Pierwszy raz (okładka miękka)

Świetna książka ❤️

super ksiazka

„Pierwszy raz” to jedna z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier tego roku. Nawet nie musiałam czytać opisu, wystarczyła informacja, że będzie nowa książka Agaty Czykierdy – Grabowskiej i już była ona na mojej liście must read :D Bo jak wiecie (lub nie) pani Agata należy do grona moich ulubionych polskich autorek! Zanim zabrałam się za czytanie tej historii, faworytem były „Wszystkie twoje marzenia”. Czy nadal są? Przekonajcie się ;) W tej książce mamy do czynienia z Kubą i Leną, których możecie kojarzyć z wspomnianych wcześniej „Wszystkich twoich marzeń” - Kuba i Kamil to bracia ;) Jakub wraca po studiach do swojego rodzinnego miasta, znajduje pracę i.. sobie spokojnie żyje. Do czasu, gdy podczas posiadówki w barze z kumplami w jego polu widzenia pojawia się ona. Lena, przyjaciółka z dzieciństwa, a także jego miłość. Młodsza siostra jego niegdyś najlepszego przyjaciela. Jednak Lena nie zdaje sobie z tego sprawy, a gdyby nawet... to jej podejście do związków jest nieco inne, wszystko przez coś, czego była świadkiem kilka lat temu. Szczerze przyznam, że początkowo nie potrafiłam się wkręcić, było ciekawie, ale brakowało mi tego pochłonięcia w świat przedstawiony w książce. Trwało to niewiele, raptem kilkadziesiąt stron, a później już wszystko poszło gładko... w przeciwną stronę szali! Momentami tak mnie wciskało w fotel, że odłożenie graniczyło z cudem i niewiele brakowało, żebym zarwała nockę (ach szkoło, czemu ty musisz istnieć... ;p). Zaczął się jeden porywający moment i nie było zmiłuj się :D Autorka ma dobry styl pisania, acz czasem potrzeba chwili, żeby przywyknąć (choć może to tylko moje odczucie, jako że zdecydowanie lepiej czyta mi się w pierwszoosobówce). I kurcze przede wszystkim – realizm! Ta nuta realizmu nie do pomylenia z czymś innym. Sporo książek ją zawiera, jednakże mało które właśnie do tego stopnia, kiedy zwyczajnie ma się wrażenie, ze ta historia rozgrywa się obok nas, na naszych oczach, że to realny świat, bohaterowie, wydarzenia. Tak apropo bohaterów – może kilka słów o nich? Więc tak, jak wcześniej wspomniałam, w tej książce prym wiodą Kuba i Lena, dwoje młodych ludzi, którzy mają ze sobą wiele wspomnień z czasów szkolnych. Oboje są wspaniałymi postaciami, dobrymi i sympatycznymi, ale jak każdy z nas – mają i swoje wady. Lena nie potrafi się przełamać w kwestii związków, pewna sytuacja zbyt głęboko zakorzeniła w niej nieufność do facetów, z kolei Kuba... Kuba bywa irytujący :D Ma jak najbardziej dobre intencje, stara się jak może i to się ceni! Ale zdarzyło się kilka chwil, kiedy przewracałam oczami. Może to zbyt pochopna reakcja z mojej strony, w końcu zakochany facet myśli nieco innymi kategoriami, zazdrość i desperacja mu nieobca, ale czasem mógł dać Lenie chwilę do namysłu, przemyślenia wszystkiego. Ale, ale! Nie myślcie o nim źle, w żadnym wypadku! Ja tam go uwielbiam i jakby ktoś mnie postawił przed wyborem, którego z braci wolę – Kubę, czy Kamila, to zabijcie, ale nie mam pojęcia :D Wracając do Leny – jest to dziewczyna, która wiele z nas chciałoby mieć za przyjaciółkę, bo z pewnością by się z nią dogadało. Nie histeryzuje bez powodów, nie strzela nieuzasadnionych fochów! A jak już jakiś strzela to wierzcie, ma powód! I... troszczy się o ludzi. „Pierwszy raz” pokazuje, że cierpliwość popłaca i jeśli się kogoś naprawdę kocha i widzi się, że jest faktyczna szansa, że ta miłość zostanie odwzajemniona – to się o tę osobę walczy. Nie każdy od razu zdaje sobie sprawę z własnych uczuć, a jeśli ktoś ma jakieś uprzedzenia do związków, miłości, czy coś w tym rodzaju, to jest jeszcze ciężej, ale... nie ma co się poddawać zbyt łatwo. I Kuba jest tego właśnie świetnym przykładem. Mam nadzieję, że przy okazji zachęciłam Was do sięgnięcia i przekonania się, czy temu