkolne, problemy z przyjaciółmi oraz złość, apatię, a w końcu depresję. Każde z dzieci stara się na swój sposób radzić sobie z nową sytuacją. Bardzo mądra i bardzo potrzebna książka. Dotyka ona tematów trudnych, ale mówienie o nich jest konieczne. Lepiej nie zamiatać ich pod dywan. HarperCollins Polska - dziękuję. #popękaneżycie #joannajagiełło #harpercollinspolska #dziecięceemocje #rozwód #bezpieczeństwo #rodzina #cosnapolce #dladzieci #ksiazkidladzieci #booksforkids #bookstagram

Rozwód bywa trudny nie tylko dla małżeństwa, ale i dla ich dzieci. Jak przejść przez rozpad rodziny? Jak pogodzić się z nową sytuacją? W powieści Joanny Jagiełło możemy spróbować zrozumieć perspektywę rodzeństwa postawionego w obliczu właśnie takiego problemu. Autorka podeszła do tematu w sposób bardzo otwarty i szczery. Przyznaję, że nie spodziewałam się rozłożenia rozwodu rodziców na czynniki pierwsze a jednak jestem bardzo zadowolona z ugryzienia tematu bardzo drobiazgowo a wręcz psychologicznie. Na podstawie przeżyć bohaterów mogłam zrozumieć cały trudny, zachodzący w nich proces a także wyciągnąć wnioski z podejmowanych przez nich decyzji. Poznajemy historię z perspektywy rodzeństwa. Laura, Lena i Leo wiodą beztroskie młodzieńcze życie do momentu, gdy ich rodzice informują ich o rozwodzie. Nagle wszystko całkowicie wywraca się do góry nogami. Obserwujemy jak zaczynają się zmieniać, jak pogarszają się ich szkolne stopnie, jak tracą poczucie bezpieczeństwa, bo to co uważali za pewnik nagle ucieka im spod nóg. Smutno się na to patrzyło, bo dużo było w tym racji, dużo prawdy i poparcia w prawdziwym życiu, ale i takie tragedie się zdarzają, tylko potrzeba kogoś kto pomoże nam przez to przejść. Temat trudny, więc i fabuła jest nacechowana ciężkimi emocjami. Nie jest to depresyjna książka chociaż i ten motyw zostaje poruszany, ale bardzo skupia się na etapach przechodzenia przez problem oraz pokazuje jak każdy z nas indywidualnie podchodzi do danej sytuacji. Przyznaję, że bardzo polubiłam rodzeństwo i kibicowałam im w znalezieniu równowagi a sama historia była dla mnie piekielnie emocjonalna. Często przyłapywałam się na rozmyślaniu o tym jak ja czułabym się na miejscu tych młodych ludzi a ich przeżycia były dla mnie równie intensywne co dla nich. "Popękane życie" kierowane jest do młodzieży, ale to lektura w której każdy znajdzie coś dla siebie. Silna w przekazie, mądra i szczera, udowadnia, że każdy z nas zmaga się z prywatnymi demonami, które mają swoje odzwierciedlenie w popełnianych błędach. Autorka podeszła do tematu z zaangażowaniem i pokorą, serwując nam solidną lekcję życia.

