Pani władza (okładka  miękka, 03.2020)

Klara trafia do firmy z branży finansowej, której prezesem jest Jan. On szuka asystentki, a ona widzi w tym szansę na zdobycie doświadczenia, może awans. I choć szef od pierwszej rozmowy deklaruje, że będzie oczekiwał od asystentki pełnego zaangażowania, całkowitej dyspozycyjności – nic nie budzi jej podejrzeń. Natomiast sam Jan zdaje się wywoływać w niej całkiem ekscytujące uczucia: ciekawości, podziwu, fascynacji. Fascynacja kobiety szefem otwiera furtkę do romansu. Jednak Jan ma specyficzne upodobania – podnieca go bondage. Czy dziewczyna będzie skłonna podjąć się nowej erotycznej przygody? I jak to wpłynie na jej pozycję w firmie? "Pani Władza" jest debiutem Ady Nowak, która postanowiła wydać tę powieść pod pseudonimem. Dziwna to była książka, ale i w pewnym sensie inna, pociągająca... Owszem, czyta się szybko, język jest prosty, ale wolałabym, aby wątki wiązania aż w takim stopniu nie dominowały nad innymi elementami fabuły. Chciałabym, aby autorka większą uwagę poświęciła męskiemu bohaterowi. Jan Korn to tajemniczy, małomówny, skryty, bezwzględny, zimny facet. Byłam ciekawa co też może siedzieć w jego głowie. Z kolei Klara wzbudzała we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony drażniło mnie jej zachowanie względem innych oraz ślepe poddanie się nieznanemu człowiekowi. Staje się arogancka, wyniosła, bezczelna, pewna siebie, uważająca się za kogoś lepszego. Wkurzył mnie jej stosunek do przyjaciółki. "Miała wrażenie, coraz silniejsze, że właśnie tu jest jej miejsce. A nie w obskurnym mieszkaniu na Muranowie, z ciemną, brudną klatką schodową i Anetą, zakochaną wibratorze za dwieście złotych." Jednak z drugiej strony, w pewnym sensie ją podziwiałam. Podziwiałam jej przemianę (może i zbyt szybką, ale jednak), siłę, że godząc się na ten układ, potrafiła tyle wytrzymać i... przejąć stery. To coś nowego w gatunku, jakim jest erotyk. Autorka pokazuje jak wielką władzę dają pieniądze (jak łatwo można przywyknąć do luksusu), ale i jak łatwo można zatracić swoje "ja" w pogoni za nimi. Władza może dawać satysfakcję, ale czy może dawać poczucie szczęścia? "Była stworzona do piastowania władzy. Władza - to było jej drugie imię." Nie znajdziemy tu typowego BDSM, ale pojawia się obsesja na punkcie lin i wiązania. Poznamy shibari, czyli starojapońską sztukę erotycznego krępowania ciała za pomocą sznura. Gdy do tej techniki dołączymy emocje, wówczas nazywamy to kinbaku. I to głównie wokół tego oscyluje fabuła niniejszej lektury. Jeśli więc nie jesteście otwarci na takie eksperymenty (choćby tylko na kartach książki), nie zachęcam abyście zaczynali przygodę z tą powieścią. "Przecież ona wie, jak potrafi wiązać Korn. I nie chodzi o shibari. On mnie związał czymś niewidzialnym, przywiązał mnie do siebie i przepadł, a ja czuję, jakby ktoś szarpał mnie z całej siły za obrożę (...)" Nie znalazłam to żadnego humoru. Ta książka jest nasycona smutkiem i chłodem. Sądząc po tym jaki finał miała ta historia, myślę że w kontynuacji możemy spodziewać się trochę innego kierunku i może więcej... uczuć między bohaterami. "Pani Władza" to erotyk przesiąknięty wielkimi ambicjami, bogactwem, fantazjami, pożądaniem, pragnieniem seksualnym, oczekiwaniem, zniewoleniem. Ale przede wszystkim jest to lektura o odkrywaniu siebie, swojego ciała oraz wyzwoleniu. Czy odważycie się wejść do zakazanego świata zmysłów?

