Pierwszy raz (okładka miękka)

Fantastyczna książka o miłości. Polecam

Kochani dziś chcę zaprezentować Wam książkę, która już od pierwszych stron skradła moje serce. Na jej kartach poznacie niezwykłą, piękna i ujmującą historię miłości, która, aby mogła się narodzić, zmuszona była pokonać najbardziej podstępnego przeciwnika, bo choć go nie widać, może zniszczyć nasze życie już na zawsze. Przeciwnikiem tym są lęki i obawy zrodzone z traumy, jakiej doświadczyła główna bohaterka powieści Agaty Czykierdy – Grabowskiej „Pierwszy raz”. Lena jest bardzo atrakcyjną, młodą kobietą, która nie może narzekać na brak zainteresowania ze strony płci przeciwnej. Jednak zraniona przed laty przez bliską sobie osobę dziś nie potrafi już zaufać. W obawie przed cierpieniem i krzywdą otacza się murem obojętności i niedostępności. Kiedy poznajemy Lenę, dziewczyna wraca właśnie do domu rodzinnego na wakacje. Podczas jednego z wypadów do klubu spotyka dawnego przyjaciela swojego brata, Kubę. Chłopak niegdyś był niemal członkiem rodziny Leny, jednak z czasem ich drogi niespodziewanie się rozeszły. Lena nigdy tak naprawdę nie dowiedziała się, dlaczego tak się stało. Kiedy poznaje prawdę, nie spodziewa się tego, że Kuba kochał ja od zawsze i kocha nadal. Powrót Leny na nowo wznieca w mężczyźnie żar tłumionych dotychczas uczuć. Nie będzie mu łatwo przekonać wybranki swojego serca do siebie i do czystych intencji swoich uczuć, bowiem ona może zaoferować mu tylko przyjaźń. Czy pogodzi się z odrzuceniem, czy też będzie walczył dalej o to, co jest mu najdroższe i jak wiele będzie musiał znieść? Tego oczywiście nie zdradzę, bo przecież musicie sami sięgnąć po „Pierwszy raz”. „Pierwszy raz” to losy dwójki wyjątkowych ludzi, którym w życiu nie było łatwo. Los daje im szansę, aby odnaleźli drogę do siebie nawzajem. To, co będzie czekać na nich na końcu tej drogi, zależy tylko od nich samych. Tak na naprawdę oboje przeżywają wiele swoich pierwszych razów. Pierwsze zauroczenie, pierwszy pocałunek, pierwsza randka. Wszystko to pozwala dostrzec im siebie w zupełnie nowym świetle. Ale, czy to wystarczy, aby nasza bohaterka zechciała zaryzykować i otworzyć serce na miłość? Sprawdźcie sami. Jeśli o mnie chodzi, strasznie polubiłam Lenę i Kubę. Kibicowałam im, aby wreszcie zaznali szczęścia, miłości, spokoju i poczucia bezpieczeństwa przy swoim boku. Aby zrozumieli, że są sobie przeznaczeni. Nie będę ukrywać, że podczas lektury były również momenty, kiedy czułam się zniecierpliwiona, kiedy Lena tak bardzo się miotała w swoich uczuciach. Z drugiej jednak strony rozumiałam motywy jej zachowań. Natomiast Kuba jest wymarzonym kandydatem na mężczyznę u boku, którego na pewno każda kobieta chciałaby spędzić życie. Dojrzały, opiekuńczy, czuły, delikatny, cierpliwy, wyrozumiały, wpatrzony w swoją kobietę jak w obrazek. Ideał. Moi drodzy sięgnijcie po „Pierwszy raz”, a gwarantuję Wam, że książka pochłonie Was bez reszty, a lekki i swobodny styl autorki sprawi, że przeczytacie ją w mgnieniu oka. Ta niezwykła opowieść będzie dla Was również wspaniałym impulsem do tego, abyście mogli powspominać Wasze pierwsze miłości, a jeśli jest ona jeszcze przed Wami, książka ta sprawi, że zaczniecie marzyć o miłości, a przecież takie marzenia są najpiękniejsze. Na zakończenie nie mogłabym nie wspomnieć o wspaniałej okładce. Nie wiem, czy Wy też tak macie, ale ja czytając książkę, zawsze próbuję urzeczywistnić sobie jej głównych bohaterów i najczęściej pomagają mi w tym okładki. Właśnie tak jak wyobrażam sobie Lenę i Kubę. Okej kochani, kończę, abyście nie marnowali dłużej czasu i jak najszybciej mogli zacząć czytać „Pierwszy raz” Za możliwość ciepłej, poruszającej i powodującej szybsze bicie serca lektury serdecznie dziękuję wydawnictwu Novae Res. https://kocieczytanie.blogspot.com/2018/06/badz-moim-pierwszym-razem.html

