Polish Music - Młynarski, Weinberg, Penderecki|Warsaw Philharmonic (CD)

Płyta z kluczem, prowadząca nas w "nieuczęszczane rejony". Warto się w nie zapuścić, zwłaszcza że Orkiestra Filharmonii Narodowej skrzy się pięknymi barwami, oddając zapomnianym partyturom, to co w nich najpiękniejsze – Jacek Hawryluk, Program 2 Polskiego Radia.

Album "Polish Music – Młynarski, Weinberg, Penderecki" to kolejna ujmująca pozycja w serii "Warsaw Philharmonic" nagradzanej w ubiegłych latach Fryderykami, nominacjami do ICMY oraz nagrodą Grammy ("Penderecki conducts Penderecki vol. 1"). Także w 2018 roku aż 3 płyty Warsaw Philharmonic zdobyły już nominacje do nagrody Fryderyk.

Orkiestra Filharmonii Narodowej pod batutą Jacka Kaspszyka swój najnowszy album nagrała specjalnie z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Znalazły się tu utwory Krzysztofa Pendereckiego, Mieczysława Weinberga oraz Emila Młynarskiego - wybitnych osobowości polskiej sceny muzycznej.

Utwory znajdujące się w albumie łączą nie tylko losy kompozytorów, z których każdy był w jakimś stopniu związany z Filharmonią Narodową, ale przede wszystkim idiom polski.

"Melodie polskie op. 47 nr 2" Mieczysława Weinberga na orkiestrę powstały w 1950 r., w czasie największych prześladowań sowieckich wobec osób niepożądanych. Cztery utwory, wykorzystujące tańce polskie, są wyrazem tęsknoty kompozytora za okresem warszawskim, jakby wspomnieniem lat młodzieńczych, radosnych – pisze Stanisław Dybowski.

Z kolei ważnym elementem Poloneza Krzysztofa Pendereckiego jest jego przestrzenność. "Podczas prawykonania grupa instrumentów dętych znajdowała się na balkonie Sali Koncertowej Filharmonii Narodowej. Dzieło to nazwać można "apoteozą poloneza" lub, jak życzył sobie kompozytor "małym poematem symfonicznym na temat poloneza"" – dodaje Dybowski.

Również op. 14 "Polonia" nawiązuje do polskich tradycji – jest drugim dziełem w historii muzyki polskiej, gdzie pojawia się popularna melodia Albośmy to jacy tacy.

Największą satysfakcją jest dzielenie się tą radością. I odczuwanie podobnej radości od drugiego człowieka – Jacek Kaspszyk w wywiadzie dla "Presto. Muzyka Film Sztuka"