O krok za daleko (okładka miękka)

Muszę przyznać, że choć po "O krok za daleko" sięgałam z pewną ostrożnością, okazało się, że był to istny strzał w dziesiątkę, jak na pierwszą czytelniczą randkę z tym pisarzem. Bohater tej powieści, Simon, ojciec niemal wzorcowej, dobrze sytuowanej rodziny, ma nie lada problem ze starszą córką. Odkąd zaczęła zadawać się z podejrzanym mętem, zmieniła się, a potem uciekła z domu. Po kilku miesiącach poszukiwań Simon widzi ją w parku - to wrak dawnej Paige. Kończy się to publiczną szarpaniną z nią i jej chłopakiem oraz posądzeniem Simona o napaść. Nieco później chłopaka ktoś morduje, Paige znika bez śladu, a żona Simona zostaje postrzelona. Zdesperowany i zrozpaczony mężczyzna zrobi wszystko, by odnaleźć córkę. Ale sprawa się gmatwa, rośnie siatka powiązań - tajemniczych zniknięć, morderstw, podejrzanych adopcji sprzed lat. Bohater odkrywa fakty, które krok po kroku wiodą go do celu, ale i do poznania szokującej prawdy. Książka mnie wręcz pochłonęła, czytała się błyskawicznie. Wszystko tu pulsuje żywymi emocjami, a zakręcona fabuła jest wręcz najeżona napięciem - wydarzenie goni wydarzenie i na każdej stronie można spodziewać się niespodzianki. Coben ma wyjątkowo lekkie pióro i niezwykle przystępny styl, które sprawiają, że wsiąka się w tę historię i nie chce jej odkładać na później. Nie przewidziałam też, jaką bombą autor ciśnie na koniec. Ta powieść to kawał soczystego thrillera, w którym sensacja rodem z przestępczego półświatka idzie w zgodnej parze z wątkami obyczajowymi - czyli tym, co przemawia do mnie najbardziej. Do czego zdolny jest człowiek by chronić, ratować tych, których kocha? Udręka Simona jako ojca, w swoim prostym ludzkim wymiarze bardzo mnie poruszyła. Nie ma to jak dobry rodzinny dramat, a jeszcze jak wyłażą na wierzch jakieś sekrety, trzymane latami pod dywanem, to już w ogóle... Yes, please!

Jak zwykle przy Cobenie rewelacja

Bardzo przyjemnie zagmatwana historia. Może nie jest to najlepsza książka Cobena, ale mimo wszystko z czystym sumieniem daję pięć gwiazdek.

Moja relacja z książkami Cobena jest dość skomplikowana. Późno zaczęłam czytać książki tego Autora i myślę , że to właśnie jest przyczyna braku zachwytów. Z tą jest podobnie. Dobrze, szybko i płynnie mi się ją czytało. Motyw przewodni historii-ojciec poszukujący swojej córki, narkomanki, która uciekła z domu. Do czego jest zdolny, aby ją uratować? To motyw bardzo chwytliwy i ciekawy. Jednak na mnie to nie działa tak bardzo, jakbym sobie tego życzyła. Nie robi na mnie wrażenia "na miarę Cobena". A może to błąd, że wymagam od niego tak wiele? Książka typu: przeczytaj szybko (z przyjemnością) i równie szybko zapomnij. Niemniej jednak uważam, ze świetnie się sprawdzi na urlopie.

Słyszałam mnóstwo zachwytów nad tym autorem, nie mogłam zatem odmówić sobie jego książki. Było to moje pierwsze spotkanie z Cobenem i chyba niestety ostatnie. Ta książka kompletnie mnie nie porwała - mnóstwo wątków, które praktycznie do ostatnich stron kompletnie się ze sobą nie łączą co bardzo irytowało. Dosyć nieprawdopodobna fabuła, trochę dziur i takich pospiesznych wytłumaczeń. Cała historia opowiedziana właściwie w jednym monologu w kilku ostatnich rozdziałach, czego wyjątkowo nie lubię. Trochę się irytowałam na brak powiązań, trochę byłam znudzona ciągnącymi się w nieskończoność wątkami. I czemu na okładce są klucze?!

