Podróż Cilki (okładka  miękka)

Heather Morris pochodzi z Nowej Zelandii, a obecnie mieszka w Australii. Pracując w szpitalu państwowym w Melbourne, przez kilka lat czytała i pisała scenariusze. W 2003 roku spotkała starszego pana, który "miał historię wartą opowiedzenia". W miarę, jak rozwija się ich przyjaźń. Lale powierzał jej tajemnice życia w czasach Zagłady. Tatuażysta z Auschwitz stał się bestsellerem wszędzie, gdzie się ukazał. Cilka, a właściwie Cecilia Klein urodziła się 17 marca 1926 roku w Sabinovie we wschodniej Słowacji. 23 kwietnia 1942 roku szesnastoletnia Cilka trafiła do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkeanu. Oficer Schwarzhuber wykorzystuje ją seksualnie. Główna bohaterka nie ma wyboru i musi zaakceptować ten fakt, choć ciężko jest jej z tym żyć. Kiedy następuje wyzwolenie obozu Auschwitz przez Armię Czerwoną Cilka w końcu może poczuć ulgę, że jest wolnym człowiekiem. Niestety, jej szczęście nie trwa długo, ponieważ zostaje oskarżona o kolaborację i szpiegostwo dla nazistów. Nikt z oficerów nie chciał zrozumieć, że była do tego zmuszana. Otrzymała wyrok 15 lat ciężkich robót do Workutłagu na Syberii. Cilka znowu musi walczyć o przetrwanie. Robi wszystko, aby móc wyjść z tego okrutnego i bezwzględnego miejsca. Dzięki znajomości języków zostaje przeszkolona do zawodu pielęgniarki w lazarecie. Stara się pomagać tym, którzy pomocy i wsparcia potrzebują. Pomimo ciężkich doświadczeń Cilka zauważa, że w jej sercu jest miejsce dla drugiego człowieka, którego może pokochać i ułożyć sobie z nim życie na wolności. Książka należy do gatunku literatury obozowej, i jest to kontynuacja, a dokładnie drugi tom Tatuażysty z Auschwitz. Publikacja zawiera fikcję literacką na temat głównej bohaterki, ponieważ została oparta na relacji Lalego Sokołowa. Niektórzy zarzucają autorce, że jest to romans, a nie literatura obozowa. W moim odczuci jest to książka o upokorzeniu, gwałcie i braku szacunku do drugiego człowieka. Kobiety były zmuszane do prostytucji z nazistami. Nie miały innego wyboru, a każda z nich chciała przeżyć. Każdej osobie po takich przeżyciach należy się miłość i radość z życia. Przecież po burzy zawsze wychodzi słońce. Książkę polecam każdemu, ponieważ nie pozwala nam zapominać o II Wojnie Światowej i jej konsekwencjach. Szanujmy i pamiętajmy o osobach, które walczyły o wolność, bo dzięki nim możemy żyć w wolnym kraju. Nie oceniajmy nikogo, bo nie wiemy jak sami byśmy się zachowali w czasie walki o życie i przetrwanie. Opinia pojawiła się na blogu: www.wksiazkizaklete.wordpress.com

