Piękna czterdziestoletnia (okładka miękka)

Spojrzenie z dystansu na dojrzewanie do dorosłości. Dobrze się czyta. Porównanie amerykańskiego i francuskiego podejścia dodatkowo ubogaca.

Fajna, przyjemna. Warto.przeczytac dla relaksu i odrobiny dobrego humoru.

Idealna książka na prezent nawet jeśli są to 30 urodziny.

Dla kumpeli

Polecam

Dorośli nie istnieją. Wszyscy improwizują; niektórzy robią to tylko z większą pewnością siebie. Pamela Druckerman-dziennikarka, felietonistka The New York Timesa i The Economist, autorka światowych bestsellerów: ,,Dlaczego zdradzamy?", ,,Dziecko dzień po dniu" oraz ,,W Paryżu dzieci nie grymaszą" po ukończeniu czterdziestu lat napisała książkę o kolejnym etapie w życiu kobiety, w której dzieli się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami na temat magicznej czterdziestki. ,,Piękna czterdziestoletnia. Opowieść o dojrzewaniu do dorosłości" Pameli Druckerman to swoisty pamiętnik, w którym autorka próbuje odnaleźć istotę czterdziestolatki, bo uważa że osiągnięcie tego wieku współcześnie wprawia kobiety w wyjątkową dezorientację i pozbawia narracji. Wszystko zależy od światopoglądu, rodziny, zdrowia, zarobków i kraju, w którym kobieta żyje, ale dla każdej jest to trudny czas przemiany. Autorka na własnym przykładzie pokazuje, że czterdziestolatki już nie przypominają sobie zdarzeń i nazwisk jak na zawołanie. Kawa i siedmiogodzinny sen też nie wystarczają do przemknięcia przez cały dzień jak na skrzydłach. Są bardziej rozkojarzone i wolniej przyswajają informacje, ale nadrabiają to dojrzałością, wnikliwością i doświadczeniem. Lepiej pojmują sens różnych sytuacji, rozmumieją innych i kontrolują własne emocje. Potrafią rozpoznać, gdy coś jest absurdalne. Wciąż są zdolne do działania, do zmian, ale gdzieś z tyłu głowy już czai się świadomość nieuchronności śmierci. Najchętniej wykręciłyby się od wszystkich dolegliwości związanych ze starzeniem się, bo wciąż umysł nie dogania wieku metrykalnego. Następuje rozłam między umysłem a ciałem, który z czasem się pogłębia. Uczucie tego rozstrojenia towarzyszy każdemu wyjściu z domu. Obwisanie, wiotczenie i marszczenie staje się faktem. Kobiety muszą zbudować pomost między tym co na zewnątrz, i tym, co w środku. Najlepiej kiedy uznają swój wiek i potrafią starzeć się z wdziękiem, bo zanurzają się w życie i czują się swobodnie w swoim ciele, a dzięki temu lepiej im się żyje. Autorka opowiada o swoim życiu z humorem i autoironią. Ciekawie przedstawia swoje rozdarcie między tym, aby odgrywać autorytet dla swoich dzieci, mamę która zawsze pocieszy i ze wszystkim sobie poradzi, a tym, że ona także uczy się życia i czuje się niedoskonała. Pamela Druckerman nie wchodzi pokornie w wiek średni, ale zmienia swoją postawę wobec świata. Nie chowa się w kącie, ale wie czego chce, decyduje o tym co zrobi i osiąga cele. Mniej zwraca uwagi na to, co inni o niej pomyślą i chce zrealizować swoje pragnienia. Przestała robić to, czego od niej oczekiwano, porzuciła pozory, a w rezultacie doznała ulgi. Między każdym rozdziałem książki autorka umieściła zabawne i bardzo celne podsumowania, które sprawiały, że zaczynałam się śmiać. Wyznaczniki czterdziestolatki to między innymi sytuacje, gdy nagle odkrywa, że ma cellulit na ramionach; gdy czasem budzi się z kacem, choć nic nie piła; kiedy ekspedientka w sklepie kieruje ją na półkę z kremami przeciwzmarszczkowymi; kiedy wiek wydaje się sekretem; gdy wychodzi z domu bez make-upu, a ludzie pytają czy jest zmęczona; jest zaskoczona, gdy uświadamia sobie, że ktoś z nią flirtuje. A na koniec tych przykładów podam cytat, który mnie ubawił, ale z drugiej strony myślę, że pewnie coś w tym jest prawdziwego, że czterdziestka to dekada, w której musisz flirtować z podstarzałymi facetami, żeby poczuć się królową balu. ,,Piękna czterdziestoletnia" to niesamowicie wciągający, szczery i autoironiczny pamiętnik z życia Pameli Druckerman, z którym wiele kobiet będzie się utożsamiać. Pozwala zaakceptować zmiany zachodzące w życiu kobiety wkraczającej w wiek średni i pokazuje, że nadal może cieszyć się życiem. A moim zdaniem czterdziestka czterdziestką, ale nadal ważny jest błysk w oku i chęć, aby rano wstać z łóżka i zrobić coś ekscytującego:)