biedakowi w końcu się udało, czy też nie? Hej, ale wiecie co zauważyłam czytając książki pani Agaty? Autorka bardzo, ale to bardzo lubi motyw aut! :D Przez każdą jej książkę przewija się samochód w jakimś ważnym kontekście, znaczeniu, który jakby nie było – wpływa na rozwój wydarzeń. Wydaje się banalne, ale... przeczytajcie i sami się przekonajcie! ;) Nie będę się rozpisywać, powiem jeszcze tylko jedno – przeczytajcie to. Naprawdę warto. JA jestem „Pierwszym razem” zachwycona i w sumie skłaniam się ku temu, że nieco przebija „Wszystkie Twoje marzenia”, choć w niewielkim stopniu (sama nie wiem, dlaczego mam aż taki sentyment do WTM :D). Niemniej jednak... nie pożałujecie! Pochłonęłam tę historię w trzy dni, a gdyby nie niedobór czasu, byłyby to max dwa popołudnia. Bo wciąga! Początek jest nieco cięższy, ale potem jest już z płatka. Także... czekam na wasze opinie ;) zabookowanyswiatpauli.blogspot.com

„Po prostu tu bądź. Niczego mi więcej nie potrzeba.” Jak bardzo jedno niespodziewane wydarzenie jest w stanie zmienić życie człowieka? Co kiedy zdeformowany i niepełny obraz teraźniejszości, wywiera destrukcyjny wpływ na przyszłość i postrzeganie świata młodego człowieka? Jak wybaczyć, gdy zawodzą najbliżsi i co w sytuacji, gdy rodzice, którzy powinni być wsparciem i definicją bezpieczeństwa, nieświadomie krzywdzą własne dziecko. Nie jest absolutnie żadną przesadą stwierdzenie, że nie ma na tym okrutnym świecie nic bardziej wartościowego niż prawdziwa i szczera miłość, ale czy to wystarczy? Czy pomimo głęboko zakorzenionego strachu i obaw można otworzyć serce na drugiego człowieka? To tylko kilka z pytań na jakie w swojej najnowszej powieści odpowiada Agata Czykierda-Grabowska. W moim odczuciu mistrzyni historii o młodych dorosłych, którzy wkraczają właśnie na poligon świata i na swój, niedoskonały sposób próbują radzić sobie z rzeczywistością. Zaglądając na mojego bloga wiecie już, że po książki Autorki sięgam w ciemno i jak do tej pory na żadnej się nie zawiodłam, a wręcz przeciwnie. Każdą kolejną wykreowaną przez siebie historią Agata Czykierda-Grabowska tylko umacnia swoją pozycję w literackim świecie. Rozkochuje kolejne czytelniczki w niedoskonałych męskich bohaterach, oczarowuje lekkością i subtelnością przekazu, ale nie traci przy tym charakteru, dzięki czemu powieści wychodzące spod jej pióra wciąż mają pazur, są autentyczne i, co za tym idzie, bliskie czytelnikowi. Tak też było i tym razem. W „Pierwszym razie” dostajemy mieszankę stylu, niepowtarzalnego uroku i błyskotliwości z niełatwą, ale pełną emocji historią dwójki młodych ludzi. Kuba i Lena znają się praktycznie od dziecka. On, zakochany w niej po uszy, nigdy nie zdobył się na odwagę, by wyznać swoje uczucia. Ona, będąc świadkiem sytuacji, której nigdy nie powinna widzieć, na zawsze pochowała w sobie zaufanie i wiarę w drugiego człowieka. Każde z nich żyje własnym życiem, a przynajmniej próbuje to robić, i ich drogi rozchodzą się na wiele lat, po to by pewnego lata nieoczekiwanie ponownie się spleść. Żadne z nich nie jest już tym samym dzieciakiem co kiedyś, ale w ich do tej pory szczelnie zamkniętych sercach wciąż nieśmiało czai się coś, co ich do siebie przyciąga. Postanowienie przyjaźni, to jak im się wydaje, jedyne słuszne wyjście, ale życie ma dla nich nieco inny, bardziej skomplikowany plan. Kilka letnich tygodni spędzonych w rodzinnym mieście obfitować będzie zatem w emocjonalne huśtawki, intensywne kłótnie, trudne rozmowy, dramatyczne wydarzenia, całą masę nieporozumień, ale też chwil pełnych namiętności i uczuć. Czy ta historia będzie miała szczęśliwe zakończenie? Być może. Ale jedno napiszę wprost – to naprawdę świetna i udana powieść idealna na majowe klimaty. Autorka nie poskąpiła czytelnikom specyficznego dla swojego pióra poczucia humoru i pełnych ciętego dowcipu dialogów, przy których nie sposób