On (okładka  miękka, 05.2021)

Znakomita

Dobra

Ok

Ok

Przyznać muszę, że książkę skończyłam czytać ponad półtora tygodnia temu, natomiast nie wiedziałam jak zabrać do tego, co o niej mogę powiedzieć. Diana Brzezińska w swojej nowej powieści "On" zafundowała mi, jako Czytelnikowi historię, która sprawiła, że zaczęłam rozmyślać, czy będąc na miejscu bohaterki dałabym się tak omotać. Czy pozwoliłabym drugiej osobie tak sobą zawładnąć? Czy szukając adrenaliny w nudnym życiu, przekreśliła bym wszystko co do tej pory mnie spotkało? Czy naprawdę warto zapomnieć o własnym "ja" o swojej sile i oddać decyzyjność drugiej osobie? Nie jest to typ książki, w której z kartki na kartkę jesteśmy prowadzeni przez zbrodnie i dowiadujemy się kto jest czarnym charakterem. Książka ta, od pierwszej kartki ukazuje nam zabójcę i nikt nie ma złudzeń kto nim jest, natomiast przez wszystkie strony opisuje nam jak umysł osoby zmanipulowanej, przez osobę toksyczną działa. Ukazuje nam, że choćby mężczyzna był najpiękniejszy na świecie, uchyliby nam nieba i mógłby nam dać nawet gwiazdkę z niego, nie jest wart tego byśmy zatraciły siebie. Książka jest inna niż wszystkie kryminały z jakimi się spotkałam, a przeczytałam w swoim życiu wiele książek zdefiniowanych jako kryminał psychologiczny. Ten natomiast wywarł na mnie wrażenie, którego się nie spodziewałam. Porwał mnie z kartki na kartkę, wywołał uczucie złości, nienawiści, współczucia ale przede wszystkim, wstyd się przyznać, gdzieś w głębi duszy miałam takie uczucie "sprawiedliwej niesprawiedliwości". Z jednej strony, wewnętrznie krzyczałam "masz za swoje, skoroś głupia to się doigrałaś" z drugiej natomiast czułam, iż nauczka z jaką przyszło się zmierzyć bohaterce była zbyt brutalna i niesprawiedliwa, nie tylko wobec bohaterki, ale przede wszystkim nie była ona sprawiedliwa wobec jej bliskich, którzy musieli odnaleźć się w nowej sytuacji wywołanej przez jej decyzje i braku swojej siły. Autorka dokładnie nakreśliła Nam, jak wygląda toksyczny związek, jak osoba, która w nim utknęła się zachowuje, jak nie widzi tego w co wdepnęła, bo lęk, a przede wszystkim strach ją paraliżuje. Bohaterka książki jest przekonana, że złapała Pana za nogi, ignorując wszystkie sygnały, bo boi się stracić coś, co tylko ona uznaje za coś doskonałego. Nie wiem dlaczego, ale przez całą książkę, nie poczułam współczucia do Bohaterki, wiem wychodzę na osobę bez serca - trudno, po prostu ją nie lubię osób słabych psychicznie, które dają się zmanipulować i odwracają się od wszystkich bliskich, burzą wszystko co dotychczas miały, bo przez kilka chwil poczuły się dowartościowane. Uważam to, za skrajną głupotę i w duszy życzę im, by szybko miały nauczkę i nie powielały w przyszłości takich błędów. Bo w końcu skoro nie chcemy dobrych rad od bliskich, to prędzej czy później ponosimy konsekwencje swoich czynów ale też kształtujemy swój charakter na przyszłość. I chociaż bohaterka mnie irytowała, to sądzę, że nauczka jaką otrzymała była niesprawiedliwa do jej zachowania. Czy polecam książkę? Tak, z czystym sumieniem mogę powiedzieć, tak. Czy otrzymasz w trakcie jej czytania trzymający w napięciu kryminał? Nie. W takim razie dlaczego mam ją przeczytać? Byś sam mógł ocenić czy sprawiedliwie historia się zakończyła i miał obraz tego jak nie powinno się zachowywać gdy czujesz, że chcesz zmiany w swoim nudnym życiu. Premiera książki już 5 mają 2020 roku.