Czterdzieści lat to wiek, który budzi trwogę. Wiek, w którym stajemy się tym, kim jesteśmy.. Charles Peguy Do czterdziestki mam jeszcze osiem lat jednak czas szybko biegnie i warto być dobrze przygotowaną na nadchodzące wydarzenia:) Piękna czterdziestoletnia. Opowieść o dojrzewaniu do dorosłości autorstwa kultowej francusko-amerykańskiej pisarki to świetnie napisany podręcznik o życiu kobiety, która właśnie skończyła czterdzieści lat. Próbowałam trochę wczuć się w skórę takiej właśnie dojrzałej kobiety. Zamknęłam oczy i wyobraziłam sobie tort, na którym świeci się czterdzieści świeczek. Jak się poczułam? Chyba nie do końca tak źle jakby większość Was pomyślała.. Autorkę poradnika znam z jej wcześniejszych książek i muszę powiedzieć, że uwielbiam jej poczucie humoru. Tym razem było podobnie ponieważ czytając tę książkę bawiłam się świetnie! Pewnie jak większość kobiet zastanawiasz się na ile lat wyglądasz. Chcesz to sprawdzić i nie wiesz jak? Nie ma nic prostszego! Musisz po prostu wejść do jednej z francuskich kawiarni. Kiedy kelner zwróci się do Ciebie uroczym mademoiselle ( znaczy panienko, młoda kobieto), znaczy wyglądasz młodo. Kiedy natomiast usłyszysz madame czas zdać sobie sprawę, że czas płynie i nie wyglądamy już ta młodo jak nam się może wydawać... Książka podzielona jest na dwadzieścia pięć rozdziałów, z których każdy dotyka różnych aspektów naszego, kobiecego życia. Każdy rozdział jest zakończony żartobliwym podsumowaniem, dla mnie była to typowa wisienka na torcie - wszystko w punkt i okraszone ogromnym poczuciem humoru! Życie kobiet jest zdecydowanie trudniejsze niż facetów. Nie dość, że "świat "wymaga od nas więcej to jeszcze my same często stawiamy sobie bardzo wysoko poprzeczkę. Dla mnie trzydziestka była pewnego rodzaju granicą, dla wieku kobiet taką znacząc datą pewnie jest czterdziestka. Jak dziś wyglądają współczesne czterdziestki? Obserwując "ulicę" czy zdjęcia na Intagramie uważam, że często lepiej niż trzydziestki! Książkę odebrałam jak pewnego rodzaju pamiętnik autorki i rozliczanie się jej z wiekiem. Jednak ta pozycja myślę, że nie jest tylko dla kobiet po czterdziestce. Ja sama czytając ją wyniosłam z niej całkiem sporo. Bardzo zainteresował mnie rozdział Jak odmawiać często bowiem mam z tym spory problem. Dzięki autorce skupiłam się na swoich dotychczasowych przyzwyczajeniach i z boku spojrzałam jak wgląda mój typowy dzień. Ważne jest, aby mieć fajny plan na siebie, ale przede wszystkim stawiać siebie i swoje przedsięwzięcia na pierwszym miejscu. Z wiekiem chcąc czy nie chcąc lepiej poznajemy siebie, rozważniej dobieramy znajomych ponieważ wiemy z kim chcemy przebywać, a kto nas po prostu męczy. Książkę przeczytałam jednym tchem i z uśmiechem na ustach. Pozycja dla każdej świadomej siebie kobiety. Zdecydowanie polecam!

