Papierowa miłość (okładka  miękka, 08.2021)

Zdecydowanie polecam. Książka przedstawiająca problemy dwojga młodych ludzi, z którymi będą musieli poradzić sobie w dorosłym życiu. Dwie przestrzenie czasowe opisane z dwóch perspektyw.

Super ksiazka, bardzo dobrze sie czyta. Przede wszystkim jest wartosciowa....

Rewelacyjna książka polecam wszystkim

Niekiedy pierwsze fascynacje, miłości, pozostają w pamięci przez całe życie. Zwykle bowiem łączą się z dobrymi wspomnieniami, kojarzą się z emocjami, z uniesieniami i przeżyciami, które w dorosłym życiu już nigdy nie są tak gwałtowne. Jednak zwykle te wspomnienia zostają tylko wspomnieniami, nie chcemy nawet ich reaktywować, nasze życie toczy się bowiem dalej, a powrót do tego, co było, byłby kompletnym nieporozumieniem i mógłby zniszczyć ten sentyment do danej osoby, który czuliśmy przez lata. Zdarzają się jednak takie sytuacje, kiedy dzieciństwo wcale nie było szczęśliwe. Wówczas taka miłość potrafiła uratować przed zagubieniem, trzymała nas na powierzchni, nierzadko ratowała życie. Jednak i wtedy nie chcemy do niej wracać, bowiem kiedy mamy tylko możliwość odciąć się od przeszłości, robimy to. Nawet, kiedy związek był jej częścią. Nie chcemy wspomnień, bowiem one nie są dobre, nie chcemy mieć kontaktów z niczym i z niczym, co byłoby elementem tragicznego dzieciństwa. Takie tragiczne dzieciństwo mieli Anka i Piotr. Mimo iż pochodzili oni ze skrajnie różnych domów i środowisk, to jednak oboje doświadczyli braku miłości i akceptacji. Ona wywodziła się z domu, który można nazwać patologicznym. Wiecznie chora, despotyczna i obojętna matka, widząca tylko swojego syna-artystę, pijący coraz więcej ojciec i brak, który pod płaszczykiem wizerunku malarza skrywa narkomana. Z kolei domu Piotra można by pozazdrościć, pod warunkiem, że nie zna się panującej w nim atmosfery. Nadużywający przemocy fizycznej ojciec-despota, wycofana matka, nadmierne wymagania i wszechobecne zasady, których łamanie były od razu podstawą do awantur. To wszystko było codziennością Piotra, którego zadaniem było doskonale uczyć się, nie przeszkadzać w domu i przestrzegać szeregu reguł tak, by utrzymać pozory zacnej rodziny. Ta dwójka nie miała prawa się zaprzyjaźnić, a jednak połączyła ich relacja głębsza nawet niż przyjaźń. Ratowali siebie wzajemnie długie lata, od czasów podstawówki, choć nie było chyba dziwniejszej pary. Ona zawsze w dziwacznych ubraniach, stanowiących wyraz buntu, ale i pokazujących tragiczną sytuację materialną, on opływający w dostatek, ułożony, zawsze przygotowany. On sprowadzał ją na ziemie, pomagał w lekcjach, ona zaś nauczyła go latać. Po latach znów się spotykają, w dość niecodziennych okolicznościach. Ona ma nastoletniego syna, Roberta, który nadużywa narkotyków, ucieka z domu, a zamknięcia w ośrodkach odwykowych stają się pretekstem do tego, by zarzucać matce opuszczenie. Stosuje szantaż emocjonalny, manipuluje nią, zaś Anka jest świadoma tego, że sama nie jest bez winy i, że brakuje mu przede wszystkim ojca. Bo choć zawodowo jej życie ułożyło się doskonale, została dyrektorką przedszkola, to pomimo różnych związków, w jej sercu wciąż jest Piotr… Piotr natomiast wciąż tkwi w klatce. Tym ciaśniejszej, że ożenił się z kobietą, która doskonale wpasowała się w jego rodzinę. Pełną zasad, wymagającą, cnotliwą. Z tego związku narodziła się Klara, która od małego jest wychowywana tak, jak Piotr, pod presją osiągnięć i właściwego zachowania. Rosnące wymagania wobec pięciolatki powodują, że zamyka się ona w sobie coraz częściej, izolując od otoczenia. Piotr wcześniej nie był świadomy, bowiem po jej urodzeniu postanowił uciec od tej toksycznej atmosfery i przez kilka lat przebywał w Anglii. Teraz jednak wrócić, postanowił bowiem walczyć o Klarę, a raczej ją ratować. Przypadkowe spotkanie z dyrektorką przedszkola jest dla niego szokiem – Anka znów pojawiła się w jego życiu, choć tak naprawdę nosił ją w sercu cały czas. Jak potoczy się ta historia? Czy teraz, po latach, Piotr złamie zasady i zawalczy o Ankę? Czy poświęci małżeństwo, by w końcu związać się z miłością swojego życia? Czy pomoże Ance odzyskać Roberta? To tylko niektóre pytania, które pojawiają się w trakcie tej trudnej emocjonalnie lektury pt. „Papierowa miłość”. Mimo iż okładka sugeruje letni (i lekki) romans, to tak naprawdę opublikowana nakładem Wydawnictwa Replika książka autorstwa Niny Bylickiej-Karczewskiej, to wciągająca powieść obyczajowa, odsłaniająca przed nami wszystkie cienie życia oraz potworności, których jest w stanie dopuścić się człowiek. Książkę pokochają nie tylko miłośnicy gatunku, ale wszystkie te osoby, które mają własne tragiczne doświadczenia w przeszłości. Lektura nie jest łatwa pod względem emocjonalnym, ale frapująca fabuła i doskonale skonstruowani bohaterowie nie pozwalają się od książki oderwać nawet wówczas, kiedy po policzkach płynąć nam będą łzy. To lektura o tragicznych doświadczeniach w przeszłości, o dysfunkcyjnych rodzinach, o obojętności, przemocy fizycznej, psychicznej i ekonomicznej, o wychowaniu i o tym, że warto słuchać swojego serca.