"Podróż Cilki" to historia w której prawdziwe zdarzenia przeplatają się z fikcją literacką. Autorka na początku informuje nas o tym, że nie wszystkie wątki tej powieści są poparte faktami. Kim jest Cilka? Dziewczynę poznajemy w pierwszej książce autorki "Tatuażysty z Auschwitz". Lale Sokołow, którego Heather Morris znała i którego historia była inspiracją pierwszej części, opowiedział jej o najdzielniejszej dziewczynie jaką miał okazję kiedykolwiek poznać. Autorka zaintrygowana opowieścią zaczęła drążyć, szukać, pytać - i tak mamy okazję, również i my poznać Cecilie Klein. Do Auschwitz trafiła mając szesnaście lat - przeżyła, była tam trzy lata. Po wyzwoleniu z rąk nazistów zostaje skazana przez Sowietów za kolaboracje i "sypianie z wrogiem". Wyrok - 15 lat pracy w gułagu w Workucie, na Syberii. Jednym słowem dziewczyna trafia z jednego obozu do drugiego. Teraz jej domem jest barak 29. To tutaj zawiazują się przyjaźnie, jak również dochodzi do sprzeczek, nocnych gwałtów. Cierpienie, bezsilność przeplatają się z wolą życia. Cilka dzięki znajomości języków i umiejętności szybkiego uczenia się bardzo szybko znajduje lepszą pracę niż pozostałe łagrowniczki. Jednak nie wykorzystuje tego tylko dla siebie - między innymi przemyca lepsze racje żywieniowe dla współtowarzyszek niedoli, załatwia pracę Józi. Cilka nigdy nie mówi o swojej przeszłości, o czasie przed Syberią. Mamy tutaj jednak wiele wspomnień z Auschwitz i rodzinnego Bardejova, które autorka przeplata, z teraźniejszością Cilki. Dzięki temu widzimy jak wielkie piętno odcisnął na tej kobiecie obóz koncentracyjny. Jak wiele poświęciła, żeby przeżyć. Ile razy działała sprzecznie ze swoim sumieniem, byle tylko przeżyć. Podczas lektury popłyną także łzy wzruszenia - kiedy Józia urodzi Natie, gdy pacjent spisany na straty odzyska przytomność. Cilka - kobieta, która najwidoczniej, z pomocy innym czerpie siłę do życia. Nie jeden człowiek nie dałby rady, nie umiałby sobie poradzić, zwątpiłby, ale nie ona - nie Cilka Klein! W porównaniu do "Tatuażysty..." "Podróż Cilki" jest moim zdaniem lepsza. Porusza temat trudny, ale ani raz nie nudzi - historia jest spójna i wielowątkowa. Polecam, bo warto! Zapraszam https://www.instagram.com/book_ania/

Po przejrzeniu kilku opinii spodziewałam się wszystkiego co najgorsze po tej pozycji. Jednakże "Podróż Cilki" okazała się ciekawą książką, może nie zmusiła mnie do siedzenia przez cały jeden dzień, żeby czym prędzej skończyć jak w przypadku "Tatuażysty z Auschwitz", ale na pewno nie jest od razu na drugim końcu bieguna całkowitego braku zaciekawienia (jak twierdzą co poniektórzy). Na wstępie powieści autorka zaznacza, że nie jest to czysta biografia, ale mieszanka fikcji, faktów, a nawet fikcjo-faktów (jak w przypadku łączenia paru rzeczywistych osób w jedną postać w książce). Nieco to ujmuje tej pozycji, ale przynajmniej twórczyni jest szczera i nie napisała tego na końcu książki w przypisie wydrukowanym niewidoczną czcionką ;) Główna bohaterka, Cilka Klein, po przeżyciach w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, zostaje skazana "za sypianie z wrogiem" na pracę w gułagu za kołem podbiegunowym na kilkanaście lat. Opisane zostały trudy "dnia codziennego", niewyobrażalnie ciężka praca w jeszcze gorszych warunkach. Po pewnymi względami komuniści byli gorsi niż naziści. Hitlerowcy chociaż jawnie mówili, że Aryjczycy to bogowie, a reszta to głównie rasa podludzi, mogąca jedynie służyć jako siła robocza, a inni, jak Żydzi, nie mają prawa żyć, i zgodnie ze swoimi "prawdami objawionymi" przystąpili do wielkiej eksterminacji. Z kolei komuniści wszystko robili pod przykrywką wielkiej idei "wszystko dla ludu", ludzi skazywali za ogromne zbrodnie, chociaż w rzeczywistości nic złego nie zrobili. Wysyłali ich do więzień, ciężkich robót, niszczyli ich fizycznie i psychicznie, ale poza tym przekonywali resztę społeczeństwa, że są to wielcy zbrodniarze, przez co wielokrotnie takie osoby nie miały gdzie wracać po przetrwaniu gułagu. Wracając do Cilki ... jest to niezwykła postać, jej historia zasługuje na uwagę, ilość zła, z którą miała do czynienia jest takich rozmiarów, że wystarczyłoby na obdzielenie nim setek ludzi, a i tak z taką jedną setną by sobie zapewne nie poradzili.

