Nie czyń drugiemu (okładka  miękka)

Zdecydowanie najslabsza powiesc Wolffa. Szkoda, bo pomysl niezly...

Prokurator Rafał Adamski po pewnej zakrapianej imprezie z kumplem budzi się rano nic nie pamiętając. Już wkrótce ruszy lawina wydarzeń, która każda kolejna będzie go pogrążać jeszcze bardziej. A zwłoki tajemniczej młodej kobiety staną się początkiem śledztwa, które ma wiele tajemnic i jeszcze więcej przekrętów. Czy wszyscy pracownicy instytucji strzegących porządku w Polsce są uczciwi? Czy bliskie osoby są po stronie Rafała? Jak zakończy się to śledztwo i ile brudu jeszcze ujrzy światło dzienne? Od razu zaznaczę, że jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora. Czytam kryminały, książki sensacyjne a brutalne zbrodnie z bezczeszczeniem zwłok nie są mi obce. Lubię ten klimat. Ten mrok, tajemnicę, niepewność i zło czyhające na odpowiedni moment, by zaatakować z całą swą siłą. Byłam bardzo ciekawa tego, w jakim kierunku zmierzy całą fabułą. A pomysł na nią był bardzo fajny. Temat używek z literaturze nie jest mi obcy. Bardzo szybko książka mnie wciągnęła i zaintrygowała. Podobała mi się postać młodego początkującego prokuratora. Historia zaczęła się z impetem i zacierałam łapki na ciąg dalszy. Niestety im więcej czytałam tym bardziej byłam rozczarowana. Akcja zaczęła gnać a wątki się nawarstwiały. Na domiar złego (choć czytałam uważnie) nie zarejestrowałam informacji o wyniku śledztwa, które dotyczyło bezpośrednio Rafała i jego dalszej pracy w prokuraturze. No nie wiem. Albo była tam jakaś malutka wzmianka o finiszu tej sprawy (która de facto była fajnie prowadzona i badana) albo najzwyczajniej w świecie autor o tym zapomniał. W końcu tu tak wiele się dzieje, że mógł to przeoczyć. Ogólnie nie było źle. Fabuła trzymała się kupy, wydarzenia i bohaterowie odpowiedni do swych ról. Naszpikowany wątkami kryminał tajemniczego autora. Mamy tu morderstwo, rozmaite służby, kontrwywiad, gigantyczną gotówkę, przekręty, biznesmenów nie bojących się zła oraz cały szereg innych wątków. Najbardziej szokującym momentem całej tej książki jest dla mnie Konstanty i jego pomysł, który jest dla mnie wręcz nie do pomyślenia. Osoba, która powinna być uczciwa. Jednak pozory mogą mylić. Czekałam cały czas na coś, co mnie wciągnie, zaskoczy i zada cios. Coś, co spowoduje, że to okaże się książka na piątkę z plusem. Niestety czegoś mi tutaj zabrakło. I to nie koniecznie wyniku tego oskarżenia głównego bohatera. Wydarzeń masa, akcja gnała. Niby wszystko tak jak powinno być a jednak... Na uwagę za to zasługuje fakt, że mimo iż osoby i niektóre wątki mają związek z zagranicą, tak sama akcja dzieje się w Świnoujściu. I od strony prawnej autor dorzucił kilka paragrafów. Jak widać u nas też może zdarzyć się jakaś tajemnicza akcja i jakieś przekręty. Kłamstwa i intrygi. Fajne połączenie fikcji literackiej z rzeczywistością. Do mnie nie do końca przemówiła ale zachęcam do sięgnięcia po tę lekturę i wyrobienia swojego zdania na jej temat. Szczególnie, jeśli lubicie kryminały i do tego dziejące się w Polsce. Z chęcią również poznam Wasze zdanie. Śmiało możecie mi tu poniżej napisać, jeśli ją przeczytacie. I pamiętajcie: "Nie czyń drugiemu" co Tobie nie miłe. Nigdy nie wiadomo kiedy karma wróci. A wróci na bak - pytanie tylko kiedy...

