Ostatnia księgarnia w Londynie (okładka  miękka, 06.2022)

Piękna książka. Wzrusza, wciąga i daje nadzieję, że determinacja działa cuda

,,Tam, na zewnątrz, ratuje Pani ludziom życie. Tu, w księgarni - ich dusze." „Ostatnia księgarnia w Londynie” to książka autorstwa Madeline Martin, wydana przez Wydawnictwo Muza. Jest sierpień 1939 roku, armia Hitlera szturmuje Europę, a w tym czasie Londyn szykuje się do wojny. Dwie przyjaciółki – Grace i Viv zawsze chciały wyrwać się z zabitej dechami dziury o nazwie Drayton, na rzecz tętniącego życiem Londynu. Gdy Grace Bennett została sierotą, przyjaciółka jej matki - pani Weatherford, zaproponowała jej możliwość zamieszkania u niej za drobną opłatą, a także pomoc w szukaniu pracy. Grace i Viv korzystają z okazji, ale nie spodziewają się, że na miejscu zastaną tak bardzo widoczne przygotowania do nadchodzącej wojny – bunkry, worki z piaskiem, zaciemniające rolety w oknach. Jak się cieszyć z nadchodzących zmian i możliwości, gdy sytuacja nie zapowiada się dobrze? Już od początku dziewczyny napotykają problemy. W zasadzie to Grace, bo Viv napisała sobie list polecający i była w stanie znaleźć lepszą pracę. Grace, nieposiadająca listu ze względu na podejście despotycznego wujka, który traktował ją jak najgorzej, wykorzystywał do pracy w sklepie i nie wystawił referencji, zmuszona jest pracować w obskurnej i zakurzonej bibliotece Primrose Hill Books pod czujnym okiem pana Evansa. Ale jak można pracować w takim miejscu, zachwalać książki i je sprzedawać, gdy nie ma się w ogóle o nich pojęcia? Dla Grace nie jest to praca marzeń. Oprócz baśni, dziewczyna nie przeczytała zbyt wiele książek w swoim dotychczasowym życiu. Jednak z biegiem czasu, w wojennych realiach, gdy na niebie latają niemieckie samoloty, a zewsząd słychać świsty i huki, Grace zaczyna doceniać książki i traktować je jako ucieczkę od rzeczywistości i czynnik, potrafiący zjednoczyć społeczeństwo. Dziewczyna wkłada w pracę całe swoje serce, angażuje się, rozpoczyna swoją przygodę z książkami, nie będąc nawet świadomą, że w tym właśnie momencie rodzi się jej nowa miłość. „Ostatnia księgarnia w Londynie” to książka z historią w tle, książka o przyjaźni, poświęceniu, prawdziwym obliczu wojny, ale nie tylko. Jest to powieść o stracie i bólu, a także rodzącym się uczuciu, pokonywaniu przeciwności losu. Grace w księgarence poznaje przystojnego mężczyznę, George’a Andersona, który zaszczepia jej miłość od literatury. Ich relacja jednak szybko napotyka ogromny problem ze względu na wstąpienie George’a do Królewskich Sił Powietrznych. Czy relacja przetrwa, gdy bohaterom pozostają jedynie listy i książki? Jest to opowieść o realiach Londynu z 1939 roku, wyzwaniach i trudzie życia. W książce ukazane jest cierpienie, strata, obawa o życie, ból i tęsknota. Z drugiej strony – autorka pokazuje nam, że w każdej sytuacji znajdzie się miejsce na miłość, przyjaźń, spełnienie. Nawet w tak dramatycznym okresie ważne jest odkrywanie nowych pasji, mających szerokie spektrum funkcji, które mogą pełnić dla każdego człowieka. Mogą dawać otuchy, być wyrazem nadziei, nowym spojrzeniem na sytuację. Jest to również książka opowiadająca losy dwóch przyjaciółek, których codzienność zmieniła się wraz z nadejściem wojny. Grace i Viv mają zupełnie odmienne charaktery, a jednak widać między nimi porozumienie, lojalność i niesamowite wsparcie, jakie sobie ofiarowują. Autorka w ujmujący sposób pokazuje, że w tak kryzysowych sytuacjach, każdy radzi sobie na swój sposób. Każdy ma swój sposób działania, który pozwoli mu przetrwać, odnaleźć się w realiach, które są dramatyczne. Grace znajduje swój sposób - charytatywnie działa w organizacji służącej obronie cywilów, pomaga osobom, które straciły dach nad głową, zajmuje się transportowaniem ludzi do schronów, a i znajduje wytchnienie wśród książek. Dziewczyna jest zaangażowana, wprost bije od niej dobroć. Swoją działalnością pomaga innym, podtrzymując w nich nadzieję i siłę. Madeline Martin stworzyła powieść, którą czyta się z wypiekami na twarzy. Tej książki nie chcemy odkładać, ale też i nie chcemy kończyć. Wczuwamy się w historię, niemalże mamy przed oczami obraz atakowanego Londynu. Wczuwamy się także w sytuację każdego z bohaterów. Autorka w swojej książce pokazała, co tak naprawdę jest ważne w życiu – przyjaźń, lojalność, determinacja, pokonywanie własnych słabości, zwykłe ludzie dobro i to, aby nigdy, przenigdy się nie poddawać. Książka jest pokrzepiająca, chwyta za serce. Głównym plusem książki jest to, że autorka wie, jak przemówić do czytelnika. Pokazuje siłę, motywację, ale też obawy, stratę i największy ból. „Ostatnia księgarnia w Londynie” jest poprowadzoną historią w taki sposób, że nie sposób jest się wzruszyć, nie sposób nie zaangażować. Jeśli macie ochotę na niesamowicie poruszającą książkę z tłem historycznym, ukazującą realia wojenne i podejmowanie prób walki o chwile „normalności”, ale też i jednostkowe historie, które angażują czytelnika, dostarczają całej gamy emocji, rozszarpują na kawałki, ale również motywują i przepełniają nadzieją, to sięgnijcie po książkę „Ostatnia księgarnia w Londynie”.

