Na Święta przytul psa (okładka miękka)

Bardzo urocza, pogodna i radosna książka. W świątecznym klimacie z bohaterami, którzy potrafią skarasc nasze serce, i nie chodzi mi tutaj tylko o naszych czworonożnych włochatych towarzyszy ale o ally i Bena i całe miasteczko pine hollow. Naprawdę serdecznie polecam dla każdego w tym przed świątecznym czasie jak też i w każdym innym momencie. Po ta książkę warto często sięgać, jest przeurocza i zabawna. Serdecznie polecam

Ciepła urocza i wciągająca opowieść. Miło spędzony czas i satysfakcja z dobrego zakończenia pozwalają wybaczyć dorobną niekonsekwencję dotyczącą dziedków bohaterki, która się wkradła.

Poprostu uwielbiam tą książkę. Ma super klimat świat i zimy. Świetny wątek że schroniskiem i pieskami. Bardzo przyjemna i rozczulająca💖

Urocza, cudowna świąteczna powieść. Czytadło dla zrelaksowania się.

Piękna opowieść nie tylko na świąteczny wieczór :)

Książkaxdotarła zniszczon

Ok

Nie zamierzam ukrywać, że "Na Święta przytul psa" to mój pierwszy romans świąteczny w życiu. Muszę to zaznaczyć we wstępie, ponieważ nie posiadam żadnego porównania do innych powieści z tego podgatunku, wobec czego ocena może trochę odbiegać od realiów. Choć czy to ważne? Najważniejsze, że w historię Lizzie Shane zupełnie wsiąknęłam, nie zważając na czas, miejsce czy miliony obowiązków piętrzących się wyżej niż stos nieprzeczytanych książek. Tą świąteczną opowieść poznajemy z dwóch perspektyw. Pierwsza należy do Bena Westa - radnego miasteczka Pine Hollow, opiekuna zastępczego swojej siostrzenicy Astrid, a także mężczyznę, którego mieszkańcy potocznie nazywają Grinchem lub Ebenezerem Scrooge. Ben od zawsze próbował zgrywać samodzielnego człowieka, który każdą propozycję pomocy traktował jako zarzut, że sobie nie radzi. Do tego stopnia pochłonęły go negatywne myśli, że nie potrafił cieszyć się z życia. Właściwie nie ma co oszukiwać, mężczyzna kompletnie się zatracił, bo na piedestał zawsze stawiał dobro Astrid i to, jak postrzegany jest w oczach innych rodziców. Ben pragnął zostać opiekunem idealnym, każdy kłopot wyolbrzymiając i traktując jako problem pokroju co najmniej wojny światowej. Drugą perspektywę przywłaszczyła sobie Ally Gillmore, która na święta postanowiła przyjechać do dziadków i pomóc im w prowadzeniu schroniska dla zwierząt. Opuściła Nowy Jork, porzuciła zawód uznawanej fotografki, chcąc wrócić do korzeni i po raz pierwszy od śmierci rodziców spędzić typowo rodzinne Boże Narodzenie. Łudzi ogromną nadzieję na wpasowanie się do grupy, bo nie zamierza dłużej czuć się samotna oraz nikomu niepotrzebna. Oczywiście, jak to w romansach bywa, musi pojawić się punkt zapalny. Coś, co sprawi, że bohaterowie na siebie wpadną i zaczną spędzać ze sobą czas. Wszak uczucia muszą wykiełkować, prawda? Tym ogniwem łączącym Ally i Bena jest wstrzymanie dotacji na schronisko przez radę miasta, a także Astrid, która marzy o posiadaniu pieska. Ally i Ben w trakcie walki o adopcję psów wplątują się w wiele przygód, o których powoli zaczyna plotkować całe miasteczko. Krótkie, przelotne rozmowy przeradzają się w długie pełne zwierzeń i emocji. Ale czy bohaterowie nasiąknięci negatywnymi uczuciami i brakiem wiary w siebie będą potrafili otworzyć się na drugą osobę? Czy dadzą szansę własnemu szczęściu? I przede wszystkim czy uda im się odnaleźć domy dla psiaków, których jedynym marzeniem jest znalezienie miłości człowieka? Gdyby w "Na Święta przytul psa" nie pojawił się świąteczny klimat, książkę uznałabym co najmniej jako zwyczajny romans. Na szczęście mikołaje, śnieg, topniejące serca, parady i sam fakt zbliżającego się Bożego Narodzenia do tego stopnia mnie zauroczył, że na finiszu popłakałam się ze wzruszenia. Pierwszy raz w życiu beczałam nad książką. Serio. Bezgranicznie wczułam się w historię miłości Bena i Ally - realnych bohaterów z krwi i kości, którym jedyne, czego brakowało w życiu, to poczucia spełnienia. Kto by się spodziewał, że odnajdą je pośród tuzina niesamowitych psiaków, porzuconych przez głupotę ludzką. Bardzo się cieszę, że historia budowania zaufania i pierwszych uczuć między bohaterami wypadła realistycznie. Nie było tu miłości od pierwszego wejrzenia albo tak popularnych ostatnio w książkach nienawiści, brutalnego seksu ani przemocy, porwań czy mafii. "Na Święta przytul psa" to romantyczna wersja normalnego spotkania dwóch pokrewnych dusz, które mogłoby zaistnieć w życiu codziennym. Autorka doskonale wykreowała swoich bohaterów, nadając im prawdziwe charaktery i wzbogacając je o duszę. Podobały mi się także przemiany wewnętrze, jakie musiały zajść u Bena i Ally, by chociaż mogli mówić o wspólnym szczęściu. Jestem typową psiarą (słowo stworzone od kociary), dlatego niesamowicie urzekło mnie stawianie dobra zwierząt ponad własne. Oczywiście, momentami niektóre fragmenty dotyczące adopcji psów wydawały się nieco nierealne (bo jaka jest szansa, że po wklejeniu zdjęć do biuletynu oraz wzięcia udziału w paru paradach, mieszkańcy od razu pokusili się o adopcję dwunastu psów? Schronisko istniało od około dwudziestu lat, więc dlaczego wcześniej tego nie zrobili?). Historia miała chyba jednak na celu ukazanie specyficznego, świątecznego klimatu, kiedy to w ludziach uaktywnia się gen dobroci. A przynajmniej częściowo. W "Na Święta przytul psa" pojawiły się też inne, niemniej ważne, wątki, których poznanie zdecydowanie urozmaicało lekturę. Zwłaszcza moje serce zdobyła niewinność Astrid, dziesięcioletniej dziewczynki, starającej się pozbierać po śmierci rodziców i marzącej o posiadaniu pieska. Bo czy istnieje bardziej naturalna oraz szczera miłość niż dziecka do swojego pupila? "Na Święta przytul psa" Lizzie Shane zdecydowanie polecam. Fani romansów odnajdą w książce wszystko, co kochają. Powieść spodoba się także osobom niezbyt często sięgającym po gatunek (przykładem jestem ja).

