Odpłata (okładka miękka)

Agnieszka Jeż dała się poznać głównie jako autorka powieści obyczajowych, jednak jak kilka jej koleżanek po fachu, wkroczyła też w mocniejsze klimaty. Kryminały z sierżant Wierą Jezierską to jej wizytówka - po pierwszym tomie serii "Szaniec" byłam zaintrygowana z jakimi sprawami - po morderstwie księdza - przyjdzie się zmierzyć młodej policjantce - oto kontynuacja - "Odpłata", z zupełnie nową sprawą kryminalną. Podhale, 1945. Ta zbrodnia wszystko zaczęła. Podhale, 2019. Ta zbrodnia wszystko skończyła. Mazury, 2014. Ta zbrodnia wszystko ujawni. Jeziorowskie, 2020 Sierżant Wiera Jezierska z komendy policji w Giżycku, jedzie do zgłoszenia włamania do domku letniskowego. Na miejscu okazuje się, że to całkiem pokaźny dom... Na dodatek wyglądający na typowo góralski, z bali. W środku owszem, widać ogólny nieporządek, puste skrytki, ale uwagę policjantki zwraca ziemia rozsypana na deskach podłogi. Po nią znajduje kierownicę od roweru! Niespodzianka jednak nadal na nią czeka, bowiem wraz z rowerem zostaje znaleziona czaszka! Starsi stażem policjanci przypominają sobie sprawy z przeszłości, w których zajmowali się zgłoszeniami zaginionych. Sierżant Jezierska raz jeszcze analizuje wszystkie poszlaki a po poznaniu tożsamości ofiary rozpoczyna śledztwo zakrojone na szeroką skalę. Dziwne SMS-y, logowania telefonu, jeśli chodzi o rodzinę, znajomych czy pierwszego właściciela domu, wielu z nich nie żyje i nie mogą pomóc... Inni mają świetne alibi... Tropy prowadzą Wierę na Podhale, gdzie czekają na nią nie tylko małomówni górale, coś na kształt uczucia czy pożądania, ale również... kolejny trup! Czy dzięki konsultacjom ze swoim szefem, doświadczonym komisarzem Januszem Kosoniem, Jezierskiej uda się rozwiązać sprawę? Nie będzie to łatwe, bo wciąż coś się nie zgadza. Czy sprawa jest tak prosta, że trudno w to uwierzyć czy może taka poplątana, że nie uda się jej rozwiązać? Jak się później okazuje to "po prostu" drugie dno. Jestem pod wrażeniem jak autorka wymyśliła tę fabułę. Nieustannie przeskakiwała między czasem i przestrzenią, często nie ujawniając kto jest narratorem krótkich fragmentów, co utrudniało dotarcie do prawdy czytelnikowi, jeszcze przed policją. Liczne spekulacje, zawiłości, doświadczenie kontra świeżość, pociąg fizyczny i kłamstwa, rozczarowania i toksyczne związki. Zemsta i zazdrość a także układy przypadkowych osób. A wszystko to czeka na młodą policjantkę, która nie jest bohaterką idealną - wpisuje się za to w nurt policjantki z problemami - przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Trudne relacje z matką, żal do siostry i przymusowe odwiedziny u tej pierwszej. Agnieszka Jeż zastosowała ciekawy zabieg w swojej książce - coś naprzemiennego... Trzy śmierci w odstępie wielu lat, ale niewątpliwie ze sobą powiązane. Ale o szczegółach już Wam nie napiszę - musicie je odkrywać sami podczas lektury. W kryminale znajdziecie też wątek czystek żydowskich na Podhalu i sporo naprawdę poplątanych ludzkich historii. Początek czytało się dość trudno, zanim akcja nie rozkręciła się na dobre. Dopiero z czasem robi się ciekawiej, coraz bardziej zaskakująco i chwilami aż nie do wiary... Podsumowując - "Odpłata" to kryminał z akcją błądzącą między Mazurami a Podhalem, w którym nie brakuje nierozwiązanych spraw z przeszłości, czasami zemsty, naiwności, przemocy fizycznej i psychicznej, układów, marzeń o wolności, niezależności i wyrwania się ku lepszej przyszłości. Polecam Wam to nietypowe śledztwo!

