„Nasz ostatni dzień” serio pozytywnie mnie zaskoczyło. Bardzo miła opowieść, chyba moja comfor książka. Choć początkowo postacie mnie nie przekonywały, nabierałam do nich coraz większej sympatii z kolejnymi przeczytanymi rozdziałami. W pewnym momencie totalnie wkręciłam się w ich historie i przeżywałam z nimi ich ostatni dzień. Cholera, te 400 stron opisują tylko niecały dzień, co-według mnie- nie jest banalnym i prostym pomysłem a Silver rozłożył idealnie czas i akcje. Back story głównych bohaterów i wątki z pobocznymi są tez bardzo dobrze napisane. Zaintrygował mnie zagadkowy pomysł Prognozy Śmierci i jak świat z tym funkcjonuje. Serio ciekawe rozwiązanie. Niestety zakończenie trochę mnie zawiodło. Nie wiem czego się spodziewałam ale liczyłam na łzawy koniec historii. Był on smutny ale nie poruszył tak jak myślałam.

Ksiazka sama w sobie napisana jest świetnie. Pióro Adama Silvery jest bardzo lekkie i przyjemne, natomiast książka nie do końca wpadła w moje gusta. Sam fakt, że cała opowieść toczy się podczas tylko jednego dnia jest dość przytłaczający. Według mnie ta książka jest po prostu nudna, nie potrafię znaleźć innego określenia. Cała akcja była bardzo monotonna i melancholijna. Czułam, że między bohaterami nie było żadnej chemii ani wszelkich głębszych uczuć. Jeden dzień to dla mnie zdecydowanie zbyt krótki okres czasu, aby się zakochać, może dlatego tak ciężko było mi przyswoić fakt, że nie są jedynie przyjaciółmi, lecz kochankami. Podsumowując, książka nie należy do najlepszych jakie czytałam, nie do końca przypadła mi do gustu.

Na wstępie chcę zaznaczyć że to moja pierwsza recenzja i może nie być profesjonalna. Więc tak, sam pomysł na książkę był naprawdę bardzo dobry, jednak bardzo zawiodłam się na tej książce. Postacie były w porządku zbudowane, jednak książka do połowy, mniej więcej 200 strona, była nudna i ciężko było mi dortwać do przynajmniej setnej strony. Co prawda pod koniec było lepiej, i czytało mi się coraz szybciej i przyjemniej, to i tak uważam że książka nie była zbyt ciekawa. Wątek romantyczny wepchnięty na siłę, bez niego też byłoby dobrze, może nawet lepiej. Może to wina tego, że wszyscy bardzo zachwycali się tą książką i miałam zbyt wysokie oczekiwania wobec niej, a może dlatego że jest to po prostu słaba książka.

Piękna i wzruszająca książka, bardzo szybko się w nią wkręciłam i polubiłam głownych bohaterów, mimo że akcja rozgrywa sie w jeden dzień, ma sie wrażenie że minęła kupa czasu. Opiera się głównie na temacie śmierci, więc osoba bardzo wrażliwa (taka jak ja) momentami może uronić kilka łez, przez co lepiej czytać ją w domowym zaciszu niz w autobusie pełnym ludzi lub w szkole (chyba ze wam to nie przeszkadza ;) ) i radzę się przygotować poniewaz niektóre sceny naprawde wzruszają, jednak zdecydowanie warto dla innych pięknych scen. Bardzo polecam, nigdy nie zapomnę tej książki, przemiło się ją czytało pomimo tak trudnego tematu, jednak muszę przyznać że trochę mnie przybiła emocjonalnie. ale wciąż gorąco polecam!

Książka absolutnie godna polecenia. Jest naprawdę wzruszająca. Porusza ciężkie tematy tj. przedwczesna śmierć czy akceptacja osób LGBT. Podoba mi się styl pisania autora, jednak jako nastolatka, myślę że nie jest to lektura przeznaczona dla wszystkich kategorii wiekowych. Tłumaczenie jest w porządku, jedynie do czego mogę się przyczepić to błędy ortograficzne, które były bardzo nieliczne, ale niektórych osób w tym mnie mogą strasznie rozpraszać i najzwyczajniej w świecie denerwować. Książka w pewien sposób pozwala godzić się ze śmiercią, a co najważniejsze uczy traktować każdy dzień jak gdyby miał być ostatnim.. Dzięki niej uroniłam wiele łez. Jestem zniecierpliwiona czekaniem na drugą część.