Nie wszystko w życiu przychodzi człowiekowi z łatwością. Nie wszystko co zrobi, wszystkim przypadnie do gustu. W jednych czynnościach zakochujemy się po same czubki uszu, o innych zaś krzywimy się nawet wtedy, kiedy tylko o nich myślimy. Tak jest skonstruowany ten świat. Nasza droga do odkrywania prawdziwego siebie napotyka na pewne hmmm, przystanki. To ich strażnikami są ludzie. Ich także możemy podzielić na kilka grup i podążając w stronę Waszych myśli powiem, że macie całkowitą rację. Tych, którzy nam złorzeczą jest zdecydowanie mniej, niżeli tych z uśmiechem na ustach i sercem na dłoni. A to już powód do radości. Kim jesteśmy dla innych? Za kogo uważamy się sami, a jak odbiera nas reszta naszego otoczenia? Nie bez znaczenia są okoliczności, w których przychodzi nam to nasze „udowadnianie”, czy też klasyfikowanie swojej pozycji. Jeśli przyszłoby nam żyć w okresie wojennej zawieruchy zapewne, podobnie jak bohaterowie powieści Madeline Martin „Ostatnia księgarnia w Londynie” mielibyśmy wiele okazji by się wykazać. Kiedy skłaniamy się do poznania historii, której scenerią jest wojna pierwszy plan zajmuje cierpienie i strata. W kolejnym rzędzie znajdujemy miejsce dla nadziei i miłości. Wiele rzędów dalej za marzeniami, rozterkami, niepokojem i ogromnym pragnieniem przetrwania, pozostaje przestrzeń dla magii… Wojna to miejsce dla bohaterów. Jedni mianują się nimi sami, inni zaś, czerwienią się na samą myśl, że ktoś mógłby ich nim okrzyknąć. Po lekturze tej propozycji wydawniczej stwierdzam, że wojna ma naprawdę niepoliczalnie wielu bohaterów. To zaszczytne miano nie stosuje podziału na płeć, nie zważa na pochodzenie czy też zajęcie, jakim się pała człowiek. A co najważniejsze — bohaterstwo nie ogranicza się tylko do linii frontu. Jestem zdania, że marzenia się nie spełniają, że to my je spełniamy. Nic nie dzieje się bez naszego udziału. Grace oraz Viv są tego doskonałym przykładem. Choć marzenie o przeprowadzce ze wsi do Londynu było bardziej marzeniem Grace, to, jeśli masz oddaną przyjaciółkę gwarantuję, że nigdzie się bez niej nie ruszysz. I takim to oto sposobem dwie młode, złaknione życia w wielkim mieście dziewczyny stanęły na dole ruchomych schodów, które zmierzały ku temu, co do tej pory było tylko obiektem westchnień. Każda z przyjaciółek w szczegółach zaplanowały sobie najbliższą przyszłość. Niestety Grace Bennett nie posiada żadnych referencji, które umożliwiłyby jej rozpoczęcie pracy. Brak wymaganego dokumentu nie wynika z tego, że nie zapracowała na niego, lecz z tego, kto był jej dotychczasowym pracodawcą. Czytając o tym jak traktował ją wuj, to jedyne, co przychodziło mi do głowy to to, że był to wybitny dowód na potwierdzenie tezy, że z rodziną najlepiej wychodzi się tylko na zdjęciu. Pomocna w znalezieniu pracy okazała się przyjaciółka jej zmarłej mamy, pani Weatherford. Zdobyte zajęcie nie było czymś, co chciała robić młoda dziewczyna. Bo jeśli nie kochasz książek, to, jakim cudem możesz je zachwalać, polecać i sprzedawać? Księgarnia „Primrose Hill Books” rozpoczęła nowy rozdział życia Grace. Dziewczyny, która nie pałając sympatią do słowa pisanego na białych kartkach papieru miała za ich przyczyną tak wiele zmienić. Dzwoneczek umieszczony przy drzwiach wejściowych do księgarni każdorazowo sygnalizował pojawienie się nie tylko chętnych do powiększenia domowej biblioteczki. Jego delikatny dźwięk był zapowiedzią miłości, która uskrzydla i to w przypadku pewnego przystojnego pana Andersona… dosłownie. Nad Londyn nadciągnęły ciemne chmury. Wśród nich można było dostrzec coś jeszcze. Oczom ukazały się niemieckie samoloty, a do uszu dotarł świst bomb niosących zniszczenie i śmierć. Wielu mieszkańców Londynu nie potrafiło odnaleźć się w nowej teraźniejszości. Jednak i w takich ciężkich chwilach rodzi się coś, co daje