Jakiś czas temu dostałam nietypową przesyłkę. Znajdowała się w niej książka „Pani Władza” oraz żółta gumowa kaczuszka. Te dwie rzeczy pozornie nie łączy nic. Tak przynajmniej początkowo sądziłam. Wszystko zmieniło się gdy przeczytałam wspomnianą książkę. Na gumową kaczuszkę już nigdy nie spojrzę tak samo, możecie mi wierzyć. Czemu? Musicie przekonać się sami. Klara to inteligentna, ciekawa życia dziewczyna. Niestety po zawaleniu studiów nie ma przed sobą wielu perspektyw. Załamana próbuje znaleźć pracę. Przez przypadek dowiaduje się, że Jan Korn prezes znanej korporacji poszukuje asystentki. Wymagania szefa są jednak zupełnie inne niż początkowo jej się wydawało. Zaczyna się gra, od której nie będzie już odwrotu. Czy Klara podoła oczekiwaniom? „Pani Władza” to debiutancka powieść Ady Nowak. Książka należy do gatunku erotyk. Fabuła wydaje się bardzo przewidywalna, szef, pracownica, biurowy romans. Nic bardziej mylnego, oprócz szablonowej historii, w tej książce nie ma nic standardowego, dlatego też„Pani Władza” faktycznie bardzo różni się od dostępnych książek z tego gatunku. Sam pomysł moim zdaniem nie jest zbyt oryginalny, jednak wprowadzenie pewnych elementów okazało się stałem w dziesiątkę. Czymś zupełnie nowym i nadającym tej pozycji odrobinę świeżości jest poruszenie tematu shibari, czyli sztuki erotycznego wiązania, która wywodzi się z Japonii. W shibari nie chodzi o przemoc, ale o wywołanie bardzo intensywnych doznań i przyjemności. Pomimo tego że jest to debiut autorki, jej styl wyróżnia się unikalnością. Dzięki barwnym opisom, przystępnemu językowi, niezbyt wulgarnym scenom seksu a także zaskakującemu zakończeniu książkę czyta się błyskawicznie. Nie można również odmówić autorce umiejętności kreowania postaci, są one charyzmatyczne i wyróżniające się. Osobiście do gustu nie przypadła mi główna bohaterka. Klara na naszych oczach przechodzi niewątpliwą metamorfozę. Z zahukanej, wstydliwej dziewczyny stała się pewną siebie, znającą swoją wartość kobietą. Niestety wraz przemianą trochę zapomniała o swoim pochodzeniu i drodze jaką przeszła, by stać się tym kim jest. Ada Nowak zdecydowanie wprowadziła nas w nowy świat, świat wielkich ambicji, lin, seksualnych fantazji i pożądania, świat manipulacji, kontrowersji i władzy, świat, w którym dzięki jednej decyzji o 180 stopni zmienia się nasze życie. Niemniej jednak w „Pani Władzy” zabrakło mi trochę emocji i prawdziwej namiętności. Nie za bardzo wiem jak się odnieść do tej książki, ta opowieść budzi we mnie sprzeczne emocje. Oczywiście książkę czytało się przyjemnie, była intrygująca, jednak to przedmiotowe traktowanie kobiety nie do końca mi odpowiadało. O zaufaniu, kontroli, o zawierzeniu się drugiej osobie, o odkrywaniu swoich słabości i pragnień, jednak przede wszystkim o przekraczaniu barier, jeśli szukacie ksiązki z która można się zrelaksować to „Pani Władza” będzie ciekawym urozmaiceniem wieczoru.