sam pomysl o tym, ze w przeciagu 24h umrzesz jest naprawde kreatywny (i za to daje 2 gwiazdki). problem w tym, ze ta ksiazka jest napisana w taki sposob, ze nie wazne co nadzwyczajnego sie dzieje i tak jest nudne. po pierwszych 40 stronach juz mialam zamiar odlozyc ta ksiazke z powrotem na polke, i juz nigdy do niej nie wracac. czytanie jej bylo jak za kare, a gdy do niej wracalam, mialam ochote wymiotowac. gdy juz skonczylam ja czytac, jedyne co poczulam to rozczarowanie i obrzydzenie do innych ksiazek. ta powiesc wprowadzila mnie w zastoj czytelniczy na conajmniej pol roku. ostatnia rzecza jaka zrobie to siegniecie po kolejna ksiazke silvera. naprawde, nie polecam tej ksiazki.

zakupiłam książkę głównie ze względu na to, że była jedną z bardziej polecanych w polskim internecie. Spodziewałam się, po tylu pozytywnych opiniach, że będzie to na prawdę dobra powieść. Jednak ku mojemu rozczarowaniu, była to dość przeciętna, typowa i przewidywalna, młodzieżówka. Kompletnie nie rozumiem zachwytów nad nią, nie mam pojęcia z czego one mogłyby wynikać. Styl pisania dość nieciekawy, mało zachęcający. Na pewno nie można odmówić tej książce tego, że sam pomysł i fabuła były interesujące. Mimo wszystko, niesie za sobą ważny przekaz, jednak dałoby się to wszystko ująć w lepszy sposób. Całokształt zasługuje na nie więcej niż 3,5 gwiazdki.

Książka jest ciekawa podobają mi się jej przeplatane historie wielu osób, które w jakiś sposób związane są z tematem. Pokazuje ona, że każda decyzja ma swój skutek oraz że jedno zdarzenie, może poprowadzić do tragedii. Doprowadza ona czytelnika do wielu refleksji na temat życia, które do tej pory prowadzi. Wiele osób mówi, że końcowe sceny to wyciskacz łez. Ja oczywiście się z nimi zgadzam 😆 Mimo wszystko książka w jakimś stopniu nie przypadła mi do gustu (pewnie przez małą ilość wątków romantycznych, które ja uwielbiam) ale to ze względu na moje upodobania, a nie książkę samą w sobie 🥰

Oh… Historia jedyna w swoim rodzaju. Rozczulająca, śmiała. Zapadająca w pamięci na dłużej, czuje, że można wyciągnąć z niej pare wniosków na temat życia, straty, nadziej czy sile przyjaźni. Pokochałam tą książkę, a zarówno znienawidziłam. Dlaczego to co piękne zawsze przytrafia się nam wtedy, gdy nasz czas się kończy? Historia jest nietuzinkowa, nie widziałam takiej drugiej. Głowni bohaterowie pokazują, że wystarczy jeden ostatni dzień, by móc przeżyć coś niezwykłego, niepowtarzalnego oraz wspaniałego, mimo tego, że z końcem dnia już więcej nie będzie można tego powtórzyć.

Książka jest super, opowiada o dwójce chłopaków którzy dostali niespodziewanie telefon od prognozy śmierci. W stworzonej do tego aplikacji poznają się oraz spędzają swój tytułowy ostatni dzień. Książki Adama Silvera są naprawdę cudowne oraz pouczające, więc także ta książką rozwalił system. Wszystkim bardzo gorąco polecam tą książkę, idealna dla nastolatków ale także i dorosłych czytelników. Jeśli chodzi o akcje to w prawie całej książce nie ma nudy, cały czas się coś dzieje a wątki są naprawdę bardzo dobrze napisane. Serdecznie polecam tą oraz inne książki tego autora!

Cudowna książka!!! Mogę nawet stwierdzić że najlepsza jaką do tej pory przeczytałam, wciągnęła mnie od samego początku, a na koniec nie obyło się bez łez. Opowiada nie tylko o miłości i wspaniałej przyjaźni dwóch młodych osób ale też o tym, że nie warto jest marnować czasu na siedzenie w domu i przejmowanie się tym co myślą o nas inni, bo nie wiemy kiedy przyjdzie śmierć i kiedy nie doczekamy następnego dnia. Opowiada też o tym że należy być odważnym, żyć pełnią życia i nie zamykać się na nowe znajomości. Polecam ją z całego serca!!

