Polowanie. Kryształowi. Tom 3 (okładka miękka)

Uwielbiam te serię

Godne polecenia

Wciąż polecam

Super

Czy jesteś kryształowo czysty? Służyć. Chronić. Stać na straży prawa i sprawiedliwości. Mogłoby się wydawać, że to wszystko zadania, które należą do funkcjonariuszy policji, choć tak naprawdę nie zawsze jest to oczywiste. Praca bowiem, która jest swojego rodzaju misją, nie zawsze jest tak rozumiana, a szeregi policji zasilają jednostki sfrustrowane, narzekające na wszechobecne niebezpieczeństwo, biurokrację, zarobki, czy sam charakter pracy. Dlatego też – niestety – wielu policjantów odchodzi ze służby, nie tylko na własną prośbę, ale też w wyniku różnych nadużyć, których się dopuszczają. Biuro Spraw Wewnętrznych Policji ma zatem co robić, a prowadzone przez niego kontrole dotyczą rozmaitych spraw, w których policjanci przekraczają swoje uprawnienia. Kiedy zachodzi podejrzenie nieuzasadnionego użycia broni palnej, również zajmuje się tym wspomniana komórka kontroli. W jaki sposób ma jednak poznać prawdę, skoro po śmierci mężczyzny podejrzanego o porwanie Barbary Kruk wszyscy obecni przy zdarzeniu policjanci składają identyczne zeznania? Wyjątkowa zgodność w zeznaniach budzi podejrzenia, ale jeszcze bardziej interesująca jest sytuacja, kiedy nagle wszyscy funkcjonariusze zaczynają oskarżać jedną z policjantek – ta zaś ginie pod kołami pociągu… O tym, jak funkcjonują policjanci, jak bardzo kulawy jest cały system, do czego zdolni są przedstawiciele prawa i jaka gangrena toczy policję porywająco pisze Joanna Opiat-Bojarska, demaskując całe zło, które zagnieździło się w komórkach służb mundurowych. Seria „Kryształowi” jest przykładem mocnego uderzenia w stróżów prawa, ale także sygnał do opamiętania. Tym razem, w trzeciej części cyklu, pt. „Polowanie”, opublikowanej nakładem Wydawnictwa MUZA, znów poszukiwać będziemy prawdy, znów lawirować pomiędzy dobrem a złem, poznając przy tym kulisy działania elitarnej jednostki policji. Zastanowimy się też, na czym ta elitarność polega … Po powieść sięgnąć mogą nie tylko zwolennicy kryminalnych historii oraz ci wszyscy, którzy cenią sobie pióro Opiat-Bojarskiej. To również doskonała lektura dla tych wszystkich, którzy lubią doszukiwać się we wszystkim ukrytych pobudek, demaskować fałsz, mają silne poczucie sprawiedliwości. Którzy nie tolerują anonimów, albo – przeciwnie –traktują je jako narzędzie do zdemaskowania nieuczciwości. Takie właśnie anonimy dotyczą m.in. osoby Drivera. Kto może znać prawdę? Kto może chcieć mu zaszkodzić? Mężczyzna decyduje się na spotkanie z dziennikarką w uroczej kawiarni Ptasie radio, ale już wkrótce lokal ten staje się światkiem krwawej zemsty. W ślad za Driverem wkracza bowiem zabójca Jak zakończy się ta historia? Czy Driver przeżyje postrzał? Jaka tajemnica kryje się za śmiercią policjantki uczestniczącej w poszukiwaniu porywacza Kruk? Co lub kogo próbują kryć policjanci? Czy Kryształowi są rzeczywiście kryształowo czyści? Te wszystkie pytania pojawiają się lawinowo podczas lektury „Polowania”. Choć ta część jest nieco słabsza niż poprzednia, to jednak wciąga nas w wir wydarzeń, nie pozwalając odetchnąć, zmuszając do opowiedzenia się po jednej ze stron i siejąc ziarno wątpliwości w kwestii uczciwości tych, którzy powinni być przykładem. Frapująca fabuła, lawinowo tocząca się akcja, moralne dylematy – to wszystko znajdziemy w powieści Opiat-Bojarskiej, która wstrząsa w posadach naszym przekonaniem o tym, że jesteśmy bezpieczni, że możemy zaufać systemowi sprawiedliwości oraz funkcjonariuszom policji. To błąd – nie możemy ufać nikomu. Justyna Gul Qultura słowa