Fabuła rozgrywa się na dwóch przestrzeniach czasowych. Dzięki czemu możemy dogłębnie poznać losy naszych bohaterów. Poznajemy Anię i Piotra, którzy przez szkolne lata byli parą. On wzorowy uczeń. Ona wolny ptak. To ona pokazywała mu jak żyć w zgodzie z sobą, spontanicznie i odważnie. On wprowadził ją w intymną część życia. Pozornie inni. Jednak jest coś co ich łączy. To toksyczne rodziny. Matka Anki skupiona tylko na jednym dziecku odrzuca Ankę, która potrzebuje miłości i wsparcia. Ojciec Piotra i jego chore ambicje. Anka to osoba poniżej poziomu, patologia. Nieoczekiwanie ich drogi rozchodzą się, a spotkanie po piętnastu latach jest ogromnym zaskoczeniem dla obojga. Anka jest dyrektorką, gdzie Piotr prowadza swoją córkę. Czy przypadkowe spotkanie przywoła wspomnienia? Czy wrócą dawne uczucia? Czy teraz będą walczyć o siebie? Czy uknuta wiele lat temu intryga ujrzy światło dzienne? Nie chcę zdradzać Wam więcej. Najciekawszy, a zarazem najbardziej wstrząsający smaczek zostawiam w tajemnicy. Autorka stworzyła mocną powieść. Głowni bohaterowie wyraziści, realni, świetnie wykreowani. To nie tylko uczucie dwojga ludzi, które zostało zabite przez rodzinę. To nie tylko cierpienie psychiczne młodych ludzi. To obraz tego jak słowa i czyny mogą niszczyć. Jak łatwo jest ocenić kogoś przez papierek. Wystawić etykietkę, skreślić. Zabić radość życia i chęć aby je poznawać. Decyzje kiedyś podjęte po latach zbiorą żniwo. Wachlarz emocjonalny jaki dostałam w tej książce był na najwyższym poziomie. Tu było wszystko. Miłość, rozpacz, ból, nienawiść. Mam nadzieję, że chociaż troszkę zachęciłam Was do sięgnięcia po nią.