jest się nie uśmiechnąć, a niekiedy również wzruszyć. Nie można oczywiście pominąć zgrabnie skonstruowanej fabuły, w której wszystkie istotne elementy łączyły się w spójną całość oraz genialnie wykreowanych męskich bohaterów, którzy choć nieidealni, pełni wad oraz słabości i z głupimi błędami na sumieniu, zostali stworzeni po to, by bez skrupułów kraść niewieście serca. Prostota i delikatność przeplatana z dosadnością i sugestywnymi opisami, dopełniły naprawdę dobrze przemyślaną treść, sprawiając, że powieść po raz kolejny stała się przyjemną lekturą, która niestety zbyt szybko się skończyła. „Pierwszy raz” to doskonale wkomponowujące się w nurt New Adult. Powieść, w której Agata Czykierda-Grabowska pokazała, że miłość wcale nie jest łatwa i kolorowa, a droga darzących się uczuciem ludzi, usłana różami. Czasami to pot, łzy, gniew i cierniste kolce, ale miłość zawsze jest czymś, o co warto walczyć, dla czego warto się starać i podjąć wysiłek. W moim odczuciu książka ma wszystko to, czego oczekuję od dobrego, dającego się zapamiętać NA, dlatego z czystym sumieniem polecam. Dla ciekawych podpowiem, że „Pierwszy raz” zapoczątkowuje serię opowieści, które do tej pory Autorka udostępniała w formie opowiadań na swoim blogu. Dziś urozmaicone, dopracowane i poszerzone wersje doczekały się wreszcie wydania i szczerze mówiąc, nie mogę się doczekać, kiedy pozostałe historie, które skradły moje serce jeszcze w czasie ich publikacji na blogu Autorki, w postaci papierowych egzemplarzy trafią w końcu w moje ręce. A zapewniam, że jest na co czekać! „Dzięki niemu ona pokochała po raz pierwszy. To był jej kolejny pierwszy raz. Kolejny pierwszy raz z Kubą.” M. www.smooky.pl

Czytaliście kiedyś książkę, która spodobała Wam się od pierwszej strony? U mnie tak było w przypadku powieści ,,Jak powietrze" Agaty Czykierdy-Grabowksiej. Spodobała mi się niezmiernie, nie mogłam się od niej odciągnąć. Jej przeczytanie pociągnęło za sobą łańcuszek, który objawiał się czytaniem książek tej autorki. Gdy tylko zobaczyłam, że ,,Pierwszy raz" jest wydawany, wiedziałam, że go przeczytam. Agata Czykierda-Grabowksa w swoich książkach pochwyciła mnie realizmem, prostotą, ale także ich lekkością. Pisze o tym, co zna, prawdziwie, bez przekłamań. Po kilku przeczytanych książkach, dołączeniu do grupy z autorką okazało się, że także pracuje. Co szczerze podziwiam, pisze tak szybko, często wydaje książki, a dodatkowo ponosi trud związany pełnieniem konkretnych obowiązków. Mam nadzieję, że nie zaprzestanie pisania. ,,Pierwszy raz" to historia Kuby i Leny, dwójki dawnych znajomych, którzy po latach się spotykają. Jakub od kilku lat jest zakochany w młodszej siostrze swojego najlepszego przyjaciela, od pierwszego wejrzenia. Przez czas studiów, gdy jej nie widział, starał się o niej zapomnieć. Niestety, nie udało mu się, gdy tylko wrócił do rodzinnego miasta, wszystkie uczucia powróciły ze zdwojoną siłą. Zdaje sobie sprawę jak trudno będzie mu wytrzymać w tym samym małym mieście z dziewczyną, którą kocha i której nie może mieć. Ona podobnie jak kiedyś traktuje go jedynie jako kolegę, podobnie jak wszystkich innych mężczyzn, nie ma do nich zaufania. Jest to w pewien sposób związane z jej przeszłością i traumą, z którą musi się uporać, aby żyć, nie oglądając się za siebie. ,,Nie zamykaj się na ludzi i uczucia, nawet na te najmniej idealne, bo właśnie one są najpiękniejsze i najtrwalsze." Kuba ma nadzieję, że Lena go kiedyś pokocha pomimo wielu jego wad i nieodpowiedniej rodziny. Chce, aby była jego teraźniejszością i przyszłością, stanowiła każdą chwilę jego życia. Uda się jej? Czy będzie w stanie wybaczyć mu jego liczne postępki? Przez kilka pierwszych stron miałam wrażenie, że to nie jest książka pani Agaty, na szczęście to uczucie znikło tak szybko, jak się pojawiło. Jakby mi czegoś brakowało, okazało się to jedynie