Narkotyki, strzelaniny, konspiracje, sekta, pranie mózgu, tajemnice, nielegalny handel dziećmi, specyficzne poczucie humoru, podążanie tropem zagadek. To wszystko znajdziesz w tej książce. Wydarzenia zamieszczone w opisie tylnej okładki dzieją się do ok. 170 strony. Pozostałe blisko 300 stron wplątuje cię jeszcze bardziej w świat Cobena. To było moje pierwsze spotkanie z tym autorem. Nie wiedziałam, co mnie czeka. Po przeczytaniu książki poczułam, że wybuchł mi mózg. Zakończenie zwala z nóg. Jestem ponad tydzień po przeczytaniu thrillera, a cała historia nadal we mnie głęboko siedzi. Nadal nie potrafię napisać czegoś więcej o tej książce, jak tylko to, że jestem nią zachwycona, i to, że po jej odłożeniu ponownie chciałam ją przeczytać. Połykałam tę historię. Nim się obejrzałam byłam już za połową. Nie nastawiałam się zbytnio na szał, bo zazwyczaj opisy z tylnych okładek mają miejsce do ostatniej strony, lub zaczyna się cokolwiek dziać, gdzieś po 150 stronie. Przyznaję, tu również akcja powoli nabiera tempa, jednak na tyle, by wciągnąć czytelnika od pierwszej strony. Bohaterowie i ich dialogi są prowadzone realistycznie, a opisy nie są zbyt długie i nudne. Polubiłam każdego z bohaterów, nawet tych złych. Są stworzeni w taki sposób, że nie da się nie uszanować ich przebiegłości i konsekwentnego, przemyślanego dążenia do celu. Jedyne, czego żałuję, to to, że tak późno usłyszałam o "O krok za daleko".

Trochę mrocznie... przychodzę do Was z książką Harlana Cobena O KROK ZA DALEKO. Coś dla fanów thrillerów :) Chwilę zajęło mi zanim Coben wciągnął mnie na dobre ;) Może było to spowodowane tym, że czytając książkę trochę mi się chorowało :( mamy tutaj sporo zwrotów akcji, intryg i do końca niejasnych sytuacji, kto za czym stoi. Simon wraz z żoną Ingrid jakiś czas temu zaprzestali poszukiwań córki Paige, która wpadła w ciąg narkotykowy. To zaprzestanie poszukiwań jak się okazało było tylko "umowne", każdy starał się w tajemnicy przed drugą osobą mimo wszystko znaleźć Paige, czy chociaż jakoś jej pomóc, łącznie z rodzeństwem. Simonowi udało się dowiedzieć, gdzie zazwyczaj ona przebywa wraz ze swoim chłopakiem narkomanem. Jednak tego typu wiedza kosztowała go rozprawy sądowej czy też ukrywania się przed mediami. Dlaczego i co się wówczas wydarzyło? To jednak nic w porównaniu z tym jak daleko Simon oraz Ingrid są w stanie się posunąć aby sprawdzić miejsce domniemanego pobytu ich córki. Wplątują się w zagrywki z bosem narkotykowym, w których zostaje postrzelona żona Simona oraz znajdują zwłoki chłopaka swojej córki. W melinie mimo wszystko znajdują osobę, która niesie im niejednokrotnie pomoc. Kim się ona okaże? Dlaczego traf chciał, że kula ominęła Simona a trafiła w Ingrid? Kto zamordował chłopaka Paige? Czytając zadajemy sobie sporo pytań, co?, dlaczego?, kto?, jak? Dopiero pod sam koniec książki mamy odpowiedzi :) Zachęcam Was aby każdy spróbował rozwikłać zagadkę zanim skończy czytać książkę ;) A tak swoją drogą ... Harlanowi Cobenowi musi się chyba naprawdę nudzić sporo tworzy książkę za książką :D