nadzieję. Charyzma, która, niczym w dobrym filmie grozy, dawała znać o sobie stopniowo, była zaskoczeniem chyba tylko dla samej Grace. Wojenna rzeczywistość wydawała się na dobre zadomowić w Londynie i robiła to zdecydowanie wbrew jego mieszkańcom. Dni zlewały się w tygodnie, te z kolei w miesiące. To, co tak całkiem niedawno było dla dziewczyny czymś nieznanym zaczęło ją zmieniać i niczym czarna dziura nieodwracalnie wchłaniać. Książka działała podobnie na mnie. Strona po stronie, kartka po kartce. Absorbowała do tego stopnia, że nie chciałam jej odkładać. Pozwoliłam się jej otulić i pozostając w wyczekiwaniu wiadomości z „zaciemnionego” życia strażniczki ARP. „Czytanie jest […] – Jak podróż bez konieczności wsiadania do pociągu albo na statek, odkrywanie nowych, niesamowitych światów. Otrzymanie nowego życia i szansy spojrzenia na wszystko z perspektywy innego człowieka”. Czyż to nie prawda? Czy nie wydaje się Wam, że te stwierdzenie jest, aż za bardzo rzetelne? To przecież słowa, które ja zawsze powtarzam… to te moje „wchodzenie w buty bohaterów”. Ciąg dalszy znajdziecie pod linkiem: https://www.instagram.com/p/CfKJ6CvM_sm/

Madeleine Martin w "Ostatniej księgarnii w Londynie" kupiła mnie w stu, a nawet stu dwudziestu procentach. Wszystko za sprawą dobrze poprowadzonej fabuły i świetnego pióra pisarki. Absolutnie nie mam się do czego przyczepić, nie znalazłam nieścisłości, ani błędów logicznych. A historia opowiedziana przez autorkę… sprawiła, że utonęłam w świecie Londynu, który stopniowo przykrywał pryzmat wojny. Na co dzień nie przepadam za tematyką wojny, jednak w tej powieści ani trochę mi to nie przeszkadzało. Ba! Pokochałam tę książkę i zamierzam jeszcze nie raz do niej wrócić. ,,Myślę, że każdy z nas ma w sobie wolną przestrzeń czekającą na to, aż ją czymś wypełnimy. Dla mnie tym czymś są książki i przeżycia, które im zawdzięczam." Czasami życie zmusza nas do diametralnych zmian, na które nie do końca jesteśmy gotowi. Tak właśnie wydarzyło się w przypadku Grace Benett. Dwudziestotrzyletnia młoda kobieta wraz z najlepszą przyjaciółką Viv, mają przed sobą podróż życia. Opuszczają Drayton na rzecz Londynu i to w czasie, gdy na horyzoncie wisi nieubłaganie widmo Drugiej Wojny Światowej. Nie brzmi to zachęcająco, prawda? Tym bardziej, że tylko jedna z nich ma ze sobą list polecający i jak można się domyśleć, nie jest to Grace. Jej wuj, który odebrał dziewczynie dom i nawet nie wystawił jej listu polecającego, za całe lata pracy w sklepie, teraz jest z siebie dumny. W Londynie schronienia udziela im przyjaciółka matki Grace, Pani Weatherford mieszkająca z synem Colinem. Po dość słabym wstępie, obie dziewczyny zaczynają swoje nowe życie. Podczas gdy Viv udaje się znaleźć pracę marzeń, Grace nie ma tyle szczęścia, a wszystko przez brak listu polecającego… Na szczęście dzięki znajomościom Pani Weatherford, rozpoczyna ona pracę w księgarni "Primrose Hill Books", prowadzonej przez Pana Evansa. Nie jest to szczyt marzeń głównej bohaterki, ale lepsze to niż nic. Nowe miejsce pracy, jest obskurne i pełne kurzu. Na szczęście Grace lubi wyzwania i postanawia doprowadzić księgarnie do stanu, w którym nie będzie tak brudno. Wkrótce okazuje się, że Hitler napadł na Polskę, a Wielka Brytania oficjalnie przystąpiła do wojny. W trakcie pracy w księgarni kobieta poznaje przystojnego i czarującego mężczyznę o imieniu George. Przy kolejnym spotkaniu proponuję jej randkę, na co Grace zgadza się z przyjemnością. Niestety nie udaje im się spotkać, gdyż George zgłasza się na ochotnika jako pilot i zostawia jej list z wyjaśnieniami… i swoją ukochaną książkę, aby rozbudzić w niej miłość do czytania. Coraz więcej mężczyzn i znanych Grace ludzi wstępuje do organizacji wojskowych, przez co czuje się ona osamotniona. Jej pocieszeniem w tych chwilach, staje się "Primrose