złudzeniem. Znalazłam w tej książce to, za co kocham powieści autorki. Było delikatnie, uroczo, ale było też ostro. Historie Agaty Czykierdy-Grabowksiej unoszą mnie w przestworza. Są one tak dopracowane, uczucie jest cudownie ukazane. Mimo tego, że zwykle bohaterowie w jej książkach mają ze sobą spory bagaż emocjonalny, to całość wychodzi cudownie. Ta powieść również taka była, jak w każdej książce autorki były przekleństwa, jednak w tej było ich o wiele więcej. Lekko niesmaczne, ale dużej różnicy w całej historii nie robi. Kuba cierpi przez nieodwzajemnioną miłość, ale także przez rodzinę, ojca, którego nie ma i matkę, która choruje. Dla niego i jego rodzeństwa to wiele cierpienia. Przez lata mieszkali w biednym domu i cierpieli, dzięki ojcu nie byli traktowani dobrze przez innych mieszkańców miasta. Natomiast Lena przeżyła ciężkie chwile w życiu, zawiodła się na jednym mężczyźnie, przestała ufać wszystkim innym. Od paru lat jest zupełnie inną osobą. ,,Otwórz swoje serce i nawet jeśli zostaniesz zraniona, świat się nie skończy. Obiecuję ci. Słońce znowu wstanie, w nocy zaświecą gwiazdy, a ty znowu będziesz mogła kogoś pokochać." Uwielbiam to, jak pani Agata kreuje bohaterów powieści New Adult, są pełni problemów z przeszłości, ale także otwarci na przyszłość. Jedynie Kuba sprawiał wrażenie niecierpliwe i porywczego chłopaka, ale to za to czytelniki go kochają. Oczywiście w tej książce znajdą się gorące sceny, nie jest to E. L. James, ale to właśnie sprawia, że mam ochotę czytać dalej, są one lekkie i przyjemne. Cała książka była idealna, znalazłam to, czego w niej szukałam. Wam również ją polecam, koniecznie przeczytajcie i pochwalcie się wrażeniami.

Kochani dziś chcę zaprezentować Wam książkę, która już od pierwszych stron skradła moje serce. Na jej kartach poznacie niezwykłą, piękna i ujmującą historię miłości, która, aby mogła się narodzić, zmuszona była pokonać najbardziej podstępnego przeciwnika, bo choć go nie widać, może zniszczyć nasze życie już na zawsze. Przeciwnikiem tym są lęki i obawy zrodzone z traumy, jakiej doświadczyła główna bohaterka powieści Agaty Czykierdy – Grabowskiej „Pierwszy raz”. Lena jest bardzo atrakcyjną, młodą kobietą, która nie może narzekać na brak zainteresowania ze strony płci przeciwnej. Jednak zraniona przed laty przez bliską sobie osobę dziś nie potrafi już zaufać. W obawie przed cierpieniem i krzywdą otacza się murem obojętności i niedostępności. Kiedy poznajemy Lenę, dziewczyna wraca właśnie do domu rodzinnego na wakacje. Podczas jednego z wypadów do klubu spotyka dawnego przyjaciela swojego brata, Kubę. Chłopak niegdyś był niemal członkiem rodziny Leny, jednak z czasem ich drogi niespodziewanie się rozeszły. Lena nigdy tak naprawdę nie dowiedziała się, dlaczego tak się stało. Kiedy poznaje prawdę, nie spodziewa się tego, że Kuba kochał ja od zawsze i kocha nadal. Powrót Leny na nowo wznieca w mężczyźnie żar tłumionych dotychczas uczuć. Nie będzie mu łatwo przekonać wybranki swojego serca do siebie i do czystych intencji swoich uczuć, bowiem ona może zaoferować mu tylko przyjaźń. Czy pogodzi się z odrzuceniem, czy też będzie walczył dalej o to, co jest mu najdroższe i jak wiele będzie musiał znieść? Tego oczywiście nie zdradzę, bo przecież musicie sami sięgnąć po „Pierwszy raz”. „Pierwszy raz” to losy dwójki wyjątkowych ludzi, którym w życiu nie było łatwo. Los daje im szansę, aby odnaleźli drogę do siebie nawzajem. To, co będzie czekać na nich na końcu tej drogi, zależy tylko od nich samych. Tak na naprawdę oboje przeżywają wiele swoich pierwszych razów. Pierwsze zauroczenie, pierwszy pocałunek, pierwsza randka. Wszystko to pozwala dostrzec im siebie w zupełnie nowym świetle. Ale, czy to wystarczy, aby nasza bohaterka zechciała zaryzykować i otworzyć serce na miłość? Sprawdźcie sami. Jeśli o mnie chodzi, strasznie polubiłam