Gdybym nie doczytała tej książki do końca, moja recenzja byłaby w całości negatywna. Powiem więcej, dość długo miałam ochotę darować sobie dalsze czytanie. Dopiero zakończenie sprawiło, że spojrzałam na całość w zupełnie inny sposób, a nawet… zaczęłam myśleć „kiedy kontynuacja”? Klara jest młodą, niedoświadczoną i dość nawiną dziewczyną. Właśnie została wylana ze studiów dziennych, a na zaoczne zwyczajnie nie ma pieniędzy. Nie zamierza jednak wrócić „na tarczy” i przyznać się w domu rodzinnym do porażki. Nie ma wyjścia, musi szukać pracy i to za wszelką cenę. Mimo wstępnych oporów szybko przyjmuje ofertę na asystentkę pewnego ekscentrycznego dyrektora i już od pierwszego dnia, więc, że nie będzie to normalna praca. Zwierzchnik wymaga od niej dosłownie pełnego oddania, a żeby było ciekawiej, jego pasją jest związywanie swoich kochanek. Czy Klara odnajdzie siłę w świecie męskiej dominacji? Czy będzie potulną owieczką? Powieść już od samego początku „pachnie” schematem, ot kolejna dziewuszka, która trafia do wielkiej, złej korporacji, a następnie wdaje się w romans z szefem. W czasach, kiedy z jednej strony wycina się niewygodny wątek w Mulan, a z drugiej promuje „365 dni”, jest to co najmniej groteskowe. Delikatnym plusem ten wątku jest wycięcie z całości klasycznego kiczu. W większości tytułów tego rodzaju najpierw panna udaje, że się opiera, potem on zdobywa jej serce i to naprawdę nie jest żaden mobbing, tylko dzika miłość i namiętność. Tym razem wszystko jest bardziej życiowe, dosadne i trochę niesmaczne. Dziewczyna od początku zgadza się na układ, który nie da się określić inaczej, niż prostytucja. Pozwala robić ze swoim ciałem wszystko, a w zamian otrzymuje pieniądze i luksusy. Ogólnie jej postać nie wzbudziła we mnie większej sympatii. Po tym, jak bez większych oporów oddaje się obcemu facetowi (dobra, ja wiem, można tak, jest pełnoletnia, ale nadal jest to co najmniej wątpliwe)… nagle zaczyna się czuć lepsza od innych. Parę chwil w apartamencie dosłownie przewraca jej w głowie. Sprawia wrażenie w pełny dumnej z siebie, dobrze zarabiającej utrzymanki. Wszystko to wzbudziło we mnie całe morze sprzecznych emocji. Przede wszystkim pewne zniesmaczenie, bo promowanie takich postaw może mieć szkodliwy wpływ na młodsze czytelniczki. Tak, zdecydowanie nie rekomenduje tego tytułu przed 30! Z drugiej jednak zachowanie Klary nie jest jakoś szczególnie nieżyciowe, takie sytuacje z pewnością mają miejsce. Ciąg dalszy na: https://www.recenzjenawidelcu.pl/2020/04/pani-wadza-ada-nowak.html

Klara traci swoją jedyną możliwość dobrego startu w przyszłość – nie zalicza roku na studiach, a jedyna możliwość jaka jej pozostaje to przeniesie na studia zaoczne, jednak dziewczyna wie, że nie ma finansowych możliwości aby pokryć narastające wydatki. Na pomoc przychodzi jej przyjaciółka, która wkręca ją na rozmowę kwalifikacyjną do firmy, w której pracuje. Dziewczyna wykorzystuje daną jej szansę najlepiej, jak tylko potrafi. Zdaje sobie sprawę z tego, że jako asystentka dyrektora zapewne drogę do utrzymania się w firmie będzie musiała sobie zapewnić przez łóżko przełożonego, ale jej desperacja sprawia, że jest gotowa na wszystko. Nie wie tylko, jak bardzo ta sytuacja wpłynie na jej życie i jak bardzo zmieni się ona sama. *** Książka ma tą przewagę nad pozostałymi z tego gatunku, że tym razem kobieta nie jest jedynie bierną wykonawczynią męskich rozkazów. Klara ma swoje zdanie i twardo się go trzyma, co wpływa na ogromne zmiany, jakie zachodzą w jej życiu. W głównej bohaterce podoba mi się jej gotowość do podejmowania trudnych decyzji i wyzwań, aby sprostać oczekiwaniom bliskich i swoim własnym. Dziewczyna nie waha się przed niczym, aby zyskać to, na czym jej zależy i nie pozwala sobą pomiatać. Dodatkowo ma plan na życie i sukcesywnie go realizuje. Prawie do końca jestem zachwycona postawą Klary, jednak w pewnym momencie pokazuje się, że i ona nie pozostaje bierna na wpływy zdecydowanego mężczyzny, a to już tak bardzo mi się nie podoba. Chociaż i tak śmiało mogę uznać, że pod względem samowystarczalności głównej bohaterki i jej zależności od mężczyzn zdecydowanie wypada lepiej na tle bohaterek podobnych tematycznie historii. Interesujący jest sposób, w jaki autorka zawarła erotyczne wątki w książce. Nie jest to typowa książka, w której mężczyzna rządzi kobietą w łóżku, ale fascynujący sposób budowania seksualnego napięcia pomiędzy bohaterami. Książka pobudza wyobraźnię czytelnika, jednak nie pozostawia zbyt wiele niedopowiedzeń, ponieważ wszystko zapinane jest czarno na białym. Nie żałuję czasu spędzonego z Klarą i jej pożądaniem, ponieważ podobała mi się jej osobowość i większość wątków zawartych w książce wypada na plus.