Uwielbiam styl pisania Diany Brzezińskiej. Przeczytałam jak dotąd wszystkie jej książki i czekam na kolejne. Dziś na warsztat wzięłam jej powieść ,,On". Marcel Jeleński wraca do domu po konferencji medycznej. Mężczyzna znajduje swoją żonę martwą we własnym łóżku, z jej piersi wystaje nóż. Jak zawsze w takiej sytuacji w domu pojawia się policja, technicy i prokurator. Rozpoczyna się dochodzenie w sprawie zabójstwa Joanny Jeleńskiej. W takich sytuacjach głównym podejrzanym zawsze staje się mąż. W tym przypadku jest dokładnie tak samo. Jeleński strasznie się pląta w zeznaniach, policja wyczuwa, że coś ukrywa, że nie mówi im całej prawdy. Dodatkowo jego alibi też do końca nie pokrywa się z czasem zgonu żony. Mimo wszystko uparcie twierdzi, że jest niewinny, że nie zabił żony. Policja ma trudne zadanie, bo wszystkie działania jakie podejmują, prowadzą ich w ślepy zaułek. A świadkowie ciągle zatajają niektóre fakty. Czy policja dotrze do prawdy? Czy to możliwe, żeby mąż z zimna krwią zabił żonę? Jak już pisałam wcześniej czytanie książek Diany Brzezińskiej to dla mnie ogromna przyjemność. Seria z Adą i Krystianem jest rewelacyjna. Ale ,,On" wcale nie zostaje w tyle. Akcja książki rozpoczyna się praktycznie od początku. Mamy tu jedno morderstwo a cała powieść opiera się na opisie schwytania sprawcy. Fabuła rozwija się niezbyt pospiesznie, ale każdy kolejny rozdział czyta się z rosnącym zainteresowaniem. Zakończenie mnie trochę rozczarowało, bo myślałam, że ta historia skończy się inaczej. Autorka prowadzi fabułę dwutorowo. Z jednej strony poznajemy co wydarzyło się w życiu Joanny przed jej morderstwem. To wszystko co doprowadziło do tragedii. A z drugiej Brzezińska opisuje działania policji w trakcie odkrywania prawdy. To świetnie napisany kryminał, który wg mnie ma w sobie elementy thrillera psychologicznego. Zagłębiamy się w nim przecież w psychikę psychopaty i ofiary. Psychopaty, który z wdziękiem oczarowuje kobietę. Rozkochuje ją w sobie, robi wszystko, żeby odsunęła się od rodziny i przyjaciół. Potem kiedy jest całkowicie zależna od niego, tak po prostu chce ją zniszczyć. Druga strona to ofiara, kobieta, która czuje się nie spełniona w życiu małżeńskim. Kiedy przystojny mężczyzna zachwyca się nią, ona tak po prostu wpada w jego sidła. Już nie potrafi wydostać się z pułapki swoich własnych uczuć. To historia przedstawiająca cała gamę uczuć i emocji jakie towarzyszą bohaterom. Pokazuje czytelnikowi jak jeden człowiek może bez skrupułów zniszczyć życie nie tylko innemu człowiekowi, ale także całej jego rodzinie. Jak z pozoru nic nie znaczące wydarzenie może doprowadzić do tragedii tak wielu osób. Zachęcam Was do sięgnięcia po tą lekturę, bo warto ją przeczytać, jak z resztą pozostałe powieści autorki. Polecam

