Nie zasługujesz na śmierć (okładka  miękka)

👏👏👏

Życie to gra na czas. Zegar tyka. Niektóre decyzje podjąć możemy do pewnego czasu. Po jego upływie możliwość wyboru znika na zawsze. Pod presją nawet nie dostrzegamy błędów, które mogą zaważyć na całym życiu. W kluczowych momentach prowadzą do nieszczęść, bolesnych i nieodwracalnych konsekwencji. Błędy młodości, nieprzemyślane zachowanie. Nikt nie uczy nas życia. Cały czas testujemy i patrzymy czy to się sprawdza. Ludzie z życiową mądrością też się mylą. Każdy się myli. Pomimo, że nasze złe wybory zostawiają trwałe ślady, to "błądzić jest rzeczą ludzką". Kamila wyrusza do Londynu w poszukiwaniu lepszego życia. Chce zrealizować plany, marzenia o pięknej przyszłości. Ale życie potrafi zaskoczyć. Nic nie jest takie jak być powinno. Miłość staje się przekleństwem, a każdy kolejny dzień cierpieniem. Tylko jedno pragnienie i dążenie do realizacji pozwala przetrwać. Przyjdzie dzień, gdzie śmierć stanie się wyzwoleniem. Tomasz Brewczyński stworzył rewelacyjny thriller. Osacza. Rani i przeraża. Z pozoru prosta historia. Nieprzewidywalna. A te są najbardziej fascynujące. Brutalny i szokujący świat Kamili. Tu może zdarzyć się wszystko. Nieprzemyślane wybory i błędne decyzje. Zanurzycie się w ludzkie emocje i wypłyniecie bogatsi wewnętrznie. Niepokój i napięcie autor dozuje umiejętnie i podsyca z każdą stroną. Wkraczamy w życie kobiety, odczucia. Poznajemy motywy wyborów. Nie ukrywam, że początkowo jej zachowanie mnie irytowało i to jest wielki plus. Świadczy o tym, że postać bohaterki została świetnie wykreowana. Do tego misternie skonstruowana intryga. I to dążenie do wyznaczonego celu. Nie może nikomu zaufać. Nie może się zatrzymać. Tylko w swoim planie widzi wyzwolenie. Ucieka od przeszłości, by dogonić przyszłość. Rany na ciele nie bolą. Ukryte pod warstwą makijażu, są powierzchowne. To co ukryte głęboko w duszy doskwiera najbardziej. Historia miłości i nienawiści, które dzieli cienka granica. Przemoc, toksyczna miłość, psychopatyczna zazdrość, niespełnione marzenia i gorzka prawda o emigracji. Zło ujawnia się w momencie życiowego zapętlenia. Poczucie zagrożenia, lęku, gwałtownych spiętrzeń emocji. Różne sytuacje mogą prowadzić do uzewnętrznienia zła. Czytajcie! Pochłonie Was bez reszty. Takie książki chcę czytać. Nic tak nie zachwyca jak mroczna tajemnica. Gorąco polecam. I czekam na kolejne spotkanie z bohaterką

Wyjazd do Londynu, który miał być pasmem sukcesów, spełnieniem marzeń o szczęściu i źródłem pozytywnych zmian w życiu zamienia się nieoczekiwanie w emocjonalną torturę. Przypadkowa znajomość, która początkowo jest przedziwnym doznaniem- "uzależniającą przyjemnością połączoną z nieznaną dotąd nową odmianą stresu" przeistacza się natomiast w długą i bolesną pod względem fizycznym i psychicznym drogę po kolejnych stopniach prosto do piekła. Gdyby to był tylko chory, paranoidalny letarg, senny koszmar będący wyłącznie wytworem wyobraźni. Ale nie- to prawdziwa walka o siebie, batalia na tym domowym ringu, ukrytym w czterech ścianach, w "ciasnych murach głuchych na płacz i błagalne prośby". Co kryje się pod tym hebanowym spojrzeniem źrenic i ponadprzeciętnie miłą aparycją? Czy to możliwe, że tylko sztuczna, wystudiowana przez lata poza, ukrywająca zepsucie oraz zgniliznę moralną? Odpowiedź przeraża. . Autor nie bawi się w wyrafinowany styl oraz wyszukane słownictwo. Zło jest złem, przemoc przemocą, a całości towarzyszy brutalność, wulgarność i zezwierzęcenie. Wszystko to przeraża, podnosi ciśnienie, napawa odrazą, ale jednocześnie rodzi mnóstwo pytań o naturę człowieka. Dialogi są mocno naturalistyczne. Momentami człowiek aż kuli się w sobie. Słowa ranią, precyzyjnie uderzają w czułe struny ludzkiej wrażliwości. Prosto, ale skutecznie trafiają do serca. Szokują, bo w słowach męża bohaterki kryje się wprost nieludzka nienawiść, a jego czyny dopełniają obrazu ludzkiego wynaturzenia. Są chwile, że trzeba odpocząć, odetchnąć, uwolnić umysł od tych koszmarnych obrazów. . Ten thriller to również ciekawa fabuła, która ujawnia kulisy życia na emigracji oraz pokazuje konsekwencje złych wyborów życiowych. Postać głównej bohaterki jest świetnie wykreowana. Wydarzenia poznajemy z jej perspektywy. Widać dylematy, z którymi boryka się na co dzień oraz motywy jej postępowania. Tutaj nic nie jest proste i oczywiste. Każda jej decyzja to zły wybór, ale być może mniejsze zło. Dlatego wszelkie oceny moralne nie mogą być jednoznaczne. Atutem jest również misternie skonstruowana intryga. Sporo jest monologów wewnętrznych bohaterki, ale nie przytłaczają. Finał- ścina krew w żyłach. Polecam.

