O Mantykorze, która szukała domu (ebook)

Mantykora od wieków strzeże Słonej Pustyni. Choć wiele istot darzy ją szacunkiem, to jednak nie ma ona przyjaciół. Nie ma też domu i imienia, a to wszystko coraz bardziej jej doskwiera. Kiedy więc spotyka dżina, który obiecuje spełnić najskrytsze marzenia jej serca, jeśli to Mantykora spełni jego trzy życzenia, strażniczka pustynni nie waha się ani chwili. Książki dla dzieci charakteryzują się zwykle dość prostym językiem, aby były zrozumiałe. Baśń O Mantykorze, która szukała domu zwykle takowy ma, ale pojawią się też fragmenty, kiedy dziecko będzie przychodzić z pytaniami co oznacza to czy tamto słowo – nie jestem przekonana czy przeciętny ośmiolatek zrozumie np. co oznacza, że Mantykora czuje się „wyobcowana”. Trudniejszy słów nie jest jednak wiele i można je potraktować jako walor edukacyjny, który nie powinien zniechęcić dzieci do czytania. Nie będzie to zresztą jedyny aspekt edukacyjny, ponieważ w książce jest też sporo informacji na temat pustyni, życia na niej, istot mitycznych, pojawiają się wiadomości na temat skorpionów – to wszystko może zainteresować małego czytelnika i sporo go nauczyć. W baśniach najważniejsze jest jednak przesłanie i podobnie jest w O Mantykorze, która szukała domu. Podstawową lekcją jest ta o unikaniu oceniania po pozorach i myślę, że dziecko bez większych problemów samo ją zrozumie. Tojza pokazuje jednak sporo dodatkowych mechanizmów związanych z ocenianiem po pozorach, tym do czego prowadzi i co z niego może wyniknąć i tu już przyda się pomoc rodziców. Nie każde dziecko samo zauważy, jak bardzo ocenianie po pozorach wynika z samotności Mantykory i jak bardzo ta samotność powoduje powstawanie kolejnych uprzedzeń. W baśni pojawi się więc motyw przyjaźni, typowy dla literatury dziecięcej, ale nie jest ona przedstawiona jako siła zdolna pokonać wszelkie przeciwności, a w sposób mądrzejszy – jako relacja polegająca na braniu i dawaniu czegoś od siebie. W kontekście całości historii warto też zastanowić się nad tym, co jest w życiu ważne, bo może prowadzić do dość ciekawych wniosków, a także mad tym, co właściwie oznacza życie zgodnie z naturą. Ale to wszystko interesuje bardziej rodziców niż dziecko, bo ono przede wszystkim chce się przy czytaniu dobrze bawić. Myślę, że O Mantykorze, która szukała domu nie znudzi małego czytelnika – baśni wychodzi od przełamanego motywu trzech życzeń, co samo w sobie wypada ciekawie, po drodze pojawia się kilka tajemnic związanych z zachowaniem dżina, a sama podróż bohaterów i to, do czego prowadzi też wypadają pod tym względem bardzo dobrze. Autor baśń O Mantykorze, która szukała domu kieruje do dzieci w wieku 8 lat i starszych, myślę jednak, że i młodsze powinny dać sobie z nią radę. To krótka książeczka z ciekawą fabułą i walorami edukacyjnymi przedstawionymi w prosty sposób – powinna zachwycić i dzieci, i rodziców. /// Recenzja również na szarakawiarenka.pl

Tym razem na warsztacie recenzenckim znalazła się u mnie bajka dla dzieci. Przyznam Wam się, że ta opowiastka całkowicie mnie porwała i podbiła moje serduszko. Jest to bardzo mądra książeczka dla dzieci, a historia jest naprawdę bardzo wciągająca. Pustynia Dasht - e Kavir. To na niej żyje wyjątkowe, magiczne i jedyne w swoim rodzaju zwierzę zwane Mantykorą. Przez lata opowiadano sobie niestworzone historie na jej temat, i z czasem przeobraziło się w legendy o bardzo niebezpiecznym stworzeniu, które zjada ludzi i wygląda bardzo groźnie. Więc nic dziwnego, że Mantykora nie rzucała się w oczy ludziom, gdyż według ludzi nie była pozytywną postacią. Jednak jej głównym zadaniem było pilnowanie pustyni. Była jej strażniczką, jednak czuła się bardzo samotna i zagubiona. Pewnego razu podczas swoich przechadzek, całkiem przypadkiem natchnęła się na dżinna. Znając jednak opowieści na jego temat, była wobec niego bardzo nieufna. A dżinn poprosił ją o spełnienie swoich 3 życzeń. Zaskakujące, prawda ? To Mantykora miała spełnić jego życzenia a nie odwrotnie. Co z tego wyniknie ? Czy zwierzę spełni życzenia dżinna? Czy otrzyma coś w zamian? A może zyska coś znacznie cenniejszego? Jak potoczą się losy Mantykory? Czy odkryje to, co naprawdę jest w życiu ważne? Tyle pytań, a odpowiedzi znajdziecie w tej mądrej i jakże pouczającej książeczce. Gdy Autor wysłał mi tę książeczkę, spodziewałam się raczej kolejnych zawiłych systemów komputerowych, robotów i skomplikowanej fantastyki. Nie sądziłam, że przeczytam książeczkę dla dzieci, jednak jakże pouczającą i pokazującą, co naprawdę jest w życiu ważne. Autor w ciekawy sposób przedstawia Mantykorę i Dżinna. Dzięki tej opowieści można dowiedzieć się, co jest ważne, na co należy zwracać uwagę ani żeby nikogo nie oceniać po wyglądzie a głównie po jego czynach. Dodatkowo, historyjka jest przedstawiona w przyjemny sposób oraz napisano ją przystępnym językiem. Myślę, że jest to idealna historyjka dla dzieci, i może stać się ulubioną książeczką dla wielu waszych pociech. Doskonale się też sprawdzi jako bajka na dobranoc i pobudzi wyobraźnię waszych dzieci również do innych, dalszych przygód Mantykory. Książeczka jest dostępna tylko w wersji e-booka. Ale możecie ją już znaleźć na Legimi i w innych księgarniach internetowych. Mnie całkowicie urzekła ta historia i podbiła moje serce. Takie bajki uwielbiam a przy okazji uczę się sama czegoś nowego. Polecam Wam tę bajkę z całego serca i przyznaję w pełni zasłużone 10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 punktów ;)