"On" to czwarta wydana książka Diany Brzezińskiej, po bestsellerowej trylogii kryminalnej "Będziesz moja". Do tej pory nie miałam okazji na poznanie twórczości autorki, choć od dawna miałam na to ochotę. Zmieniło się to dzięki uprzejmości Wydawnictwa Otwartego, za co bardzo dziękuję. Śmierć nie jest tylko końcem życia. Śmierć jest też początkiem fali, która odmienia losy wszystkich bliskich zmarłego. Na jaki początek liczy wdowiec? W Szczecinie aspiranci Jakub Klimek i Olaf Bobik prowadzą sprawę morderstwa Joanny Jeleńskiej. Podejrzenia zawsze w pierwszej kolejności padają na współmałżonka. Jednak Marcel, szanowany lekarz, przykładny mąż i ojciec mógł mieć z tym coś wspólnego? W trakcie śledztwa okazuje się, że małżeństwo Jeleńskich rozpadało się, a nie rozkwitało jak twierdził Marcel. Nawet jego siostra, Dorota, będąca prawnikiem wierzyła, że brat byłby do tego zdolny. Czy faktycznie mężczyzna mógł przyczynić się do śmierci osoby, której przysięgał miłość aż po grób? Tą zagadkę próbują rozwikłać policjanci oraz prokuratura. Równolegle poznajemy losy Anny, pracownicy banku, która wikła się w trudną relację z przystojnym, bogatym biznesmenem, nazywanym "M". Tłumiony żal do dotychczasowego partnera sprawił, że kobieta bagatelizowała sygnały ostrzegawcze dotyczące M, którego działania zaorientowane były na osiągniecie własnego celu. Czy Anna wyrwie się z sideł uzależniającego od siebie mężczyzny? Autorka jest prawnikiem więc historia sprawiała wrażenie jakby opisywała prawdziwą historię. Podobał mi się piękny styl literacki oraz fakt, że pisarka nie używała specjalistycznego języka i tłumaczyła wszystkie możliwe rozwiązania. Tym samym nie trzeba mieć wykształcenia prawniczego by zrozumieć poczynania bohaterów, a książka dotrze do każdego czytelnika. Fabuła była bardzo realistyczna opisującą z dbałością o szczegóły krok po kroku niełatwe śledztwo oraz problemy, z którymi muszą się zmierzyć śledczy. Koneksje, naciski opinii publicznej, nie do końca etyczne zachowanie, które może okazać się bronią obosieczną, dać korzyści lub pogrążyć. Również postacie były bardzo dobrze skonstruowane, niewyidealizowane, starające się dotrzeć do celu nie bacząc na represje, czy konsekwencje. Finał jest również bardzo realistyczny lecz szczerze liczyłam na inne zakończenie historii. Mam niedosyt poczucia sprawiedliwości. Podsumowując powieść ma w sobie wszystko, czego dobremu kryminałowi potrzeba: misternie utkaną intrygę, świetnie prowadzoną trzecioosobową narrację, doskonale budowane napięcie i wspaniałe portrety psychologiczne bohaterów z wiarygodnymi motywacjami. Długo nie zapomnę tej powieści i na pewno sięgnę po wcześniejsze książki autorki.