Letniskowy dom na Mazurach stał się nie tylko łupem złodziejaszka, ale przy bliższych oględzinach odkryto, że pod podłogą skrywa się niespodzianka. Pod deskami znaleziono rdzewiejący rower i trupa. Okazało się, że to ciało człowieka uznanego za zaginionego parę lat temu. Co na Mazurach robił rodowity góral? I czemu zakopano go z rowerem? Do śledztwa została przydzielona znana mam z poprzedniej części sierżant Wiera Jezierska. Już trochę dojrzalsza i stabilniejsza emocjonalnie ma nadzieję na szybkie rozwiązanie sprawy. Jednak nie będzie tak łatwo jakby sobie tego życzyła. Zbrodnia na Mazurach tylko i wyłącznie doprowadziła do ujawnienia dwóch innych morderstw popełnionych na Podhalu. Do pomocy pozyskała Kosonia, który już jedną nogą jest na emeryturze i nie jest szczególnie zainteresowany śledztwem. Wierze partneruje też bezkompromisowa prokurator Przyzwan, którą tak polubiłam w poprzedniej części. „Czy jednym morderstwem można uratować drugie istnienie?” Co ustalą? Czy znów trafią na zmowę milczenia jak przy poprzedniej sprawie? Czemu na Mazurach zginął góral a w Nowym Targu mężczyzna z Mazur? Na dodatek jak na złość wszyscy ewentualni podejrzani posiadają żelazne alibi, a po niektóre dokumenty trzeba się zgłosić aż do IPN-u. Jeden z wątków poprowadził Wierę do popełnionego mordu na ludności żydowskiej pod koniec II wojny światowej i w pierwszych miesiącach powojennych. Akcja rozgrywa się dwutorowo na Podhalu i na Mazurach. Autorka nie stroni od retrospekcji, które tak lubię w kryminałach i thrillerach. Pozwalają one powoli składać obraz danej historii, ukazują szerszy kontekst zaistniałych wydarzeń i zmuszają czytelnika do myślenia i poszukania odpowiedzi na pytania: co, kto, kiedy, jak i dlaczego. Historia napisana bardzo przyjemnym językiem z wnikliwymi i trafnymi uwagami wciśniętymi w usta głównych bohaterów. Znów autorka poruszyła trudny temat, tym razem związany z Podhalem, przemocą domową (Zakopane nie podpisało ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i ochronie ofiar) oraz podejściem górali do ludności żydowskiej w latach 1945-1947. Akcja płynęła żwawo, nie było przegadanych momentów, nie była też za bardzo rozwleczona. Krew nie lała się strumieniami, a zdarzenia przechodziły płynnie z retrospekcji do teraźniejszości. Pogromy z Podhala idealnie wkomponowały się w fabułę, a przy okazji Autorka przypomniała tę część historii, o której zawsze trzeba pamiętać. No i te krótkie rozdziały, które wywoływały efekt „a jeszcze tylko jeden i się biorę za …”. Klasyczny kryminał w bardzo dobrym stylu. Z każdą książką Pani Jeż podnosi sobie poprzeczkę. Z niecierpliwością będę oczekiwała kolejnych przygód Wiery i Przyzwan.