Serię Kryształowi powinien znać każdy kogo ciekawią policyjne brudy i sekrety doprawione niesamowitym, ciężkim co prawda klimatem, ale bez niego książka nie miałaby tego czegoś co sprawia, że wciąga nas w wir wszystkich dynamicznych wydarzeń. To jeden z tych tytułów, które trzeba przeczytać. Jeśli myśleliście, że o policji i Biurze Spraw Wewnętrznych Policji wiedzieliście wiele, to ta książka pokaże Wam, że jeszcze dużo przed nami. "Kryształowi. Polowanie" to kolejne spotkanie z ostrym jak brzytwa językiem Joanny Opiat-Bojarskiej, którego nigdy za wiele. Całkowicie odnalazłam się w tym brutalnym, męskim i bezwzględnym policyjnym świecie. Co więcej przepadłam tak, że najchętniej czytałabym więcej tego typu książek, dlatego liczę na autorkę, że jednak pojawią się kolejne tomy. W tej części nadal poznajemy działania podejmowane przez Drivera, jednak sprawy coraz bardziej się komplikują. Śledztwo dotyczy zastrzelenia podejrzanego o porwanie przez policjanta, jednak sprawa coraz bardziej zaczyna przypominać bagno, z którego bardzo ciężko się wydostać nie tylko prześwietlanym policjantom, ale i Driverowi, który musi ułożyć wszystkie fakty w całość. Jednak jak to w książkach Joanny Opiat-Bojarskiej bywa, nie samą pracą żyje człowiek, tak samo i główny bohater miewa różne przygody poza życiem zawodowym. To wszystko składa się na genialną opowieść o pracy policji, o jej wadach, zaletach, o hierarchii wartości, moralnych i etycznych wyznacznikach, których poszczególne osoby są pozbawione. Tą serię mogę zdecydowanie zaliczyć do najlepszych, jakie opowiadają o pracy policji. Może często zbyt przejaskrawione, ale myślę, że to właśnie nadaje tej powieści wyrazu i smaku. Ciężki, dosadny język nie każdemu będzie odpowiadał, jednak dla mnie było to wszystko idealnie wyważone, wręcz moim zdaniem to taka wisienka na torcie, która w najdrobniejszym szczególe dopełnia tę powieść. Poza tym, na duży plus zasługuje akcja, akcja, dużo akcji. To na prawdę dynamiczna i energiczna historia, którą trzeba czytać w całkowitym skupieniu, tak aby nie stracić ani jednego wątku. Myślę, że wielu z Was będzie usatysfakcjonowanych z lektury tej powieści. Ja byłam i z całego serducha mogę Wam polecić. W tym świecie nic nie jest pewne, na nikogo nie można liczyć i nikt nie jest lojalny. Kłamstwa, brudy, seks, narkotyki, porachunki i długi wdzięczności względem bandytów, to było, jest i będzie istniało we współczesnym świecie, a Joanna Opiat-Bojarska zrobiła z tego fenomenalny fundament pod genialną i oryginalną policyjną opowieść, która udowadnia, że kiedy władza uderza do głowy, wszystko inne przestaje mieć znaczenie. Smutno mi, że to koniec tej serii, mam jednak ciche marzenie, że kiedyś będzie jeszcze kolejna część. "Kryształowi" to cykl całkiem dobrej lektury, po której będziecie się zastanawiać, co tak na prawdę w życiu jest ważne. Z czystym sumieniem polecam każdemu, kto lubi wątki policyjne, śledztwa z dosadnym językiem i niesamowitą akcją.

