Motyl Nocy (okładka  miękka)

godne polecenia. czyta sie szybko.

Czuję się osaczona. Nie potrafię tego racjonalnie wytłumaczyć, ale lęk obejmuje moje ciało i trzyma w swych mackach. Nie chce mnie wypuścić. Nie wiem, skąd wziął się strach, który obezwładnia mnie, kiedy przemierzam korytarze tego domu… Ivythorn House ewidentnie skrywa jakąś tajemnicę. Czuję to. Ona sprawia, że nie mogę spać, a koszmary senne są coraz bardziej realnie. Boję się... Lektura książki „Motyl Nocy” otula nas właśnie takim niewytłumaczalnym poczuciem niepokoju, a emocje głównej bohaterki stają się namacalne. Towarzyszy nam wszechogarniająca potrzeba zagłębienia się w tę historię, bowiem autorka buduje napięcie z dużą wprawą, sprawiając, że czytelniczy głód rośnie z każdą przewracaną stroną. Jednak jest i lęk, bo podświadomie czujemy, że za fabularnym zakrętem czeka na nas coś, co zmrozi krew w żyłach. Cóż, zakończenie faktycznie wbija w fotel, a opowieść snuta przez B.M.W. Sobol zupełnie niespodziewanie zatacza koło. Niewątpliwym atutem jest na pewno także fakt, że została ona oparta na prawdziwych wydarzeniach, więc co bardziej wnikliwy czytelnik, kończąc czytać powieść, dopiero zaczyna zgłębiać to, co stało się inspiracją do jej powstania… Poza niesamowitym klimatem, przesiąkniętym niepokojem, autorka wiernie oddała realia Anglii schyłku XIX wieku. Dźwięki szeleszczącej krynoliny, gwar służby pochylonej nad codziennymi obowiązkami wykonywanymi na rzecz bogatych właścicieli mrocznej posiadłości, towarzyszą nam podczas lektury. B.M.W. Sobol kreśli opowieść, która pokazuje wyraźnie różnice społeczne, a co za tym idzie, przywileje, które niewątpliwie należały do osób wysoko postawionych, tych z zasobnym portfelem, oraz ich brak dla tych, którym los poskąpił szczęścia możliwości urodzenia się w zamożnej familii. I ten dysonans społeczny, poczucie niesprawiedliwości, jest bardzo mocno wyczuwalny. Wywołuje w nas niemy sprzeciw i sprawia, że trzymamy kciuki za biedniejszą część wykreowanych przez autorkę postaci. I to nie tylko ze względu na parszywy charakter przedstawicieli tych, którym dane było wspiąć się wyżej na drabinę społeczną. Mimo że to historia tajemniczego pamiętnika stanowi w powieści Sobol fundament, to autorka zgrabnie wplotła między wiersze temat równouprawnienia kobiet, a raczej jego braku. Pozbawione praw, zmuszone do pracy poniżej kwalifikacji, która była często jedynym źródłem pomocy dla ich rodzin. Wsadzone w sztywne ramy wiktoriańskich konwenansów, które odzierały je z prawa do nauki, możliwości ułożenia sobie życia u boku tego, którego pokochały, bez konieczności baczenia na jego status społeczny, a także możliwości rozwoju. Subtelny wątek, ale jakże wymowny. Podsumowując: „Motyl Nocy” to powieść, która kryje w sobie wiele tajemnic. Niepokojąca, intrygująca, angażująca uwagę czytelnika, który zupełnie się nie spodziewa, jaki finał tej historii przygotowała dla niego autorka. Okraszona klimatem wiktoriańskiej Anglii, zwracająca uwagę na perełki architektury, a także wyraźnie zarysowane różnice społeczne. Utkana na kanwie mrocznego sekretu, niesionego trzepotem skrzydeł tytułowego Motyla Nocy opowieść, która zabiera nas w podróż do czasów, kiedy życie wbrew konwenansom było wyrazem prawdziwej odwagi. Tak jak walka o prawo do miłości i budowania szczęścia na własnych zasadach.

