Pod krzewami bzu (okładka  twarda)

Super książka. Polecam

Spokojne życie w małej mieścinie, zostaje zakłócone gdy dwie siostry podczas zabawy spotykają psa. Może nie wywołałoby to większej sensacji gdyby nie to, jakie sztuczki potrafi on wykonać. Jednak to nie koniec zaskoczeń, ponieważ wraz z psiakiem jest młody chłopak, który szuka schronienia. Znajduje je u jednej z rodzin, które pomagają mu się ogarnąć i znaleźć płatne zajęcie. Ben uciekł z cyrku wraz ze swoim wiernym kompanem, by uciec od przemocy, która go tam spotykała oraz odnaleźć ojca, który wyjechał i jeszcze nie dał znaku życia. Jak odnaleźć spokój po tylu nieprzyjemnych wydarzeniach? Czy odnajdzie rodzica? Książki Louisa May Alcott to dla mnie takie odkrycie w klasyce. Wczoraj z tym gatunkiem miałam styczność tylko w przypadku lektur szkolnych. Jej "Małe kobietki" były takim odświeżeniem i otuleniem kocykiem dla duszy. Ostatnio czytałam "Dobre żony" i jakoś nie do końca mi podeszły, dlatego bałam się tej lektury. Na szczęście niepotrzebnie, bo bawiłam się przy niej rewelacyjnie i nie mogłam się od niej oderwać. Historia jest naprawdę interesująca i poruszająca. To opowieść o dorastaniu i poszukiwaniu własnej życiowej drogi. To także przedstawienie ludzkiej dobroci i nie okazywanie słabości w chwilach kryzysu. Jednak znaleźć tu można także przyjaźń, empatię i zrozumienie. Jest otulaczem dla zbłąkanych dusz, nie wszystko jest w niej kolorowe, ale też nie zawsze tak musi być! Jeśli chodzi o postacie to mamy ich całkiem sporo. Część jest nieodłącznym elementem, niektórzy pojawiają się tylko sporadycznie. Co ciekawe nikt tutaj nie jest idealny. Jak w przypadku "Małych kobietek" miałam wrażenie, że tylko z Jo robi się czarną owcę i tylko ona się myli i błądzi. Tak tutaj każdy coś przeskrobie i musi ponieść konsekwencje swoich czynów. Autorka skupia się na pokazaniu, że wszyscy uczymy się całe życie i warto się doszkalać lub uczyć z błędów. Jakoś ulubionej postaci nie znalazłam, bo zauważyłam, że każda ma kilka cech, które charakteryzują także i mnie. To jest naprawdę niezwykłe, jak zostały wykreowane i pomimo różnic potrafili się dogadać i połączyć siły. Choć niektóre wnioski z niej płynące trudno odzwierciedlić w naszych czasach, to po małych aktualizacjach można wiele z niej wynieść! Jeśli chodzi o styl to jest przepiękny! Uplasowałabym go pomiędzy "Małymi kobietkami" a "Ośmioro kuzynów" połączenie bardziej stonowanego stylu z bardziej dojrzałymi zmaganiami i dziecięcej radości, uporu i rozterek. Nie sądziłam, że uda mi się ją tak błyskawicznie przeczytać, bo jakoś z klasyką zawsze dłużej mi się schodzi. A tutaj uciekały mi strony błyskawicznie i nawet nie wiem, kiedy ją skończyłam. Zajęłam mi ona niecałe dwa dni, gdzie w moim przypadku to wielki rekord! Także jak można zauważyć jestem zachwycona tą historią. Trafiła w idealnym momencie! Otuliła, wzruszyła, rozśmieszyła i przekazała ważną lekcję. Jeśli mówimy o tematyce to jest dość spokojna w porównaniu z innymi powieściami autorki. Razem z bohaterami schłodźcie się w cieniu krzewu bzu, niech zachwyci i ukoi Was ich zapach i przyszykujcie jedzenie na przyszły piknik. Nie dość, że pięknie wydana, to też piękna treść.

