Pełnik (okładka  miękka, 07.2021)

Czasem nie myślimy o powrocie do domu aż do chwili gdy podejmujemy o tym decyzję. Nie jest ona przemyślana, a tym bardziej poprzedzona analizą „za” i „przeciw”, po prostu to impuls. Z kategorii tych, które trudno wytłumaczyć i z jakimi się dyskutuje. Do czego doprowadzi ten wybór? To już pokaże czas. W Warszawie Emilia osiągnęła sukces, wywalczyła go i zdobyła to, o czym marzyła. Jednak kobieta porzuca prawniczą karierę na rzecz Pełnika, w którym wychowała się i odziedziczyła stary dom. Urokliwe miasteczko w Kotlinie Kłodzkiej ma być punktem gdzie rozpocznie nowy rozdział w życiu, chociaż opuściła go jakiś czas temu. Jednak po śmierci ciotki, zamierza zadomowić się ponownie w sielskim miejscu, otoczonym przez gęsty las. Od lat żyła w biegu, pokazywała na co ją stać, teraz może wykorzystać nabyte doświadczeniu w przekształceniu odziedziczonego budynku w ośrodek wypoczynkowy. Plan nie jest łatwy do realizacji, lecz Emilia zamierza go urzeczywistnić. Czy coś może temu zagrozić? Nic na to nie wskazuje, wprost przeciwnie, a jej życie osobiste nabiera rumieńców, o jakich nawet nie marzyła. Tylko dlaczego tak trudno jej się odprężyć, cieszyć się pięknym otoczeniem i nieoczekiwanym uczuciem? No właśnie coś nie daje jej spokoju, z pozoru nic się nie dzieje, lecz czy na pewno? Kobieta zaczyna dostrzegać wiele zastanawiających szczegółów, nie układają się one w całość i da się je w miarę logicznie wytłumaczyć, lecz pewne zdarzenia trudno zignorować, pojawiają się nieoczekiwane sekrety, a atmosfera zdaje się gęstnieć. Czy Emilia zna odziedziczony dom? Co skrywa przeszłość i jaką niespodziankę przygotowuje dla niej teraźniejszość? Czyżby urocza willa miała groźniejszą twarz? Komu zaufać gdy zło jest czymś więcej niż legendą? Niektóre książki stanowią prawdziwą całość, okładka jest jednocześnie zapowiedzią, częścią opowieści i ostatnią kropką kończącą finał, a sama historia wciąga nas od pierwszych zdań i nie pozwala oderwać się aż do samego końca. „Pełnik” Anny Lewickiej jest powieścią, w jakiej odkrywamy co tak naprawdę oznacza słowo tajemnica, prawdziwa, dająca o sobie znać nieustannie, chociaż jeszcze nie do końca zdajemy sobie sprawę, że w ogóle istnieje. Jednak da się wyczuć niepokój niewiadomego źródła, narastający i sprawiający, iż wszystko wokoło nabiera innych barw i kształtów, nie na długo, ale wystarczająco na tyle by rozglądać się z napięciem wokoło. Gęsia skórka pojawia się już gdy spojrzymy na obwolutę, po bliższym przyjrzeniu to wrażenie przybiera na sile i będzie na towarzyszyła już do zakończenia lektury. Pisarka umiała słowami oddać odpowiednią atmosferę miejsca, które ma w sobie nieokreślone „coś” wywołujące zaniepokojenie i każące uważnie obserwować dosłownie wszystko i przede wszystkim. Łatwo byłoby uwierzyć w sielski krajobraz, piękną pogodę, zachwycić się piękną, zabytkową, willą i uroczym miasteczkiem, ale nawet w pełnym słońcu czuć zimny powiew nieokreślonego zagrożenia. Gdy zapada zmrok złowieszczy klimat otacza to, co znane jeszcze mroczniejszym cieniem, lecz przecież nie ma się czego bać … Ale ta opowieść wyszła spod pióra Anny Lewickiej, więc tak naprawdę nic nie dzieje się bez przyczyny, każdy szczegół ma znaczenie, tak samo jak i emocje, które odczuwamy podczas czytania. Złowieszczość nie jest podana wprost, ale sączy się jakby mimochodem, skutecznie zadomawiając się, aż do kulminacji, następującej niespodziewanie i przynoszącej spektakularny oraz zaskakujący finał.