Czy wkraczając w czterdziestolecie swojego życia jego większość mamy już za sobą, czy wręcz przeciwnie – wszystko jeszcze dopiero przed nami i właśnie wsiedliśmy do pędzącego rollercoaster’a? Autorka z wielkim dystansem do siebie i humorystycznym podejściem do tego etapu w życiu ukazuje nam swoje perypetie. Zwraca uwagę na wiele kwestii nurtujących osoby, które wkraczają w ten „magiczny wiek”, robi to przy tym tak naturalnie, że książkę naprawdę dość łatwo się czyta ( jak na poradnik, którym jest). Czterdziestka to wiek najbardziej wymagający. Jesteśmy jeszcze aktywni zawodowo, często mamy małe dzieci, kształcimy się i próbujemy budować ognisko domowe. Jako kobiety chciałybyśmy być zarówno doceniane, jak i perfekcyjne we wszystkim, co robimy. A niestety nasze ciało przypomina nam o tym, że czas nieubłaganie upływa i cofnąć się go nie da. Zastanawiającym jest fakt, dlaczego właśnie czterdziestka jest tym wiekiem, w którym kobiety zaczynają drżeć o swoje dalsze życie i bardziej zastanawiają się nad jego przebiegiem. Mają tendencje do większego krytycyzmu wobec siebie i zupełnie inaczej zaczynają patrzeć na świat. Na szczęście , czego również możemy dowiedzieć się od autorki, nie u każdej kobiety wygląda tak samo, mimo, że znaleźć mogą wiele wspólnych czynników. Przychodzi jednak taki dzień, kiedy kobiety zwyczajnie godzą się z tym, co już minęło, a co jeszcze przed nimi. Ucieszył mnie również fakt, że tytułowa czterdziestolatka nie próbuje za wszelką cenę pokazać w swoim poradniku, że czas można zatrzymać stosując inwazyjne metody czy zabiegi chirurgiczne. Każda z nas chce być piękna i cieszyć się dobrą kondycją skóry i ciała jak najdłużej, ale nie za wszelką cenę. Choć sama ten wiek mam jeszcze przed sobą, to uważam, że wiele czytelniczek po przeczytaniu tej pozycji będzie utożsamiało się z autorką. Nagle jej problemy staną się ich problemami a jej przemyślenia – ich przemyśleniami. Rzeczy, które bardzo mi się spodobały w tej książce to przede wszystkim ciekawe rozplanowanie, graficzne wyróżnienie rozdziałów oraz humorystyczne podsumowanie każdego rozdziału listą typu: „wiesz, że jesteś po czterdziestce, kiedy…” Zdecydowanie wrócę do tej książki, kiedy będzie mi bliżej do tytułowego wieku, jednak na dzień dzisiejszy śmiało mogę tę pozycję polecić osobom, które chcą poznać życie czterdziestki z punktu widzenia i doświadczenia autorki przekazanego w bardzo przystępny sposób. Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu literackiemu.