🌸 D. Brzezińska "On" "On" to najnowsza powieść Diany Brzezińskiej. Do tej pory autorka napisała trzy tomy serii kryminalnej "Będziesz moja". Tym razem dostajemy również kryminał (w końcu krew kapie z napisu na okładce) ale całkiem inny niż poprzednie książki. Głównym bohaterem książki jest Marcel- mąż i ojciec, a po morderstwie jego żony, również główny podejrzany. To on znalazł ciało żony w ich wspólnej sypialni. Reakcja Marcela jest bardzo gwałtowna, mężczyzna plącze się w zeznaniach. Na jaw wychodzą fakty, które pokazują, że tworzyli nie do końca szczęśliwą rodzinę, żona myślała o rozwodzie. Dodatkowo Marcel nie ma alibi na noc morderstwa, mimo to uparcie twierdzi, że jest niewinny. Czy śledztwo będzie tak łatwe, jak oczywista wydaje się być wina mężczyzny? Pytanie jest retoryczne, bowiem autorka przygotowała dla nas wiele niespodzianek w trakcie czytania. Książka oferuje nam wielu, różnorodnych i bardzo dobrze wykreowanych bohaterów- Marcel, jego żona, siostra, pakiet dwóch całkowicie odmiennych policjantów, tytułowy On... Pojawia się również postać znana nam z poprzednich książek autorki. Nie jest to jednak problem dla osób, które ich nie czytały(choć jeśli są tu takie osoby to bardzo polecam nadrobić lemturę), ponieważ nie jest to tylko fragment, nie zostają zdradzone żadne ciekawostki z poprzednich książek, nie jest nam również potrzebna jakakolwiek wiedzą o tej postaci. Ona po prostu przychodzi z pomocą w rozwiązaniu tej trudnej zagadki. Autorka przychodzi do nas z nową książka, być może nawet z nową serią (ostatnie strony nieco to sugerują, zobaczymy) i otrzymujemy coś całkowicie odmiennego. Książka jest ciekawa, zabawna, nieoczywista, akcja dzieje się szybko. Historię poznajemy z kilku stron, z perspektywy kilku bohaterów- Marcela, policjantów oraz żony i mordercy (!). To jest właśnie ten aspekt, który nie wszystkim się spodoba. Wiemy kto jest mordercą. Może nie od samego początku, ja uświadomiłam sobie to mniej więcej w połowie książki, ale jednak od tego momentu już częściowo wiemy, co się wydarzy. Jedyne co mogę dodać od siebie, to to, żeby nie zniechęcać się do przeczytania tej książki tylko przez ten aspekt, ponieważ książka nic na tym nie traci. Samo śledztwo jest nadal interesujące, a zakończenie niespodziewane, powiedziałabym, że życiowe. Czy nie będzie szczęśliwego zakończenia, czy nigdy nie dowiemy się kim jest tytułowy On? Zachęcam do przeczytania, to jest naprawdę dobra historia! 🌸Za możliwość przeczytania dziękuję @wydawnictwootwarte 🌸Po więcej recenzji dobrych książek zapraszam na mój instagram @lill_kka_reads

„Nie ma zbrodni doskonałej, bo każdej z nich dopuszczał się człowiek, są więc jedyne te, których nie potrafimy jeszcze rozwiązać”, czyli Diana Brzezińska powraca z nową książką. Kilka miesięcy temu miałam okazję zapoznać z debiutancką serią Diany Brzezińskiej – Będziesz moja. Dobrze wspominam te książki, dlatego zdecydowałam zapoznać się z najnowszą powieścią tej autorki. On to thriller, który mogłam przeczytać już jakiś czas przed premierą, ale dopiero teraz zebrałam myśli, by napisać coś więcej o nim. Marcel Jeleński to przykładny mąż i ojciec. Dotrzymał przysięgi małżeńskiej – nie opuścił żony aż do śmierci. Śmierci, do której mógł się przyczynić. Joanna Jeleńska była kochającą żoną i matką. To Marcel znalazł jej ciało w ich małżeńskiej sypialni. Policjanci skupiają uwagę głównie na nim. Marcel plącze się w zeznaniach i desperacko próbuje ukryć pewien element kryminalnej układanki, bo wie, że może on zostać wykorzystany przeciwko niemu. Uparcie twierdzi, że jest niewinny. Ślady zbrodni zdają się jednak opowiadać zupełnie inną historię… W związku pełnym sekretów miłość może stać się gwoździem do trumny. Ku przestrodze... Właśnie taki napis ostrzega nas przed rozpoczęciem czytania tej historii. I faktycznie ta opowieść może właśnie być taką przestrogą dla nas, ponieważ cała ta historia jest bardzo realistyczna i może wydarzyć się naprawdę. Autorka ukazuje tutaj postać perfekcyjnego mężczyzny, o którym marzą kobiety, a który sam jest psychopatą, manipulującym ludźmi. Od strony psychologicznej ta książka wypada świetnie. Tajemniczy M. jest postacią bardzo intrygującą i jednocześnie przerażającą. Cały proces zagłębiania relacji pomiędzy ofiarą a sprawą jest przedstawiony bardzo dokładnie. Całość jednak trochę mnie nudziła, brakuje mi tutaj większej dynamiki i akcji, która trzymałaby w napięciu. Mamy za to słodki romans i nieudolność policji oraz zakończenie, które mnie nie usatysfakcjonowało. Wiadomo od samego początku, kto jest mordercą. Historia jest dosyć przewidywalna i pewnie dlatego czuję się trochę rozczarowana. Żadna z postaci nie wywołała u mnie sympatii czy też większych emocji (wyjątkiem będzie M.). Brak zwrotów akcji, momentami za długie opisy oraz pojawiające się nieścisłości mogą czytelników rozczarować. Sam styl autorki jest lekki i książkę czyta się szybko. Diana Brzezińska podjęła się trudnego tematu i myślę, że mimo wad to z książką warto zapoznać się właśnie ku przestrodze. Pamiętajmy, że psychopaci są wśród nas.