Są takie powieści po które sięga się dla czystej przyjemności czytania. Są książki, które niosą radość, ukojenie i spokój ducha. Bez wątpienia w takich tematach odnajduje się właśnie Louisa May Alcott, której lektury są niezawodne, piękne i tak szczere, że nie sposób się im oprzeć. Autorka pisze w bardzo lekkim i obrazowym stylu. Przerzucając kolejne karty jej powieści ma się wrażenie, że sami jesteśmy obecni na pierwszym planie i wraz z bohaterami przeżywamy kolejne przygody. To bardzo angażująca twórczość, podyktowana niemal samymi pozytywnymi emocjami, w której zmieniamy swoje charaktery wraz z dynamiką akcji i w której dostrzegamy pozytywną stronę ludzkiej natury. Powyższa książka to typowy obraz patrzenia na świat przez Alcott - akceptacja drugiego człowieka, czerpanie przyjemności z cieszenia się chwilą, obcowanie z naturą oraz szukanie samych pozytywów. Przerzucając kolejne strony czerpiemy tą radość dnia codziennego i sami próbujemy zmienić swoje nastawienie, bo w końcu ktoś pokazuje nam, że nie trzeba martwić się na zapas i wyszukiwać problemów, gdy życie mamy jedno i to bardzo krótkie. Autorka pokazuje nam również, że poczucie bezpieczeństwa wiąże się z komfortem bycia kochanym, ale nie tylko przez członków swojej rodziny, ale i samego siebie, ponieważ akceptacja jest ważna i niezwykle istotna, podobnie jak przyjaźń zarówno ludzi jak i zwierząt. Zakochałam się w pozytywnym nastawieniu lektury, zauroczyłam się obcowaniem ze zwierzętami. Główne bohaterki pokazały mi świat swoimi oczami i przyznaję, że od dziś chciałabym mieć takie samo nastawienie! Bab i Betty Moss, ich przyjaciel Ben oraz charyzmatyczna sąsiadka Celia prowadzili życie na uboczu, które bogate było w doświadczenia a ich wspólna siła, by razem stawiać czoła przeciwnościom roztapiała moje serce. Dawno nie czytałam tak pięknej, spokojnej a jednak błyskotliwej i szczerej powieści, w której każde słowo czy czyn postaci miał głębokie znaczenie. Mogłabym pisać o tej książce w samych superlatywach, ale najlepszym rozwiązaniem będzie jeśli samemu zmierzycie się z fabułą i docenicie jej niepowtarzalny urok. "Pod krzewami bzu" zabiera nas w podróż, której nie ma się ochoty opuszczać. Maluje w naszej wyobraźni cudowne obrazy, uczy nas pokory wobec życia i pojawiających się problemów a także udowadnia, że pozytywne nastawienie jest bardzo ważne. Louisa May Alcott pięknym słowem i pośród wartych zanotowania cytatów umieszcza swoich bohaterów na równi z otaczającą ich przyrodą oraz zwierzętami, które są tutaj bardzo ważne pokazując, że w życiu liczy się to co mamy na wyciągniecie ręki. Piękny ukłon w stronę przyjaźni i bycia sobą, lekcja dla każdego czytelnika bez względu na jego gatunkowe upodobania.

Bab i Betty Moss ruszyły na popołudniowy piknik do starego, otoczonego bzami domostwa. Uwielbiały to miejsce, a ich matka mająca oko na ów dom, pozwalała bawić się dziewczynkom w okolicy. Nie mogło im się stać nic złego. Obie były szczęśliwe, bowiem ich koszyczek zawierał same smakołyki, a i dzień był wyjątkowy- urodziny jednej z lalek. Jakież było ich zdziwienie, gdy po krótkim czasie usłyszały czyjś śmiech (a wszyscy wiedzą, że ptaki raczej nie wybuchają chichotem!), a gdy ruszyły na poszukiwania, zginął ich cały prowiant. Później ich oczom ukazało się dziwne stworzenie, nieco podobne do widzianego już wcześniej pudla, aczkolwiek nieco bardziej... kolorowe. I znające różne sztuczki. Gdy pani Moss wkroczyła do akcji, zagadka szybko się rozwiązała- oto w jednym ze starych pomieszczeń krył się wynędzniały chłopiec, Ben, który uciekł z cyrku wraz ze swoim psim przyjacielem Sancho. Pod skrzydłami opiekuńczej pani Moss i dwoma przyjaciółkami u boku los chłopca szybko się odmienia... Kto nie zna twórczości pani Alcott, ten nie wie, co traci. Pod krzewami bzu to kolejna książka z dorobku pisarki, która trafiła w moje ręce. I muszę powiedzieć, że z łatwością zdobyła moje serce- tak jak i poprzedniczki. Chłopiec potrafiący wykonać niejedną sztuczkę akrobatyczną i jego wierny przyjaciel Sancho, równie utalentowany. Nic dziwnego, że jego pojawienie się wzbudziło niemałe zainteresowanie, szczególnie wśród dzieci oczarowanych sztuczkami pokazywanymi przez psiaka- choć i gibkość Bena nie przeszła bez echa. Bab i Betty są dumne, że to one poznały chłopca pierwsze i wspierają go ze wszystkich sił w próbach dostosowania się do nowej, nieco zwykłej codzienności. A przed nimi jeszcze wiele -choć może nieporównywalnych z cyrkowymi- przygód... Jak już niejednokrotnie wspominałam, że książki Louisy May Alcott są idealne dla czytelników w każdym wieku- od tych najmłodszych aż po starszą grupę. Tchnie z nich tego rodzaju spokój, który od razu przenosi nas do samych miłych wspomnień z dzieciństwa. Tutaj dodatkowo nad wszystkim unosi się zapach bzów, który wielu z nas uwielbia. Ta historia to nie tylko spokój; podczas lektury często towarzyszyło mi rozbawienie, spowodowane przygodami naszych młodych bohaterów, jak również smutek, gdy wydarzyła się jedna, zła rzecz. W przypadku twórczości autorki nie narzekam na happy end, ba- wręcz go pragnę. I żałuję, że te historie kończą się tak szybko... Jeżeli lektura jest jeszcze przed Wami, to nie ociągajcie się- naprawdę warto.