Super książka. Polecam

„Nie można osiągnąć harmonii, kiedy wyrzuty sumienia mocnym strumieniem zalewają myśli.” Anna i Piotr poznali się w szkole podstawowej, obydwoje bardzo odstawali od reszty klasy. On pochodzi z dobrze sytuowanej, szanowanej rodziny, jest wzorowym, spokojnym uczniem. Ona ma bardzo trudną sytuację rodzinną, jest zbuntowana i pyskata. Pomimo dzielących ich różnic, dość niespodziewanie narodziła się między nimi swoista więź. Ona namawia do robienia rzeczy, o których nigdy by nawet nie pomyślał. On bardzo pragnie mieć nad nią kontrolę, chce jej tylko dla siebie, nadużywa, wręcz przekracza granice sfery seksualnej. W wyniku pewnych dramatycznych okoliczności ich drogi rozchodzą się na długie lata. Mamy dwie przestrzenie czasowe, lata szkolne Anki i Piotra i wydarzenia, które mają miejsce piętnaście lat później. Obydwie ramy czasowe idealnie ze sobą współgrają tworząc mocną, dosadną całość. Ukazują mroczne potworności jakie mają miejsce w ich życiu. Piotr musi być we wszystkim najlepszy, nie ma prawa głosu, musi być posłuszny i uległy. Jakakolwiek niesubordynacja karana jest dotkliwym, umiejętnym biciem, tak aby nie było śladów. Jego ojciec jest wojskowym, to tyran i sadysta, od lat znęca się nad żoną i jedynym synem. Wszystko musi być po jego myśli. Anka pochodzi z patologicznej rodziny, ojciec jest alkoholikiem, a despotyczna matka zajęta starszym synem i sobą nie zwraca uwagi na córkę. Ich spotkanie stało się dla nich wybawieniem, uzależnieniem i początkiem przyjaźni, która przeradza się w miłość. Jak stworzyć prawidłowe relacje, gdy ma się tak złe wzorce? Wyrachowana sieć intryg, uknuta, aby rozdzielić młodych zbiera swoje żniwo. Zawarte kompromisy, aby przetrwać i zachować resztki godności. Czy ponowne, przypadkowe spotkanie po latach spowoduje, że wszystkie uczucia odżyją? Ona jest matką nastoletniego syna, szanowaną Panią dyrektor przedszkola, do którego uczęszcza jego córka. On tkwi w małżeństwie z kobietą, która idealnie wpasowała się w wymogi jego ojca, między nimi nie ma miłości. Odkrywane stopniowo prawdy przerażają, ohydne brudy przez lata zamiatane pod dywan wychodzą na jaw. Jakie decyzje podejmą? Czy podejmą próbę zbudowania szczęścia na ruinach dziecięcych marzeń? Bardzo realny obraz warszawskiej rzeczywistości. Rewelacyjna, bardzo życiowa, mądra, przejmująca opowieść! Jestem nią oczarowana i zatrwożona, całkowicie skradła moją uwagę i wywołała ogromne skrajne emocje. Dobrze sytuowana rodzina, a obok patologiczna, między nimi nie żadnej różnicy w szerzeniu zła, braku miłości i braku akceptacji. Powieść zmusza do refleksji i niesie iskierkę nadziei. Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :)

Kiedyś… Anka i Piotr przez wszystkie szkolne lata byli parą. Oboje pochodzili z toksycznych rodzin. On – wzorowy uczeń, ona – dziewczyna z problemami, łamiąca wszelkie zasady. Mimo różnic doskonale się uzupełniali i uczyli od siebie nawzajem. Anka pokazywała Piotrowi jak wychodzić poza wyuczone schematy, a on zabierał ją w świat seksualnych doznań. Ich drogi nieoczekiwanie się rozeszły, a jedno z nich zabrało ze sobą tajemnicę… Teraz… Pewnego razu Piotr odprowadza swoją córkę do przedszkola. Okazuje się, że dyrektorką placówki jest Anka, jego dawna miłość, której nie widział piętnaście lat. Wraz z przypadkowym spotkaniem dawnych kochanków wracają do nich traumatyczne wspomnienia. Czy Anka i Piotr będą potrafili zawalczyć o wspólne szczęście, mierząc się z błędami wychowawczymi własnych rodziców? (Opis pochodzi od wydawcy) Z początku nie mogłam znaleźć wspólnego rytmu z bohaterami. Ja w prawo - oni w lewo. Był moment, że chciałam już zrezygnować z dalszego czytania. Całe szczęście, że tego nie zrobiłam. Akcja rozkręciła się na dobre i ciężko było się oderwać. Ciekawość weszła na najwyższy poziom. Książka po burzliwym początku wciągnęła mnie w całości. Po tej lekturze jeszcze mocniej utwierdziłam się w przekonaniu, że przeszłość ma ogromny wpływ na teraźniejszość. Raz podjęta decyzja ma skutki w przyszłości i nie zawsze tylko naszej. Stereotypy potrafią być mocno krzywdzące oraz ocenianie z góry nie znając kogoś. Czy na prawdę jest to tak istotne skąd pochodzimy, jakie mamy wykształcenie albo jaki zawód wykonujemy ? Życie mamy jedno i nie warto tracić go na spełnianie czyiś wymagań albo na próbowanie przeżyć czegoś za kogoś. Przeciez człowiek uczy się na własnych błędach, prawda? Książka mocna, poruszająca i ciepła. Jak dla mnie perfekcyjnie poprowadzona fabuła a także wątki poboczne. Wiele zaskakujących zwrotów akcji. Zakończenie? Wow! Polecam ! --- Zlosnica_czyta