Iść po trupach do celu… to przysłowie przyszło mi się na myśl po przeczytaniu erotyku „Pani Władza” Ady Nowak wydawnictwa Lipstick Books. Choć może zamiast „po trupach” powinno być „przez łóżko”… Do przeczytania „Pani Władzy” skłonił mnie ciekawy opis oraz intrygująca okładka. Nawiązanie do sztuki shibari z pewnością budzi zainteresowanie, gdyż nie jest to raczej popularny wątek, nawet w książkach erotycznych. „Pani Władza” jest napisana przystępnym językiem, dzięki czemu łatwo i szybko się ją czyta. Podziwiam również wiedzę autorki na temat shibari, czyli japońskiej, erottycznej sztuki wiązania. Choć na początku książka przypomina historię z 50 twarzy Greya to ostatecznie zdecydowanie nią nie jest. Główna bohaterka, Klara, jak i cała ta historia, nie zyskały mojej sympatii. Zachowanie i decyzję, które Klara podejmuje są moim zdaniem nie do zaakceptowania. Grzeczna dziewczyna, można powiedzieć taka szara myszka, strasznie szybko przemienia się w arogancką, bezwzględną, rządną władzy kobietę, gotową zrobić wszystko dla pieniędzy i pozycji. Decyduje się z własnej woli podjąć pracę, w której od początku wie na co się pisze. Zdaje sobie sprawę z tego, że asystentki Jana Korna prawdopodobnie z nim sypiały i że ją czeka to samo. „Aneta? Poleć mnie temu znajomemu, niech mnie wciągnie na listę kandydatek. Nie przeszkadza mi, że musiałabym z kimś sypiać. Ja muszę, po prostu muszę, utrzymać się w tym mieście. Nie mogę wrócić do Rucianego z podkulonym ogonem. Za wszelką cenę chcę tu zostać.” Od pierwszego dnia pracy nawiązuje się między bohaterami intymna relacja, która Klarze nie sprawia większych problemów. Nie przeszkadza jej również to jak Korn ją traktuje i nawet po wydarzeniach, przez które czuje się przez niego upokorzona, i tak nie zdecydowała się na zakończenie tego "układu". Co więcej, później godzi się na intymne zbliżenia nie tylko z nim... Mam wrażenie, że jest to historia sprzedającej się dziewczyny i mężczyzny, który bardziej niż kobietami, fascynuje się linami… Niemniej jednak, polecam przeczytać i wyrobić sobie własne zdanie o bohaterach i książce ;)

Jedna z lepszych powieści erotycznych, do zgłębiania powoli, do kontemplowania. Pośpiech zgubiłby cały jej urok, puentę i tajemniczość. To erotyka w trochę innym wydaniu, urozmaicona japońskim shibari (krępowanie linami w celu manipulacji doznaniami seksualnymi), niepozbawiona głębi i jakby sterylna, choć wpleciona w historię pełną nieczystych motywacji. Z "Koncertem na dwoje skrzypiec d-moll" S.Bacha ku podkreśleniu wersji slow&exclusive. Opowieść o sukcesie i kontrowersyjnej drodze do jego osiągnięcia. Drodze wiodącej przez dziwną sypialnię. Klara to dziewczyna z prowincji, spłukana i bez pomysłu na siebie, szukająca lepszego życia w wielkim mieście. Oblane egzaminy przekreśliły plany na przyszłość, a prywatna edukacja jest poza jej zasięgiem. Życzliwa współlokatorka zachęca ją do skorzystania z oferty pracy w pewnej amerykańskiej firmie. Właśnie poszukują asystentki dyrektora. Gotowa na wszystko, co uchroniłoby ją przed powrotem do domu, próbuje swoich sił. Determinacja i desperacja czynią ją idealną kandydatką. Piękna, z wyrafinowanym gustem i przydatną bardzo znajomością psychologii wkracza w świat do tej pory zamknięty. Gdzie są granice pełnego zaangażowania i dyspozycyjności zawodowej? Przekracza drzwi sypialni szefa. Tak bardzo innej... Powoli, w ciszy i wśród lin tworzy się między nimi więź, uzależnienie. Czy także miłość? Specyficzne, seksualne doznania, odciąganie ich w czasie, sztuka cierpliwości, pożądanie i próby kontroli. Wysmakowane sceny erotyczne. Korn przeistacza Klarę w kobietę żadną władzy i pełną ambicji, której sam komfort przestaje wystarczać. Pragnie adrenaliny, ryzyka, przejęcia kontroli nie tylko w sypialni. Czy to osiągnie? I czy władza da jej spełnienie? Czy związek z Janem był czysto biznesowy? Świetny debiut. Autorka umiejętnie wciąga nas w losy bohaterów i intryguje sztuką shibari. Strona psychologiczna, nastrój powieści i estetyka na duży plus. Wiele niedopowiedzeń podkręca naszą ciekawość i pobudza wyobraźnię. Czy tu na pewno chodzi tylko o wyszukany seks?Mam wrażenie, że może być ciąg dalszy. Polecam.