"Pod krzewami bzu" Louisy May Alcott to ciepła, urocza i chwytająca za serce książka, która przenosi czytelników do świata wyobraźni i niewinności. Historia obraca się wokół grupy młodych przyjaciół, którzy spędzają dni na zabawie, odkrywaniu i poznawaniu otaczającego ich świata. Poznajemy tu siostry Moss, ich przyjaciela Bena, który uciekł z cyrku oraz sąsiadki panny Celii. Jedną z mocnych stron książki są opisy przyrody, które ożywiają wiejski krajobraz i stanowią spokojne i pogodne tło dla opowieści. Styl pisania Alcott jest prosty, ale elegancki, co sprawia, że książkę czyta się z przyjemnością i jest ona idealna również dla dzieci, które dopiero uczą się doceniać piękno języka. Miłość autorki do przyrody prześwituje na każdej stronie, a jej dbałość o szczegóły tworzy bogate i wciągające doświadczenie dla czytelnika. Oprócz zachwycających opisów przyrody, "Pod krzewami bzu" to także opowieść o przyjaźni, miłości i życzliwości. Młodzi bohaterowie tej opowieści są słodcy, życzliwi i współczujący, a ich interakcje ze sobą są wzruszające i prawdziwe. Alcott trafnie przedstawia dziecięcą przyjaźń, a relacje między bohaterami są złożone i dynamiczne. "Pod krzewami bzu" to zachwycająca i podnosząca na duchu lektura, która rozgrzeje serce każdego, kto po nią sięgnie. Jest to ponadczasowy klasyk, który nadal urzeka młodych czytelników ponad sto lat po jego pierwszym wydaniu. Niezależnie od tego, czy szukasz uroczej i chwytającej za serce historii, czy też książki, którą mógłbyś podzielić się z dziećmi w swoim życiu, ta książka jest zdecydowanie warta sprawdzenia.

Kto czytał jakąkolwiek książkę Louisy May Alcott ten doskonale wie, czego można spodziewać się po tej historii czy nawet po autorce. „Małe kobietki” należące do światowego kanonu literatury z którymi to głównie kojarzona jest autorka, pokochałam całym sercem. „Pod krzewami bzu” to historia, która niewątpliwie najbliższa jest wspomnianym przeze mnie wcześniej ”Małym kobietkom”. Choć grupa docelowa do której skierowana została ta książka jest zdecydowanie młodsza ode mnie świetnie bawiłam się podczas jej lektury. Książka napisana jest prostym językiem ale jednocześnie ma w sobie coś, co pozwala się zrelaksować i zapomnieć o troskach dnia codziennego. To historia o magicznych, dziecięcych czasach, o bezinteresownej przyjaźni, o wspólnym przygodach i w końcu o tym, co w życiu jest najważniejsze – szacunku do drugiego człowieka, bez względu na to ile lat sobie liczy… Tę historię czytałam z młodszą córką przez ostatnie kilkanaście dni. Fragment po fragmencie. Za każdym razem wkraczając do świata wykreowanego przez autorkę z ogromną ciekawością i towarzysząc głównym bohaterom w ich codziennych przygodach. Choć my, dorośli powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, że nie wszystkie uwagi czy stwierdzenia zaprezentowane w książkach autorki należy traktować w ówczesnym świecie poważnie. Niemniej jednak mogą stać się one swoistą obserwacją tego jak na przestrzeni lat zmieniło się podejście do wychowania dzieci, do mody czy do spędzania wolnego czasu.