Zaczyna autorka niespiesznie, nie od razu wylewając kawę na ławę. Buduje bazę w postaci przeszłości bohaterów, kształtuje ich osobowości, a potem zderza ze sobą dwie postaci, pozwalając im się dotrzeć. Etapowo. I o ile w kryminałach lubię zaczynać akcję od mocnego wstrząśnięcia, od dobrego romansu oczekuję właśnie niespiesznego tempa, powolnego odkrywania tak, żeby to, co najlepsze, smakowało po prostu jeszcze bardziej wybornie. To otrzymałam, przez co akcja powieści wypadła nie tylko angażująco i zachęciła do sięgnięcia po kolejną stronę, ale nabrała także wiarygodnego brzmienia. Oj tak, zdecydowanie dałoby się uwierzyć w istnienie takiej Leny czy książkowego Kuby. Ona boi się otworzyć na miłość. Zraniona przez człowieka już nie ma zamiaru więcej dać się skrzywdzić. On nigdy nie miał w życiu łatwo, nie ma i teraz. Wybuchowy i opiekuńczy, będący mieszanką ognia i wody, uaktywniających się w różnych sytuacjach żywiołów. Obciążeni bagażem wad i zalet, nieidealni jako popełniający błędy ludzie zdecydowanie ujęli mnie swoimi postawami, pomimo tego, że nie każde ich zachowanie traktowałam jako słuszne. Lena pozostała dla mnie dziewczyną, z którą mogłabym się zaprzyjaźnić, Kuba – w którym można się zakochać. Z zainteresowaniem obserwowałam ich poczynania i muszę przyznać, że Agata Czykierda-Grabowska ma rękę do budowania apetycznych, męskich postaci. Nie szczędzi autorka mocnego języka, na potrzeby sytuacji są i wulgaryzmy, absolutnie nie ujmujące atrakcyjności tej książki. Przyjaźń, miłość, poczucie bezpieczeństwa, własne lęki, słabości, strach i nadzieja mieszają się tutaj budując akcję przypominającą wykresową falę, która podnosi się i opada, przynosząc radość i ból. Jeśli chodzi o tytuł, moje pierwotne skojarzenia okazały się tylko częściowo słuszne i o ile faktycznie ten związany z seksem pierwszy raz ma tutaj swoje miejsce, a wybuchy namiętności zdobią niektóre z powieściowych stron, takich pierwszych razów jest tutaj więcej, niekoniecznie już powiązanych z kwestią utraty dziewictwa. Książkę polecam wielbicielkom nurtu New Adult, bo to wiarygodna, nieprzejaskrawiona, budząca emocje historia. Autorka postawiła na coś więcej niż powierzchowne potraktowanie tematu i skupiła nie tylko na jednej wartości czy jednym uczuciu. Przez to mnie zdecydowanie kupiła i myślę, że nie zawiedziecie się Pierwszym razem także i Wy. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/06/pierwszy-raz-agata-czykierda-grabowska.html#more