Autor: Pamela Druckerman Tytuł: Piękna czterdziestoletnia. Opowieść o dojrzewaniu do dorosłości Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Premiera: 2021-03-24 Kiedy Pamela Druckerman kończy czterdzieści lat, kelnerzy w jej ulubionej paryskiej kawiarni przestają witać ją figlarnym „Bonjour, mademoiselle!”. Z rozczarowaniem zauważa też, że spojrzenia mężczyzn mówią coś innego niż dotychczas: „Przespałbym się z nią, ale…”. Przez dłuższy czas nie może się w tym wszystkim połapać, ale w końcu zaczyna rozumieć podtekst rozmów, buduje (nieco) zdrowsze relacje i rezygnuje z toksycznych przyjaźni. Jakie są współczesne czterdziestolatki? Czego dowiadujemy się, przekraczając tę magiczną granicę? Naprawdę czujemy się już dorosłe? I dlaczego, do licha, nikt nas nie przestrzegł przed cellulitem zdradziecko atakującym ramiona i uda? Do książki podeszłam, ponieważ zainteresował mnie opis. Chciałam przeczytać, by zobaczyć jak autorka opisuje starzenie się. Znalazłam w niej mnóstwo przykładów odnośnie do tego, jak bardzo odczuwa się od innych osób wiek. Bardzo spodobało mi się to w jaki sposób została ona napisana. W pewnych momentach czuć nawet nutkę śmiechu. Autorka bardzo pięknie opisuje w niej doświadczenia. Mimo tego, że jestem młoda i miałam problem trochę ze zrozumieniem niektórych kwestii, trochę utożsamiłam się z nią. Nie do końca rozumiałam o co chodzi na początku lektury, ponieważ została w inny sposób rozpoczęta. Mimo wszystko ten mały poradnik pokazuje, że po 40 tak naprawdę zaczyna się żyć. Możemy przeczytać, że wtedy nie zwraca się uwagi na oczywiste dla młodszych sprawy. Spodobało mi się również to, że jest to naturalna książka, bez żadnych zabiegów czy poradników jak lepiej wyglądać. Zabawne doświadczenia wprawiają nas w dobry nastrój. Momentami miałam wrażenie , że nie powinno się zwracać większej uwagi na rzeczy na które nie mamy wpływu. Niestety jest to prawdą, ponieważ tylko się wtedy demotywujemy do działania. Warto spojrzeć na pozytywy tak jak autorka w swojej książce, a z niektórych rzeczy się śmiać. Miłe doświadczenie. Polecam bardzo dla każdego. Ocena 7/10

Magiczna granica 40 lat - związana z kryzysem wieku średniego, owiana niezliczoną ilością mitów i opowieści. Jakie są współczesne czterdziestolatki i czy faktycznie jest się czego obawiać, a może przeciwnie - czterdzieści świeczek na torcie to już najwyższy czas na rozpoczęcie przygody życia? • 𝗣𝗮𝗺𝗲𝗹𝗮 𝗗𝘂𝗰𝗸𝗲𝗿𝗺𝗮𝗻, Amerykanka od lat mieszkająca w Paryżu rozlicza się ze swoim peselem i jasno komunikuje - 40 na karku jest OK, po prostu trzeba się z nią zaprzyjaźnić! Bardzo, bardzo ciekawie czyta się ten swoisty reportaż połączony z pamiętnikiem oraz poradnikiem! Szczególnie spodobało mi się zestawienie amerykańskich i francuskich czterdziestolatek, których w żadnym stopniu nie są do siebie podobne! I wiecie co? Kupuję tę czterdziestoletnią wersję pięknej, pewnej siebie i zabawnej 𝚖𝚊𝚍𝚊𝚖𝚎! • Jaka jest „Piękna czterdziestoletnia”? Zabawna, szczera, ucząca się na swoich błędach kobieta, która jest świadoma siebie. Duckerman pisze z ironią, zaciekawia czytelnika od pierwszej strony! Niektóre porady okazały się być bardzo ciekawe, a podsumowania znajdujące się na końcu każdego rozdziału pozwalają szybko utrwalić przeczytane wcześniej treści. Polecam! Wiele kwestii przedstawione jest z zupełnie nowej, interesującej strony - książka przypadnie do gustu nie tylko osobom zbliżającym się do magicznej 40!