Lubicie historie o domach, w których straszy? 👻 Emilia jest młodą, pewną siebie prawniczką. Jednak bezpardonowe korporacyjne życie mocno dało w kość naszej bohaterce, dlatego wskutek nieoczekiwanego i smutnego wydarzenia bez oporów porzuca stolicę i dotychczasowe wygody. Wyjeżdża do sielsko - anielskiego Pełnika, miejscowości, w której się wychowała, przeżyła młodzieńcze smutki ale i kojące dzieciństwo. Dziewczyna otrzymuje spadek w postaci popadającego w ruinę, nieco zaniedbanego pensjonatu swojej ukochanej ciotki Edny. Pomysł wyremontowania domiszcza i przekształcenie w nowobogackie spa jest jak najbardziej na plus, tylko że wraz z powrotem Emilii w rodzinne strony pojawiają się kłopoty dosłownie zewsząd. Mieszkańcy Pełnika niemili i uprzykrzający na każdym kroku życie dziewczyny, halucynacje i dziwne wizje w głowie Emilii potęgują tylko zagubienie dziewczyny w nowym/starym miejscu. Myślę, że dość o fabule, czas na moją interpretacją książki 🙊 Z pewnością dobra jest jej pierwsza część, kiedy poznajemy senne miasteczko i oplata nas jego tajemniczość i niewypowiedziany strach. Tylko, że im bardziej czekałam na ten dreszczyk przerażenia, dostałam euforię miłosnych uniesień łóżkowych 🤦‍♀️ Nastawiłam się na powieść grozy, bo tak krzyczy do mnie okładka, poniekąd przepiękna, bo i jest czacha i są krzykliwe kolory. Znalazłam romans harlequinowy z dwoma zacnymi przystojniakami. A już totalnie groteskowy był końcowy plot twist tuż po wypadku samochodowym 🙈 Myślę, że potencjał książki rozmył się przez niedopracowany schemat wydarzeń, bo pomysł wplecenia mitów i folkloru Karkonoszy do fabuły jest bardzo dobry i poszerzający horyzonty. Również motyw przepracowania upokorzeń i traum z dzieciństwa aby w końcu osiągnąć spełnienie (stąd tytuł książki, chociaż i trująca bylina też jest dobrym wyjaśnieniem) nie jest taki jednoznaczny, bo autorka postawiła na interpretację zakończenia czytelnikowi. Książka nie trafiła w moje serce, niemniej jednak polecam osobom lubiącym powieści obyczajowe z domieszką suspensu. Ig marmolada.bigos.ogorkikiszone

Spodziewałam się czegoś lepszego, a to taka bajka której bym nie zaliczyła do horroru..Czerwony Kapturek buduje lepsze napięcie 😉 Jak dla mnie przewidywalna. Zabrakło mi zaskoczenia. Autorka próbuje coś fajnego napiąć a kończy na odpierdol gdzie daje do zrozumienia....odpowiedz se sam zakończenie....

Bardzo bardzo bardzo !!! Niepokojąca, tajemnicza, ciekawa i wciągająca opowieść na 2/3 wieczory przy herbacie i świecach. Cudny klimat, fajne zwroty akcji i nietypowe zakończenie. Warto !!!

Książka dobrze napisana, fajnie się czytało ale horror to jednak nie jest gatunek dla mnie

glowna bohaterka mnie strasznie wkurza, ale miły styl pisania

Zupełnie inna...ale wciągająca.super się czyta

polecam bardzo! interesująca i zaskakująca:)