"Prawdopodobne historie masz w nudnych książkach. Te prawdziwe- w życiu. Literatura by ich nie uniosła". . Bardzo cenię i szanuję kryminalną twórczość @agnieszka_jez_pisarka . I mimo, że to jest dopiero jej drugi kryminał (pierwszy to "Szaniec")- mnie już kupiła. Dlaczego? Za swoją inteligencję, buntowniczą naturę i konsekwencję w swoim kryminalnym dorobku. Bo znowu dostrzegam u niej te same cechy- niezgodę na swojskie przyklepywanie brzydkiej rzeczywistości, niezgodę na tępą bezrefleksyjność oraz niezgodę na pseudointelektualne rozbieranie rzeczywistości na części pierwsze... Autorka dalej podąża tą samą drogą - klasycznego kryminału, gdzie na początku jest trup i zagadka do rozwiązania, a potem konsekwentne, mozolne rozwiązywanie zagadki- bez epatowania brutalnością, spektakularnych odrealnionych zwrotów akcji oraz bohaterów- herosów rodem z hollywoodzkich produkcji, tak charakterystycznych dla "nowomodnych" kryminałów, gdzie autorzy już sami nie wiedzą, co w nie włożyć, żeby było bardziej dziwnie i bardziej bulwersująco... . Autorka się w to nie bawi. Dalej jest to literatura pociągowo - samolotowa (czytaj: rozrywkowa), dalej są utarte schematy, ale autorka nie idzie w historie tak nieprawdopodobne, tak z "dupy wzięte", że wykorzystany przez nią motyw wojenno- żydowski może być sztampowy. Bo nie jest sztampowy. A rozrachunki sprzed lat, dawne krzywdy i wyrównywanie ich po długim czasie to taki smaczek i wartość dodana książki. . Na początku taka ironia- facet (trup) leży na obcej ziemi, ale pod deskami z rodzinnych stron. Jakby go przeznaczenie przywaliło. Śledztwo prowadzi Wiera- znana już nam dobrze z "Szańca". Próbuje posplatać wszystkie nitki, które zdążyła po drodze chwycić. Idzie opornie, no ale wiadomo- "czasem tak bywa, że nie dojdziesz, ni cholery..." Okazuje się, że przeszłość ma jak zawsze związek z tym, co teraz... . Polecam ! Obie części 🤍 Bo nie jest nowomodnie, tylko klasycznie. Bo jest ciekawie, niesztampowo, może nie tak dynamicznie, ale z pazurem. Ciekawy wątek żydowski oraz sporo ciekawych refleksji autorki na tematy różne. Literatury kryminalnej również ;)- https://www.instagram.com/ananke144_czyta/

Z żalem i smutkiem muszę przyznać się Wam do zbrodni, którą popełniłam w tym tygodniu… A więc, przeczytałam drugą część serii bez przeczytania tej pierwszej. Chyba nigdy mi się to nie zdarza. Bardzo skrupulatnie pilnuję tego, by nie zaczynać serii od środka. Nie lubię tego uczucia zgubienia w wątkach pobocznych. Ostatnio, dzięki uprzejmości @burda miałam okazję sięgnąć po Odpłatę Agnieszki Jeż. Rozpoczynałam ją bez wiedzy, że jest to kontynuacja perypetii Wiery Jezierskiej. I na szczęście w tej książce nie czułam się w ogóle zgubiona. Za co wielki plus! Po lekturze jednak jestem pewna, że prędko naprawię mój błąd i sięgnę po Szaniec. To był doskonały kryminał! Doskonale wyważony. Ostatnio często sięgałam po książki, po których stwierdzałam „mało kryminału w tym kryminale…”, ale w tej książce proporcje są doskonałe! A wiecie co jest najbardziej zaskakujące? Przez całą lekturę książki nie miałam żadnego podejrzenia, kto zabił. Nieprzewidywalna pozycja. Trzy zbrodnie, przedzielone większym lub mniejszym odstępem czasowym, ale terytorialnie od siebie bardzo oddalone. Ta książka łączy ze sobą krzyżowo dwa oddalone od siebie regiony Polski – moje rodzinne Mazury oraz Podhale. A wszystko zaczyna się od tandemu (od tego momentu tandem będzie kojarzył mi się nie z rowerem dla dwóch osób, ale…) odnalezionego pod deskami podłogi w domu wprost z Podhala, posadowionego w mazurskiej wsi. Zagmatwane prawda? Agnieszka Jeż stworzyła wiele świetnych postaci. Ogromny plus za mocne sierżant Wierę Jezierską i prokurator Przyzwan. Świetne charaktery. Książka wciąga jak diabli! Tak jak wspomniałam wyżej, mamy tutaj doskonale zastosowane proporcje – dużo śledztwa, dużo zwrotów akcji, trochę romansu, trochę złamanego serca, trochę dramatów rodzinnych, trochę fanatyzmu, trochę historii. Rewelacyjna mieszanka, która sprawia, że z wielką ochotą sięgnę po początek oraz dalsze kontynuacje. Bardzo mocno uśmiechnę się, gdy w przyszłości ujrzę ją na tych listach.