Laura, Leon i Lena mieli dobre życie, takie jakie chciałoby mieć większość osób w ich wieku. Nie mieli na co narzekać do momentu, gdy ich rodzice zaczęli spędzać czas raczej oddzielnie, a później nastał czas na wielkie, niekończące się kłótnie. Dzieci miały nadzieję, że wszystko można jeszcze poukładać, ale niestety sprawy były poważniejsze niż mogło im się wydawać. Laura miała przed sobą egzamin maturalny, Leo był licealistą, a Lena doskonale radziła sobie w szkole podstawowej, ale żadne z nich nie potrafiło poradzić sobie z rozwodem rodziców, który spadł na nich nagle, jak grom z jasnego nieba. Na rynku wydawniczym pojawia się bardzo dużo książek dla nastolatków, ale nie wszystkie poruszają trudne i ważne tematy. „Popękane życie” autorstwa Joanny Jagiełło to lektura, która przedstawia sytuację trojga dzieci, które muszą poradzić sobie z rozwodem rodziców. Tematyka bardzo ważna, która dotyka wielu osób w naszym kraju i na świecie. Autorka przedstawiła ten temat w bardzo szczery sposób, a całość ukazała właśnie z perspektywy dzieci. Krok po kroku czytelnik poznawał emocje dzieci, to jak radzą sobie w nowej i trudnej sytuacji, dlaczego podejmują takie, a nie inne decyzje. Tak naprawdę rozwód został rozłożony na czynniki pierwsze, dzięki czemu można było dowiedzieć się więcej o psychologicznych procesach, które następowały u naszych głównych bohaterów. Życie dzieci zmienia się, z otwartych i radosnych, stają się przygnębione i zamknięte w sobie, ich oceny pogarszają się, czują się zagrożone, porzucone i osamotnione w swoich uczuciach. Tematyka nie jest łatwa, dlatego sama książka mimo tak słodkiej okładki, jest gorzką pigułką, którą warto przełknąć. „Popękane życie” to emocjonalna opowieść o kolejnych etapach radzenia sobie z trudną sytuacją. To książka skierowana do młodszych odbiorców, ale myślę, że rodzice powinni się z nią zapoznać. To mądra lektura, a takich ostatnio pojawia się coraz mniej, więc warto skorzystać. Polecam!

Niedawno swoją premierę miała najnowsza książka Joanny Jagiełło „Popękane życie". Autorka tej powieści jest polską pisarką, anglistką oraz poetką, która opublikowała wiele innych znanych książek takich jak: „Urodziny", które znalazły się w ścisłym finale 28. Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego. W ciągu jej kariery wiele dzieł pani Joanny zostało nagrodzone oraz wyróżnione. W „Popękanym życiu" czytelnik poznaje historię trójki dzieci, których życie nagle zaczyna się kruszyć. Dzieci zaczynają zauważać chłód między swoimi rodzicami, w ich relacji już od dłuższego czasu nie dochodzi do porozumienia. Częste kłótnie doprowadzają do wyprowadzenie się ojca z domu oraz rozwodu rodziców. Laura, Leon oraz Lena muszą się pogodzić z rzeczywistością, w której nie ma ciepła rodzinnego, którym zawsze ich obdarzali rodzice. Joanna Jagiełło w swojej powieści porusza ważny temat związany z relacjami rodzinnymi oraz z bezradnością w sytuacjach, z których nie ma wyjścia. Autorka ukazuje częsty problem rozwodów oraz przedstawia czytelnikowi prawdziwe uczucia dzieci, których życie już nigdy nie będzie takie same. W momencie, gdy rodzinna zaczyna się rozpadać, każdy z dzieci radzi sobie na swój sposób. Na początku wydaje się, że wszystko można naprawić. Niestety sytuacja bardzo źle wpływa na samopoczucie dzieci, każdy z nich reaguje inaczej – agresją, smutkiem oraz poczuciem osamotnienia. Ukazane jest też poczucie winy, którym dzieci same siebie obarczają, gdyż każdy z nich szuka problemu w sobie. „Popękane życie" Joanny Jagiełło to bardzo uczuciowa powieść, która wskazuje nam, że mimo różnych przeszkód musimy iść dalej. Autorka jak nikt rozumie uczucia dzieci odsuniętych od rodziców, gdyż sama urodziła się dwa lata po rozwodzie. Ze względu na przesłanie oraz historie pochłaniającą czytelnika mogę polecić książkę każdemu chętnemu czytelnikowi. N. Y. Szkolny Klub Recenzenta