Trzecia część Kryształowych pod tytułem „Polowanie” to kolejny dowód na to, że Joanna Opiat-Bojarska doskonale wprowadza nas w świat policyjnych rozgrywek, w których lojalność nie istnieje. Zwłaszcza w szeregach policji w policji, czyli w Biurze Spraw Wewnętrznych. Funkcjonariusze tego oddziału nie cieszą się sławą wśród policjantów, gdyż ich zadaniem jest wyłapywać czarne owce, dla których policyjna rota ślubowania nie ma znaczenia. Autorka ponownie zaserwowała nam ostrą jazdę bez trzymanki, w której akcja przybiera na sile, a brutalny obraz polskiej policji nie jest poddany cenzurze, lecz odwzorowany w skali 1 do 1. Pani Joanna nie boi się pokazywać korupcji oraz brudnych interesów, które często plamią policyjny mundur. Ponownie wraz z Driverem uczestniczymy w wyłapywaniu czarnych charakterów w gronie funkcjonariuszy. Tym razem zajmujemy się sprawą morderstwa mężczyzny podejrzanego o porwanie Barbary Kruk. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż do zabójstwa dochodzi z policyjnej broni. Dodatkowo sprawa komplikuje się, gdyż w zdarzeniu uczestniczyła czwórka policjantów. Każdy z nich podczas prowadzonych działań przez Drivera w bardzo spójny sposób opisuje przebieg wydarzeń. Czyżby mieli opracowany scenariusz, wiedząc kto pociągnął za spust? Jednak, gdy pod kołami pociągu ginie policjantka z czwórki podejrzanych, każdy z nich zrzuca na nią całą winę. Dodatkowo w strukturach Biura Spraw Wewnętrznych Policji trwa ciągła walka na anonimy. Ich ofiarą pada Driver. Komu zależy na tym, by oczernić jego dobre imię. Ale czy na pewno jest on bez skazy? Paweł Dobrogowski podejmuje zatem decyzję, by spotkać się z dziennikarką Kingą Pomorską, przyjaciółką Pauliny Stoparek. Postanawia wyznać prawdę, jednak nie spodziewa się, że w umówionym miejscu spotkania czeka na niego płatny morderca. Co zatem wydarzy się w poznańskiej kawiarni Ptasie Radio? Driver nie tylko ściga, lecz również jest ściganym. Komu zależy na uciszeniu funkcjonariusza? A trzeba przyznać, że pies na psy ma długą listę wrogów, którym zależy by posłać go na tamten świat. Cała seria kryształowych to iście rasowy kryminał, który bez ogródek ukazuje prawdziwy i brutalny świat policji, w którym walka o władzę jest na porządku dziennym. A jeśli dodamy, do tego soczysty język, jaki występuje w policyjnym słowniku możemy mieć pewność, iż „Kryształowi” to prawdziwa perełka. I tylko łza kręci się w oku na myśl, że to już ostatnia część tej serii. Jej zakończenie wbija w fotel i rozwala nasze emocje na drobne kawałki, gdyż „Kryształowi” to kawał solidnego kryminału, którego polski czytelnik dawno nie miał możliwości przeczytać. Jednak jestem przekonany, ze Joanna Opiat-Bojarska powróci kolejną serią, która tak samo jak ta zatrzęsie polskim kryminałem. http://www.czyt-nik.pl/recenzje/zlap-mnie-jesli-potrafisz/