Akcja powieści przenosi nas do Świnoujścia, gdzie swoją karierę rozwija młody i niezwykle obiecujący prokurator Rafał Adamski. Mężczyzna w pełni korzysta z uroków nadmorskiego miasta, swój wolny czas poświęcając na intensywny relaks. Dobra zabawa kończy się pewnego dnia ogromnym bólem głowy i dość solidną luką w pamięci. Walka z kacem dość mocno koliduje z zadaniem zbadania sprawy zwłok młodej kobiety, które zostały wyrzucone przez na brzeg w okolicach gazoportu. Początkowo wszystko wskazuje na nieszczęśliwy wypadek, szybko jednak cała sprawa mocno się komplikuje. Tajemnicze zwłoki to jednak dopiero początek problemów młodego prokuratora, który zostaje oskarżony o gwałt na nieletniej, którego miał się dopuścić feralnego mocno zakrapianego wieczora, z którego tak mało pamięta. Próba wyjaśnienia sprawy zaczyna pokazywać pewne mocne powiązania z badanym morderstwem. Odkrywanie kolejnych tajemnic będzie jednak wiązać się z pewnymi dość poważnymi konsekwencjami, które dotkną nie tylko jego samego, ale również jego rodziny i przyjaciół (których nie zostało mu wielu). Rafał Adamski będzie musiał naprawdę wiele zaryzykować, aby oczyścić swoje imię, dając się porwać niebezpiecznej grze z wielkim biznesem i szpiegostwem w tle. Vladimir Wolff w swojej nowej książce serwuje czytelnikowi szpiegowsko-sensacyjny kryminał, w którym nic nie jest nazbyt oczywiste, a główny bohater musi mierzyć się z ogromnym biznesem, tajemnymi służbami, akcjami sabotażowymi i zorganizowaną przestępczością. Biorąc więc pod uwagę jego inne znane i lubiane serie (np. Pierwsze starcie, Armagedon, Stalowa Kurtyna), jest znacząco inaczej. Nie musi to jednak oznaczać gorszej jakości, po prostu klimat tego konkretnego dzieła powinien przypaść do gustu troszkę innemu segmentowi czytelników. Pisarz od samego prawie początku stawia na pewne sprawdzone schematy powieści kryminalnej, dobrze dostosowując je do swoich potrzeb i umieszczając je na rodzimym poletku. Sprawa, z którą będzie musiał zmierzyć się główny bohater, jest naprawdę dobrze napisana i w kilku momentach będzie umieć miło zaskoczyć nawet największych literackich „kryminalnych” wyjadaczy. Wolff umiejętnie lawiruje pomiędzy tajemnicą i bardziej wartką akcją, całość kształtując w taki sposób, aby napięcie towarzyszyło odbiorcy od pierwszej do ostatniej strony. Pod względem konstrukcji fabuły, byłoby niemal idealnie, gdyby pod sam koniec autor nie popłynął zbyt mocno ze swoją literacką wyobraźnią, serwując troszkę zbyt fantazyjne rozwiązania niektórych wątków. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

