Ogień i krew. Pieśń Lodu i Ognia. Część 2 (okładka twarda)

Rewelacja super książka.Czekamy na więcej.Bardzo polecam.

Dla miłośników gry o tron pozycja obowiązkowa, wyjaśnia przeszłość Westerros

W oczekiwaniu na ostatni sezon serialu „Gra o Tron” sięgnąłem po drugą część kroniki rodu Targaryenów „Ogień i krew”. Podobnie jak pierwsza część, tak i ta została spisana przez arcymaestera Gyldayna z Cytatdeli Starego Miasta. 🐲 Więklszość książki to prawdziwa uczta dla fanów GOT. Dotyczy ona, w głównej mierze zagłady smoków. Jak wiemy, podczas bratobójczej wojny o Żelazny Tron między Aegonem II i jego przyrodnią siostrą Rhaenyrą doszło do wielu zdarzeń które w mniejszym lub większym stopniu przyczyniły się do unicestwienia smoków. Trzeba przyznać że cały ten wątek jest przedstawiony w świetnie i nie sposób się oderwać od czytania. Autor kroniki z dużą ilością szczegółów opisuje co spowodowało, oraz jak doszło do tego konfliktu. Cały opis zagłady smoków został również bardzo dokładnie opisany ze sporą ilością szczegółów. Muszę przyznać, że ten wątek najbardziej mnie ciekawił i Martin przedstawił to znakomicie. Czytało się to z zapartym tchem. Dopiero pod koniec książki, która opisuje lata po „Tańcu smoków” zrobiło się jakby mniej ciekawie. Zapewne spowodowane to było, dużą ilością wątków pobocznych, do tego niezliczona ilość intryg czy spisków. Sporym atutem tej książki są rysunki które wykonał Doug Wheatley. Bardzo mi się one spodobały i dodają uroku całej książce. 🐲 Wszyscy fani prozy Martina powinni obowiązkowo zaopatrzyć się obydwa tomy książki „Ogień i krew”. Oba tomy tworzą tak naprawdę dopiero połowę całej kroniki i zapewne wkrótce dostaniemy kolejną cześć tej historii. Ja na pewno sięgnę po dalszą część tej kroniki by przekonać się w jaki sposób upadnie cały ród Targaryenów i jak zostanie przejęty Żelazny Tron

Bardzo dobra książka!

„Ogień i krew” to moim zdaniem najlepsza historia, jaka może się wydarzyć w Westeros, gdyż opowiada nam o niegdyś potężnym rodzie Targaryenów, a na pewno każdy z nas kto czytał główny cykl „Grę o tron”, bez reszty był zaciekawiony tym, czemu to wszystko tak się potoczyło, czemu tak silni ludzie, którzy należeli do ów rodu, popadali w różnego rodzaju konflikty, potyczki, w których nie raz oddawali swoje życie w imię swoich celów. Gdy tylko sięgnąłem po pierwszą część cyklu, niezwłocznie i musiałem to uczynić z drugą jej częścią, to, w jaki sposób jest przedstawiona ich historia, sprawia, że poznajemy ich od samego początku, każdy władca, każdy konflikt, walka, sprzeczka czy cokolwiek co się działo wokół Targeryenów, nie jest już nam obce. Ciesze się, że sam George R.R Martin wyszedł z taką inicjatywą, daje nam poznać to, co było kiedyś, w najdrobniejszym szczególe nam wszystko opisując, prezentując, że aż trudno to nazwać inaczej gdy jest to mistrzostwo w opisie tak mrocznego, krwawego świata. Od zawsze mnie interesował ten ród, był jednym spośród kilku których historie powstania i upadku, chciałem, poznać jak najlepiej się tylko dało. Dlatego niezmiernie mocno się ciesze, że mogłem to poznać, przeczytać, a dzięki temu i lepiej rozumieć tak złożony świat, który już od wielu lat dla nas pisarz kreuje, przedstawia poszczególne losy różnych osobowości jakie miały wpływ na tę krainę!

Dominującym tematem drugiej części Ognia i krwi jest Taniec Smoków. Martin wyjaśnia szczegółowo przyczyny tego konfliktu, opisuje najważniejsze bitwy, potyczki, spiski, zdrady, a później także konsekwencje tych wydarzeń dla całego Westeros. Mamy zatem niesamowitą okazję, aby bardzo dobrze poznać jak dokładnie wyglądał sławny Taniec Smoków, przeżyć wiele heroicznych starć ludzi i smoków, ale również uczestniczyć w wielu spotkaniach i naradach. Wszystkie te wydarzenia i rozważania na ich temat zostały zrelacjonowane w postaci kroniki spisanej przez arcymaestra Gyldayna. Jedne fakty przedstawione są niezwykle szczegółowo, na temat innych snute są domysły, a jeszcze innym razem autor porównuje jak dane wydarzenie zostało opisane przez różne osoby. Niektóre rzeczy są zatem niedopowiedziane, czy też osnute aurą tajemnicy, którą trudno rozwikłać po setkach lat, a inne wyjaśnione bardzo dokładnie z wieloma szczegółami. Dzięki czemu Martin cały czas potrafi zainteresować czytelnika, skupić jego uwagę na przedstawianych wydarzeniach, pomimo że jest to ponad pięćset stron ciągłego tekstu. Część osób krytykowało pierwszą część Ognia i krwi za gatunek, jaki Martin użył do opowiedzenia historii Targaryenów. Osobiście uważam, że w tym przypadku kronika była bardzo dobrym pomysłem - gdyby miała to być powieść przedstawiająca wszystkich królów z dynastii Targaryenów, to obawiam się, że Martin musiałby napisać kolejny cykl, który z pewnością byłby kilkukrotnie dłuższy i bardziej skomplikowany niż Pieśń Lodu i Ognia. Wybierając kronikę, Matrin mógł ominąć wiele nieistotnych wydarzeń i bohaterów pobocznych, a skupić się na przedstawianiu kolejnych królów, wydarzeń oraz zmian, jakie zaszły za ich panowania. W ten sposób otrzymujemy bardzo rzetelne i ciekawie napisane źródło wiedzy o historii dynastii Targaryenów i wydarzeniach na setki lat przed akcją z Gry o Tron. W tej roli Ogień i krew sprawdza się znakomicie, choć nie jest to książka łatwa i lekka w odbiorze, to jednak jest jak najbardziej warta uwagi. Ogień i krew, część 2 to przede wszystkim opis Tańca Smoków, gdzie dwie gałęzie rodu Targaryenów walczyły ze sobą o Żelazny Tron. Martin w kronikarskim stylu przedstawia przyczyny, przebieg i konsekwencje tego konfliktu, który od dawna chciałem poznać. Polecam! Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka! hrosskar.blogspot.com

Piękne wydanie oraz,jak zawsze, bardzo szybka wysyłka.

Piękne wydanie oraz,jak zawsze, bardzo szybka wysyłka.

Duże rozczarowanie. Mam wrażenie, że George R.R. Martin napisał obie książki tylko po , żeby zarobić pieniądze. Momentami jakby się się czytało nudny podręcznik do historii z datami, władcami itp. W zasadzie żadnej fabuły , nudne fakty. W porównaniu z cyklem głównym Gry o Tron potwornie nudne. Obie książki ( część I i II) nie wnoszą niczego ciekawego ani istotnego do całości serii. Tylko smoków żal

Świetna książka, polecam! Z każdą stroną chce się coraz więcej.