Hill Books" i książki, które z kartki na kartkę kocha coraz bardziej. Grace fascynuje czytanie i zaczyna rozumieć, czemu ludzie są skłonni umierać w obronie książek. Wprawdzie na początku brzmiało to dla niej nielogicznie, bo przecież zapisane tuszem strony nie mogą być cenniejsze od życia. Jednak kiedy usłyszała, że tam gdzie Hitler pali książki, ludzie chronią je za najwyższą cenę, zaczęła ich rozumieć. Sama zdała sobie sprawę z mocy płynącej od literatury. Z biegiem czasu sama również zaczęła służbę w oddziale, a na Londyn spadały bomby. Nic już nie było takie, jak wcześniej. Pozostaje niepewność, czy uda jej się spotkać znowu z bliskimi jej sercu osobami. ,,Tam, na zewnątrz, ratuje Pani ludziom życie. Tu, w księgarni - ich dusze." Chwytająca za serce opowieść o bólu, stracie i nadziei, której tak bardzo potrzeba w trudnych chwilach. Gorąco polecam Wam lekturę tej książki, może odkryjecie dzięki niej w sobie siłę, do podejmowania trudnych decyzji? Dowiecie się tylko, jeśli po nią sięgniecie. Dziękuję za egzemplarz recenzencki @wydawnictwomuza !

Książki od lat niosą w sobie magię, którą docenić potrafią zapaleni czytelnicy. Dają upragnione wytchnienie od szarej i często rozczarowującej rzeczywistości, zabierając w zupełnie inny wymiar. Często niosą w sobie także głębię, może nawet niedostrzegalną na pierwszy rzut oka, jednak mimowolnie roztaczają wokół czytającego aurę nadziei ale i pozwalają przemyśleć wiele spraw i wartości. I właśnie ta nadzieja czasem bywa niezbędna, podobnie jak zapomnienie o realiach, w których się żyje. Bo właśnie te niepozorne, delikatne w swej budowie i jakże cenne lektury wielu osobom niosły pociechę także w trakcie trwania najtrudniejszych momentów w dziejach ludzkości. O sztuce czytania i pokochania książek w trakcie II wojnie światowej ale także o miłości, sile przyjaźni i trudach życia w świecie, gdzie toczy się walka a każdy dzień jest pełen niepewności, opowiada ta wyjątkowa książka. Grace przyjeżdża do Londynu z przyjaciółką w poszukiwaniu lepszego życia. Pragnie odciąć się od apodyktycznego wuja i niewielkich perspektyw jakie czekały na nią w rodzinnym mieście. Stolica jawi się jako pełna możliwości, zarówno w kwestii pracy jak i rozrywek i wraz z Viv są pozytywnie nastawione do czekających je zmian. Jednak życie ma dla niej w zanadrzu kolejne rozczarowania, bowiem znalezienie zatrudnienia okazuje się problematyczne, a nad krajem wisi widmo rozpoczęcia się wojny. Praca w księgarni ma być dla niej tymczasowa, w końcu Grace nawet nie przepada za książkami, nic o nich nie wie i nie wyobraża sobie kariery w tym fachu. Podobnie jak nie wyobrażała sobie nadciągających walk, które zmienią rzeczywistość i świat już na zawsze. A musi zmierzyć się z oboma tymi faktami. Dzięki swojej niezachwianej woli walki oraz uporowi, a także ogromnej sile, która drzemie w jej wątłym ciele, dziewczyna jest w stanie przetrwać naprawdę wiele. Księgarnia staje się jej życiem, a poza nią, wstępując do ARP, pomaga mieszkańcom i miastu w obliczu wojny. Jej ogromne serce dostrzega coraz więcej osób, a ona swoje oddaje kolejnym lekturom, zarażając swoją pasją wszystkich wokół. Jednak czy Grace przetrwa w obliczu wszystkich tragedii, które mają miejsce tuż obok? "Ostatnia księgarnia w Londynie" to pasjonująca opowieść o miłości- do innych ludzi, do słowa pisanego i do życia. To historia o poświęceniu, życiu w poczuciu straty, szukaniu nadziei i ogromnej sile ludzkiej dobroci, wiary i wsparcia. To próba zmierzenia się z żałobą, po nieuchronnych stratach jakie niesie ze sobą wojna oraz upływający czas. To także piękna opowieść o miłości, która toczy się gdzieś w tle, niepostrzeżenie, a jednak dodaje animuszu i chęci do walki o lepszą rzeczywistość, a przede wszystkim wypełnia serca nadzieją. Lecz przede wszystkim znajdziemy tu historie