Will Robie. Tom 1. Niewinny (okładka miękka)

To moje drugie spotkanie z twórczością Davida Baldacciego i musze powiedzieć, że wydaje mi się nawet bardziej udane.

„Niewinny” to pierwszy tom nowego cyklu o zawodowym mordercy, który zostaje wplątany w bardzo dziwny spisek. W jednej chwili jego zadanie wydaje się mu niemalże rutynowe, w drugiej stoi przed matką i jej małym dzieckiem, ale nie potrafi nacisnąć spustu. A jednak ci i tak giną tyle, że nie z jego ręki.

Muszę powiedzieć, że początek całej historii mnie nie porwał. Jakoś nie potrafiłam się wczuć. Ale to bardzo szybko się zmieniło, a ja przypomniałam sobie, że dokładnie tak było z „Dniem Zero”. Najwidoczniej książki tego autora wymagają od czytelnika odrobiny cierpliwości.

Ta pozycja to kolejne spotkanie z tajemniczym i małomównym bohaterem, który pod twardą maską skrywa nieco bardziej wrażliwe serce niż można by podejrzewać. A można jedynie podejrzewać, bo narrator nie bawi się w żadne większe analizy jego myśli/uczuć/podejmowanych decyzji. W większości przypadków rzuca zaledwie proste fakty i stwierdzenia nakazując nam samodzielnie ocenić Willa.

„- Byłabym wdzięczna, gdybyś nie wspominał o tym, że nocowałeś u mnie. […]
- Nie rozmawiam z ludźmi o pogodzie, a co dopiero o tym, gdzie spędziłem noc.” To chyba najlepiej obrazuje Willa Robiego.

W całą akcje wplątana zostaje Julie, czternastoletnia dziewczynka będąca świadkiem morderstwa swoich rodziców. Prawdę mówiąc kiedy przeczytałam o tym w opisie wydawcy, wcale nie byłam przekonana. A jednak relacja pomiędzy nią, a Willem od samego początku kipi od nienazwanych emocji. Nie mogę też nie wspomnieć, że kilka dialogów pomiędzy nimi doprowadziło mnie do śmiechu.

Rozgrywająca się akcja tak szybko zmienia kierunki swojego szaleńczego biegu, że nie sposób się nudzić i niemal do samego końca nie ma się pojęcia, o co właściwie chodzi i co jest grane.

Tak naprawdę jest tylko jedna rzecz, która wywołuje u mnie mieszane uczucia, a mianowicie dialogi, które same w sobie są świetne, ale brakuje w nich czasem komentarzy narratora. Rozmowy często lecą z minimalną jego ingerencją, co pozostawia duże pole dla wyobraźni czytelnika i niekiedy mi to przeszkadzało. Nie dlatego, że nie potrafiłam sobie dopisać w głowie kilku rzeczy, reakcji na słowa rozmówców Willa, czy jego samego, po prostu chciałabym o tym przeczytać. Ale może wtedy główny bohater nie byłby już dłużej taki tajemniczy? Ciężko powiedzieć.

Tak czy inaczej, z całą pewnością jeszcze nie raz sięgnę po twórczość Davida Baldacciego, bo choć jego styl potrafi mnie irytować, to o wiele mocniej intryguje.

Długo szukałam książki sensacyjnej, niezbyt ciężkiej a jednocześnie z ciekawa intrygą. I trafiłam na "Niewinnego".

Zanim ją kupiłam poczytałam recenzje, które były raczej zróżnicowane. Mimo to instynkt mówił mi, że historia tajemniczego i zdystansowanego zabójcy będzie intrygująca. To był strzał w dziesiątkę. Wartka akcja wciągnęła mnie od pierwszej kartki i pochłonęła w głąb, aż do końca. Wcześniej przeczytałam dwa tomy "Chłopaka nikt" Allena Zadoffa i wiedziałam czego mogę się spodziewać po zawodowym mordercy pracującego dla Rządu USA, który nie lubi mówić o sobie. W sumie to w ogóle nie wiele mówi.