Lenę i Kubę. Kibicowałam im, aby wreszcie zaznali szczęścia, miłości, spokoju i poczucia bezpieczeństwa przy swoim boku. Aby zrozumieli, że są sobie przeznaczeni. Nie będę ukrywać, że podczas lektury były również momenty, kiedy czułam się zniecierpliwiona, kiedy Lena tak bardzo się miotała w swoich uczuciach. Z drugiej jednak strony rozumiałam motywy jej zachowań. Natomiast Kuba jest wymarzonym kandydatem na mężczyznę u boku, którego na pewno każda kobieta chciałaby spędzić życie. Dojrzały, opiekuńczy, czuły, delikatny, cierpliwy, wyrozumiały, wpatrzony w swoją kobietę jak w obrazek. Ideał. Moi drodzy sięgnijcie po „Pierwszy raz”, a gwarantuję Wam, że książka pochłonie Was bez reszty, a lekki i swobodny styl autorki sprawi, że przeczytacie ją w mgnieniu oka. Ta niezwykła opowieść będzie dla Was również wspaniałym impulsem do tego, abyście mogli powspominać Wasze pierwsze miłości, a jeśli jest ona jeszcze przed Wami, książka ta sprawi, że zaczniecie marzyć o miłości, a przecież takie marzenia są najpiękniejsze. Na zakończenie nie mogłabym nie wspomnieć o wspaniałej okładce. Nie wiem, czy Wy też tak macie, ale ja czytając książkę, zawsze próbuję urzeczywistnić sobie jej głównych bohaterów i najczęściej pomagają mi w tym okładki. Właśnie tak jak wyobrażam sobie Lenę i Kubę. Okej kochani, kończę, abyście nie marnowali dłużej czasu i jak najszybciej mogli zacząć czytać „Pierwszy raz” Za możliwość ciepłej, poruszającej i powodującej szybsze bicie serca lektury serdecznie dziękuję wydawnictwu Novae Res. https://kocieczytanie.blogspot.com/2018/06/badz-moim-pierwszym-razem.html

Recenzja pochodzi z bloga http://whothatgirl.blogspot.com/2018/06/pierwszy-raz-agata-czykierda-grabowska.html Kuba od zawsze był zakochany w Lenie, która była siostrą jego najlepszego przyjaciela. Kiedy tylko ją ujrzał, poczuł jak uderza go grom z jasnego nieba. Od tamtej chwili nie mógł się pozbyć dziewczyny ze swojej głowy. Niestety, uczucia były jednostronne. Wyjeżdża na studia i tam udaje mu się jakoś zapomnieć o nieszczęśliwej miłości. Jakoś dalej funkcjonuje. Niestety, zmuszony jest wrócić do rodzinnego miasta, co po trochu traktuje to jako porażkę. Gdyby miał inne wyjście, to z pewnością by nie wracał. I tuż po powrocie, po tych kilku latach znów spotyka Lenę. W tym momencie wszystko to, co sobie wypracował, runęło. Poczuł jak znów zalewa go to samo uczucie, jakby jeszcze silniejsze. Ciężko mu się opamiętać. A Lena...Lena jest zamknięta w sobie, nie chce się z nikim wiązać. Wybudowała mur wokół siebie, który tak naprawdę powstawał przez kilka lat i to z powodu bliskiej osoby. Na początku ma mu za złe to, że tak nagle zniknął z jej życia. Odzywał się wciąż do jej brata, ale do niej samej już nie. W dodatku z każdym spotkaniem zaczyna patrzeć na Kubę w taki sposób, którego nie potrafi zrozumieć. W pewnym momencie postanawiają, że zostaną przyjaciółmi. Ale czy naprawdę im to się uda? Sięgając po tę książkę, byłam pełna nadziei, bowiem czytałam wcześniej Jak powietrze tej autorki i byłam oczarowana. Byłam bardzo zaciekawiona historią Kuby i Leny, a w dodatku okładka bardzo kusiła. Choć powiem szczerze, że później stwierdziłam, iż ona nie pasuje do tej historii. Okładka jest świetna, ale jakoś nie czuję jej tutaj. Co ja mogę powiedzieć o Kubie? To dobry chłopak i bardzo zakochany w Lenie. Nawet jeśli próbował o niej zapomnieć, to jego uczucie względem jej osoby tak naprawdę nigdy się nie zmieniły. Czasami odnosiłam wrażenie, że był wręcz zdesperowany. Jakby dziewczyna była jego powietrzem bez którego nie mógł żyć. Nie kryje się z zazdrością, kiedy inny mężczyzna interesuje się Leną. Ale jest też człowiekiem, a jak wiemy, ludzie nie są idealni. Kuba popełnił kilka głupstw, ale co najważniejsze, zdawał sobie z nich sprawę. A Lena. Lena zobaczyła kiedyś pewną sytuację, której nie powinna być świadkiem