Coben w formie (?). Na wstępie szczerze się przyznam – nigdy jakoś nie zaczytywałem się szczególnie w Harlanie Cobenie… Owszem, zdarzyło mi się przeczytać to i owo (w pamięć zapadły mi zwłaszcza „Nie mów nikomu”, „W głębi lasu”, „Zostań przy mnie”), jednak jakimś mega fanem Cobena nigdy nie byłem (nie bijcie ;) ). Czy po lekturze „O krok za daleko” ten stan rzeczy w moim przypadku się zmieni?... … Chyba raczej nie ;) Pomieszanie thrillera z kryminałem to połączenie bardzo fajne i nie przeczę, że je lubię, jednak to w dalszym ciągu nie jest coś, co postawię w swoim prywatnym rankingu gatunków literackich na jakimś piedestale. Sięgnę chętnie, to prawda, ale bardziej jako odskocznię od innych lektur. Dlaczego „O krok za daleko” nie zmieni mojego zdania w tej materii? Książka jest, przynajmniej jeśli chodzi o mój stan wiedzy na temat twórczości tego autora, „typowo cobenowska”: dostajemy na początek społeczno-rodzinny problem, z różnych względów trudną i skomplikowaną sytuację w punkcie wyjścia, autor natomiast nieustannie podsyca atmosferę tajemnicami; główni bohaterowie próbują działać, przez co sytuacja w nieuchronny sposób się komplikuje, a Coben jak na złość dokłada kilka niespodziewanych zwrotów akcji mających na celu zmylenie czytelnika. Na końcu z kolei okazuje się, że w całej historii niebagatelną rolę odgrywa mroczny sekret z przeszłości. Ot, cały Coben. W niniejszej powieści jest w zasadzie dokładnie tak, jak to wyżej opisałem. Storyline zawiera w sobie historię rodziców, których ukochana córka schodzi na złą drogę i ucieka z domu. Zrozpaczony ojciec postanawia poświęcić wszystko żeby ją odnaleźć. Udaje mu się to, ale prawie nie poznaje własnego dziecka, które woli narkotyki i swojego chłopaka od własnego ojca. Tatuś jednak nie odpuszcza. Sytuację komplikuje fakt, że chłopak dziewczyny umiera, a ona sama po raz kolejny znika… Kto zabił? Czyżby ukochana córeczka tatusia? Co jeszcze wyjdzie w tej historii na jaw, jakie mroczne tajemnice z przeszłości? Lektura może być zajmująca – ba!, także ciekawa – jednak, pomimo fabularnych twistów, może być w pewnym stopniu przewidywalna. Jak bardzo przewidywalna, to już zależy od stopnia waszej znajomości tego rodzaju literatury ;) Jak dla mnie wszystko jest pod tym kątem poprawnie, chwilami ciekawie, nie brakuje dreszczyku emocji, jednak Coben tą książką żadnej Ameryki nie odkrywa… Mało tego – mając w pamięci inne książki tego autora (chyba jednak dużo lepsze niż właśnie omawiana) i wiedząc jak bardzo jest on popularny mogę iść o zakład, że wierni fani Harlana Cobena będą trochę buczeć… No cóż – autor ustawił sobie poprzeczkę swoimi największymi książkowymi hitami bardzo wysoko. Powyższe wytykanie minusów nie oznacza jednak, że książka ta jest zła. Bynajmniej ;) Nie jest po prostu odkrywcza i może być dla wytrawnego czytelnika przewidywalna. Lecz na przykład na początek przygody z Harlanem Cobenem… czemu nie? To może być dobry wybór jeśli chcecie zacząć czytanie jego książek, „O krok za daleko” nie jest bowiem wcale złe, a epizodycznemu czy średnio zaawansowanemu (pod kątem liczby przeczytanych pozycji) czytelnikowi thrillerów ta książka zdecydowanie może się spodobać. A poza tym… czy można pisać tylko i wyłącznie tchnące powiewem świeżości, innowacyjne bestsellery? Każdy pisarz ma książki lepsze i gorsze, zapadające w pamięć i zapominane tuż po ich przeczytaniu. „O krok za daleko” nie odkrywa Ameryki, ale też warto dać tej pozycji szansę i ją przeczytać – a nuż się Wam spodoba :) Dziękuję Wydawnictwu Albatros za egzemplarz recenzencki. https://cosnapolce.blogspot.com/2020/02/o-krok-za-daleko-harlan-coben.html