Jeśli myślicie, że wstrząs o sile 10 w skali Richtera jest w stanie zburzyć Wasz dotychczasowy świat, to najwidoczniej jeszcze nie czytaliście tej książki. Dover. Późny wieczór. Nad przepaścią stoi mężczyzna i kobieta. W pewnej chwili ona spycha go w przepaść. Czy żałuje? Absolutnie! Człowiek, którego zabija od wielu lat, dzień po dniu zamieniał jej życie w koszmar, pozbawił marzeń i resztek godności. Teraz może już odetchnąć z ulgą. Tylko najpierw trzeba zatuszować zbrodnię. Kamila Wagner, bo tak nazywa się nasza zabójczyni, ma na to 24 godziny. Co takiego doprowadziło ją na skraj przepaści? Dowiecie się z tej zaskakującej i niezwykle emocjonalnej lektury. Czytałam wcześniejsze książki Tomka, które były znakomite, ale dopiero tutaj pokazał jak bardzo jest wrażliwy na ludzką krzywdę. Udowodnił, jak bardzo jedna decyzja potrafi zmienić nasze życie i niekoniecznie na lepsze. Książka intryguje już od pierwszych stron i wciąga nas w otchłań z której ciężko będzie się wydostać. Bohaterka, momentami irytująca swoją uległością i naiwnością od początku wzbudza w nas wiele skrajnych emocji, a to, co ją spotyka- ciarki na rękach, szok i niedowierzanie. Naprawdę, Tomkowi znakomicie udało się doprowadzić nas do ściany, w którą mamy ochotę walić bez opamiętania. To, co tutaj zrobił, to jest majstersztyk w graniu na naszych uczuciach i zaręczam, że żaden z Was nie pozostanie obojętny podczas czytania. Mówi się, że nie powinniśmy żałować własnych decyzji, ale moim zdaniem, to są puste słowa, a wyplątać się z niechcianych sytuacji jest naprawdę trudno. Bo rodzina, bo okoliczności, bo strach co będzie dalej, czy sobie poradzę. Nasza bohaterka zaryzykowała. Czy może świętować zwycięstwo? Zapraszam do czytania.

"Nie zasługujesz na śmierć" to powieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Momentami było mi naprawdę ciężko czytać co poniektóre sceny nacechowane brutalnością, wulgarnością, wręcz zezwierzęceniem, wynaturzeniem. Rzucane przez męża naszej bohaterki słowa czy siła jego pięści, ranią nie tylko ją, ale i nas samych. Szok i niedowierzanie - to najtrafniej moim zdaniem określa tę książkę. 🔥 To, co najbardziej uderzyło mnie w tej powieści, to jej pozorna prostota. Jak się okazało, wcale nie może być tu mowy o prostej, banalnej historii. Autor zabrał mnie w nieprzewidywalny ciąg wydarzeń. Niesamowicie pochłonął mnie brutalny, szokujący świat, w jakim znalazła się Kamila. Tomasz Brewczyński zadbał o to, by z każdą stroną wzrastało w czytelniku napięcie i niepokój. 🔥 Autorowi udało się zbudować coś, co niemal do nas krzyczy. Doskonale ukazał ludzkie emocje, to co siedzi głęboko ukryte w człowieku. Pokazał błędne decyzje, nieprzemyślane wybory z ich konsekwencjami i motywami postępowania. 🔥 Warto zwrócić uwagę na to, jak udanie temat przemocy wobec kobiet wypadł w wykonaniu mężczyzny. Brawa za wiarygodne oddanie tego, co może czuć i myśleć kobieta. 🔥 Mamy tu poruszonych sporo trudnych i ważnych tematów, jak toksyczna miłość, nienawiść, przemoc domowa, psychopatyczna zazdrość, niespełnione marzenia, poczucie zagrożenia, lęk, mechanizm manipulacji czy pułapki emigracyjne. 🔥 "Nie zasługujesz na śmierć" to mocny, przytłaczający, przejmujący thriller psychologiczny, w którym zło odgrywa kluczową rolę. To książka pokazująca jak jedna decyzja może zmienić nasze życie. Na lepsze czy gorsze? To już musicie sprawdzić sami.

Tomasz Brewczyński trzeci już raz serwuje kawał porządnej literatury. Tym razem motywem przewodnim jego najnowszej powieści jest przemoc domowa. Główna bohaterka, Kamila Wagner, doświadcza serii ataków, które odbijają się na jej psychice. Partner-oprawca wynajduje nowe sposoby, żeby jeszcze bardziej upokorzyć swoją żonę i sprawia mu to olbrzymią radość. W książce występują dwie linie czasowe: teraz (dowiadujemy się, w jakim momencie znalazła się główna bohaterka i jakie jeszcze wyzwania przed nią stoją) i kiedyś (krok po kroku odkrywamy, dlaczego życie głównej bohaterki to prawdziwa gehenna). Oprócz motywu przewodniego w powieśći została poruszona kwestia Polaków wyjeżdzających za granicę w poszukiwaniu lepszego życia. Autor w umiejętny sposób przedstawił, do jakich ekstremalnych sytuacji może dojść, kiedy rodacy, niegdyś dobrzy znajomi, rzucają sobie kłody pod nogi, bo komuś innemu się lepiej powodzi. Chociaż z ksiązki bije żal, smutek i rozpacz, to można w niej też odszukać kilka pozytywnych elementów, np. miłość do dziecka i przyjaciół, chęć zmiany życia na lepsze. Polecam przekonać się samemu, w jaki sposób główna bohaterka reaguje na wieloletnią opresję i kto, tak naprawdę, nie zasługuje na śmierć.