Klara Szczepańska przyjechała z mazurskiej wsi studiować do Warszawy. Rodzina w niej pokłada nadzieję, na lepszą przyszłość również dla jej sióstr. Kiedy więc zostaje skreślona z listy studentów, musi przenieść się na studia płatne. Co oznacza,że pilnie potrzebuje pracy. Pomaga jej przyjaciółka Aneta umawiając na rozmowę kwalifikacyjną na posadę asystentki w firmie z branży finansowej. Jej szef Jan Korn nie ukrywa, że poszukuje nie tyle asystentki w firmie ale do spełniania swoich fantazji seksualnych. Korn ma specyficzne hobby... Czerpie przyjemność stosując shibari -starojapońską sztukę wiązania liny, ozdabiania nią ciała partnerki. "Shibari jest seksem. To erotyka w czystej postaci [...]. Dla mnie ważniejsze jest podniecenie,oczekiwanie na rozkosz..." Klara szybko przekonuje się , że i jej sprawia to przyjemność , z czasem uzależnia się od Korna, sama chce zainicjować spotkania. "Korn rozbudził w niej wielkie ambicje, fantazje, pożądanie,pragnienie seksualne [...]. " Z czasem wspina się po szczeblach kariery także w firmie , władza uderza do głowy , chce jeszcze więcej , chce być na szczycie za wszelką cenę. "W życiu nie dostaje się wielu szans. Te nieliczne trzeba wykorzystać..." Ta przemiana głównej bohaterki mnie przeraża , stała się bezwzględna , zimna, wszyscy schodzą jej z drogi , traci nawet przyjaciółkę. A co z dyrektorem Kornem? Czy wraz z przecięciem więzów lin , uwolnią się od siebie? Czy relacja ich łącząca,opiera się wyłącznie na wiązaniu, czy z czasem dochodzą uczucia? Przekonajcie się. Przyznam, że zaintrygowała mnie tematyka tej książki, dotąd nie wiedziałam nic o krępowaniu jako sztuce, tego w erotykach jeszcze nie było. Bałam się że opisy wiązania będą skomplikowane i nudne ,ale szybko przekonałam się że jestem w błędzie. Wszystko jest zobrazowane tak by czytelnik zrozumiał i nie zanudził się.Zaskoczyło mnie w tej powieści też to że dużo miejsca zajmują tu biurowe sprawy, nie jest to książka skupiona wyłącznie na sferze erotycznej. A zakończenie pozostawia niedosyt i nadzieję na drugi tom...