Diana Brzezińska skradła moje serce postaciami Ady i Krystiana (a w sumie, obu braci Wilk) w książce Będziesz moja i utrzymała to uwielbienie w kolejnych częściach tej serii. Kiedy tylko usłyszałam o nadchodzącej nowej książce autorki, zupełnie innej, osobnej historii, od razu wpadła ona na moją chciej-listę. Takie moje muszę mieć, muszę przeczytać! Krótki tytuł. On. Okładka robiąca wrażenie, te dwie tytułowe literki, czerwone, ociekające krwią. (Kap. Kap). W tle męska, niewyraźna twarz. Historia rozpoczyna się niepozornie, zwyczajnie, serce miasta, poznajemy Annę, na co dzień pracującą w banku, praca, nieprzyjemny klient i kiedy do zamknięcia zostało 19 minut, pojawia się jeszcze on, hipnotyzujący swymi zielonymi oczami. Nagle w kolejnym rozdziale, autorka przywala z grubej rury, Marcel po powrocie do domu z konferencji, jakby nigdy nic, zaczyna opowiadać o wyjeździe, leżącej w łóżku żonie, Asi. Tylko, że ta nie odpowiada. A kiedy mężczyzna podchodzi do łóżka i odkrywa kołdrę, widzi Asię. Martwą. Co tu się do cholery wydarzyło? Rozpoczyna się śledztwo, a ja, szczerze mówiąc, z każdą chwilą wiedziałam mniej. Tajemnice i kłamstwa. Nie zawsze wszystko wygląda tak kolorowo jak niektórzy usilnie próbują to przedstawić. Pozory, pozory. Poznajemy historię jakby w dwóch płaszczyznach. Z jednej strony rozdziały dotyczące Anny, z drugiej, prowadzone śledztwo. Całe śledztwo wydawało mi się dość mocno ślamazarne, nieudolne, nic nie posuwało się do przodu i niestety moim zdaniem jest to minusem tej historii. Brakuje większej dynamiki, akcji, myślę, że niektórzy czytelnicy uznają ją za nieco nudnawą. Piszę "niektórzy", bo ja mimo wszystko, pochłonęłam tę książkę! Autorka chce zwrócić uwagę na temat ważny i zarazem trudny, skupia się na pokazaniu psychologicznej strony takiego uzależnienia się od kogoś, manipulacji, stłamszenia. Ta książka, to trochę taka przestroga. Szkoda tylko, że trochę przez to zabrakło tego bum! Jebut zwrotami akcji, zaskoczeniem. Minusem albo po prostu nie do końca plusem, są dla mnie również bohaterowie, brakuje kogoś, kogo tak od razu po całości obdarzyłoby się sympatią. Miałam raczej takie neutralne podejście do postaci, chociaż fajnym smaczkiem jest takie minimalne nawiązanie do poprzedniej serii autorki :) Podsumowując, mimo wszystko liczyłam na coś więcej, bardziej i lepiej, ale nie zmienia to faktu, że uważam, że książkę warto przeczytać. A ja nadal bardzo kibicuję autorce i czekam na kolejne książki!