i od tamtej pory uważała, że nie chce się wiązać. Tak naprawdę bała się tego, że w pewnym momencie druga połówka ją skrzywdzi. Dziewczyna tak bardzo obawiała się tego, że ten strach stał się częścią jej życia. Niby w to wierzyła, ale kiedy pojawił się Kuba, zaczęła coś czuć. Niekoniecznie jej się to podobało, ale pozwoliła sobie temu ulec. Na chwilę. Od początku nie było im łatwo i to mi się właśnie podoba, w jaki sposób pokierowała tą historią Pani Agata. Nie było kolorowo, z początku same problemy, ciągle coś się zdarzało jakby po złości. Kuba pod wpływem emocji popełniał głupstwa i ciężko przeżywał odrzucenia Leny (a warto wspomnieć, że było ich kilka!). Lena z kolei próbowała się pozbyć tego, co czuła przy chłopaku, ale w końcu zrozumiała, że tak się nie da. Bardzo polubiłam Łukasza, brata Leny. Kiedyś był playboy'em, a teraz brał ślub ze swoją dziewczyną, Magdą. Łukasz jest dobrym bratem, wspiera Lenę, jak i Kubę. Polubiłam go, bo widać było, jak o nich dba. Książkę czyta się naprawdę szybko. Język nie jest trudny, można się wciągnąć od pierwszych rozdziałów. Pierwszy raz to historia o miłości, przed którą nie da się uciec. Trzeba dać trochę czasu drugiej osobie, by ta zrozumiała, że strach może zabrać nam to, co najpiękniejsze i najważniejsze.

[...] Jak wspomniałam Pierwszy raz jest wbrew pozorom bardzo głęboką powieścią i porusza ona wiele problemów, z którymi na co dzień musimy się zmagać (a przynajmniej większość z nas). To historia do bólu prawdziwa pokazująca, że wszystko jest możliwe: wystarczy tylko spotkać odpowiednią osobę w odpowiednim momencie, która sprawi, iż uwięzieni przez swoje lęki zechcemy się z nimi zmierzyć. Odważymy się, mimo ogarniającego nas przerażenia zrobić pierwszy krok, rozerwać kajdany ograniczające nas. Kto z nas nie żyje, bądź nie żył w stworzonym przez siebie więzieniu? Pierwszy raz daje nam – tym, którzy nadal są zamknięci na świat przez swój strach – nadzieję na to, że kiedyś pojawi się ktoś, dzięki komu będziemy się chcieli od niego uwolnić, rozwiniemy skrzydła i poczujemy smak p r a w d z i w e j wolności. Fabuła nie jest zbytnio zaskakująca (przynajmniej dla mnie, chociaż wiele wydarzeń udało mi się do tej pory zapomnieć…), lecz bardzo wciąga i trudno się od niej oderwać. Na uwagę zasługują również świetne kreacje bohaterów. Gdzieś rzuciło mi się w oczy, że zachowanie ich może przyprawić czytelników o nerwicę. Poniekąd tak, szczególnie narażone są te osoby, które do cierpliwych nie należą. Mi to stopniowanie napięcia zaserwowane przez autorkę szalenie się podobało. Stworzyła taką „grę wstępną”, bez której historia Leny i Kuby nie miałaby sensu i smaku. Ze wszystkich stworzonych do tej pory kobiecych postaci przez Agatę Czykierdę-Grabowską to właśnie Lena jest mi najbliższa. Łączy nas naprawdę wiele (np. starszy brat), a takim najmocniejszym ogniwem jest… strach. Tak jak Lena żyję w stworzonej przez siebie klatce, która mnie ogranicza. Bohaterce, dzięki Kubie, udało się z niej uwolnić, mam nadzieję, że mi również jest to pisane. Owszem Lena popełniła kilka błędów, ale kto ich nie robi? Pierwszy raz tak mocno utożsamiłam się z postacią książki, co jest dla mnie nowym doświadczeniem i jednocześnie mnie to przeraziło… Bo tę walkę ze swoimi demonami i lękami mam jeszcze przed sobą. Kuba… Cóż ja mogę napisać o tym (kolejnym) ideale? Jest to postać, która wywołuje szybsze bicie serca i spełnia wszystkie wymagania bycia pożądanym przez romantyczki takie jak ja. Która z nas by nie chciała przystojnego, zabawnego oraz wpatrzonego w nas jak w obrazek faceta? Faceta, dzięki któremu rozwiniemy skrzydła i odważymy się na rzeczy do tej pory niewyobrażalne? No właśnie. Lena i Kuba to kolejna cudowna para, która ma szansę przejść do historii. Jeśli o mnie chodzi, to stała się ona jedną z ulubionych obok Ani i Gilberta (Ania z Zielonego