Książkę do recenzji otrzymałam od @wydawnictworeplika W książce poznajemy Ankę i Piotra, którzy w dzieciństwie się przyjaźnili i spędzali ze sobą każdą wolną chwilę. Anka jednak była postrzegana jako ta gorsza osoba, która sprowadza innych na złą drogę, a to wszystko dlatego że wychowała się w rodzinie dysfunkcyjnej, gdzie dużą rolę odgrywał alkohol. Piotr natomiast to ten ułożony, wzorowy uczeń teoretycznie z dobrej rodziny. Ich drogi się rozeszły ale spotykają się ponownie w dorosłym życiu. Historia taka jak wiele innych, nie mieli udanego dzieciństwa jednak walczą o siebie i osiągają sukcesy. Próbują odbudować również to co utracili. Kreacja bohaterów w tej książce mi się nie podobała. W dorosłym życiu wyrażają się wulgarniej i gorzej niż gdy byli nastolatkami. Piotra w ogóle nie polubiłam. Podpadł mi już w latach młodości gdy zmusił Ankę do czynu, który powinien odbyć się za przyzwoleniem obu osób. W dorosłym życiu wcale nie jest lepsza osobą. Anka natomiast wydaje mi się że była tak spragniona miłości, że chwytała się wszystkiego zapominając, że szacunek do samej siebie jest ważny. Męczyłam się przy tej książce również dzięki korekcie, a raczej dlatego że jej brakowało. Zmieniony szyk zdań, brak znaków interpunkcyjnych i literówki zerkały na mnie z każdej strony. Przytoczę Wam jedno zdanie: "[...] znajdował się fotel, który po rozłożeniu pełnił również rolę łóżka. Niestety zajmował wówczas, zajmował całą wolną przestrzeń." - dla mnie chaos. Pozytywne aspekty: historia miała potencjał, była przemyślana, wpleciono tu ważne tematy, jednak wykonanie trochę było niedopracowane. Ta historia mogła mi złamać serce, a wprowadziła mnie w zastój. Z tego co się orientuję to debiut autorki więc oby kolejne książki były lepsze czego z całego serca życzę. Nie będę polecać ani odradzać, sprawdźcie sami czy Wam się spodoba

Anka i Piotr jako nastolatkowie byli parą, mimo tego, że pochodzili z toksycznych rodzin starali się wspólnie wspierać. Ich drogi nieoczekiwanie się rozeszły. Spotykają się przypadkowo po piętnastu latach, okazuje się, że córka Piotra uczęszcza do przedszkola gdzie Anka jest dyrektorem. Jakie konsekwencje przyniesie ich spotkanie? Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Zacznę od intrygującego prologu po którym kompletnie nie widziałam czego się spodziewać! To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i uznaje je za bardzo udane. Bardzo lubię prawdziwe i poruszające historie z nieidealnymi bohaterami, a tacy właśnie są Anka i Piotr. Książka jest podzielona na teraźniejszość i przyszłość oraz opowiadana jest z perspektywy zarówno Anki, jak i Piotra, dzieli czemu czytelnik może się dowiedzieć jakie uczucia targają bohaterami i dlateczego ich życie potoczyło się w taki, a nie inny sposób. Oboje pochodzili z dysfunkcyjnych rodzin, chociaż w przypadku Piotra nie było tego widać na pierwszy rzut oka. To pewnie właśnie dlatego bohaterowie znaleźli wspólny język. Kiedy spotykają się po latach zaczynają powoli wychodzić na jaw tajemnice z przeszłości, które zmieniają życie bohaterów. Autorka świetnie pokazała jak osoby trzecie i ich manipulacje wpływają na decyzję młodych i jeszcze niedoświadczonych życiem ludzi oraz jakie te decyzje mają konsekwencje w przyszłości. Tutaj nie chodziło jedynie o Ankę i Piotra, piętna ich decyzji doświadczyły również inne, bliskie im osoby. A odbudowanie zaufania jest naprawdę trudne! Pod koniec na Piotra spadają kolejne sekrety skrywane przez jego rodzinę latami, które wstrząsną jego życiem i zmienią podejście. Sama końcówka mnie zaszokowała i już wtedy doskonale wiedziałam dlateczego autorka zaczęła historię takim właśnie prologiem! Polecam!