‘’Nie czyń drugiemu’’ to książka, która wielu z Wam może się spodobać ale niestety druga większość będzie czuła niedosyt. Ja osobiście musialam ‘ochłonąć’ po przeczytaniu tej pozycji żeby po pierwsze klarownie coś napisać, a po drugie żeby się zastanowić do której grupy należę. Na początku tylko powiem, że z autorem spotkałam sie pierwszy raz. Zauważyłam, że rok 2020 był dla mnie jednym z tych gdzie z ciekawością sięgałam po autorów mniej mi znanych. Chciałam odkrywać nowe twórczości w nadzieji, że znajdę kolejnego ulubieńca. No i jeżeli chodzi o Vladimir’a Wolff’a to polubiłam Jego styl ale też mam pewne spostrzeżenia dotyczące Jego stylu pisania bo czasami miałam ochotę odłożyć książkę na bok i o niej zapomnieć – jak się cieszę, że tego nie zrobiłam! Ta pozycja jest na swój sposób oryginalna. Poznajemy prokuratora Rafała Adamskiego, który po pewnej zakrapianej niedzielnej imprezie, budzi się nic nie pamiętając. No i wiadomo w poniedziałek jedzie do pracy, jest morderstwo itd, itp. Wszystko pięknie ładnie gdyby nie fakt, że można się domyślić jaki będzie dalszy ciąg wydarzeń. A bynajmniej myślimy, że wiemy. 😉 Z jednej strony mam ochotę trochę zespojlerować Wam tę książkę ale czułabym się z tym źle jeśli zdecydowalibyście się na przeczytanie tej książki. Ciężko mi też coś napisać, nie zdradzając pewnych wątków tej pozycji. Znowu jednak musze przyznać (to chyba któraś książka z kolei), że wielowątkowość w tej książce ma tylko i wyłącznie swoje zalety. Wiem, że wielu czytelników ma problem z tym jak jest za dużo wątków wplątanych w fabułę ale jak dla mnie – jeśli ma to sens, to czemu nie? Autor posłużył się dość lekkim językiem przez co książkę czyta się dość szybko i nie musimy główkować nad sensem słów ani zdań. Ale niestety momentami zawiewało tak nudą, że przysypiałam żeby zaraz znowu się przebudzić do akcji. Autor trzyma w niepewności do ostaniej strony co jest z jednej strony fajnym zabiegiem literackim ale też i irytującym biorąc pod uwagę niektóre z tych nudnych wątków. Ja powiem tylko tyle, że jeśli macie na tyle cierpliwości żeby wziąć się za tę książkę to zdecydowanie polecam. Ja przez nią przebrnęłam i jestem z niej zadowolona, może i nie zapadnie mi w pamięci na długo, długo ale była to dla mnie na pewno fajna zabawa! 😉

Prokurator. Ta funkcja kojarzy mi się z budzącą szacunek i etyczną osobą. Rafałowi Adamskiemu daleko do tego wizerunku. Czy to dlatego, że pracę dostaje dzięki protekcji ojca, jednego z najbardziej wpływowych ludzi w okolicy, a tak naprawdę wolałby zostać muzykiem? A może z powodu jego zamiłowania do imprez, kobiet i używek? Pewnego dnia z parasola ochronnego, pod którym żyje, zostają same druty, a nasz lekkoduch, wystawiony na zacinający deszcz i wiatr, otrzymuje prawdziwą lekcję życia. Lekcję, z której jasno wynika, że tam gdzie w grę wchodzi biznes i duża kasa, emocje schodzą na dalszy plan i można poświęcić wiele. Czyżby tym razem padło na niego? Komu może zależeć, by pozbawić go dobrego imienia, a może i życia? Ta historia to prawdziwy majstersztyk. Z jednej strony główny bohater, nieco naiwny i trochę zagubiony, wzbudzający we mnie różne emocje, jednak z przewagą sympatii, pobłażliwości i czasem wręcz współczucia. Z drugiej świat, z którym nagle przyszło mu się zderzyć, pełen intryg, machlojek i pułapek, układów i pozoranctwa. To zestawienie czyni opowieść ekscytującą, ciekawą i jednocześnie realistyczną, a rwąca do przodu akcja nie pozwala nawet na chwilę nudy. Nieco tajemniczości wprowadza natomiast postać autora, o którym praktycznie nic nie wiemy prócz tego, że dotychczas pozostawał w gatunku thrillera wojennego. Nie znam wcześniejszej twórczości autora, ale styl w jakim napisany został ten pełen akcji kryminał, tak lekki i płynny sprawia, że jego lektura była dla mnie czystą przyjemnością. Kolejną powieść w tym stylu biorę w ciemno.