Wzgórza Lucy Maud Montgomery), Wolhy i Lena (Zawód: Wiedźma Olgi Gromyko), czy też Cath i Figla (Bez serca Marissy Meyer). Pierwszy raz, mimo wzbudzającego mieszane uczucia tytułu jest niezwykle realistyczną powieścią, przy której momentami trudno zachować cierpliwość. Wywołuje masę emocji, a autorka znowu czaruje nas swoim stylem oraz stopniowo wciąga nas w zawiłe relacje bohaterów. Historia sprawia, że odrywamy się od otaczającej nas rzeczywistości i pokazuje, że nie wszystko jest czarne albo białe. Zmusza nas do myślenia, śmiechu i płaczu, sprawia, że czujemy, że możemy, że chcemy i że dla każdego z nas jest nadzieja. Dziękuję za kolejną piękną i mądrą powieść. Czekam na kolejne. :) [http://dzosefinn.blogspot.com/2018/04/przedpremierowo-agata-czykierda.html]

Wiecie, w książkach autorki lubię to, że nigdy nic nie jest wymuszone, ani na siłę. Bohaterzy nie rzucają się na siebie w początkowych rozdziałach. Autorka kieruje ich relacjami tak, by i czytelnik miał szansę na zapoznanie się z nimi. Tak było też tutaj. Mimo, że bohaterzy znali się od lat, to i tak przy ponownym spotkaniu, poznawali i zaprzyjaźniali się na nowo. A na pierwszy pocałunek trzeba było trochę poczekać. "Życie jest zbyt krótkie, żeby nie wybaczać i nie zapominać." Kuba od lat zakochany był w siostrze swojego najlepszego przyjaciela. Nieporozumienie, wyjazd i obietnica sprawiły, że ich drogi się rozeszły. Lata minęły i gdy Kuba ponownie wraca do miejsca, w którym dorastał i przypadkowo spotyka dawną miłość, serce podpowiada mu, że wcale nie przestało kochać. Nie chcąc marnować więcej czasu, postanawia ją zdobyć, nawet jeżeli tylko jako przyjaciółkę. Lena wróciła do domu by pomóc w przygotowaniach do ślubu brata. Zamknięta w sobie, zraniona i cierpiąca, uważa że nie jest zdolna do miłości. Czy dawny przyjaciel, który na nowo zaczął wkraczać w jej życie, będzie potrafił otworzyć też jej serce? Czy Lena pokocha ten pierwszy raz? Nie będę za dużo zdradzać z fabuły, by nie odbierać wam przyjemności z poznawania jej. Jeśli chodzi o bohaterów, to tak jak w przypadku każdej książki Pani Agaty - męski bohater, Kuba zdobył moje serce. Nie jest idealny, ma wady, z zazdrości potrafi zrobić coś, za co potem przychodzi mu płacić. Ale to bohater na tyle zdeterminowany, że nie podda się, dopóki nie osiągnie tego czego chce. Lena odtrącała go wiele razy, a mimo to, on dalej walczył o nią, o przyjaźń i miłość. Jeśli chodzi o książki autorki i jej męskich bohaterów, to Kuba zaraz obok Oskara z "Pod skórą" zasługuje na miejsce na podium. Bardzo go polubiłam. Czego niestety nie mogę powiedzieć o Lenie. Zraniona i wystraszona miłości, przez coś co miało miejsce w przeszłości. No i właśnie ten powód według mnie był nieco wyolbrzymiony. Oczywiście zdaje sobie sprawę, że jej zaufanie zostało zdeptanie, że czuła się skrzywdzona i oszukana. Jednak przez to jedno wydarzenie, ona zamknęła się na mężczyzn, na pozwolenie sobie kogoś pokochać. W tym przypadku też autorka ukazała kolejny raz, jak ważna jest rozmowa. Wyduszenie z siebie tego co nas boli i rozmawianie o tym. Lena się przekonała, że ta rozmowa odbyła się o wiele za późno. "Można kogoś ranić na milion różnych sposobów, a ślady mogą pozostać niewidoczne przez wiele lat." Podsumowując, bardzo podobała mi się ta książka! Autorka nie zawodzi i z każdą kolejną wydaną powieścią udowadnia, że jest wyśmienitą pisarką. "Pierwszy raz" to historia o cierpliwości, pokonywaniu własnych barier i uczuciu dwójki ludzi, które choć dawno zapoczątkowane, potrzebowało czasu by go zaakceptować i wyznać (w przypadku Leny). Dla mnie osobiście dalej ulubioną książką autorki jest "Pod skórą", ale "Pierwszy raz" śmiało mogę postawić tuż za nią. Polecam z całego serca! Jestem pewna, że się nie zawiedziecie. A ja nie mogę już doczekać się kolejnych książek, które wyjdą z pod pióra Pani Agaty.

