Na Zachodzie bez zmian (okładka  miękka)

Bardzo ważna książka, zwłaszcza w dobie współczesnych wydarzeń. Polecam. IG: @czytanki.matki

Jedna z najważniejszych książek antywojennych.. Zakazana przed drugą wojna światową.

Książka godna polecenia.

Cenione powieści, które zakorzeniły się w naszym literackim dorobku odkrywam powoli, ale skrupulatnie. Uwielbiam ich dopracowanie, przesłanie oraz klimat a w szczególności wpływ jaki mają na pokolenia. Nie spodziewałam się jednak, że sięgając po "Na Zachodzie bez zmian" tak mocno mnie poruszy, bo na niespełna dwustu stronach autor zawarł całą ponurą kwintesencję wojennej rzeczywistości. Chociaż stron jest niewiele to historię czyta się zaskakująco powoli. Dla przyjemności oraz dla rozpoznania tematu, który angażuje zmysły, zmusza do myślenia oraz przeanalizowania wyborów bohaterów. Z zaskoczeniem przyjęłam, że nie jest to książka na jeden wieczór co bardzo mi odpowiadało, ponieważ odkładając ją na później mogłam w międzyczasie porozmyślać nad przeczytanym tekstem oraz podobnie jak poznane postacie zmierzyć się z wszechobecnymi tragicznymi wydarzeniami. Dużo stresu pojawiło się podczas czytania, dużo złości, bezsilności i poczucia bierności. Autor bowiem ujął temat wojny od nowej, nie często poruszanej strony ukazując ją w negatywnym, brudnym świetle. Bohaterowie pojawiający się na pierwszym planie to bowiem młodzi chłopcy wchodzący dopiero w dorosłe życie, nieświadomi podejmowanego ryzyka, przepełnieni naiwnymi marzeniami oraz oczekiwaniami, którzy za sprawą namowy ze strony nauczyciela zaciągają się do wojska. Koledzy ze szkolnej ławki konfrontują się z obrazem zniszczenia, braku skrupułów oraz ludzkiej brutalności a my widzimy to ich oczami poza strefą walk, ponieważ w książce poruszane jest codzienne życie żołnierzy, głód, poniżanie, brak szacunku dla tych, którzy przecież walczą o swój kraj. "Na Zachodzie bez zmian" to kawał silnej w przesłaniu literatury, która poruszy najbardziej stalowe serce. Sugestywne obrazy, oszczędne słowa, kameralność w konfrontacji z wielkim obliczem wojny sprawiają, że w głowie czytelnika piętrzy się wiele skrajnych emocji. Z zapartym tchem przerzucałam kolejne strony i wylałam łzy nad losem młodziutkich bohaterów, którzy nie znając jeszcze prawdziwego życia musieli skonfrontować się z obliczem największego zła. Powieść trudna, ale jednocześnie ogromnie ważna, przerażająco aktualna, świadoma i napisana pięknym stylem. Cieszę się, że wznowienie pozwoliło mi sięgnąć po tą lekturę, bo czuję, że bez niej moja czytelnicza kariera byłaby niekompletna.

IG:co_my_dzis Kto z nas nie boi się jutra, patrząc na sytuację polityczną na około? Chyba każdy, a przynajmniej większość. Rodzice którzy mają dzieci nie chcą nawet myśleć, że całymi rodzinami może nas dotknąć los życia podczas jakiegokolwiek konfliktu zbrojnego. Jednak nie każdy ma takie szczęście. Życie młodych ludzi podczas wojny opisuje książka: Na zachodzie bez zmian- Erich Maria Remarque, wydawca @dom_wydawniczy_rebis Książka ukazała się niedawno w nowej filmówej okładce. Niesie ona prawdę o tym jak wygląda życie podczas wojny. Pokazuje młodych ludzi, którzy stają przed okrucieństwem wojny. Najbardziej zapadło mi w pamięć takie wyzucie z emocji młodych ludzi przez sceny i przeżycia wojenne. Jest to okropny los młodego człowieka, przed którym świat powinien dopiero stawać otworem, przygoda powinna się zaczynać, uczucia szaleć. Książka choć piękna i wciągająca, dla osób o słabszych nerwach i tych mocno empatycznych jest bardzo ciężka do przeżycia. Ale warto, dać radę emocjom i tylko książkowo razem z bohaterami przeżywać to, czego mam nadzieję nigdy osobiście nas nie dotknie. Książka opisuje losy młodych ludzi, którzy, aby nieść pomoc ojczyźnie wstępują do wojska, aby walczyć za kraj. Okazuje się, że wojna to nie tylko ciągłe akcje, dzięki którym człowiek ma zajęta głowę i nie myśli o tym co tak na prawdę się dzieje. Żołnierski los nie jest najłatwiejszym zarówno na wojnę, ale także stosunki przełożonych panujące na froncie. Ciągle znęcanie się, strach, tęsknota, a na koniec bezsens dalszego życia. Zapraszam każdego do przeczytania 😍