Czasem czytelnik nabiera ochoty na uroczą powieść, która ukoi jego zmysły. „Pod krzewami bzu” przypadnie do gustu każdemu, niezależnie od jego wieku. Książka podbija serce czytelnika, tak jak inne lektury autorstwa Louisy May Alcott. Zarówno świat przedstawiony, jak i postacie są niczym miód na serce odbiorcy. Powieść potrafi zarówno rozbawić, jak i wzruszyć. Książka nada się idealnie jako lektura dla dzieci, jak i jako „rozczulacz” dla dorosłych. Z kart powieści można wyczytać uniwersalne przesłania, dzięki którym „Pod krzewami bzu” wciąż na nowo rozkochuje w sobie czytelników. Dziecięce czasy beztroski potrafią być najpiękniejszym okresem w życiu człowieka. Dzięki książce „Pod krzewami bzu”, czytelnik może na nowo przenieść się do magicznego czasu zabawy. Sentymentalna, wzruszająca, niewinna - taka jest książka autorstwa Louisy May Alcott. Polecam „Pod krzewami bzu” dla każdego niezależnie od jego wieku. Jeśli poszukujesz powieści, która otuli cię niczym cieplutki kocyk, to właśnie ją znalazłeś.

Podczas zabawy siostry Betty i Bab napotykają obcego psa. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie sztuczki, które potrafi robić zwierzę. Czegoś takiego jeszcze nie widziały. Szybko odnajduje się jego własciciel - młody chłopiec imieniem Ben. Wraz z psem uciekli z cyrku, w którym pracowali. Wszystko po to, by odnaleźć nie wracającego już długo ojca. Cała społeczność z radością przyjmuje chłopca i psa. Nie wiedzą jeszcze, ile przygód to im dostarczy. Beztroskie dzieciństwo miesza się tu z przykrymi doświadczeniami. Szczególnie dotyczy to Bena, który swoje przeszedł. Jest dużo radości, uroczych chwil oraz przywrócenia wiary w bezintersowne dobro. Jednak w porównaniu do "Małych kobietek" ta książka nie zaangażowała mnie aż tak bardzo. Nie zżyłam się z bohaterami, choć polubiłam ich. Pierwszy tytuł zawsze będzie moim ulubionym. Louisa May Alcott pisze lekko, przez co nie odczuwam tego, jak dawno została napisana. Wydaje się, że to taka uniwersalna powieść. Problemy tu poruszone zawsze będą aktualne.

„Pod krzewami bzu” to kolejna książka napisana przez Luisę May Alcott, autorkę słynnych „Małych kobietek”. Nie była to tak popularna książka jak ta o siostrach March, jednak nie można jej odebrać uroczego i przyjemnego klimatu. To opowieść o dwóch dziewczynkach, Bab i Betty, i o chłopcu oraz jego psie. Ben jest włóczęgą, który razem ze swoim psem Sancho uciekł z cyrku z powodu złego traktowania. Zostaje przygarnięty przez pannę Celię, która jest sąsiadką dziewczynek. Świat i przygody przedstawione w książce są przeurocze. Miejscami jest zabawnie, innym razem smutno. Alcott miała talent do snucia opowieści dla dzieci. Ta książka jest jednym słowem piękna. Oczywiście, może nie mieścić się w schematy obecnej literatury dziecięcej, może być uznawana za przestarzałą, ale uważam że takie powieści jak ta, rozbudzają dziecięcą wyobraźnię, otulają, dają bezpieczną przystań. Ta książka to klasyk, którego nie powinno zabraknąć w dziecięcej biblioteczce.

Jaka to była urocza historia! Moje serce zrobiło się dzięki niej tak mięciutkie jak pączki! 😁 Piękna, wartościowa i urocza historia okraszona krzewami bzu w uroczym małym miasteczku. Świat nigdy nie jest idealny i tak też nie jest w książce Louisy May Alcott. Wzloty i upadki to jedno z określeń, które idealnie nadaje się do powieści „Pod krzewami bzu” Autorka stworzyła tak ciepłą historię, pełną uroczych młodych bohaterów, którzy potrafią pokazać czym jest życzliwość i serdeczność. Nie jest to idealna bajka, z pewnością nie. Bohaterowie musieli stoczyć kilka bitew życiowych by być w miejscu w którym będą. Pokochałam i jeszcze raz pokochałam! Zdecydowanie „Pod krzewami bzu” jest moją ulubienicą z książek Louise May Alcott. Jak poznacie Sancho to zakochacie w tym psiaku, pełnym uroku, mądrości i ciepła. I nie tylko, poznacie bohaterów o różnych charakterach i uosobieniu, ale łączyć ich będzie jedno. Mianowicie serdeczność.