Lena to atrakcyjna, młoda kobieta, której nie brakuje powodzenia u płci przeciwnej. Nie chce jednak związku z żadnym mężczyzną. W przeszłości została głęboko zraniona i od tamtego czasu zbudowała wokół siebie mur. Ukrywa się za maską obojętności, jest niedostępna i nie ufa nikomu. Podczas wypadu do klubu spotyka dawnego przyjaciela swojego brata. Kuba był dawniej niemal członkiem jej rodziny, jednak ich drogi się rozeszły. Na widok Leny w Kubie odżywają dawne uczucia. Nie może wyrzucić jej z głowy i z serca. Postanawia jeszcze raz spróbować swojego szczęścia i wyznaje dziewczynie prawdę. Lena nieświadoma uczuć chłopaka, dowiedziawszy się o nich, jest zagubiona. Jedyne, co może mu zaoferować to przyjaźń. Kubę czeka trudne zadanie, by przekonać Lenę do jego szczerych intencji. Uda mu się? Czy pogodzi się z odrzuceniem i zapomni o swojej ukochanej? Czy jednak będzie dalej walczył i jak wiele będzie musiał znieść, by zyskać to, czego pragnie? Styl autorki jest lekki i swobodny. Akcja wciąga, a wydarzenia następują po sobie. Pani Agata powoli wdraża nas w historię Leny i Kuby. Nie brak jej jednak skomplikowanych emocji i mieszanych uczuć. Całość zgrabnie się dopełnia, a każde wydarzenia do siebie pasuje. Nie znajdziemy tu zawrotnych akcji, ale są momenty, które przyprawiają o szybsze bicie serca. Bohaterowie to w większości młode i ciepłe osoby. Są dobrzy i sympatyczni, mają swoje wady i zalety. Nikt nie jest ideałem i tutaj też ich nie znajdziemy. Tak jak my kochają, śmieją się, płaczą i popełniają błędy. Polubiłam ich i ciężko było mi się z nimi rozstawać. Kuba zaimponował mi swoją wytrwałością i determinacją w walce o serce Leny. To przystojny, pewny siebie i kochany mężczyzna. Nie miał łatwego życia, ciężko pracował na to, by zyskać wszystko, co posiadał. Mimo wielu odtrąceń, nie poddawał się, lecz dążył do osiągnięcia celu. Wydawać by się mogło, że życie Leny jest idealne i nie może się w nim wydarzyć nic złego. Pozory mogą mylić. Przez pewną sytuację dziewczyna boi się ponownie zaufać. Broni się przed miłości i nie dopuszcza do tego, by była szczęśliwa. Jednak to dobry osoba, która troszczy się o swoich bliskich. Czasem irytowało mnie ich zachowanie i miałam ochotę nimi potrząsnąć, ale szczerze im kibicowałam, by byli razem. Pierwszy raz to historia dwójki młodych ludzi, którzy wiele doświadczyli w życiu. Opowiada o cierpieniu, zaufaniu, cierpliwości i pokonywaniu własnych ograniczeń. Los ponownie splata ze sobą drogi bohaterów, aby odnaleźli wspólne szczęście. Tylko od nich zależy czy to wykorzystają. Aby ich miłość mogła się narodzić, muszą pokonać wiele trudności. Jednym z nich jest lęk, który choć niewidoczny, potrafi raz na zawsze zniszczyć nasze życie. Autorka pokazuje nam, że nie wszystko jest tylko czarne lub białe, lecz zmusza nas do głębszego myślenia i odczuwania. Podsumowując, szczerze polecam Wam tą książkę. Pomimo kilku niedociągnięć i błędów, to piękna historia warta poświęconej jej uwagi. Idealnie nada się na letnie wieczory.