Nienawidzący świąt, niepotrafiący z niczym zdążyć radny, który nieustannie sprawia wrażenie wściekłego oraz kochająca małomiasteczkową atmosferę świąt fotografka z Nowego Jorku. I to jest moi drodzy pewny przepis na udany romans, który pod żadnym względem w tej książce nie zawodzi. Mamy piękne barwne opisy, które zabierają nas do Pine Hollow i emanują wyjątkowym klimatem świąt. Mamy barwnych bohaterów, których kochamy od pierwszego spotkania. I mamy świetnie rozpisane rodzące się między nimi uczucie. A w tle psy i to całkiem spora gromada, które także kradną czytelnicze serca... Autorka udowadnia, że można napisać ujmującą historię, z której aż bije wzajemne przyciąganie postaci, bez licznych scen erotycznych. Dzięki jej lekkiej i ciekawej narracji wciąga nas w sam środek wydarzeń, od których trudno się oderwać. Co prawda momentami pragniemy wstrząsnąć naszymi bohaterami ale hej, od tego są książki aby były i emocje! To pozycja zdecydowanie warta przeczytania, nie tylko w trakcie zbliżających się świąt :-) Ben jest bardzo ambitnym człowiekiem ale przede wszystkim chodzącą i oddychającą ilustracją samodzielności. Wszystko chce robić sam. Uważa, że jakakolwiek prośba o pomoc, a nawet przyjęcie pomocy, gdy o nią nie pytał, sprawia, że jest zwyczajnym życiowym nieudacznikiem. A wiele nosi na swoich barkach. Dom, który wymaga remontu. Wychowanie dorastającej i niesamowicie inteligentnej młodej damy. Obowiązki radnego, od którego niemal wszyscy mieszkańcy czegoś chcą. I jeszcze zasiada w Radzie Rodziców. Nic dziwnego, że nie znajduje czasu na prowadzenie jakiegokolwiek życia prywatnego i nawet krótkie spotkanie z kolegami wydaje się być niemożliwym do wciśnięcia w jego grafiku. Przez to wszystko jest zrzędliwy, marudny i odstrasza ludzi swoją osobą. Jednak pod tą skorupą kryje się naprawdę fantastyczny mężczyzna, o dobrym sercu, gotowy nieść pomoc każdemu, kto o nią poprosi. Jednak on sam ocenia siebie bardzo krytycznym okiem. Ally przyjeżdża aby pomóc dziadkom w prowadzeniu schroniska. Widzi w tym jednak znak, aby skończyć z koczowniczym życiem fotografki i porzucić na zawsze Nowy Jork. Przez długi czas doskwierała jej samotność, a ukochany pies Colby nie rekompensował braku drugiego człowieka. Ta kobieta jest niesamowicie pozytywną osobą. Szybko zjednuje sobie kolejnych mieszkańców Pine Hollow i powoli zaczyna widzieć w tym miasteczku swoją przyszłość. Ponadto jest ogromną miłośniczką zwierząt, a jej ogromne serce widać w każdym jej geście. Ta urocza powieść naprawdę sprawi, że zrobi się Wam cieplej na sercu. Wiele momentów spowoduje rozbawienie, śmiech, jednak będą też takie, gdy zdecydowanie poczujecie się rozczarowani wyborami bohaterów oraz sfrustrowani ich klapkami na oczach! Tak czy inaczej jest to jedna z tych książek, które mogę polecić z ręką na sercu, bawiłam się przy niej nieziemsko i po prostu całokształt historii przypadł mi do gustu. Z tej powieści wybija też niesamowity potencjał na kolejne części, które zostały wydane już w oryginale. Z ogromną przyjemnością poznałabym historie innych postaci, które pojawiają się w książce, mam nadzieję, że Wydawnictwo kiedyś się na to zdecyduje!