Rozwód to emocjonalny czołg nie tylko dla małżonków, ale także i dla ich dzieci. Rodzice zaczynają traktować się jak powietrze, przerzucać się winą. Próbują też wybielić się, żeby skłonić dzieci do tego, by częściej z nimi przebywały. Wiadomo, że fajniejszy jest ten rodzic, który mniej wymaga. Laura, Leon i Lena żyli beztrosko do czasu, aż rodzice nagle zaczęli się unikać, a potem kłócić. W końcu ojciec wyprowadza się z domu, a małżeństwo pędzi ku rozwodowi. Choć dzieci podejmują próbę pogodzenia rodziców, sprawy zaszły już za daleko. Plusem tej powieści jest to, że poznajemy historię z perspektywy dzieci. Możemy przekonać się, co robią z nimi poszczególne etapy rozpadu rodziny. Jak sobie z tym radzą albo nie radzą. Rozwód w końcu wywraca ich życie do góry nogami. Cały poukładany świat legł w gruzach. Myślę, że ta książka może pomóc młodym czytelnikom, których rodzice właśnie się rozwodzą. Będą w stanie wejść w ich buty. Może i czasem nieco zgrzytały mi dialogi, ale koniec końców polubiłam te dzieciaki i nie było mi obojętne to, co się z nimi stanie. Chciałam, żeby na nowo odnalazły spokój. Bardzo dobrym pomysłem było również umieszczenie na końcu powieści numerów kontaktowych dla dzieci, które potrzebują pomocy To była trudna emocjonalnie historia. Nie zliczę, ile razy miałam ochotę, żeby potrząsnąć rodzicami albo którymś z dzieci. Tyle że za moment nachodziła mnie refleksja, że mnie z perspektywy fotela łatwo jest pewne rzeczy oceniać, a pojęcia nie mam, jak zachowałabym się na ich miejscu. Nawet nie spodziewałam się, że ta książka mnie tak rozłoży na łopatki. To bardzo ciężki kaliber, ale warto mieć ją na uwadze. Pokazuje, jak trudne wydarzenia z życia mogą odbić się na zdrowiu i do czego może doprowadzić zaniedbanie emocjonalne. To przestroga dla dorosłych i ręka wyciągnięta w stronę dzieci.

Kto pilnie obserwuje mój bookstagram (co jest nie lada wyzwaniem przy nowym algorytmie Instagrama), ten wie, że całkiem niedawno czytałam książkę o uzależnieniach, głównie dzieci. Tak się sprytnie składa, że właśnie mam okazję porównać przyswojone tam wiadomości z najnowszą powieścią młodzieżową Joanny Jagiełło, rozgrywającą się na tle współczesnej Warszawy.  Jak wypadła? Lepiej niż dobrze. Modelowy przykład rodziny, niemal dwudziestoletni związek, ojciec pracujący w korpo, matka psycholog, trójka w miarę dobrze funkcjonujących dzieci i pies. Co może pójść nie tak? Fundament bezpieczeństwa zaczyna się kruszyć, pęknięcia powoli destabilizują budowaną latami konstrukcję. Radość dnia codziennego niweczą kłótnie i jadowite słowa, które wbijają się w delikatną tkankę niegdysiejszej miłości i szacunku. W głowach dzieci rozkręca się chaos. W dniu rozstania rodziców ich życie ulega bolesnej dezorganizacji, niby to nie ich problemy, bo to w końcu dorośli nie umieją się dogadać, jednak to oni tracą najwięcej. Przymusowe wybory, ciągła zmiana miejsca zamieszkania, brak funduszy na dodatkowe zajęcia, samo patrzenie na nienawiść jednego rodzica do drugiego boli, a ten ból zagłusza się na różne sposoby, i w tym temacie autorka poradziła sobie świetnie. Książkę czyta się doskonale, choć bez przyjemności (proszę nie zrozumieć źle, trudno jest bowiem odczuwać przyjemność, będąc świadkiem rozrywanej na kawałki rzeczywistości, która powinna być oazą bezpieczeństwa i spokoju). Myślę, że zarówno dorośli, jak i młodzież sięgając po tę historię, odnajdzie tam cząstki swojego życia, a to zmusza do refleksji. Na końcu zamieszczono miejsca i numery telefonów, pod którymi nieletni mogą uzyskać pomoc, gdyby ich świat okazał się w jakimś momencie nie do udźwignięcia. IG @angelkubrick

