Oczy uroczne (ebook)

Cudowna, zabawna, ciepła. Oda zbudowała dom, tam gdzie stała Lichotka. Normalny to ten dom nie jest, cóż takie miejsce, jak nie anioł stróż w bamboszkach, to czort z torebałką. Jak dom powstawał "Szaławiła". Generalnie polecam.

Marta Kisiel jak zwykle niezawodna. Kolejna powieść pełna ciepła, humoru i postaci nie z tego świata

Jestem tą książką zachwycona! Jakiś czas temu jako dodatek do serii „Dożywocie” w celach promocyjnych zostało wydane opowiadanie „Szaławiła”. Okazało się wielkim sukcesem, co potwierdziło wyróżnienie nagrodą Zajdla dla Marty Kisiel za najlepsze opowiadanie. Kwestią czasu było aż autorka pokusi się o kontynuację. I tak właśnie parę tygodni temu na rynek weszły „Oczy uroczne”. A co to za książka! Bohaterowie są niesamowici – żywi, ciekawi, pełnowymiarowi, a do tego jeszcze zabawni. Bazyl wymiata, Olga swoim charakterem wygrywa wszystko, do tego mrukliwy Roch, roztrzepany Michałko, niepokojąca Ossa i nerwowy Krzysiu. Do tej boskiej ekipy bohaterów dochodzi też porywająca akcja, od której trudno się oderwać. Nie można zapomnieć o poczuciu humoru, którego jest tu pod dostatkiem, co jest gwarancją poprawy nastroju (u mnie zadziałało perfekcyjnie, świetnie się bawiłam!). Dodatkowo autorka z wyczuciem dorzuca do powieści też bardziej poważne tony, które ciekawie równoważą i urozmaicają powieść, sprawiając, że wywołuje ona różnorodne emocje. W dodatku pisarka z pomysłem porusza dość aktualny temat, genialnie wplatając go w fabułę. Ta książka wciąga od pierwszej strony, rewelacyjnie wykorzystując nasz folklor i tworząc dzięki temu niesamowite połączenie naszego świata ze słowiańskimi wierzeniami. Ogromnie polecam! Żadna książka Marty Kisiel mnie jeszcze nie zawiodła, a „Oczy uroczne” są chyba najlepszą jej powieścią. Bomba. :)

Cudowna, ciepła książka. O tym co warto, a co być może trzeba... O tym jak być sobą i dlaczego warto być sobą. Porywająca opowieść, jak każda Marty Kisiel. Książka sama się czyta i aż żal, że się kończy.

Lekka książka , czyta się szybko , ale już nie podobała mi się tak bardzo jak dożywocie , postać bazyla śmieszna ale ciężko mi się czytało jego „wadę wymowy „

Świetna. Urocza. Optymistyczna. I w kontekście podejścia niektórych do pandemii aktualna🥴A Bazyla kocham.

Bazyl to nie Licho, Oda to nie Konrad ale ałtorka ta sama 😀. Bawiłam się świetnie i bardzo polecam.

Świetna, jeśli ktoś lubi klimaty wierzeń słowiańskich. Postać Bazyla jedyna w swoim rodzaju.

Czyta się tą książkę jak złoto. Humor, historia, wszystkim bardzo, bardzo polecam

fajne.. jednak Liszka z bamboszkami ciutke brakuje...