⭐RECENZJA⭐ Sierżant Wiera Jezierska znajduje zwłoki pod deskami w domku letniskowym, do którego ktoś się włamał. Z pozoru łatwe śledztwo, nagle staje się zagmatwane. Wszystko jest nie tak. Kobieta wpada na pewien trop, jednak dotarcie do prawdy nie jest takie proste. Czy uda jej się dociec prawdy i dowiedzieć się, co się stało przed laty? ❔❕ Po książce "Szaniec" przyszedł czas na kolejną powieść "Odpłata" od autorki @agnieszka_jez_pisarka. Cieszę się, że mogłam znów spotkać się z Wierą Jezierską. Jest to bardzo dobrze wykreowana bohaterka, która powoduje, że się ją po prostu lubi. Tajemniczość fabuły i cała jej towarzysząca otoczka to jest to, co lubię bardzo, bardzo. Trupy, intryga, niewiadoma. Naprawdę jest tutaj interesująca, a zarazem przerażająco skonstruowana cała ta historia. Nie wiemy tak naprawdę czego można się spodziewać i właśnie o to chodzi! Autorka sprawiła mi wiele radości tą powieścią. A dlaczego? Po pierwsze nie nudziłam się. Po drugie postacie nie powodowały we mnie wykręcania gałek ocznych, co nieraz mi się zdarzało. Po trzecie styl i język pisarki jest świetny! Uwielbiam go! Jego lekkość i to jak przez książkę się "płynie" czytając, zachęca tylko do tego, żeby sięgać po kolejne powieści autorki. Ja zostałam kupiona po raz drugi, a historia mnie tak wciągnęła, że czekam na więcej! Myślę, że z taką postacią jak Wiera, kolejna lektura będzie jeszcze lepsza i zostanę zabrana w kolejne zagmatwane śledztwo z mrocznymi wydarzeniami. A w tym miejscu polecam Wam moi Mili tę powieść! Nie zawiedziecie się! Miłego i zaczytanego! 😘 ❕❔ Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwo_slowne 🖤 ❔❕

„Odpłata” – doskonały kryminał.🔥 Wciąga, zaskakuje zwrotami akcji, intryguje. Nie ma tu sztampy ani nudy. Autorka przenosi nas do krainy jezior – na Mazury. Nagle pstryk… jesteśmy w krainie gór – na Podhalu. Nieuleczalnie uczciwa komisarz Wiera Jezierska dostaje nową sprawę, gdzie nic pozornie się nie zgadza. Włamywacz z obczajonymi podstawami fachu, choć mało subtelny gość, zasadza się na domek letniskowy na Mazurach. Pech chciał, że w tym domku w stylu podhalańskim, pod deskami prosto z gór, w obcej ziemi, leżą zakopane zwłoki bacy, juhasa, gazdy albo rozbójnika – w każdym razie górala. Dodatkowo w tandemie.. z rowerem. No i się zaczyna.. Pani komisarz odkrywa drugie dno sprawy z nieoczywistym tłem. Co nie jest łatwe. Mamy tu: złożoność sytuacji, nawiązania do wydarzeń z lat 1945, 2014, 2019; zamkniętą w sobie lokalną solidarność społeczności Podhala. Plotki lub wiejskie bajki, z których wynika, że coś jest na rzeczy… niestety żadnych konkretów. Tylko mrok wątpliwości. Policjantka prowadzi rozmowy, rozpytania, przesłuchuje światków. Podejrzewa, że zbrodnia to odprysk dawnych czasów. Szuka związku współczesnego, przyziemnego, prawdopodobnego. Czy to wszystko to tylko „dorabianie tła”… bo tropy są rozmyte, zmyłki nagminne i w ogóle wszystko jest na opak. Emocje rozrzedzone przez czas tworzą krzyżowo skomplikowaną sprawę, która zdaje się prowadzić do wniosku, że to przypadki rządzą życiem..? „Odpłata” to znakomity, klasyczny kryminał. Kompletny, nieoczywisty, niebanalny. Autorka nie boi się „ciężkich” tematów, co dodaje książce realizmu. Polecam.