Laura jest najstarszą z rodzeństwa i oczkiem w głowie taty. Właśnie przygotowuje się do matury, dużo czasu poświęca na naukę, wolne chwile spędza z chłopakiem i robi plany na dalsze życie. Jej młodszy brat Leo jest licealistą i nie interesuje go zbyt wiele poza grami. Z kolei najmłodsza siostra Lena jest ulubienicą mamy i perfekcyjną uczennicą podstawówki. Razem z rodzicami tworzą idealną rodzinę, jednak okazuje się, że od jakiegoś czasu nic już nie jest idealne, a rodzice postanawiają się rozwieść. Przed dziećmi nowy etap w ich życiu. Wszystko zaczęło się od dziwnych kłótki, milczenia. Potem nastąpiło rozstanie. Rodzice przestali ze sobą mieszkać, a oni stracili dom i poczucie bezpieczeństwa. Każde z nich mocno to przeżyło, a na dodatek ciągle towarzyszą im ich własne problemy, z którymi nie do końca potrafią sobie poradzić. Wiem jak trudne bywają rozstania rodziców, ale to, jakie piekło zgotowali rodzice tej trójki dzieci jest nie do pomyślenia. Każde z nich przerzucało swoje problemy i niespełnione ambicje na dzieci. One słyszały o zdradach, detektywach, o tym, że nie ma pieniędzy na korepetycje, bo to drugie nie chce zapłacić. To było straszne, toksyczne. Jest to książka skierowana do młodzieży, ale chyba bardziej przydałaby się dorosłym, bo chociaż daje swego rodzaju pocieszenie i pokazuje, że dzięki wspieraniu się przez rodzeństwo nawzajem można przez to przejść i wyjść na prostą, to jednak rodzice powinni wiedzieć czego nie robić dzieciom, a o tym oni często zapominają, kiedy do głosu dochodzą ich własne emocje. Poza tym nie każdy ma rodzeństwo, tak jak to było w tym przypadku.

Książek młodzieżowych na polskim rynku jest naprawdę bardzo dużo. Nie wszystkie dotykają typowo rozrywkowych tematów, co także zasługuje na uwagę. Nie da się ukryć, że bardzo ważne są także wydania poruszające niezwykle ważne tematy. Jednym z nich jest rozwód rodziców, który może mieć miejsce z różnych powodów. W tym wydaniu poruszony został właśnie taki temat, który pokazuje, że w tym przypadku warto zwrócić uwagę na emocje dzieci, a nie mszczenie się na swoim partnerem, gdyż to do niczego dobrego nie prowadzi. Głównymi bohaterami jest trójka bohaterów, którzy już w wakacje zauważyli, że między ich rodzicami zaczęło się gorzej dziać. Matka dzieci skupiła się na własnych emocjach i chęci odegrania się na mężu. W tym przypadku zupełnie zapomniała o zwróceniu uwagi na to, jak w tej sytuacji czują się jej dzieci. Czy kobieta w porę się opamiętała i zrozumiała co jest w tej sytuacji najważniejsze? Jak zareagował na to mąż i ojciec? Jest to typowo młodzieżowe wydanie, jednak powinno zostać ono przeczytane przez rodziców, którzy mają w planach się rozstać. Joanna Jagiełło pokazuje w niezwykle przystępny sposób jak mogą wyglądać relacje między rozchodzącymi się małżonkami. Wydanie nie jest za obszerne i przedstawienie całości w fabularyzowanej formie jest niewątpliwie zaletą tej publikacji. Warto polecać dalej takie ciekawe pozycje i tak też będę robić. Serdecznie zachęcam do lektury nawet gdy w tej chwili jest nieaktualny. Zawsze można wesprzeć kogoś kogo rodzice się rozstają.