Nie ma tego Złego (okładka miękka)

Gdy sięgam po książkę przede wszystkim chodzi mi o treść, no ale to okładkę widzi się jako pierwszą. I o ile brzydka nie zniechęci mnie do czytania, czegoś co chcę przeczytać, to przy nieznanej pozycji może zniechęcić bardzo skutecznie. Natomiast ładna, taka co ściąga wzrok i woła „Popatrz jaka jestem śliczna! Zapraszam!” może sprawić, że zaczniemy czytać książkę, o której nie wiemy nic , i gdyby nie uroda okładki, po prostu byśmy ją ominęli. I nieraz byłaby to wielka strata …. Tak mi się właśnie ostatnio zdarzyło, gdy wśród innych pozycji zobaczyłam okładkę „Nie ma tego złego”. Czy można było się oprzeć tym sześciu postaciom wędrującym gęsiego przez pola, na tle olbrzymiego księżyca w pełni? Tym czarnym sylwetkom na tle pięknie zharmonizowanych kolorach ziemi? No, ja się nie oparłam; i jestem z tego powodu przeszczęśliwa, bo za piękną okładką odkryłam nie mniej piękną treść. O, jak mi się podobała! Tak bardzo, że już w trakcie czytania drugiego rozdziału kupiłam własny egzemplarz - bo to jedna z tych książek, do których będę wracać. To opowieść o tym, jak kompania sześciu, pozornie nie pasujących do siebie ludzi i nieludzi (elf, goblin i krasnolud), połączonych najpierw przez życiowy przypadek, a później przede wszystkim przyjaźnią, działając zgodnie i skutecznie podejmuje walkę ze Złem. Urzekła mnie przyjaźń jaka jest między nimi, to, że wprawdzie nie są rodziną, ale mogą być wzorem jak w rodzinie ma być. Za wzór może też służyć stuprocentowa wzajemna akceptacja, poszanowanie swojej inności i własnego zdania. Piękne jest to, że między sobą u każdego z nich jest jedność w tym co mówią, myślą i robią. I mogą liczyć na siebie nawzajem zgodnie z zasadą: jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Bardzo polubiłam tych Sześciu Wspaniałych, na pewno chciałabym zaliczyć ich do przyjaciół. Polubiłam ich w czambuł, wszystkich sześciu, takich jacy są. Aż szkoda że to tylko jedna książka … Książka napisane językiem po żołniersku prostym, z humorem i przytupem. Trochę baśni, trochę Tolkiena, reszta autorska, a całość - znakomita!

Skuszony świetnymi recenzjami zakupiłem komplet przygód Kociołka i jego kompani. Dotrwałem do 233 strony... Nuda nuda nuda. Gdzie ten humor, gdzie ta akcja. Książka jest napisana rozwlekłym stylem z masą niepotrzebnych słów. Liczyłem na to, że będę śmiał się w głos. Nie zdążyło się nawet raz. To nie Pratchett, czy nawet Chris Moore. Największy zawód książkowy rokudla mnie. Częściowo dlatego że po samych ochach i achac w recenzjach moje oczekiwania były wysokie. Nie polecam ani jako fantasy, ani jako tym bardziej komedia.

Moja pierwsza styczność z książkami tego autora i podsumowując 'Nie ma tego złego ' to idealna książka Fantasy dla dorosłych napisana lekkim językiem. Jeśli ktoś szuka lektury rodem z Władcy Pierścieni to biorąc tą książkę do ręki na pewno się nie zawiedzie.

Prześmieszna historia. Pistaci w stylu dla każdego coś co lubi. Elf, krasnolud, goblin, mag-guślarz, rycerz i oczywiście szef mąż-pantoflarz. Polecam wszystkim fanom gatunku, a szczególnie wielbicielom Olgi Gromyko

Uwielbiam takie fantasy- humor, przygody, obrazowo skonstruowani bohaterowie, a nawet smakowite jedzenie! Cieszę się, że od razu kupiłam drugi tom przygód Kociołka i jego kompanii!

Książka jak zwykle świetna, lekko napisana. Można poczuć jakby się towarzyszyło w przygodzie bohaterom. Jedyny minus za literówki, których jest sporo (SQN).

Świetna lekka w odbiorze książka, bardzo dobra na poprawę samopoczucia. Ciekawa fabuła połączona z dużą dozą humoru. A listy Kociołka do żony przezabawne.

Mega książka która polecam każdemu. Szkoda tylko ze taka króciutka i ze to tylko jedna książka. Czyta się ja bardzo szybko i jest bardzo wciągająca.

Czyta się świetnie. Nie jest to poziom Sapkowskiego ale pewne pomysły jak na przykład przesłuchanie "leśnego ludka" fantastyczne.

Kolejny mój cykl, który będę kolekcjonował obok Piekary. Ciekawa, wesoła, zgrabnie napisana i nie sposób się oderwać :)