"Na zachodzie bez zmian" to klasyka... O ważnym przesłaniu tego dzieła pewnie wiecie - napisana po I wojnie światowej powieść ukazuje w całej swej prawdziwości jak wygląda wojna w okopach. Mocne sceny, pełne krwi, brudu, błota i braku nadziei, nadają tej historii wydźwięk antywojenny. Remarque był weteranem tej wojny, więc wiedział o czym pisze... Czy wiecie, że ta książka i inne tego autora były później zakazane i palone w Niemczech? Tak - to było w roku 1933, więc wiadomo dlaczego tak się działo. Powieść jest przejmująca, pokazuje jak bardzo wojna dotyka młodych, nieświadomych tego, co może się stać na polu bitwy. Pokazuje też braterstwo, które może się utworzyć tylko w takich warunkach, jednak jest to relacja, która w każdym momencie może się urwać- czy to przez zabłąkana kulę, czy gorączkę po postrzale... W powieści znajdziemy wiele pytań, na które sami możemy sobie odpowiedzieć... Po co jest wojna? Czy rzeczywiście jest potrzebna? A jeśli tak, to komu?? Rolnikowi, studentowi, nauczycielowi? Młodym ludziom, którym życie powinno się dopiero zaczynać? To stracone pokolenie, które spotkał taki los obiecywało sobie, że już nigdy więcej nie może dojść do takiej wojny, a jednak - jak widać nawet w czasach współczesnych- wciąż mamy do czynienia z takim szaleństwem... To ważna powieść, którą każdy powinien poznać. Po ostatnich słowach w moich oczach pojawiły się łzy... Znajdźcie czas na tę historię... Naprawdę powinniście...

Pomimo małej objętości, książkę czytałam dłużej niż myślałam, że mi to zajmie. Wcale nie dlatego, że mi się nie podobała, albo była nudna. To wszystko za sprawą obezwładniającego poczucia niesprawiedliwości i okrucieństwa, które dotknęło tych wszystkich młodych ludzi. Jest to jedna z najbardziej słynnych powieści antywojennych XX wieku. Na kartach książki poznajemy kolegów ze szkolnej ławy, którzy za namową swojego nauczyciela zaciągają się do wojska. Chłopcy Ci stoją dopiero co na skraju dorosłości, nie zdążyli dorobić się czegokolwiek w swoim życiu, poza marzeniami o przyszłości. Remarque nie pokazuje wojny jedynie od strony walki i jej konsekwencji. Mamy ukazany codzienne życie stacjonujących żołnierzy, które składa się z głodowych racji, znęcania się przełożonych, braku prywatności nawet w takich miejscach jak toaleta. Każdy kombinował jak tylko się da, aby umilić sobie te nieliczne dni bez ostrzałów. “Stracone pokolenie”, do którego zalicza się również sam autor książki, nie zdążyło się nauczyć życia, a już było zmuszone to życie odbierać. Bohaterowie książki żyli z dnia na dzień, nie mieli żon, do których chcieliby wrócić, wyuczonych zawodów, które mogliby wykonywać po wojnie, nie mieli nawet zdanej matury. Po czasie informacje o zbliżającym się końcu konfliktu przyjmowali z obojętnością. Wszyscy traktowani jak mięso armatnie, przez brak żołnierzy nawet osoby bez kończyn były odsyłane na front.

Nigdy nie przypuszczałam, że taka wojna, o której uczyłam się na lekcjach historii, będącą tłem tak wielu literackich opowieści i ekranizacji, będzie toczyć się tak blisko i że ta tragiczna przeszłość może stać się teraźniejszością. Dlatego pewnie książka „Na zachodzie bez zmian” zrobiła na mnie podwójnie wstrząsające wrażenie. Erich Maria Remarque przedstawia realia frontowego życia podczas I wojny światowej z perspektywy zwykłego żołnierza, wcielonego wprost ze szkolnej ławy na pierwszą linię ognia. Mistrzowsko wnika w emocje młodego człowieka, pozbawionego przywileju dorastania i dojrzewania, pierwszych miłosnych uniesień, takiego z krwi i kości, z potrzebami fizjologicznymi, instynktami, świadomością nieuchronnej śmierci i szczęściem z przetrwania kolejnej minuty. Bez górnolotnych idei, patriotyzmu i wymyślnych strategii wojennych. Pokolenie odarte z marzeń i planów, wstydu poprzez upublicznienie intymnych czynności, napiętnowane cierpieniem na zawsze, doświadczone jak starcy i opuszczone jak dzieci. Głód, brud, wszy, obłęd, strach i śmierć. Posłuszne zabijanie jako pierwsza praca. Czekanie na buty umierającego przyjaciela i oddawanie przydziału papierosów sanitariuszowi za lek przeciwbólowy dla niego, bo dla wszystkich nie było. Bezsens, nieświadomy instynkt przetrwania i brak czegokolwiek. Z siedmiu uczniów jednej klasy został tylko Paul... Krótka i boleśnie prawdziwa opowieść warta uwagi.

Książka, którą Wam dzisiaj zrecenzuję to kolejne już jej wydanie. Tym razem w związku z październikową premierą na netflixie filmu na jej podstawie. Jest to książka "Na zachodzie bez zmian" Ericha Marii Remarqua od @dom_wydawniczy_rebis Najgorsze jest to, że pierwsze wydanie książki było prawie 100 lat temu a doczekaliśmy się, że jest to temat dla nas wszystkich bardzo aktualny. Mamy tu pokazany bezsens wojny, cierpienie niewinnych ludzi w imię ambicji jednego dyktatora. Książka pokazuje nam młodych ludzi, którzy stają w obliczu wojny, ich emocje i walkę o przetrwanie. Walczą oni w obronie swojej ojczyzny często kosztem swojego życia. Ciężka, trudna ale warta przeczytania książka.