„Odpłata” – doskonały kryminał.🔥 Wciąga, zaskakuje zwrotami akcji, intryguje. Nie ma tu sztampy ani nudy. Autorka przenosi nas do krainy jezior – na Mazury. Nagle pstryk… jesteśmy w krainie gór – na Podhalu. Nieuleczalnie uczciwa komisarz Wiera Jezierska dostaje nową sprawę, gdzie nic pozornie się nie zgadza. Włamywacz z obczajonymi podstawami fachu, choć mało subtelny gość, zasadza się na domek letniskowy na Mazurach. Pech chciał, że w tym domku w stylu podhalańskim, pod deskami prosto z gór, w obcej ziemi, leżą zakopane zwłoki bacy, juhasa, gazdy albo rozbójnika – w każdym razie górala. Dodatkowo w tandemie.. z rowerem. No i się zaczyna.. Pani komisarz odkrywa drugie dno sprawy z nieoczywistym tłem. Co nie jest łatwe. Mamy tu: złożoność sytuacji, nawiązania do wydarzeń z lat 1945, 2014, 2019; zamkniętą w sobie lokalną solidarność społeczności Podhala. Plotki lub wiejskie bajki, z których wynika, że coś jest na rzeczy… niestety żadnych konkretów. Tylko mrok wątpliwości. Policjantka prowadzi rozmowy, rozpytania, przesłuchuje światków. Podejrzewa, że zbrodnia to odprysk dawnych czasów. Szuka związku współczesnego, przyziemnego, prawdopodobnego. Czy to wszystko to tylko „dorabianie tła”… bo tropy są rozmyte, zmyłki nagminne i w ogóle wszystko jest na opak. Emocje rozrzedzone przez czas tworzą krzyżowo skomplikowaną sprawę, która zdaje się prowadzić do wniosku, że to przypadki rządzą życiem..? „Odpłata” to znakomity, klasyczny kryminał. Kompletny, nieoczywisty, niebanalny. Autorka nie boi się „ciężkich” tematów, co dodaje książce realizmu. Polecam.

„Odpłata” to kryminał, który rozgrywa na Podhalu i Mazurach. Akcja będzie pisana na różnych płaszczyznach czasowych. Poznamy opis zbrodni, która miała miejsce w 1945 roku, a dopiero w naszych czasach została rozwikłana zagadka tej zbrodni. Mazury rok 2019, w pięknym terenie w bardzo klimatycznym drewnianym domku zostają odnalezione zwłoki. Zwłoki, które leżały tam długi czas pod podłogą tego domu, którego właściciel się zmienił. Sprawą zajmuje się sierżant Wiera Jezierska. Sprawa jest bardzo ciężka, bo dom jest pełny tajemnic. Ten budynek został w całości sprowadzony z Podhala i stanął na ziemiach mazurskich jezior. Podejrzani mają żelazne alibi a ślady, zatarł czas, ale Jezierska trafia na taki trop, który prowadzi ją do brutalnego mordu sprzed lat na Podhalu. Książka będzie pełna tajemniczości i nie domówieni, ponieważ mieszkańcy zarówno mazur, jak i Podhala nie chcą zdradzić swoich tajemnic. Książka to typowy kryminał gdzie szuka się sprawcy, podążając po śladach, a poszlaki czasami nas mylą, bo autor zwinnie nas wodzi za nos. Jest trochę w tej książce historii co wzbogaca ją i staje się głębsza. Książka nie należy do łatwych, prostych, przy której spędzisz miło dzień nie skupiając się wiele. Tu trzeba być skupionym, bo jest wiele wątków i bohaterów. Autorka porusza trudny temat, mało spotykany, ale bardzo ciekawy.