Według legendy prawdziwym władcą Karkonoszy i Gór Izerskich jest Duch Gór, rozmaicie nazywany – przez Niemców Rübezahlem, przez Czechów Krakonošem lub Panem Janem, zaś przez Polaków Skarbnikiem lub Liczyrzepą, choć to ostatnie określenie o lekko pogardliwej wymowie, nie oddaje przerażającej postaci tego pół-człowieka z rogami i kopytami jelenia. Legenda o karkonoskim Duchu Gór wywodzi się ze średniowiecza i szeroko rozpowszechniła się w Europie, a wielu śmiałków dało się jej ponieść poszukując ukrytych bogactw. Do rozpowszechnienia historii przyczynili się szczególnie ci, którzy z jego bogactw rzeczywiście czerpali: dawni walońscy poszukiwacze skarbów, minerałów i kamieni szlachetnych, hutnicy szkła, zielarze-laboranci oraz twórcy, których Karkonosze niezmiennie fascynują. Legenda ta znana jest do dziś, choć praktycznie już tylko na terenie gór. O tym, ile w niej prawdy i jak silną ma moc przekonała się Emilia, prawniczka z Warszawy, która po śmierci ciotki porzuca karierę, by zamieszkać w Pełniku. W tej małej miejscowości leżącej w Kotlinie Kłodzkiej wychowała się, choć uciekła stąd już wiele lat temu. Wychowywana przez ekscentryczną ciotkę nigdy nie znalazła tak naprawdę w Pełniku przyjaciół, a poza osobą krewnej, nic jej tu nie trzymało. Ednę jednak kochała i była jej wdzięczna, że po śmierci rodziców, chętnie się nią zajęła, choć prowadziła w swoim wielkim domu samotne życie. Ten dom zresztą z uwagi na koszty utrzymania został przerobiony na pensjonat, w którym Emilia jako nastolatka nie lubiła pomagać, dostrzegając odmienność swoją i swojego życia. Po wyjeździe utrzymywała jednak stały kontakt z ciotką, choć do Pełnika nigdy już nie wróciła. Aż do teraz, kiedy to dowiaduje się o śmierci ciotki. Śmierci zagadkowej, ale tak naprawdę nikogo poza Emilią i może pomagającym w domu panem Markiem, nie przejmującej. Biorąc pod uwagę, że Edna była samotna, nie powinien dziwić fakt, że to Emilia odziedziczyła po niej stary, popadający w ruinę pensjonat oraz niewielkie oszczędności. A jednak wielu mieszkańcom się to nie podoba i zrobią wszystko, by uprzykrzyć jej życie. Szczególnie przoduje w tym burmistrz Turski, który miał nadzieję na odkupienie domu. Emilia, zmęczona Warszawą, swoją pracą i nieustanną presją wcale nie zamierza się jednak pozbywać spadku. Przeciwnie, planuje otworzyć w nim ekskluzywny hotel ze spa, a w doprowadzeniu domu do stanu świetności pomaga jej lokalny robotnik – Krzysiek. Emilia zna go jeszcze ze szkoły, mężczyzna tak jak ona powrócił niedawno z Londynu, w którym nie ułożył sobie życia. Teraz zabiera się z zapałem do pracy w posiadłości, a przy okazji, każdego dnia Krzysiek i Emilia zbliżają się do siebie. W życiu Emilii jest jeszcze jeden mężczyzna, Konstanty, również mieszkaniec Pełnika. Ma on tendencję do pojawiania się blisko Emilii zawsze wówczas, kiedy ta ma kłopoty, a z każdym kolejnym razem coraz bardziej rozpala zmysły kobiety. Mimo tego, iż historia ta mogłaby się wydawać niczym z bajki – odziedziczony dom, dwaj mężczyźni zabiegający o względy Emilii – to w istocie rzeczywistość jest od bajki daleka. W domu zaczynają dziać się bowiem dziwne rzeczy, Emilia ma omamy, nieustanne koszmary, a na dodatek w piwnicy domu ekipa dokonuje niezwykłego odkrycia. Coś kryje się w tej posiadłości i kobieta zamierza się tego dowiedzieć, jednak nie będzie to takie łatwe, bowiem wszyscy, z którymi próbuje się kontaktować, umierają. Co tak naprawdę skrywa piwnica? Jak rzeczywiście zmarła ciotka? Jakie rodzinne tajemnice wyjdą na jaw? Kim jest Konstanty? CO do za tajemnicze stowarzyszenie? To tylko kilka z wielu pytań pojawiających się w trakcie lektury znakomitej powieści grozy pt. „Pełnik”. Mimo iż w recenzjach można spotkać nieco pogardliwe określenie tej książki jako paranormal romance, to tak naprawdę książka kryje w sobie dużo więcej, niż tylko sercowe perypetie bohaterki. Autorka, Anna Lewicka, mocno ją doświadcza, a choć spokój Emilii jest nieco nienaturalny, to sam klimat książki jest niezwykły. W opublikowanej nakładem Wydawnictwa Jaguar powieści kryje się bowiem mrok, który przyciągnie wszystkich miłośników powieści grozy i … wielbicieli legend oraz górskich wspinaczek. Intrygująca fabuła, choć oparta na pewnym schemacie, kryje w sobie liczne niespodzianki, zaś klimat książki sprawia, że dwa razy powinniśmy się zastanowić, zanim zaczniemy ją czytać nocą.

