Mroczna Bohaterka. Kolacja z wampirem (okładka miękka)

Bardzo lubię powieści z motywem fantastycznym - wszelakiej maści wampiry, wilkołaki czy inne istoty zmiennokształtne nie są mi straszne (z wyjątkiem zombie - tych nie trawię). Dlatego bardzo się cieszyłam na tę lekturę i liczyłam, że szybko przepadnę w wykreowanym przez autorkę świecie. Niestety długo nie mogłam się wciągnąć w tę historię (zaczęłam się nawet martwić, że może "wyrosłam" już z takich klimatów, ale chyba nie 😉). O czym jest książka? Otóż, młoda Angielka, córka ministra obrony narodowej tuż po tym, jak w środku nocy była świadkiem brutalnego morderstwa, zostaje uprowadzona przez wampirzego przywódcę, księcia Kaspara Varna. Trafia do siedziby krwiopijczej arystokracji, gdzie styka się z ogromem przepychu i blichtru, poznając fascynujący świat niejako od podszewki. Najbardziej tajemniczy, ale i niebezpiecznie mroczny jest jej porywacz, budzący jednocześnie największy lęk i niezdrową fascynację. Okazuje się, że pochodzenie Violet daje wampirom możliwość pertraktowania z wrogiem - ojciec dziewczyny toczy bowiem z nimi "niewypowiedzianą wojnę". Violet musi dokonać trudnego wyboru - opowiedzieć się po właściwej stronie konfliktu. Co wybierze, z czym przyjdzie się jej zmierzyć, doczytajcie sami. Sam pomysł na fabułę jest ciekawy. Światy ludzi i wampirów funkcjonują wg zasad ustalonych przez polityków i wampirzego króla - pokój choć trwa, jest mocno chwiejny. Krwiopijcy (i nie tylko, bo to nie jedyne fantastyczne istoty w powieści) budzą zaciekawienie, a rzeczywistość ma charakter wielowymiarowy (równolegle światy przenikają się w sposób magiczny i łączy je tajemnicza przepowiednia). Czegoś jednak zabrakło - myślę, że szybszego tempa akcji, stanu grozy, ale i większej charyzmy głównych bohaterów, których relacje mogłabym śledzić z zapartym tchem. Tymczasem przeczytałam książkę bez większych emocji - było ok, ale nic ponad to. Dlatego zwlekam z sięgnięciem po drugi tom, choć kilkoro znajomych z bookstagrama już mnie zapewniło, że będzie o wiele ciekawszy. Znając siebie w końcu go przeczytam, bo jak w życiu - nie lubię niedomkniętych spraw. 😉

Bardzo wciągająca książka i ciekawa Polecam dla tych co lubią czytać o wampirach!!!

Polecam, świetna książka

książka godna polecenia .. umie pobudzić wyobraźnie

Dawno nie trafiłam na tak napisaną książkę - ciekawa fabuła, inne podejście do tematu, zwroty akcji no i oczywiście wątek miłosny powodują, że czyta się ją jednym tchem. Fajnie, jest coś nowego w tym typie książek. Polecam.

"Mroczna bohaterka" jak sama autorka pisała była inspirowana sagą "Zmierzch'', ale jak dla mnie ta książka stanowczo przyćmiewa Stephenie Meyer. Jest w niej więcej krwi, miłości, wybuchowości, zaskakujących momentów i więcej wampirów. Tu dopiero pokazują ich drapieżną naturę, to nie są potulne baranki, ale krwiożercze bestie. Nic więcej nie potrzebne, żebym pisała. Trzeba mi uwierzyć na słowo i po prostu przeczytać tę niezwykłą książkę.

książka godna polecenia nie potrafiłam się oderwać i te 557 stron skończyło się stanowczo za szybko

Na samym początku byłam lekko odrzucona, nie chciałam tego czytać, ale nie chciałam spisywać książki na straty, czytałam dalej. Ostatnie 100 stron czytałam na jednym wdechu i nie mogłam otworzyć książki. Bardzo polecam

Jeśli ta książka miała być odpowiedzią na amerykańską sagę zmierzch to złożenie zakończyło się powodzeniem. Historia również opowiada o uczuciach między normalną dziewczyną i chłopakiem wampirem. Nie jest to taka typowa lekka książka o dobrych wampirach, które piją sok pomidorowy. Tutaj wampiry muszą być złymi bestiami by przeżyć. Cała historia zaczyna się w Londynie na Trafalgar Square, gdzie Violet spotyka krwawą bójkę. Zostaję więc porwana przez wampirów, gdyż nie może ona wyjawić sekretu istnienia wampirów. Zostaje porwana i przetrzymywana w zamku. I tam zaczyna się zaskakująca historia, którą musicie sami poznać.

Bardzo wciągająca. Z chęcią wracam do niej kiedy tylko mam ochotę. Myślę, że nigdy mi się nie znudzi. Serdecznie polecam ;)