AllyGilmore to wnuczka Hala i Rity, mieszkańców Pine Holle i zarazem właścicieli schroniska dla psów. Ally uwielbia odwiedzać dziadków i pomagać im przy psach. To takie odmienne od życia, które prowadzi w Nowym Jorku, gdzie pracuje jako fotografka w wielkim świecie mody i biznesu. Problemy dosięgają jednak nawet tego małego miasteczka i jej rodziny. Miasto właśnie odcięło fundusze dla schroniska, a to oznacza jego zamknięcie. Ally nie może się z tym pogodzić... Ben West, który przysłużył się niejako problemom Ally, jest świetnym facetem. Ma jednak swoje wady. Nie dopuszcza do siebie nikogo i bywa oschły, a jego całym światem jest dziesięcioletnia Astrid, którą opiekuje się od czasu śmierci jej rodziców. Kocha ją ponad wszystko, podobnie jak i to miastu, dla którego gotowy jest zrobić niemal wszystko, co w jego mocy. Mimo to ludzie wciąż mają go za Grincha. Pierwsze spotkanie Ally i Bena, też nie należy do najprzyjemniejszych. Ben targany jednak wyrzutami sumienia postanawia pomóc dziadkom Ally i zwierzakom, które wkrótce stracą dom. Taka już jego natura. Rozpoczyna się wielka świąteczna akcja "Na święta przytul psa", która zmieni życie nie tylko tych nietuzinkowych mieszkańców schroniska, ale i wielu mieszkańców tego urokliwego miasteczka. Niektórzy z nich oswoją się z prawdą. Inni zrozumieją, na czym polega tak naprawdę szczęście, a jeszcze inni znajdą nowych przyjaciół. Wydaje się, że niemal każdy z bohaterów wyniesie z tej historii coś dla siebie, coś bardzo osobistego i wyjątkowego. Lizzie Shane uchodzi za cenioną autorkę romansów. Wiele jej książek znalazło się na finałowej liście do prestiżowej nagrody RITA Award przyznawanej przez Romance Writes of America. Dla mnie to jednak zupełnie nowe nazwisko czemu nie ma się też co dziwić, bo "Na święta przytul psa" to pierwsza jej powieść w polskim wydaniu. Mam nadzieję, że na tym się nie skończy i Wydawnictwo pokusi się o tłumaczenie kolejnej jej książki. Czym zatem ujęła mnie tak bardzo autorka? Spokojem i ciepłem, które bije z tej historii. Ogromną wrażliwością. Dystansem do opowiedzianej historii. Brakiem nadmiernej tkliwości i cukierkowatych dialogów, które niestety często towarzyszą podobnym opowieściom. Tu wszystko jest takie wyważone i delikatne. Udało się jej też perfekcyjnie odtworzyć specyficzny klimat małomiasteczkowej społeczności, gdzie wszyscy się znają i szanują. Świat, o jakim my często marzymy. Ale to nie oznacza, że nie ma wśród nich żadnej czarnej owcy. Owszem jest, tylko szkoda na nią czasu. Mogłaby być co najwyżej bohaterką kolejnej opowieści. I to jest piękne w tej historii. Każdy bowiem z poznanych bohaterów ma tak naprawdę swoją własną historię, która ciekawi nie mniej niż losy Bena i Ally. Książka może nie wciąga od pierwszych stron i nie jest mistrzynią suspensu ani szalonej akcji, ale jest historią, która czaruje, przyciąga, uzależnia. Z którą można się zaprzyjaźnić, by potem, wraz z jej końcem poczuć jednakowo radość, jak i żal z rozstania. Niebywale słodką historią, którą gorąco Wam polecam.