Jakże mi smutno, że „Polowanie” jest ostatnią częścią serii pod tytułem „Kryształowi”. Ta książka jest zdecydowanie najlepsza spośród całej trylogii. Tym razem podczas pościgu zostaje zastrzelony podejrzany o porwanie Barbary Kruk. Obecni przy tym zdarzeniu policjanci trafiają pod kontrolę Biura Spraw Wewnętrznych Policji. Sprawą zajmuje się Driver, którego możemy znać z poprzednich części. Świadkowie są zgodni ze sobą, do czasu, aż pod kołami pociągu ginie jedna z policjantek, wtedy zmieniają front i całą winę zrzucają na nią. Od samego początku czytelnik wkracza w sam środek akcji. Czy wszystkie procedury zostały zachowane, zanim doszło do strzelaniny? Czy kobieta popełniła samobójstwo, czy ktoś pomógł jej opuścić ten świat? Ta seria jest przepełniona brutalnością, seksem, narkotykowym półświatkiem, pracą antyterrorystów. Zdaję sobie sprawę, że nie każdemu się ona spodoba, ale jestem również pewna, że znajdzie całą rzeszę zwolenników. Jeśli lubicie takie klimaty, to zdecydowanie jest to seria dla Was. W „Polowaniu” czekają na Was zarówno nowe wątki, jak i kontynuacje tych zaczętych w poprzednich tomach. Musicie sprawdzić sami, czy wszystkie elementy układanki zejdą się na końcu w jedną całość. Ta powieść jest wciągająca, mroczna, dynamiczna, wstrząsająca i w zasadzie mogłabym tak wymieniać jej zalety w nieskończoność. Joanna Opiat-Bojarska stworzyła coś, co wychodzi poza ramy schematów tego typu książek. Gdybym nie wiedziała, kto jest autorem tej pozycji, to zdecydowanie obstawiałabym mężczyznę. To zazwyczaj oni mają dryg do pisania mocnych kryminałów, kobiety na ogół są delikatniejsze, a tu proszę, taka niespodzianka! Tyle dobrych koncepcji dawno nie spotkałam w jednej powieści. Wszystko ma znaczenie, dlatego, jeśli zdecydujecie się sięgnąć po „Polowanie”, musicie czytać bardzo uważnie. Niezmiennie Najbardziej podobała mi się postać Drivera, który jest przeze mnie nazywany „Brudnym Harr’ym”. Za maską twardziela, doskonale ukrywa swoje miękkie serce. Wyobrażałam sobie go jako przystojnego mężczyznę, który jest silny, inteligentny oraz sympatyczny. Nie da się go nie lubić. Przez cały czas trzymałam za niego kciuki. W mej pamięci zostanie na pewno na długo. „Kryształowi”, to seria, w której dużo się dzieje, nie ma czasu na flaki z olejem, bohaterowie są wyraziści. To świat, w którym rządzą pieniądze i władza. Jesteście gotowi na świat bez miłości, w którym nic nie jest czarne lub białe, nic nie jest oczywiste? To seria z przekazem, po którą warto sięgnąć.