Recenzja pochodzi z bloga http://whothatgirl.blogspot.com/2018/06/pierwszy-raz-agata-czykierda-grabowska.html Kuba od zawsze był zakochany w Lenie, która była siostrą jego najlepszego przyjaciela. Kiedy tylko ją ujrzał, poczuł jak uderza go grom z jasnego nieba. Od tamtej chwili nie mógł się pozbyć dziewczyny ze swojej głowy. Niestety, uczucia były jednostronne. Wyjeżdża na studia i tam udaje mu się jakoś zapomnieć o nieszczęśliwej miłości. Jakoś dalej funkcjonuje. Niestety, zmuszony jest wrócić do rodzinnego miasta, co po trochu traktuje to jako porażkę. Gdyby miał inne wyjście, to z pewnością by nie wracał. I tuż po powrocie, po tych kilku latach znów spotyka Lenę. W tym momencie wszystko to, co sobie wypracował, runęło. Poczuł jak znów zalewa go to samo uczucie, jakby jeszcze silniejsze. Ciężko mu się opamiętać. A Lena...Lena jest zamknięta w sobie, nie chce się z nikim wiązać. Wybudowała mur wokół siebie, który tak naprawdę powstawał przez kilka lat i to z powodu bliskiej osoby. Na początku ma mu za złe to, że tak nagle zniknął z jej życia. Odzywał się wciąż do jej brata, ale do niej samej już nie. W dodatku z każdym spotkaniem zaczyna patrzeć na Kubę w taki sposób, którego nie potrafi zrozumieć. W pewnym momencie postanawiają, że zostaną przyjaciółmi. Ale czy naprawdę im to się uda? Sięgając po tę książkę, byłam pełna nadziei, bowiem czytałam wcześniej Jak powietrze tej autorki i byłam oczarowana. Byłam bardzo zaciekawiona historią Kuby i Leny, a w dodatku okładka bardzo kusiła. Choć powiem szczerze, że później stwierdziłam, iż ona nie pasuje do tej historii. Okładka jest świetna, ale jakoś nie czuję jej tutaj. Co ja mogę powiedzieć o Kubie? To dobry chłopak i bardzo zakochany w Lenie. Nawet jeśli próbował o niej zapomnieć, to jego uczucie względem jej osoby tak naprawdę nigdy się nie zmieniły. Czasami odnosiłam wrażenie, że był wręcz zdesperowany. Jakby dziewczyna była jego powietrzem bez którego nie mógł żyć. Nie kryje się z zazdrością, kiedy inny mężczyzna interesuje się Leną. Ale jest też człowiekiem, a jak wiemy, ludzie nie są idealni. Kuba popełnił kilka głupstw, ale co najważniejsze, zdawał sobie z nich sprawę. A Lena. Lena zobaczyła kiedyś pewną sytuację, której nie powinna być świadkiem i od tamtej pory uważała, że nie chce się wiązać. Tak naprawdę bała się tego, że w pewnym momencie druga połówka ją skrzywdzi. Dziewczyna tak bardzo obawiała się tego, że ten strach stał się częścią jej życia. Niby w to wierzyła, ale kiedy pojawił się Kuba, zaczęła coś czuć. Niekoniecznie jej się to podobało, ale pozwoliła sobie temu ulec. Na chwilę. Od początku nie było im łatwo i to mi się właśnie podoba, w jaki sposób pokierowała tą historią Pani Agata. Nie było kolorowo, z początku same problemy, ciągle coś się zdarzało jakby po złości. Kuba pod wpływem emocji popełniał głupstwa i ciężko przeżywał odrzucenia Leny (a warto wspomnieć, że było ich kilka!). Lena z kolei próbowała się pozbyć tego, co czuła przy chłopaku, ale w końcu zrozumiała, że tak się nie da. Bardzo polubiłam Łukasza, brata Leny. Kiedyś był playboy'em, a teraz brał ślub ze swoją dziewczyną, Magdą. Łukasz jest dobrym bratem, wspiera Lenę, jak i Kubę. Polubiłam go, bo widać było, jak o nich dba. Książkę czyta się naprawdę szybko. Język nie jest trudny, można się wciągnąć od pierwszych rozdziałów. Pierwszy raz to historia o miłości, przed którą nie da się uciec. Trzeba dać trochę czasu drugiej osobie, by ta zrozumiała, że strach może zabrać nam to, co najpiękniejsze i najważniejsze.

Pełna opinia na blogu: https://mamanapetardzie.blogspot.com/2018/06/pierwszy-raz-agata-czykierda-grabowska.html W pierwszym zdaniu powiem wam, że to jest jedna z tych książek dla których zarwałam nockę :) "Pierwszy raz" kupiłam po przeczytaniu mnóstwa pozytywnych recenzji i zachęcającym opisie na tylnej okładce, a odpowiedź na to, jaka jest ta książka przekazałam już wyżej. Poznajemy tutaj grupę młodych ludzi, których przyjaźń sięga dziecięcych lat. Jednak nie dla wszystkich jest to zwykła znajomość. Kuba jest bezgranicznie zakochany w młodszej siostrze swojego najlepszego kumpla, jednak splotem wydarzeń każde z nich wyrusza w swoją stronę życia. Jednak los bywa przewrotny. Kuba przeprowadza się ponownie do rodzinnej miejscowości i podczas kumpelskiego wyjścia na piwo spotyka Lenę. Uczucia, które przez tyle lat próbował stłamsić i zniszczyć odżywają w nim na nowo z podwojoną siłą. Chłopak postanawia tym razem wykorzystać szansę, jaką dał mu los. Tylko czy dziewczyna, która nie wierzy w jakiekolwiek uczucie i boi się zranienia ulegnie czarowi i zrozumie, że to co od zawsze było między nimi to miłość?