wielu, zwykłych osób, które w obliczu wojny musiały pokonać własne lęki i słabości i odnaleźć w sobie moc, by przetrwać ten najgorszy czas. Autorka pisze naprawdę świetnie, przemawia do wyobraźni ale i czytelniczej duszy, pozostawiając w sercu ślad swojego pióra. Nie obędzie się bez porywów serca, wzruszeń ale i łez niezgody na obrót spraw, często niesprawiedliwy dla postaci, a jednak bardzo realny. Ten realizm jest też doskonale ukazany w pejzażu jaki pozostawiają po sobie kolejne wojskowe naloty, w opisywanych ludzkich tragediach, w zgliszczach, jakie przypominał Londyn na początku lat czterdziestych XX wieku. Całość naprawdę stanowi interesującą lekturę, która przenika do głębi, porusza ale także nakazuje przemyśleć wartości, które w codziennym biegu są często obecnie zapominane. To naprawdę wyjątkowa pozycja, którą szczerze polecam.

"Ostatnia księgarnia w Londynie" Madeline Martin Wydawnictwo: MUZA Premiera: o1.o6.2o22r. Grace Bennett to młodziutka, dwudziestotrzyletnia pracowita dziewczyna. Po śmierci matki, wraz z przyjaciółką o imieniu Viv, wyjeżdża do Londynu. Stolica przed wybuchem wojny, nie był tym samym Londynem o którym marzyły dziewczyny. Życie tam było trudne a przede wszystkim niebezpieczne. Pomocną dłoń wyciągnęła do niej najserdeczniejsza przyjaciółka jej zmarłej matki, pani Weatherford. Dała jej dach nad głową i pomogła znaleźć pracę. Grace zatrudniła się w księgarni Primrose Hill Books prowadzonej przez pana Evans. Dziewczyna na temat książek wiedziała niewiele. Czy Grace sprawdzi się w pracy w księgarni? Czy pokocha książki? Jak będzie się żyło dziewczyną w stolicy podczas wojny? Zacznę od tego,że po książki historyczne sięgam bardzo rzadko. Muszą mnie one naprawdę zaciekawić. I właśnie opis "Ostatnia księgarnia w Londynie" zwrócił moją uwagę. Muszę przyznać, że dość długo się do niej zbierałam. Aż w końcu nadszedł dzień w którym po nią sięgnęłam. I żałowałam, że tak długo zwlekałam z przeczytaniem jej. "Ostatnia księgarnia w Londynie" to intrygująca fabuła, z równie intrygującymi wątkami pobocznymi. Książka opisuje losy młodej dziewczyny, która z nudnej wioski o nazwie Drayton przeniosi się, wraz z przyjaciółką, do tętniącej życiem stolicy Anglii. Początkowy gwar wielkiego miasta przytłaczał je. Jednak był to okres przed wybuchem wojny i żucie tam szybko się zmieniło.Londyn został coraz dotkliwiej i brutalniej dotknięty przez napaść Hitlera. I to właśnie książki pomagały przetrwać Gracy i innym ciężkie czasy. Po mimo tego, że wczesniej dziewczyna nie pałała miłością do książek później je pokochała. Zainteresowanie książkami wzbudził w niej George Anderson, inżynier i stały klient księgarni. Pan Anderson w tak piękny sposób opowiadał o książkach, że nie zdziwiło mnie, że Grace pokochała je. Postać Gracy bardzo mi imponowała. Była młoda lecz bardzo dojrzała. W swoim życiu nie miała łatwo. Naszczeście na jej drodze stawali dobrzy ludzie, którzy chętnie jej pomagali. Grace oczywiście potrafiła odwdzięczyć się za wsparcie i pomoc innych. Bardzo podobało mi się również zaangażowanie Gracy w pracę, mimo iż książki nie były jej pasją a praca w księgarni nie był spełnieniem jej marzeń. Księgarnia była ponurym miejscem a właściciel księgarni początkowo był niechętny do zmian, dziewczyna jednak nie zniechęciła się i systematycznie wprowadzała zmiany i nowe życie w jej miejsce pracy. "Ostatnia księgarnia w Londynie" to piękna i bardzo poruszająca książka. Autorka pięknie opisywała uczucia i emocje towarzyszące bohaterom. W ujmujący sposób opisywała również życie ludzi podczas panującej wojny. Ich rozetki, strach o siebie i swoich bliskich oraz problemy które napotykali na swojej drodze. Czytałam ją z wielkim zaciekawieniem. Bardzo się cieszę, że w końcu po nią sięgnęłam. A za egzemplarz książki do recenzji dziękuję wydawnictwu.

