Noc i ciemność (okładka  miękka, 06.2015)

Świetna książka, mam wrażenie że to zupełnie inny poziom w porównaniu do innych kryminałów autorki (oczywiście im nie ujmując).

Moja przygoda z Agatą Christie zaczęła się lata temu, kiedy to natrafiłem na grę komputerową, stworzoną na podstawie jej książki I nie było już nikogo. Zauroczony fabułą oraz owładnięty ogromną chęcią, aby tą książkę przeczytać, tak oto wkroczyłem w świat Królowej Kryminału. Od tamtej chwili minęło już wiele czasu i jeszcze więcej kryminałów.

Kryminały Christie zazwyczaj kojarzą nam się z Herkulesem Poirot lub panną Jane Marple. Tym razem jest inaczej. Głównym bohaterem historii jest utracjusz Michael Rogers. To z jego perspektywy pisana jest książka. Michael to tak naprawdę prosty chłopak, który marzy o bogactwie, własnym domu i tym by móc spełniać swe zachcianki. Ale wszystko wedle zasady „zarobić i się nie narobić”. Czysty przypadek sprawił, że dowiedział się o licytacji starej, opuszczonej posiadłości, zwanej Cygańskim Gniazdem. Na tej właśnie aukcji poznaje Fenellę Goodman – Ellie, bogatą Amerykankę, w której zakochuje się bez pamięci, zresztą z wzajemnością. Po krótkim okresie znajomości, para postanawia się pobrać. I wydawać by się mogło, że będzie to jedna z tych historii z happy endem. Nic bardziej mylnego… Para zakupuje dom swoich marzeń, Cygańskie Gniazdo, miejsce gdzie się pierwszy raz spotkali i gdzie połączyły się ich serca. Pojawia się tajemnicza, stara Cyganka, która ostrzega ich, że ta ziemia jest przeklęta, a zostając tu, ściągną na siebie zgubę…

Trzeba przyznać, że jest to kryminał dość nietypowy, jak na Agatę Christie. Przez ponad połowę książki mamy do czynienia raczej z powieścią obyczajową, kiedy to Michael poznaje Ellie, ich miłość kwitnie i planują wspólne życie. Dopiero pod koniec ma miejsce morderstwo (co u Christie jest rzadkością). A gdyby tego było mało… Po nim, Śmierć zbiera całkiem spore żniwo. Następuje fala zgonów, która wynagradza nam tą początkową sielankę.

Zakończenie specjalnie mnie nie zdziwiło. Dla osób, które zaczynają przygodę z Christie, możliwe, że będzie szokujące, ale starzy wyjadacze raczej spostrzegą, że podobne już kiedyś było. Nie ujawnię, w której książce Christie, aby nie psuć niespodzianki :) Co prawda chronologicznie najpierw pojawiło się w tym kryminale.

Gratulacje natomiast należą się, za wnikliwe przedstawienie psychiki mordercy. Opisy zbrodni popełnionych przez ten chory umysł „cieszą”, zaskakują i momentami przerażają. A co w tym wszystkim najgorsze, tacy ludzie naprawdę istnieją, nie jest to wymysł autorki.

Jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny… Bardzo lubię tą serię wydawniczą. Książka nie za mała, nie za duża. Posiada (moje ulubione) „żółte kartki” i przyjemny zapach ;) Co prawda, okładki zdecydowanie ciekawsze są w serii kieszonkowej Wydawnictwa Dolnośląskiego, ale ta ich mała czcionka zabija!

Podsumowując, książka warta przeczytania, ale bez szału. Z pewnością w swoim dorobku Christie ma o wiele lepsze kryminały. Jako, że jej książki czyta się bardzo szybko, pozycja świetna na wszelkie wyjazdy, czy jako umilacz podróży w autobusie lub samolocie. Nie byłbym sobą, gdybym w tym miejscu nie zachęcił wszystkich do czytania dzieł Christie, więc… bardzo gorąco wszystkich zachęcam! ;)

http://podrugiejstronieksiazki.blogspot.com/

Kryminał z elementami obyczajówki czy obyczajówka z elementami kryminału? :) Taki właśnie miałam dylemat, zagłębiając się w lekturę "Noc i ciemność" A.Christie. Historia opowiada o bogatej córce, która w spadku otrzymuje olbrzymi majątek i marzyciela lekkoducha, który z jednej strony zmienia błyskawicznie plany, a z drugiej strony chcialby być bogaty, mieć dom, rodzinę. Pragnie kupić dom zwany Cygańskim Gniazdem, naznaczonym klątwą. Czy kupno dojdzie do skutku? A może ktoś uniemożliwi mu realizację tego czynu. Zdecydowałam się na tę książkę, bo jest to samodzielne opowiadanie. Pisane w pierwszej osobie. Bez Poirota, bez Panny Marple. Motyw spadku, bogatych i biednych rodzin przewija się u Christie już nie pierwszy raz. Trochę skojarzyło mi się z "Śmierć na Nilu". Jak pisałam na początku, sporo jest tu typowej obyczajówki, romansu, co spowalniało akcję ma tę dość krótką, czyli liczącą 220 stron książkę. Nie tego oczekuję od kryminałów. Zaletą jest niewielka ilość bohaterów, którzy zostali tutaj dość wyraźnie zarysowani. Przypadła mi do gustu z uwagi na to, że zakończenia zupełnie się nie spodziewałam. Dla tego zakończenia warto. Nie ma tutaj klasycznego śledztwa, przesłuchiwania świadków. To nie ten schemat. Rozwiązania dowiadujemy się pod koniec, co może być nie do końca satysfakcjonujące. Ja lubię, gdy autor prowadzi mnie do rozwiązania zagadki (lub zwodzi na manowce), a nie podaje rozwiązanie na samym końcu, trochę umniejsza to całej historii. Ogólne podsumowanie tej książki jest takie: ale to już było... Motywy, bohaterowie, sposób narracji, kontrastowe zakończenie.

Kolejna doskonała książka Agathy Christie, którą zdecydowanie mogę polecić. Odnalazłam w niej wszystko, czego oczekuję od dobrej lektury. A zatem bardzo dynamiczną fabułę oraz szybkie zwroty akcji, co wiecej całość jak zawsze zresztą zachowana jest w mrocznym klimacie. Polecam gorąco, bo warto ją przeczytać