Baśnie przenoszą w świat wyobraźni, działają na nią i rozwijają. W każdej kryje się również pewna nauka. Tak jest i w tej: "O Mantykorze, która szukała domu". Mantykora to legendarny stwór, strażniczka pustyni, która nie ma imienia. Sens swojego istnienia zatraciła dawno temu. Nie wie, gdzie jest jej dom i czy jest jeszcze potrzebna. Wtedy na jej drodze staje dżin Tilek. Tym razem to nie on spełnia życzenia. Mantykora obiecuje spełnić trzy życzenia dżina w zamian za podarowanie jej tego, czego najbardziej pragnie. Umowa zostaje zawarta, strażniczka pustyni i pustynny duch ruszają w drogę. Wędrówka zdaje się nie mieć celu. Ta dziwna para wędrowców rozmawia i wymienia się opowieściami. Mantykora podchodzi do dżina ostrożnie. Każdy przecież wie, jak podstępne są dżiny i jak złudna jest ich magia. Tilek jednak nie oszukuje - wręcz przeciwnie, wydaje się pokazywać Mantykorze, jakie naprawdę jest życie i wskazywać kierunek. Czy spełni najskrytsze życzenie strażniczki i jakie ono będzie? Nie znajdziemy w tej baśni ekscytujących i mrożących krew w żyłach scen. Z baśni płynie spokój, wędrówka jest powolna, bohaterom się przecież nie spieszy. Wraz ze spokojem baśń niesie również przesłanie. Krzywdzimy, oceniając na podstawie plotek czy zasłyszanych opowieści. Warto wyrobić sobie o kimś własne zdanie, poznać osobiście i dać szansę. Świat Nie jest czarno-biały. Nie wszyscy są źli, zachłanni, chciwi, niszczycielscy i samolubni. Jest też druga szala z ludźmi dobrymi, mądrymi, pomocnymi i przyjacielskimi. To, że do tej pory spotkaliśmy tylko jedną grupę nie znaczy, że druga nie istnieje. Pozbycie się uprzedzeń może być kluczem do znalezienia przyjaciół a zrozumienie innych pozwoli odnaleźć się w świecie. Może okaże się, że dom jest bliżej niż myśleliśmy? IG: ulotnosc_codziennosci

Z czym Wam się kojarzy słowo baśń? Mi pierwsze, co przychodzi do głowy, to historia z morałem dla młodszych odbiorców. Baśń o “Mantykorze, która szukała swojego domu” jest skierowana do osób 8 , która wkraczają w świat szkolny i często borykają się z samotnością, bądź odtrąceniem przez rówieśników. Będzie ona również wspaniałym przypomnieniem dla starszych czytelników, że nie zawsze to czego chcemy, będzie tym czego potrzebujemy. Podobał mi się zabieg odwrócenia roli dżinna w całej historii, bo czy kiedyś słyszeliście, żeby to właściciel spełniał Jego trzy życzenia? Jest to bardzo fajne nieszablonowe podejście, które ukazuje, że nie potrzeba magii by pomóc drugiej istocie, wystarczą chęci i lekka motywacja! Całość jest napisana prostym językiem, ale nie trywialnym. Odpowiednie dobranie stylu pisania jest bardzo ważne, gdyby był zbyt poważny młody czytelnik mało by z niego zrozumiał. Natomiast przesada w drugą stronę, mogłaby skutkować zbagatelizowaniem morału zawartego w baśni. W historii nie zabrakło też kilku informacji o tym jak ludzie radzą sobie, by przetrwać na pustyni, w klimacie tak znacząco różnym od naszego. I chociaż żyjemy w czasach zdominowanych przez technologię, dzieci coraz rzadziej sięgają po słowo pisane same z siebie, to baśń o Mantykorze, może zachęcić je do dalszego poznawania świata książek.