"Poczuła charakterystyczną woń papieru i druku, niemożliwą do opisania i znaną wyłącznie prawdziwym miłośnikom książek." Jesteś jednym z nich? Grace i Viv przybywają do Londynu w przededniu wybuchu II wojny światowej. Młode dziewczyny, które z różnych powodów opuściły rodzinne strony z głową pełną marzeń i planów. Niestety, nadchodzącą wojna uniemożliwia im pełną realizację zamierzeń i karze zweryfikować własne dążenia. Jak potoczą się losy dziewcząt? "W głowie huczało jej od rozmów o wojnie i wciąż wracała myślami do ewakuowanych z miasta dzieci, które widziała rano." Wojna, choć z początku dziwna, zreorganizowała życie wszystkich londyńczyków. W oczekiwaniu na najgorsze ludzie starali się normalnie żyć, nie rozmyślając zbytnio nad tym, co może przynieść jutro. Dopiero nadejście Blitzu pozwoliło w pełni odczuć prawdziwe oblicze wojny, bezwzględnie siejącej zniszczenie. "Ponad sześćset niemieckich samolotów przeleciało nad Wielką Brytanią, z podwoziami ciężkimi od bomb." Chyba jeszcze nigdy nie miałam okazji czytać na temat sytuacji w Londynie w czasie II wojny światowej. Nie zdawałam sobie sprawy z uporczywych nalotów niemieckich samolotów, które notorycznie dzień w dzień i noc w noc bombardowały powierzchnię Londynu. Jak żyć, gdy nie wiesz czy po wyjściu z domu bedziesz miał do czego wrócić? Czy dziś, ta chwila, która trwa nie jest ostatnią w Twoim życiu? "Uwielbiała śledzić opisane na kartach książek przygody, które pozwalały jej zapomnieć o zmęczeniu, bombach i racjonowaniu żywności". W tych trudnych czasach każdy starał się organizować swoje życie najlepiej jak umiał. Dla Grace to praca w księgarni stanowiła odskocznię od trudów wojny. Praca oraz czytanie powieści, które po pewnym czasie stało się rytuałem nie tylko dla niej, ale też dla słuchaczy wybranych przez nią lektur. Historie zawarte na kartach książek niosły wytchnienie i nadzieję na lepsze jutro. "To właśnie książki wlewają w nasze serca najwięcej nadziei." Księgarnia Primrose Hill Books, zwana też Ostatnią Księgarnią w Londynie, stała się miejscem, w którym odnajdywano otuchę i spokój. To tutaj mieszkańcy zbombardowanego miasta wkraczali w inny świat, w którym wszystko jest możliwe. To tutaj odzyskiwali nadzieję i wiarę w lepsze jutro. "Ludzie poświęcali życie, próbując ocalić książki i nie dopuścić do tego, by niektóre osoby i idee na zawsze zniknęły." Powieść Madeline Martin podkreśla ponadczasową wartość literatury, która stanowi podporę ludzkości w trudnych momentach życiowych. W obliczu wojny, a nawet w sytuacji prywatnych dramatów, gdy nasz świat wali nam się na głowę, to książki trzymają nas w pionie. Pozwalają choć na chwilę zapomnieć o otaczającym nas świecie, przenieść się do miejsc, gdzie wszystko wydaje się znacznie prostsze. Literatura to nasza prywatna przestrzeń, w której możemy przeczekać nasze życiowe zawirowania. To tutaj znajdziemy ukojenie i utuleni nabierzemy sił do dalszej walki. Szczerze polecam! ❤ Moja ocena 9/10

Londyn rok 1939. Główna bohaterka Grace Bennett wraz z przyjaciółką przyjeżdża do stolicy by znaleźć prace i wieść lepsze życie. Przy szukaniu pracy pomaga jej starsza kobieta znajoma jej matki, u której się zatrzymała. W ten sposób Grace zaczyna pracę w malutkiej zakurzonej księgarni. Jej pracodawca nie bardzo chce ją tam zatrudnić jednak koniec końców się poddaje. Główna bohaterka nigdy nie była fanką literatury wiec z początku zajmuje się porządkami i segregacją książek. Tylko jak je posegregować jak ich się zupełnie nie zna? Za namową jednego z klientów sięga po jedną z książek i z każdą stroną odkrywa zupełnie inny świat z dała od wojny i problemów życia codziennego. Gdy mieszkańcy Londynu coraz częściej muszą uciekać do schronów to właśnie w historiach spisanych