Fabuła zaczyna się od opisu dwóch zleceń Willa Robiego, które wykonuje bez wahania, aż do momentu gdy ma za zadanie zastrzelić kobietę i jej dziecko. Przeczucie podpowiada mu jednak, że nie powinien tego robić. W tym samym momencie słyszy wystrzał. Kobieta i dziecko ginie, ale z rąk kogoś innego. Will zaczyna uciekać, trafiając do autobusu, gdzie spotyka dziewczynę, której także grozi niebezpieczeństwo. Tylko kto chciałby skrzywdzić czternastolatkę? I dlaczego? Powinien jej pomóc? Przecież jemu płacą, że zabijał, a teraz miałby kogoś ratować? I w jaki sposób pomoże mu to wyplątać się z jego niewyjaśnionej jeszcze sytuacji?

Na te wszystkie pytania odpowiedź można znaleźć właśnie w tej książce. Baldacci, przedstawił bohaterów w taki sposób, że polubiłam ich od razu. Nie ma w niej za dużo nudnych opisów miejsc czy zbędnych przemyśleń, jest tylko „czysta” akcja.

Jednym drobnym minusem tej historii jest fakt, że w połowie książki domyślałam się kto zdradzi Willa, przez co zakończenie była dla mnie częściowo przewidywalne. Ale może dlatego, że spotkałam się już z podobnymi sytuacjami w innych książkach i serialach.

Mimo wszystko, wrażenia po przeczytaniu tej książki są ogromne, oczywiście pozytywne. Uwielbiam zagłębiać się w umysł agentów, czytać opisy ciekawych urządzeń do inwigilacji czy poczuć adrenalinę spowodowaną „jazdą bez trzymanki”. Baldacci zapewnił mi to wszystko. Teraz z niecierpliwością czekam na drugi tom opisujący dalsze losy Willa.

Po raz pierwszy spotkałem się z twórczością Davida Baldacci i nie żałuje :). Niewinny to powieść sensacyjna z niezwykle intrygującą i wciągającą historią. Akcja toczy się wartko i nie sposób się nudzić, czyta się bardzo przyjemnie a główny bohater nakreślony jest w niezwykle intrygujący sposób. Zdecydowanie i gorąco polecam wszystkim poszukującym ciekawej pozycji w tym gatunku.

Dobre recenzje w sieci oraz ciekawa okładka sprawiły, że kupiłem tę książkę. Choć początkowo akcja jak dla mnie trochę za wolna, to wraz z każdą kolejną stroną było coraz lepiej. Historia wymaga nieco cierpliwości ale po trudnym początku nastąpił przełom. Powieść uważam za jedna z lepszych, jakie czytałem w 2014 r. Naprawdę warto po nią sięgnąć.

Zapowiadało się całkiem ciekawie i tak też było. O autorze nic wcześniej nie słyszałem, ale wcale mi to nie przeszkadzało, lubię bowiem sięgać po pozycje autorów których nie kojarzę. Zaś Baldacci jest dobry w kreowaniu ciekawej fabuły i budowaniu napięcia, ten stan praktycznie utrzymuje się przez całą książkę. Zdecydowanie warto.

Kupiłem tę powieść w ciemno, ale nie żałuje tego. Od pierwszych stron wciągnąłem się w tę wielowątkowa historię. Bardzo mi przypadł do gustu styl autora. Fabuła i akcja rozwijają się stopniowo znakomicie budując grozę, niepokój i atmosferę zagrożenia. Po prostu rewelacja. Polecam tę książkę wszystkim bez wyjątku :)

Dość długo czekałem na tę książkę, ale warto było. Niewinny, to powieść tak dobra, że można o niej pisać godzinami. Książkę czyta się nadzwyczaj przyjemnie, choć tematyka do przyjemnych nie należy. Polecam wszystkim amatorom gatunku - na pewno nie zawiedziecie się.

Sensacja z najwyższej półki, w bardzo przystępnym wydaniu. Od razu przypominają mi się najlepsze pozycje samego Clancy''ego, którego uważam za mistrza w tym fachu. Baldacii dał się tutaj poznać jako godny następca mistrza i będę śledził jego dalsze powieści:)

Baldacci jak zwykle rewelacyjny, obok Ludluma mój ulubiony pisarz