Romans który kwitł przez bardzo długi okres czasu. Już na samym początku kiedy Kuba odwiedzał swojego przyjaciela ich serca spotykały się i już powoli kwitło. Chłopak nie mógł normalnie funkcjonować już gdy tylko ją widział. Miłość opanowała jego serce bardzo mocno, tylko Lena dalej cierpiała po ostatnim zranieniu i nie potrafiła się otworzyć. Miłość w niej jednak powoli zaczęła się rozwijać. Przyszedł jednak moment, który zaczął ich do siebie zbliżać. Uczucie stawało się coraz bardziej gorące i nie potrafili już tego powstrzymać mimo, że nadal nazywali to przyjaźnią. Pożądanie można oddzielić od miłości, ale pożądanie prowadzi do miłości.

Czytaliście kiedyś książkę, która spodobała Wam się od pierwszej strony? U mnie tak było w przypadku powieści ,,Jak powietrze" Agaty Czykierdy-Grabowksiej. Spodobała mi się niezmiernie, nie mogłam się od niej odciągnąć. Jej przeczytanie pociągnęło za sobą łańcuszek, który objawiał się czytaniem książek tej autorki. Gdy tylko zobaczyłam, że ,,Pierwszy raz" jest wydawany, wiedziałam, że go przeczytam. Agata Czykierda-Grabowksa w swoich książkach pochwyciła mnie realizmem, prostotą, ale także ich lekkością. Pisze o tym, co zna, prawdziwie, bez przekłamań. Po kilku przeczytanych książkach, dołączeniu do grupy z autorką okazało się, że także pracuje. Co szczerze podziwiam, pisze tak szybko, często wydaje książki, a dodatkowo ponosi trud związany pełnieniem konkretnych obowiązków. Mam nadzieję, że nie zaprzestanie pisania. ,,Pierwszy raz" to historia Kuby i Leny, dwójki dawnych znajomych, którzy po latach się spotykają. Jakub od kilku lat jest zakochany w młodszej siostrze swojego najlepszego przyjaciela, od pierwszego wejrzenia. Przez czas studiów, gdy jej nie widział, starał się o niej zapomnieć. Niestety, nie udało mu się, gdy tylko wrócił do rodzinnego miasta, wszystkie uczucia powróciły ze zdwojoną siłą. Zdaje sobie sprawę jak trudno będzie mu wytrzymać w tym samym małym mieście z dziewczyną, którą kocha i której nie może mieć. Ona podobnie jak kiedyś traktuje go jedynie jako kolegę, podobnie jak wszystkich innych mężczyzn, nie ma do nich zaufania. Jest to w pewien sposób związane z jej przeszłością i traumą, z którą musi się uporać, aby żyć, nie oglądając się za siebie. ,,Nie zamykaj się na ludzi i uczucia, nawet na te najmniej idealne, bo właśnie one są najpiękniejsze i najtrwalsze." Kuba ma nadzieję, że Lena go kiedyś pokocha pomimo wielu jego wad i nieodpowiedniej rodziny. Chce, aby była jego teraźniejszością i przyszłością, stanowiła każdą chwilę jego życia. Uda się jej? Czy będzie w stanie wybaczyć mu jego liczne postępki? Przez kilka pierwszych stron miałam wrażenie, że to nie jest książka pani Agaty, na szczęście to uczucie znikło tak szybko, jak się pojawiło. Jakby mi czegoś brakowało, okazało się to jedynie złudzeniem. Znalazłam w tej książce to, za co kocham powieści autorki. Było delikatnie, uroczo, ale było też ostro. Historie Agaty Czykierdy-Grabowksiej unoszą mnie w przestworza. Są one tak dopracowane, uczucie jest cudownie ukazane. Mimo tego, że zwykle bohaterowie w jej książkach mają ze sobą spory bagaż emocjonalny, to całość wychodzi cudownie. Ta powieść również taka była, jak w każdej książce autorki były przekleństwa, jednak w tej było ich o wiele więcej. Lekko niesmaczne, ale dużej różnicy w całej historii nie robi. Kuba cierpi przez nieodwzajemnioną miłość, ale także przez rodzinę, ojca, którego nie ma i matkę, która choruje. Dla niego i jego rodzeństwa to wiele cierpienia. Przez lata mieszkali w biednym domu i cierpieli, dzięki ojcu nie byli traktowani dobrze przez innych mieszkańców miasta. Natomiast Lena przeżyła ciężkie chwile w życiu, zawiodła się na jednym mężczyźnie, przestała ufać wszystkim innym. Od paru lat jest zupełnie inną osobą. ,,Otwórz swoje serce i nawet jeśli zostaniesz zraniona, świat się nie skończy. Obiecuję ci. Słońce znowu wstanie, w nocy zaświecą gwiazdy, a ty znowu będziesz mogła kogoś pokochać." Uwielbiam to, jak pani Agata kreuje bohaterów powieści New Adult, są pełni problemów z przeszłości, ale także otwarci na przyszłość. Jedynie Kuba sprawiał wrażenie niecierpliwe i porywczego chłopaka, ale to za to czytelniki go kochają. Oczywiście w tej książce znajdą się gorące sceny, nie jest to E. L. James, ale to właśnie sprawia, że mam ochotę czytać dalej, są one lekkie i przyjemne. Cała książka była idealna, znalazłam to, czego w niej szukałam. Wam również ją polecam, koniecznie przeczytajcie i pochwalcie się wrażeniami.