na papierze Grace odnajduje spokój a czytając na głos innym, odwraca uwagę innych od tego, co dzieje się na ulicach Londynu. Czy księgarnia, w której pracuje główna bohaterka przetrwa wojnę z Niemcami? Jaką moc mają książki w tych trudnych czasach? Oraz czy podczas wojny jest czas na miłość i to nie tylko do książek? Tę książkę czytałam z zapartym tchem i nawet duża ilość opisów mi zupełnie nie przeszkadzała. Grace w coraz trudniejszych czasach otrzymuje prace w Londynie w małej księgarni, gdzie zupełnie nie zna się na literaturze i nie czyta książek. Jednak ma plan przyciągnąć do niej większą ilość czytelników. W pierwszej kolejności zajmuje się porządkami a następnie chce przejść do promocji. Jednak nie wszystko idzie pięknie i gładko, bo wojna nadchodzi wielkimi krokami. Dodatkowo w jej życiu pojawia się pewien mężczyzna, który zawróci jej w głowie a dodatkowo zarazi miłością do literatury, jednak niedane im jest poznać się bliżej, bo on zostaje wezwany do służby. Grace również nie chce się biernie przyglądać temu, co się dzieje i postanawia zaciągnąć się do służby porządkowej. Dyżury ma głównie nocą i jej zadaniem jest strzeżenie porządku na ulicach Londynu, z początku to nic trudnego jednak im coraz bliżej wojny tym robi się coraz niebezpieczniej. Coraz częstsze bombardowania przez Niemców powodują, że mieszkańcy muszą uciekać do schronów. Ta historia jest przepiękna. Osobiście uwielbiam książki i zawsze są dla mnie odskocznią od życia codziennego. Jednak w czasach wojny przyznam, że nie wiem czy byłabym w stanie się skupić na jakiejkolwiek historii gdzie wokoło miasto jest bombardowane a po drugie czy było by mnie stać na zakupienie książki. I tak Grace za namową mieszkańców zaczyna czytać wszystkim na głos, co bardzo jednoczy całą społeczność. Pozwala im nie skupiać się aż tak bardzo na tym, co dzieje się poza schronem. Ta książka pokazuje jak wielką moc mają książki. Ile korzyści może nieść czytanie. Dodatkowo wszystko dzieje się w trudnych czasach II Wojny Światowej, a takie historie po prostu uwielbiam. Nie mogłam się od niej oderwać i uważam, że każdy miłośnik literatury powinien sięgnąć po tę książkę.

"Ostatnia księgarnia w Londynie" Madeline Martin Wydawnictwo Muza to powieść o przyjaźni, stracie, miłości oraz walce o każdy kolejny dzień. Horror wojny, terror, jakiemu byli poddani ludzie i walka o przetrwanie każdego kolejnego dnia nie pozostawiały zbyt wiele miejsca na sztukę i kulturę. W książce doświadczamy wielu emocji, które towarzyszyły bohaterom. W piękny sposób miłość do książek pokazała, jak można radzić sobie z trudami wojny. "Ale prze­cież książ­ki słu­ży­ły okre­ślo­ne­mu ce­lo­wi. Lu­dzie po­trze­bo­wa­li chwi­li wy­tchnie­nia od pro­ble­mów. Szcze­gól­nie w tak nie­pew­nych cza­sach." Grace Benett wraz z koleżanką Viv spełniają swoje największe marzenie. W sierpniu 1939 roku zamieszkują w Londynie. Dzięki uprzejmości Pani We­ather­ford mają dach nad głową oraz otrzymują pomoc w znalezieniu pracy. Grace z powodu braku referencji zatrudnia się w księgarni Primose Hill u gburowatego Pana Evansa. Pomimo braku doświadczenia dziewczyna postanawia dać z siebie wszystko, aby zdobyć stosowne referencje i choć trochę zmienić wnętrze księgarni. Grace dzięki uprzejmości i pomocy jednego z klientów przystojnego George Andersona, odkrywa miłość do literatury.Trwajaca wojna, coraz częstsze naloty na stolicę niejednoktornie spędzają dziewczynie sen z powiek. Opowieści czytane pod osłoną nocy w bunkrach przeciwlotniczych pokazują Grace, że nie tylko ona dzięki czytanym historiom jest w stanie pokonać trudności wojny. "Nikt jej nie po­wie­dział, że po prze­czy­ta­niu książ­ki po­czu­je się sa­mot­na, jakby po­że­gna­ła bli­skie­go przy­ja­cie­la." "Ostatnia