My, dzieci z dworca Zoo (okładka  miękka, 05.2011)

Zamawiam często książki w empiku więcej niż jedna i zawsze jedna dostaje zniszczoną, jakiś niechciany ostatek z magazynu, ale zamówiłem teraz dwie książki w miękkiej okładce i empik nareszcie się postarał i ani jedna książka nie jest zniszczona. Książka ogólnie bardzo fajna.

Mocna. Czytałam już lata temu, teraz wróciłam. Nie da się zapomnieć, przejmująca.

Świetna, nadal robi mocne wrażenie jak lata temu kiedy czytałam jako 20 latka.

Książka do której powróciłam po latach,warto było.

"My, dzieci z dworca Zoo" jest książką na pewno szokującą i niepokojącą. Christiane zaczęła eksperymentować ze środkami odurzającymi w tak młodym wieku, że dla mnie jest to niewyobrażalne. Dziewczyna, kiedy była w moim wieku, miała za sobą kilka odwyków, a dla mnie wielkim ekscesem jest wypicie puszki piwa z koleżanką. Na jej zachowanie miało wpływ niezbyt szczęśliwe dzieciństwo, w którym panowała przemoc i otoczenie w gimnazjum. Christiane imponowało środowisko narkomanów, szczególnie tych wyniszczonym przez heroinę - wydawali jej tacy opanowani i spokojni, jakby byli władcami świata. Książka ta ostrzega przed młodych ludzi działaniem narkotyków,a rodziców przed nadmiernym luzem, który dają dzieciom - a przynajmniej powinna to robić. Zawsze można stwierdzić: "Jestem silniejszy/a od Christiane, nie dam się uzależnić", ale to tak nie działa. Nawet się nie zorientujesz, kiedy wpadłeś w nałóg i zrobisz wszystko, żeby zdobyć następną działkę.
Polecam "My, dzieci z dworca Zoo" dlatego, że ta książka pomoże nam zrozumieć narkomanów i, być może, uchroni nas przed takim losem, jaki spotkał Christiane.

Ta książka jest w mojej pamięci od dzieciństwa, widząc ją że jest w empiku kupiłam ją sobie,moim córkom i kupiłam ją także bratanicy ale w języku niemieckim czym byłam bardzo zaskoczona że jest, książka jest wspaniała z miłą chęcią do Niej wrócę a moje córki ją poznają tym bardziej że jest następne wydanie gdzie dziewczynka jest już dorosłą kobietą którą też kupiłam, zafascynowała mnie ta książka i mam nadzieję że tak będzie z moimi córkami i moją bratanicą.

My, dzieci z dworca ZOO Wydawnictwo Iskry Tę książkę czytałam po raz pierwszy, jako dzieciak i wtedy potężnie mną wstrząsnęła. Zetknęłam się z totalnie nieznanym mi światem. Wspomnienia Christiane - jej problemy, zachowanie, wybory, były dla mnie totalnie nie z tego świata. Teraz - 18 lat później, pomimo tego że moja świadomość na temat narkomanii jest o wiele większa, uczyłam się o mechanizmie uzależnień i uleciało ze mnie trochę naiwności - to mimo wszystko, a może właśnie dlatego znowu losy Christiane mną zawładnęły. Mniej było szoku i niedowierzania - wiedziałam już czego się spodziewać, a więcej smutku i bezradności. Bo Christiane opowiadając swoją historię, nie owija w bawełnę, nie próbuje się wybielić. Heroiniści zniszczeni psychicznie i fizycznie niemal zawsze są przerażająco samotni. Z jednej strony nie zależy im na niczym i na nikim, z drugiej w chwilach trzeźwości niczego tak nie pragną, jak pomocy drugiego człowieka. Jednak nawet rodzina zwykle się poddaje, bo dla ćpuna najważniejsza jest działka. Nie inaczej było z Christiane - z dziewczynki rozpaczliwie poszukującej akceptacji u tak zwanych "odjechanych dzieciaków", popalającej dla szpanu haszysz stała się, jak sama o sobie mówi regularną starą ćpunką w wieku 13 lat (!). To co początkowo budziło w niej wstręt, na koniec było dniem powszednim. Narkomania odarła ją z resztek godności. Historia Christiane powinien przeczytać każdy młody człowiek. Odziera ona "branie" z jakiejkolwiek fajności. Wyciąga na wierzch wszystkie mroki nałogu. Przekreśla popularne myślenie: "zrobię to tylko raz". Jak mówi Christiane już po trzecim władowaniu, człowiek uzależnia się psychicznie, a wtedy uratowanie go jest praktycznie niemożliwe. Szokująca, prawdziwa, nieosłodzona lektura https://www.facebook.com/bookalover/

Utwór porusza bardzo ważny temat dotyczący narkotyków i zażywania ich w młodym wieku. Ciężko mi jest cokolwiek o niej więcej napisać, gdyż historia jest wstrząsająca. Osobom wrażliwym na dość szczegółowe opisy stanowczo odradzam, jednak sądzę że każdy powinien ją przeczytać.

książka po którą powinien sięgnąć młody człowiek . Szczere wyznania młodocianej narkomanki skłaniają do refleksji i szczerej odpowiedzi- czy warto! Zrozumieć mentalność i świat zamknięty w strzykawce książka pomoże również rodzicom dorastającej młodzieży

Powala i wciąga jednocześnie... Smutna ale ucząca historia młodej dziewczyny, która miała przed sobą piękną przyszłość.... a zostały tylko przykre doświadczenia i wspomnienia!