Najbardziej trafiają do mnie książki, które w swojej treści ukrywają autentyczne uczucia i wzbudzają masę przeróżnych emocji. Po raz kolejny autorka porwała mnie w historię, gdzie wraz z bohaterami, Leną oraz Kubą mogłam przeżywać szczęście, miłość, namiętność, strach, rozpacz, złość czy rozczarowanie. Bohaterowie prawdziwi jakby zabrani z ulicy i umieszczeni w literackiej fikcji. A jakże ona może szybko stać się realną historią, gdzie każdy z nas może odnaleźć cząstkę siebie. ,,Pierwszy raz" to prawdziwa emocjonalna bomba. Zasiadasz do czytania i nie wiesz kiedy docierasz do ostatnich stron. Kiedy byłam przekonana, że już wszystko się między bohaterami poukładało to autorka, rzucała im kłody pod nogi, wystawiając ich szczęście na próbę. Czy tak, nie dzieje się często w naszym życiu? Akcja nie zwalnia tempa, ciągle coś się dzieje. Jak w trakcie podróży kolejką górską, powoli zbliżamy się do szczytu, aby zaraz z ogromną prędkością spadać w dół. Takie wrażenia zapewniła mi autorka. Uwielbiam jej każdą książkę i ,,Pierwszy raz" dopisuję się do tej listy. Lubię zatracać się w powieści, która wywołuje we mnie liczne emocje, kradnąc moje serce i sprawiając, że choć na chwilę zapominam o codzienności. Polecam!

Mi książka bardzo się podobała:)z chęcią sięgnę po inne książki tej autorki

Agata Czykierda – Grabowska ma talent do posługiwania się językiem naturalnym i realistycznym. Jej bohaterowie rozmawiają ze sobą jak normalni ludzie, w każdej sytuacji. Komuś, kto nie pisze książek, może się wydawać, że tak jest najprościej, ale uchwycenie naturalności w dialogach jest właśnie rzeczą najtrudniejszą i każdemu autorowi, który to potrafi, należy się szacunek. Bohaterowie są pełnokrwiści i trafnie odzwierciedlają postawy, jakie coraz częściej można dostrzec u młodych ludzi. Lena boi się związku i miłości, bo to, co zaobserwowała u swoich rodziców, nie zachęciło jej ani trochę do angażowania się uczuciowo. Nie chce dobrowolnie ryzykować, że ktoś ją zrani i nawet nie jest w stanie wyobrazić sobie, że ryzykując, może coś zyskać. Wydaje mi się, że w czasach lawinowo rozpadających się małżeństw, coraz więcej młodych kobiet będzie zmagać się z takimi dylematami, jak Lena. Kuby los też nie oszczędzał, a chłopak utknął gdzieś w drodze do swojego szczęścia. Próbuje zadowolić się krótkotrwałymi przyjemnościami i nie skupiać na tym, że jego życie donikąd nie zmierza. Do czasu, aż znów pojawia się w nim Lena. Kuba postanawia stanąć do walki i radzi sobie z tym różnie, ale przez większość czasu walczy za dwoje, więc nie jest mu łatwo. W lekkiej i przyjemnej w odbiorze otoczce, autorka serwuje nam tematy bardzo aktualne. Może w pierwszym wrażeniu poruszony problem zdaje się nie być ciężkiego kalibru, jednak częstość jego występowania sprawia, że z całą pewnością należy o tym mówić. Podziwiam w Lenie to, że jest gotowa w decydującym momencie oderwać się od tego, co wyniosła z domu i budować własną drogę, dokonywać własnych wyborów, uważając jednocześnie, aby nie powielać błędów rodziców. Warto sięgnąć po tę książkę. Czyta się ją dobrze, czasem z wypiekami na twarzy, czasem z uśmiechem, a momentami w zadumie i z bólem serca.