Nie powieść obyczajowa, gorący romans, kryminał czy baśniowa opowieść, ale rasowa powieść grozy, łącząca szereg motywów i wątków fabularnych, umiejętnie splecionych ze sobą i wzajemnie się przenikających. Pozwólcie, by tajemnicza historia zawładnęła Waszym czasem i postrzeganiem rzeczywistości. Przenieście się do małego miasteczka Kotliny Kłodzkiej, gdzie czas płynie wolniej i nic nie jest takim, jak się wydaje... Przekonacie się wówczas, że jawa miesza się tam się ze snem, a rzeczywistość - przeplata z mroczną fantazją. Sam prolog powieści buduje jej wyjątkowy, zagadkowy nastrój. To lęk podszyty ciekawością i ciekawość naznaczona lękiem - chyba inaczej nie potrafię ubrać tego w słowa. Jedno jest pewne - z każdym kolejnym rozdziałem atmosfera staje się coraz gęstsza i bardziej niepokojąca, a czytelnik daje się wciągnąć w wir niesamowitych emocji i zaskakujących zdarzeń. Bohaterka powieści Emilia, prowadzi ustabilizowane życie młodej prawniczki, ale już od pewnego czasu ma nieodparte wrażenie, że powinna nadać mu zupełnie inny bieg. Z jej syndromem wypalenia zawodowego zbiega się wiadomość o śmierci ukochanej ciotki Edny, która po śmierci rodziców Emilii zaopiekowała się sierotą w ramach rodziny zastępczej i stworzyła jej prawdziwy, choć mocno nietypowy dom. Dziewczyna wraca zatem do rodzimego Pełnika i przy odczytywaniu woli zmarłej dowiaduje się, że ekscentryczna staruszka pozostawiła jej w spadku swoją posiadłość, na którą natychmiast pojawia się miejscowy nabywca. Emilia zdecydowanie odmawia sprzedaży i postanawia w nadszarpniętym zębem czasu pensjonacie ciotki otworzyć luksusowe spa. Czuje opór miejscowych, z którymi jeszcze z czasów dorastania łączą ją przykre wspomnienia, ale niespodziewanie zyskuje też sprzymierzeńców dla swojego planu - starszego pracownika i powiernika zmarłej, młodego właściciela firmy remontowej - Krzysztofa oraz tajemniczego i charyzmatycznego Konstantego, znajomego Edny. Jakie tajemnice skrywa stary dom oraz otaczające go gęstwiny leśne, co oznacza symbolika róży kłodzkiej (pełnika), kto okaże się prawdziwym sprzymierzeńcem, a kto największym wrogiem, a przede wszystkim, czego dowie się o sobie samej bohaterka - tego nie zamierzam Wam zdradzić. Jestem jednak pewna, że lektura powieści warta jest każdej spędzonej nad nią godziny. Tym o mocnych nerwach polecam czytanie w porze nocnej (gęsia skórka i pilne nasłuchiwanie odgłosów domu gwarantowane), w dodatku przy wtórze utworów z playlisty przygotowanej przez autorkę. Ja osobiście się nie odważyłam, skończyłam lekturę przed zapadnięciem zmroku, ale kiedy papierowy egzemplarz trafi do moich rąk podejmę tę heroiczną 😉 próbę. Już teraz bowiem, po pierwszym czytaniu tęsknię za tymi wszystkimi wyrazistymi postaciami i niezwykłą atmosferą. Marzy mi się oczywiście ekranizacja, bo to świetny materiał na film grozy. Nie horror, który sprawi, że ma się ochotę brać nogi za pas lub zacisnąć oczy i nie oglądać okropieństw już więcej, ale taki, co sukcesywnie buduje napięcie i przyprawia o dreszcze. Zostawia też tak naprawdę więcej pytań niż odpowiedzi na nie. Taki zabieg zastosowała autorka w zakończeniu. Do czytelnika bowiem należy ostateczna ocena, czy dokonane wybory, podjęte decyzje były słuszne i czy pokonanie zła drzemiącego w człowieku wymaga aż tak drastycznej ofiary. Powieść ma więc również poważny wydźwięk psychologiczny, który dokładniej naświetla nam Ania w epilogu (warto się nad nim pochylić). Czym jeszcze mogę Was zachęcić do sięgnięcia po "Pełnik"? To fascynująca historia z ciekawie poprowadzonym wątkiem uczuciowym, a czyta się ją z niegasnącym zainteresowaniem - aż do ostatniej strony. Polecam najgoręcej! 😘