Otulająca klimatyczną osnową, ulokowaną w wiktoriańskiej Anglii. Porywająca wysmakowaną kreacją zagadkowej, dziewiętnastowiecznej rezydencji. Intrygująca enigmatyczną zagadką, która skrywa się w jej kątach. „Motyl nocy” to kreacja obfitująca w barwne obrazy architektury, fabularne tajemnice i niebanalne rysy bohaterów. Tym samym to powieść niezwykle nastrojowa, oddająca klarownie realia epoki, z finezją nakreślająca kontrasty społeczne. Czytelnik wnika w świat referowanej z perspektywy służby prozy dnia, którą skonfrontowano z mglistymi sekretami, nabierającymi wyrazistości za zamkniętymi drzwiami Ivythorn House. Ta zatrważająca w finalnym obliczu prawda inspirowana jest historią, która autentycznie naznaczyła krzywdą ludzkie istnienie, a przy wykreowanej przez autorkę warstwie społeczno-obyczajowej nabiera wymowności, zajadle akcentując bezwzględne konwenanse. Zarazem eksponując siłę do walki o prawo do decydowania, nakreśloną na kartach pamiętnika, eksplorowanego w skrytości przez Birdie i jej współlokatorkę. Narracja dziennika zachwyca poetyckim sznytem, który z eterycznością portretuje wielkie uczucie, a fragmentarycznie utkane w treści wiersze tytułowego motyla nocy intensyfikują wysmakowane doznania językowe, ale i podsycają zaintrygowanie rozwiązaniem mrocznej niewiadomej. Odbiorca bezsprzecznie ma możliwość, by samodzielnie dopasować poszczególne elementy fundamentalnej zagwozdki, ale jej ostateczny wymiar w kompilacji ze świadomością realnych źródeł twórczego impulsu, jawnie zatrważa. W tej kompozycji dostrzega się jaskrawe ujęcie społecznych ról, które narzuca majętność, a którym bohaterowie próbują sprostać przy jednoczesnym przekraczaniu utartych schematów, ku polepszeniu swej egzystencji. Autorka paralelnie obnaża spowity całunem kłamstw i iluzorycznej doskonałości wizerunek wyższych sfer. Na tle osobowościowych kontrastów buduje trwałe i wątłe relacje, które ukazują przyjaźń, miłość, ale i gorycz rozczarowania czy czysty egoizm. Trzepot motylich skrzydeł istot z pasją próbujących wydostać się z klatek przyjętej obyczajowości jest aż nader słyszalny, a sugestywność właściwego postępowania nasączona bezwzględnością nad wyraz dostrzegalna – barwnie zilustrowane zaułki Cambridge stają się doskonałą przestrzenią do ich fabularnej interpretacji. Tak lirycznej podróży literackiej nie chce się zwyczajnie kończyć, czując esencjonalny niedosyt, który istotnie jest formą pełnego ukontentowania powieścią.

„Motyl nocy” to niezwykle klimatyczna powieść, dzięki której przenosimy się do wiktoriańskiej Anglii, do rezydencji Ivy thorn House, która skrywa tajemnice swoich mieszkańców. Jakże się ucieszyłam, na lekturę tej książki! Już od pierwszych stron czułam emanujący od niej klimat mojego ukochanego serialu, „Downton Abbey”. Wielki dom, klasa wyższa, służba i życie od kuchni – coś wspaniałego! Do Ivythorn House zabiera nas Birdie, młoda dziewczyna, której życie nie było usłane różami – zostaje jedną z pokojówek. Nowa służąca bardzo szybko dochodzi do wniosku, że dom oraz jego mieszkańcy skrywają mroczne sekrety i nie spocznie, póki ich nie pozna. Co wydarzyło się w tej eleganckiej rezydencji? