Nieskończoność w papirusie. Fascynujące dzieje książki od czasów starożytnych (okładka twarda)

„Nieskończoność w papirusie” to esej, który czyta się jak najlepszą powieść. Zaskakujący faktami, czarujący historiami z przeszłości dotyczącymi tego, bez czego żaden książkoholik nie wyobraża sobie życia. Mowa oczywiście o książkach. Teraz dostępnych dla każdego w formie papierowej, elektronicznej, czy audiobooków. A jakie są ich początki? Skąd bierze się potrzeba, by wciąż je tworzyć, ale też, by je niszczyć? Sięgamy trzeciego wieku p.n.e. kiedy to król Egiptu postanawia zgromadzić w jednym miejscu wszystkie spisane księgi tworząc słynną Bibliotekę Aleksandryjską. Do czego zdolni byli się posunąć jego wysłańcy, by zdobyć cenne woluminy? Trudno zrozumieć ówczesny szaleńczy pęd za książką w czasach gdy jest powszechnie dostępna. A jaka jest jej przyszłość? Czy przejdzie transfer do jedynie elektronicznej formy? Czy papier to pieśń przeszłości? Zamknięcie ulotnych opowieści w słowie pisanym bez względu na nośnik, pozwala im przetrwać, ocalić od zapomnienia radując dusze czytelnika na przestrzeni wieków. To dzięki skrybom, iluminatorom, tłumaczom, mędrcom, szpiegom, buntownikom możemy korzystać ze zgromadzonej wiedzy i to im w dużej mierze poświęcona jest ta książka. Z przyjemnością dałam się porwać na cudowny spacer ścieżką czasu poprzez cywilizacje Greków i Rzymian, w poszukiwaniu początków słowa pisanego i czytanego, odwiecznej fascynacji i miłości do książek. Od pierwszych słów książka zachwyciła mnie baśniowością i lekkością opowieści stając się jednocześnie źródłem nieznanej mi wcześniej wiedzy. To pozycja obowiązkowa dla każdego książkoholika!

Książka o książkach i o ludziach z książkami związanych. "Nieskończoność w papirusie" to niezła cegiełka, wypełniona po brzegi ciekawymi faktami i anegdotami z literackiego świata. Autorka stworzyła wciągający esej o wszystkim, co z książkami związane; mamy tu zatem historię papieru, pierwszych ksiąg, skrybów, a także bibliotek, niszczenia cennych zbiorów, "papierowych wojen" oraz rzut oka na współczesne pisarstwo. To bardzo treściwe dzieło, czasem miałam wręcz lekki przesyt nazwisk i dat, ale tylko czasem i tylko lekki! "Nieskończoność w papirusie" ukazuje, jak długa i wyboista była droga słowa pisanego, i jak wiele osób zaangażowało się w to, byśmy dziś mogli czytać utwory spisane w bardzo odległej przeszłości. Fascynująca to opowieść, czasem zaskakująca, niekiedy wywołująca w człowieku nostalgię, niewątpliwie bardzo wartościowa. Nie zawiodłam się, a wręcz pozytywnie zaskoczył mnie angażujący styl pisania autorki. Wiele się dowiedziałam, czuję się doedukowana i mogę ten tytuł szczerze polecić.

Pięknie wydana