„Odpłata” to kryminał, który rozgrywa na Podhalu i Mazurach. Akcja będzie pisana na różnych płaszczyznach czasowych. Poznamy opis zbrodni, która miała miejsce w 1945 roku, a dopiero w naszych czasach została rozwikłana zagadka tej zbrodni. Mazury rok 2019, w pięknym terenie w bardzo klimatycznym drewnianym domku zostają odnalezione zwłoki. Zwłoki, które leżały tam długi czas pod podłogą tego domu, którego właściciel się zmienił. Sprawą zajmuje się sierżant Wiera Jezierska. Sprawa jest bardzo ciężka, bo dom jest pełny tajemnic. Ten budynek został w całości sprowadzony z Podhala i stanął na ziemiach mazurskich jezior. Podejrzani mają żelazne alibi a ślady, zatarł czas, ale Jezierska trafia na taki trop, który prowadzi ją do brutalnego mordu sprzed lat na Podhalu. Książka będzie pełna tajemniczości i nie domówieni, ponieważ mieszkańcy zarówno mazur, jak i Podhala nie chcą zdradzić swoich tajemnic. Książka to typowy kryminał gdzie szuka się sprawcy, podążając po śladach, a poszlaki czasami nas mylą, bo autor zwinnie nas wodzi za nos. Jest trochę w tej ksiażce historii co wzbogaca ją i staje się głębsza. Książka nie należy do łatwych, prostych, przy której spędzisz miło dzień nie skupiając się wiele. Tu trzeba być skupionym, bo jest wiele wątków i bohaterów. Autorka porusza trudny temat, mało spotykany, ale bardzo ciekawy.

"Odpłata" czyli druga część serii z sierżant Wierą Jezierską. Dzień jak codzień, niepozorne włamanie do domku letniskowego, które przeradza się w wielowątkowe dochodzenie, gdy na miejscu zostają odkryte szczątki. W tej części autorka zaserwowała nam kolejną znakomitą zagadkę kryminalną. Zawiłą, intrygującą i dającą do myślenia. Po nitce do kłębka odkrywamy coraz to nowe fakty w sprawie sprzed lat, by na sam koniec wszystkie elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce tworząc niesamowitą historię. Ja uwielbiam takie zagadki, gdzie nic nie jest oczywiste i mam okazję trochę pogłówkować przy tworzeniu własnej wersji wydarzeń. Autorka zdradza nam tu również kilka faktów z prywatnego życia głównej bohaterki. Jej relacja z matką nie należy do łatwych, a stoi za tym trudne dzieciństwo o którym miałam okazję dowiedzieć się więcej w pierwszej części serii. Ten obyczajowy wątek jest fajnym dodatkiem do powieści, ale o ile sama prowadzona sprawa jest oddzielną historia, którą można czytać jako samodzielną pozycję, tak jeśli chcecie poznać lepiej panią sierżant to polecam czytać książki w kolejności. O co chodzi z rowerem i czy historia zatoczyła koło, nie zdradzę, musicie przekonać się sami, czytając tę książkę, którą Wam polecam, bo to kawał dobrego kryminału. Ja tymczasem mam już w planach kolejną część tej serii.