Uroda ją uratowała – i skazała na piekło. Cilka ma zaledwie szesnaście lat, kiedy trafia do Auschwitz. Tam szybko się uczy, że uroda daje siłę, a ta oznacza przetrwanie. Kiedy po trzech latach Armia Czerwona wyzwala obóz, dziewczyna nie odzyskuje wolności: zostaje oskarżona przez komunistyczne władze o kolaborację i skazana na piętnaście lat łagru w Workucie. Tak zaczyna się długa i bolesna podróż Cilki. Na Syberii staje przed wyzwaniami zarówno nowymi, jak i boleśnie znanymi, w tym niechcianą uwagą strażników. Młoda kobieta, która podczas Zagłady straciła całą rodzinę, musi się zmierzyć nie tylko z trudnymi warunkami życia na nieludzkiej ziemi i pracą ponad siły, ale i ciążącym nad nią poczuciem winy. W sowieckim łagrze spotyka ludzi dobrych i okrutnych, mądrych i zaślepionych, codziennie zmaga się ze śmiercią i terrorem. Ale odkrywa w sobie siłę, o którą się nigdy nie podejrzewała i widzi, że ​​pomimo wszystkiego, co jej się przydarzyło, w jej sercu jest miejsce na miłość – miłość, która da jej siłę, by myśleć o przyszłości. To opowieść o cierpieniu, ale także o niezwykłej odwadze i harcie ducha w obliczu niesprawiedliwości i okrucieństwa. Opowieść o sile, niezłomności, człowieczeństwie i – przede wszystkim – nadziei, nawet w najgłębszych ciemnościach.

Wiele osób ma różne spojrzenia na tę książkę. Ale szczerze, mnie wciągnęła fabuła. Oczywiście czekałam na nią, od razu po przeczytaniu pierwszej części. Życie ludzkie jest opisane w naprawdę wrażliwy sposób, jakby osoba pisząca przeżyła ten terror. Jest to wzruszająca opowieść o życiu w obozie, o tym jak jednej osobie się udało, druga nie zdążyła, a trzecia nie miała szans na przeżycie. Opowiada o ludzkim życiu, które jest krótkie, przemijające i ulotne. O tym co zrobimy dla drugiego człowieka, a co przeciw niemu.

Jeśli chcesz przeczytać to polecam ale.... zacznij czytanie od książki ,,Tatuażysta z Auschwitz" Dlaczego ? bo Cilka czyli inaczej Cecylia to bohaterka której postać pojawia się często właśnie w tej książce tu zaczyna się jej droga. Książka opowiada o tym jak Cilka więźniarka Auschwitz zostaje po wyzwoleniu obozu zostaje oskarżona przez NKWD o kolaborację z okupantem i sypianie z wrogiem za co zostaje skazana na kilka lat łagru co jest gorsze pobyt w Auschwitz czy Radziecki Łagier ???

"Tatuażystę z Ąustwitz" czytałem z zapartym tchem i ciekawością. Od pierwszej strony drugiego tomu tej książki śmiało mogłem stwierdzić, że jest tak samo dobry jak pierwszy. Historia ciekawa i wciągająca czytelnika. Podczas czytania przelewa się przez nas fala emocji od smutku po śmiech. Świetnie napisana książka.

Wzruszająca opowieść; niesprawiedliwość , okrucieństwo świata, zakłamanie, głębkie emocje bohaterki w obliczu dla nas zwykłych sytuacji dnia codziennego. Naturalne proste uczucia niedostepne, wręcz zakazane dla Cilki. Napisana w podobnym stylu co "Tatuażysta z Auschwitz". Wg. mnie jednak bardziej poruszająca.

Świetna książka. Nie każdemu psuje tak lekki sposób pisania o tak trudnych wydarzeniach ale moim zdaniem w bardzo przystępny sposób przedstawia historię dzięki czemu dobrze i szybko się ją czyta a każdy człowiek z wyobraźnią wie, że nie ta historia nie była taka łatwa jak łatwo się ją czyta.

Książka warta przeczytania, ale najpierw polecam " Tatuażystę z Auschwitz " to nas trochę przybliża do Cilki i jej pracy tam. W Tatuażyście Cilka nie jest głòwną bohaterką ........ Ale co nieco się o niej dowiemy. Dlatego polecam tą kolejność .