Czy da się w niedługim czasie przekształcić siebie z szarej myszki w pewną siebie kobietę? Pewnie tak, ale czy jest to dobra zmiana? Klara z powodu złych wyników z egzaminów zostaje wyrzucona że studiów, oczywiście może podjąć studia zaoczne ale to sporo kosztuje, dziewczyna jest pewna jednego, nie wróci do swojej miejscowości z podkulonym ogonem. Chcąc wesprzeć finansowo rodziców i potem pomóc wybić się młodszym siostrom, postanawia iść na rozmowę o pracę którą załatwiła jej współlokatorka Aneta. Dziewczyna dostaje tę pracę ale już niedługo okazuje się że będzie musiała być na każde wezwanie szefa, nawet to w nocy i robić to co on jej każe. Opis oraz okładka wskazują na to że będzie to mocny erotyk, ale pod tym wszystkim skrywa się coś więcej co wzbudza w czytelniku różne skrajne emocje, także trzeba nastawić się na wiele dziwnych scen które raczej dla wielu nie są codziennością. Klara to zwyczajna dziewczyna która wyrwała się na studia i wreszcie mieszka z dala od rodziców, niestety spoczywa na niej duża odpowiedzialność bo jest przykładem dla swoich sióstr. Kiedy tylko zaczyna pracę bardzo szybko zmienia się z wiejskiej dziewczyny w pewną siebie kobietę, niestety nieco zagubiona i przez to nieumiejącą odpowiednio pokierować swoim życiem. Pomimo tego że zyskała dużo, straciła jeszcze więcej, ale niestety taka jest cena jaką przyszło jej zapłacić za chwilę szczęścia. Bardzo ciekawą postacią jest tutaj szef Klary, Korn, na początku wydaje się być dziwakiem ale potem okazuje się że z wyrachowaniem przygotował dziewczynę tak żeby osiągnąć zamierzony cel, niestety w tym wszystkim poniósł klęskę, przy czym wydaje mi się że w jakiś sposób chciał Klarę chronić i przygotować ją do tego co ją będzie czekać w dalszej pracy, wydaje mi się też że on cały czas kontrolował sytuację i nic go tak na prawdę nie zaskoczyło. Książkę czyta się szybko i nie ma co zrażać się okładką, to my sami możemy zdecydować się czy przy czytaniu skupimy się na scenach łóżkowych czy na wątku psychologicznym.

"Pani władza" to debiut Ady Nowak. Sięgnęłam po tę książkę z ciekawości. Jednak to nie opis mnie przyciągnął lecz okładka. Ma w sobie taką prostotę, klasę i elegancję. Opis zapowiadał fabułę identyczną jak w większości książek tego typu: bogaty szef, dziewczyna szukająca pracy, która zostaje jego asystentką, seks i nietypowy układ. Cóż i taka też była, lecz nie do końca. Główna bohaterka nie jest bowiem biedną, delikatną dziewczyną. Praktycznie od razu bierze sprawy w swoje ręce. Jest taką kobietą, która poznawszy smak władzy i luksusu zapragnęła mieć wszystko i jest gotowa zrobić naprawdę wiele, aby to zdobyć. Lecz im masz więcej, tym więcej trzeba, aby Cię zadowolić i Klara doskonale o tym wie. Nie zamierza jednak stracić tego co już osiągnęła i przerwać swojego wyścigu na szczyt, chociaż zyskując władzę straciła coś o wiele cenniejszego, szczęście. Niestety swoim zachowaniem nie przekonała mnie do siebie, może wy odbierzecie ją lepiej. Bohaterowie mają swoje dziwactwa, które czasem mnie załamywały 🤷‍ Szkoda, że są stworzeni tak powierzchownie, bo mają potencjał aby stać się postaciami z krwi i kości. Klara ze swoim charakterkiem i silną osobowością i Jan, o którym tak naprawdę nic nie wiemy, taki człowiek widmo, pojawia się i znika, ale jest niesamowicie inteligentny i jak się okazuje nie robi nic bez przyczyny, cały czas grając w swoją grę. Podobał mi się pomysł z shibari (zwaną również kinbaku). Było to coś nowego, nietypowego. Shibari to japońska sztuka wiązania, unieruchamiania i ozdabiania ciała liną. Nigdy wcześniej o niej nie słyszałam. I za to właśnie lubię książki, z każdej mogę dowiedzieć się czegoś nowego. Choć tutaj przedstawienie tej techniki niekoniecznie mnie zachwyciło, czasem wręcz odpychało ale to pewnie przez Jana, był w tym wszystkim taki chłodny, dziwny 🙄 Mnie książka nie do końca przekonała lecz jestem ciekawa kontynuacji. Klara się rozkręca 😜 a i Jan ma jeszcze wiele tajemnic do odkrycia 😀