księgarnia w Londynie" to książka przepełniona wieloma emocjami. Autorka stworzyła niezwykłą fabułę, pokazując miłość do literatury. Słowo czytane ma wielką moc, jednoczy i daje wytchnienie, pomimo problemów i okrucieństw dziejących się obok. Książka zmusza czytelnika do wielu refleksji. Krzywda ludzka dzieje się codziennie. Okrucieństwa wojny spowodowały rozpad wielu wartości. Czytając książkę zastanawiałam się jak czuli się ludzie, będący w samym centrum tego "piekła". Czy zawsze musieli podejmować decyzje zgodnie ze swoim sumieniem? "– Każ­de­go dnia czyta nam pani książ­ki. Ale to coś wię­cej niż tylko hi­sto­rie. Dla wielu z nas są one azy­lem." Jeśli chcecie zostać wciągnięci w niesamowitą podróż czytelniczą, przeżywać każdy dzień z bohaterami jest to pozycja dla Was. Nie będzie to łatwa lektura, ponieważ łzy niejednoktornie cisną się do oczu,ale jakże ważna dla każdego czytelnika. Zakończenie wprawi Was w ogromne zaskoczenie, pokazując ludzką chęć niesienia pomocy i wielką miłość do słowa pisanego. "Bo w świe­cie takim jak ten, peł­nym wa­lecz­nych, ko­cha­ją­cych ludzi, z ty­lo­ma in­spi­ru­ją­cy­mi świa­dec­twa­mi siły i zwy­cię­stwa, za­wsze mu­sia­ła być na­dzie­ja."

Grace Bennett to dziewczyna, która zawsze pragnęła by zamieszkać w Londynie. Jej marzenie spełniło się, ale nie sądziła, że w ten sposób. Że nie będzie mieć innej możliwości jak zamieszkać w tym mieście. I tak w sierpniu 1939 roku wraz ze swoją piękną przyjaciółką - Viv wyruszają do miasto ich marzeń. Zatrzymują się u przyjaciółki matki Grace – pani Weatherford i próbują odnaleźć się w nowym miejscu. Grace chociaż nie za bardzo lubi czytać książki, zatrudnia się w księgarni – Primrose Hill Books. Poznaje w niej stałego klienta, George Andersena. Czy będzie to miłość od pierwszego wejrzenia? Czy dane będzie im cieszyć się sobą i założyć rodzinę? Chociaż planowała tam pracować tylko przez pół roku, została na dłużej. Pokochała to miejsce i odkryła wiele ciekawych książek. Zaczęła wprowadzać również zmiany w księgarni takie jak kącik dla dzieci. Pewnego dnia dochodzą wiadomości, że inne kraje w Europie zostały zbombardowane przez Niemcy. Młoda Grace przypomina sobie wtedy opowieści matki o I Wojnie Światowej. O tym jak było wtedy ciężko, jak żywność była racjonowana, jak mężczyźni musieli iść do wojska zostawiając same kobiety z dziećmi w domu. Czy podobny los czeka teraz ją? Z dnia na dzień dwie młode kobiety stoją w centrum wydarzeń II Wojny Światowej. Bombardowania, hałas, śmierć – to wszystko widzą na co dzień i zdają sobie sprawę, że są dla siebie jedynym oparciem. Aby przetrwać ten trudny czas, Grace postanawia czytać książki innym w schronach, w metrze i w samej księgarni. Dzięki książką przyniosła ludziom trochę radości i nadziei. „Ostatnia księgarnia z Londynie” to kolejna książka, która opisuje losy ludzi podczas II Wojny Światowej. Tym razem akcja dzieje się w Londynie, który podobnie jak inne Europejskie miasta, został zbombardowany i zniszczony przez Niemców. Autorka bardzo dobrze wykreowała postacie kobiet, które odkryły w sobie siłę i pomimo okrucieństwa wojny potrafiły pomóc sobie wzajemnie jak też innym osobą. Jest to powieść nie tylko o wojnie, ale również o miłości. O miłości do literatury i czytania, ale też do drugiego człowieka. Autorka potrafi przywołać sceny z tamtego okresu w taki sposób, że czujemy jakbyśmy sami siedzieli na krześle lub schodach prowadzących do księgarni i słuchali Grace. Wzbudza ta książka również dużo emocji u czytelnika. Jest tu opisany strach, ból po stracie bliskich oraz miłość, która być może nie ma przyszłości. Jeśli jesteś fanem książek opisujących los ludzi w czasie II Wojny Światowej, to „Ostatnia księgarnia w Londynie” na pewno Cię nie rozczaruje.