Ocean na końcu drogi (okładka twarda)

Znakomita powieść. Śmiało można ją nazwać przygodową baśnią. Akcja trzyma w napięciu i zaskakuje swym pięknem, trzeba to docenić, gdyż autor nie tworzy zwykłego fantasy jakie z łatwością można znaleźć w księgarniach. To wyrafinowana uczta literacka. Znakomita powieść dla młodszych i starszych.

Neil Gaiman jest moim ukochanym pisarzem, choć poznałam jego twórczość rok temu. Niemal od razu zakochałam się w tym jakie klimaty tworzy w swoich opowieściach i w jaki sposób czaruje czytelnika słowem. Nie wiem jak to jest zawieść się na tym co pisze Neil. Jest Magikiem, Czarodziejem słów. "Ocean na końcu drogi" od początku do końca jest dziwny, zatrważający i przejmujący. Czyta się ciągłym wdechu i napięciu mięśni. Nie ma dla mnie słów, które opiszą moją miłość do tej książki. Jest niezwykła, a ja wciąż pozostaję oniemiała, choć przeczytałam ją tydzień temu. Fabuła rozpoczyna się od przyjazdu dorosłego bohatera na miejsce, w którym kiedyś mieszkał, a raczej starej farmy swojej przyjaciółki z dzieciństwa. Przebywając na niej, zaczyna przypominać sobie fantastyczne zdarzenie ze swojej młodości, kiedy w jego życiu pojawiły się siły nadprzyrodzone, a on swoją nieuwagą sprowadził do domu pasożyta, który pragnął przejąć władzę nad jego życiem i rodzicami. Farma ma tu szczególne znaczenie, bowiem młoda dziewczyna, wraz z matką i babcią same były istotami nie z tej ziemi. Gaiman napisał powieść, która urzeka, sprawia, że nie do końca wiemy co się dzieje i dlaczego jest właśnie tak, a nie inaczej. Były strony, które musiałam przeczytać kilka razy, aby je zrozumieć, lub zinterpretować. Będę wracała do tej książki, bo skradła moje serce w całości.

Świetna książka.