Pamiętam jak sięgnęłam po pierwsza książkę autorstwa Harlana Cobena, nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Od tamtej pory moja domowa biblioteczka ma w kolekcji wszystkie powieści autora, a ja śmiało mogę stanąć w gronie jego fanów i wielbicieli. "O krok za daleko" najnowszy dobytek Harlana Cobena jest równie nieprzewidywalny, jak cała reszta jego twórczości, z którą zdążyłam się zapoznać. Córka Simona i Ingrid zaginęła, a w mieszkaniu, w którym dotychczas przebywała znaleziona zwłoki jej chłopaka Aarona. Jednak czy nie zniknęła wcześniej? Dla rodziny i reszty świata? Nałogowa narkomanka, która dla jednej działki jest w stanie zrobić bardzo wiele. Podczas poszukiwań Ingrid zostaje postrzelona, gdy trafia do szpitala i zaczyna się walka o jej życie, Simon postanawia, że nie odpuści i dotrze do prawdy. Odnajdzie córkę! Jednak to nie będzie takie proste, na jego drodze stanie wiele przeszkód, a prawda do jakiej dotrze może wszystko zmienić. W co zamieszana jest Paige? Czy to ona zabiła Aarona? Jeśli nie, to dlaczego ucieka? Czy ojciec odnajdzie córkę? "O krok za daleko" thriller, który zaskoczy nie jednego czytelnika. Autor doskonale dopasował wątki kryminalne i obyczajowe, które wciągają od pierwszych stron. Sekrety , zmowa milczenia, ciągłe kompilacje, nic, ale to nic nie wskazuje na rozwiązanie tej sprawy. A jeśli już myślisz, że ją rozwiązałeś, to się mylisz, bo okazuje się, że zagadka ma drugie dno. Powieść pochłania czytelnika, czyta się bardzo szybko. Dla miłośnika twórczości Cobena to książka na raz! Nie jesteś wstanie jej odłożyć, bo musisz dowiedzieć się prawdy, a ona potrafi zaskoczyć! Ale to nic nowego, powieści Cobena są jak rollercoaster, ruszasz i powoli, powoli adrenalina uderza do głowy, aż tu nagle boom, wypełnia Cię całego! Dlatego ja jestem wiernym sympatykiem pióra Harlana Cobena i tak już pozostanie, a Wam cóż mogę napisać, nie zastanawiajcie się tylko łapcie za "O krok za daleko" i przekonacie się, ile jest w stanie zrobić zdesperowany ojciec, szukający swojego dziecka ?!

Kto z Was już po lekturze?❤️ Nie wiem jak ten gość to robi, ale jak dla mnie może wypuszczać nowe książki co tydzień📚. To jak komplikuje i jakie wyzwanie rzuca czytelnikom Coben... po prostu majstersztyk. Całą książkę czułam, że coś mi nie gra, czego brakuje, coś przede mną autor odkrywa. I co? I miałam rację 😂. Ale podoba mi się sposób w jaki on robi mnie w bambuko😂. Paige zaginęła. Wpadła w złe towarzystwo, zaczęła brać narkotyki i prawdopodobnie stała się Bezdomna. Simon, jako jej ojciec nie daje za wygraną. Wciąż szuka córki i chce przemówić jej do rozumu. Na początku ukrywa to przed żoną i dziećmi, ale takie rzeczy jak zawsze wychodzą szybko na jaw. Nie ma tylko pojęcia, że każdy w tej rodzinie ma swoją brudną tajemnicę. 📕📚