Jakże mi smutno, że „Polowanie” jest ostatnią częścią serii pod tytułem „Kryształowi”. Ta książka jest zdecydowanie najlepsza spośród całej trylogii. Tym razem podczas pościgu zostaje zastrzelony podejrzany o porwanie Barbary Kruk. Obecni przy tym zdarzeniu policjanci trafiają pod kontrolę Biura Spraw Wewnętrznych Policji. Sprawą zajmuje się Driver, którego możemy znać z poprzednich części. Świadkowie są zgodni ze sobą, do czasu, aż pod kołami pociągu ginie jedna z policjantek, wtedy zmieniają front i całą winę zrzucają na nią. Od samego początku czytelnik wkracza w sam środek akcji. Czy wszystkie procedury zostały zachowane, zanim doszło do strzelaniny? Czy kobieta popełniła samobójstwo, czy ktoś pomógł jej opuścić ten świat? Ta seria jest przepełniona brutalnością, seksem, narkotykowym półświatkiem, pracą antyterrorystów. Zdaję sobie sprawę, że nie każdemu się ona spodoba, ale jestem również pewna, że znajdzie całą rzeszę zwolenników. Jeśli lubicie takie klimaty, to zdecydowanie jest to seria dla Was. W „Polowaniu” czekają na Was zarówno nowe wątki, jak i kontynuacje tych zaczętych w poprzednich tomach. Musicie sprawdzić sami, czy wszystkie elementy układanki zejdą się na końcu w jedną całość. Ta powieść jest wciągająca, mroczna, dynamiczna, wstrząsająca i w zasadzie mogłabym tak wymieniać jej zalety w nieskończoność. Joanna Opiat-Bojarska stworzyła coś, co wychodzi poza ramy schematów tego typu książek. Gdybym nie wiedziała, kto jest autorem tej pozycji, to zdecydowanie obstawiałabym mężczyznę. To zazwyczaj oni mają dryg do pisania mocnych kryminałów, kobiety na ogół są delikatniejsze, a tu proszę, taka niespodzianka! Tyle dobrych koncepcji dawno nie spotkałam w jednej powieści. Wszystko ma znaczenie, dlatego, jeśli zdecydujecie się sięgnąć po „Polowanie”, musicie czytać bardzo uważnie. Niezmiennie Najbardziej podobała mi się postać Drivera, który jest przeze mnie nazywany „Brudnym Harr’ym”. Za maską twardziela, doskonale ukrywa swoje miękkie serce. Wyobrażałam sobie go jako przystojnego mężczyznę, który jest silny, inteligentny oraz sympatyczny. Nie da się go nie lubić. Przez cały czas trzymałam za niego kciuki. W mej pamięci zostanie na pewno na długo. „Kryształowi”, to seria, w której dużo się dzieje, nie ma czasu na flaki z olejem, bohaterowie są wyraziści. To świat, w którym rządzą pieniądze i władza. Jesteście gotowi na świat bez miłości, w którym nic nie jest czarne lub białe, nic nie jest oczywiste? To seria z przekazem, po którą warto sięgnąć.

W Poznaniu znika w tajemniczych okolicznościach młoda kobieta, Barbara Kruk. Policja szybko wpada na trop podejrzanego mężczyzny, który ucieka. W trakcie ucieczki mężczyzna ginie z rąk policji. Sprawa trafia do Biura Spraw Wewnętrznych Policji, a dokładniej na biurko Drivera. W pościgu brało udział czworo policjantów. Wyjaśnienia zdarzenia całej czwórki są spójne i do bólu logiczne. Co oczywiście kryształowym wydaje się podejrzane, bo przecież każdy z nich widział to zdarzenie z innej perspektywy, a mimo to zeznają dokładnie tak samo. Wszystko zaczyna się jeszcze bardziej gmatwać, kiedy policjantka z tej czwórki ginie pod kołami pociągu. Już nie wiadomo kto mówi prawdę, kto kogo kryje i dlaczego. W tym samym czasie do BSWP wpływają kolejne anonimy. Komuś bardzo zależy, żeby ich ofiarą był Driver. Zaczyna się też medialna nagonka na niego, która skończy się tragicznie. Pytanie brzmi dla kogo? Komu tak bardzo zależy na pogrążeniu funkcjonariusza? Po raz kolejny zagłębiam się w brutalny świat, który przedstawia nam autorka. Akcja książki jak zawsze rozpoczyna się już na samym początku i nie zwalnia do samego końca. A za takie zakończenie to powinnam się obrazić. Przecież my nadal nie wiemy co dalej! Chyba że Pani Joasia ma w planach napisać kolejny tomik, a nam nie chce się do tego przyznać? Wszystko wskazuje na to, że ciąg dalszy będzie. Chyba wszystko co miałam napisać na temat tej trylogii już napisałam. Jedynie co mogę dodać to, że trzeba ją czytać chronologicznie, po kolei. Inaczej pogubicie się w wątkach i nie będziecie wiedzieć co, jak i dlaczego tak się dzieje a nie inaczej. Cała trylogia to ostra jazda w świecie gdzie nie ma reguł, a jedyne co jest ważne to władza, wpływy i pieniądze, za które można kupić każdego. Polecam