„Nie czyń drugiemu” Vladimira Wolffa to warty przeczytania kryminał, który, mimo iż porusza trudne i przez wielu mniej lubiane tematy, takie jak polityka i strategie inwestycyjne jest przystępny w odbiorze. Narracja jest lekka, a język prosty, czasem wulgarny, ale naprawdę w małym stopniu, ozdobiony ciekawymi metaforami i porównaniami, które są nie tylko trafnie, ale czasem i zabawne. Przyznam, że pomysł na tę wielowątkową fabułę pisarz miał znakomity, a do jego warsztatowej realizacji nie mam zastrzeżeń. Akcja jest płynna, zaskakująca i od początku do końca nie wiadomo jak całość zostanie rozwiązana. Największym, moim zdaniem, minusem tej książki jest jednak jej główny bohater, którego kreacja, a dokładniej zachowanie mnie bardzo irytowało, szczególnie jego stosunek do kobiet i fantazje, pojawiające się w ważnych momentach, których tematem przewodnim były panie i ich atrakcyjność. Mówiąc szczerze, gdyby Rafał Adamski został inaczej przedstawiony, książka wiele by zyskała, ale wiadomo, autor miał taką, a nie inną jego wizję i to szanuję. Odbiegając od tematyki książki, mile zaskoczyło mnie Wydawnictwo WarBook, które zdecydowało się na większą czcionkę niż standardowa oraz szerszą interlinię, przez co tekst nabrał przejrzystości i nawet przy wielogodzinnym czytaniu, oczy się nie zmęczyły, a ja mogłam w pełni delektować się lekturą. „Nie czyń drugiemu” było moim pierwszym spotkaniem z twórczością autora i w pełni satysfakcjonującym, dlatego też powiem krótko – warto dać tej książce szansę.

Rafał Adamski, początkujący prokurator, otrzymuje sprawę, która tylko na pierwszy rzut oka wydaje się prosta. Niestety, wszystko komplikuje jedna noc, podczas której Rafał zabalował i nie pamięta z niej prawie nic. Oskarżenia, intrygi, kłamstwa i tajemnice zmieniają życie młodego prokuratora. Co wspólnego ma morderstwo z kontrwywiadem, terrorystami i ogromną fortuną? Czy lepiej będzie jeśli Rafał pozna prawdę? Czy może życie w niewiedzy będzie dla niego bezpieczniejsze? Nie lubię odkładać książek nie poznawszy historii do końca. W tym konkretnym przypadku, modliłam się o jak najszybszy koniec. To kompletnie nie mój klimat. Po przeczytaniu opisu spodziewałam się wielu emocji i intryg, a otrzymałam ... hmm ... nudę. Początek zapowiadał się obiecująco. Niestety, im dalej w las, tym było gorzej. Mam wrażenie, że wielowątkowość tej historii działała tutaj na niekorzyść. Tym bardziej, że nie wszystkie wątki zostały należycie wyjaśnione. Po co zaczynać coś, co na końcu i tak porzuca się bez rozwiązania? Główny bohater był nijaki i w ogóle go nie polubiłam. Brakowało mu charakteru. Żadna z pozostałych postaci również nie zapadła mi w pamięci. Cóż... Nie ma takiej książki, która by wszystkim przypadła do gustu. Oczywiście są osoby, którym ta książka się spodoba, dlatego nie będę Was zniechęcać. Natomiast ja się z nią nie polubiłam i raczej nie sięgnę więcej po twórczość tego autora.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, piszącego pod pseudonimem. Ten nowy kryminał jest godny polecenia! Początkujący prokurator Rafał Adamski, spędza pewną noc ze znajomym ze szkolnych lat. Później okazuje się, że rano nic nie pamięta, budząc się w obcym mieszkaniu. W tym czasie pracuje nad tajemniczym morderstwem młodej kobiety, do którego doszło w letnią noc w Świnoujściu. Przed prokuratorem Adamskim trudne zadanie. Czy zagrażają mu bogaci bisnesmeni, do których należy też jego ojciec? A czy w prokuraturze wszyscy są uczciwymi pracownikami? Szybka, dynamiczna akcja, zwroty akcji, gigantyczna fortuna, bisnesmeni, służby, kontrwywiad - to wszystko znajdziemy w tym kryminale. Książka porywa od pierwszych stron - z przyjemnością zachęcam do lektury! Wciągająca historia!