Jedna z najpiękniejszych książek, jakie przeczytałam w życiu. Byłam zaskoczona. Na początku książka mnie nudziła, nie mogłam się do niej przekonać. Akcja rozkręca się w sumie dopiero, gdy Mateo i Rufus się poznają. Ta historia zmieniła moje patrzenie na świat. Piękna, wzruszająca przygoda dwójki chłopaków. Będę długo wspominać tę książkę. I żałuję, że nie sięgnęłam po nią wcześniej, bo była tego warta. Tą książkę trzeba przede wszystkim zrozumieć. Ma niesamowity przekaz, uczy doceniać każdy dzień. Godna uwagi. Polecam wszystkim.

Książka naprawdę godna polecenia. Dwóch młodych, nieznających się wcześniej chłopaków dostaje powiadomienie, że w ciągu najbliższych 24 godzin umrą, nie wiedzą jak ani kiedy dokładnie to się stanie. Poznają się przez aplikacje ostatni przyjaciel. "Dwanaście godzin temu odebrałem telefon i usłyszałem, że umrę, teraz żyje bardziej niż wtedy". Oprócz ich losów w książce są pojedyncze rozdziały o osobach które spotkali lub w jakiś sposób mają wpływ na ich los. Podsumowując książka jest wzruszająca i warta polecenia.❤️❤️

No to tak to książkę albo się kocha albo nie nawidzi, ja jestem bardziej za lubię, przeczytałam ją dość szybko może początek był taki mech i trzeba się skupić żeby ogarnąć ale gdy akcja się zaczyna wciągnęła mnie i byłam ciekawa co się z nimi stanie, jestem letki wątek miłosny, mógł być trochę szybciej i zabardzo przedłużali ale i tak git, jest to mojim zdaniem napewno bardzo wartościowa książka i daje dużo do myślenia, napewno sięgnę jeszcze po tą książkę , POLECAM

Mimo, że powieść okazała się książką raczej dla nastolatek (po opisie nie spodziewałam się tego akurat), to nie ukrywam, że nie miała w sobie przesłania. Poruszyla ważny temat, taki jak życie nie dla samego egzystowania, ale po to żeby przeżywać, doświadczać, niczego się nie bać i nie żałować.... Bo nie wiemy kiedy nadejdzie nasz "ostatni dzień". Dlatego musimy robić to, co da nam radość, kochać, być odważnym, spełniać pragnienia... Po prostu zacząć "żyć"... :-)

Super pozycja! Od samego początku czułam duże napięcie i presję wynikającą z kończącego się głównym bohaterom czasu. Zakończenie było niby z góry narzucone, aczkolwiek ciężko było się z nim pogodzić, kiedy już człowiek przyciągnął się do postaci. Osobiście lubię takie dramaty, jestem masochistką literacką, więc bardzo przypadł mi ten tytuł do gustu <3 Fajny morał, że trzeba korzystać z życia na całego, bo nie wiadomo kiedy nadejdzie na nas czas :)

Książka sama w sobie jest bardzo nudna ale to jedynie z początku, kiedy już się wkręcicie to na końcu czeka wes wylew łez, lub zaskoczenie- zależnie od charakteru człowieka. Jest wygodna w czytaniu, ma małe dialogi i ogromnie dużą ilość cytatów przez które książka nawiązuje do frazeologii i może wielu osobą coś doradzić. Pamiętajcie, mimo złych ocen powinniście sami sie zdecydować czy to byl dobry zakup, zaś ja uważam że jeden z najlepszych.

Czytając nasz ostatni dzień niespodziewałam się, że będzie to taka piękna i wzruszająca historia, kilka razy płakałam przy tej książce, historia rufusa i mateo jest piękna, to jak przeżyli swój pierwszy pocałunek na koncercie w klubie lub to, kiedy mateo powiedział lidii co czuje do rufusa, zakochałam się w ich historii, kiedy skończyłam tą książke czułam pustke, ale wierze, że mateo i rufusa będą szczęśliwi tam gdzie teraz są

To zdecydowanie najlepsza książka jaką czytałam. Jest wspaniała chociaż naprawdę smutna. Jest to pierwsza smutna książka, którą zdecydowałam się przeczytać ponieważ jestem osobą, która nienawidzi smutnych zakończeń. To była jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Książka jest bardzo ciekawa, nie mogłam się od niej oderwać chociaż nie przepadam za czytaniem. Historia urocza i poruszająca, ogólnie to bardzo polecam.

Powiem tak, książka warta przeczytania ale nie można się do niej nastawiać, że będzie super, momentami mega się dłużyła i była nudna Ale potrafiła też zaciekawić i być intrygująca. Zakończenie mnie zaskoczyło mimo że niektóre momenty książki były łatwe do przewidzenia. Książka idealnie wpasuje się dla nastoletnich czytelników mimo że porusza temt śmierci, potrafi sprawdź by człowiek pomyślał trochę nad swoim życiem.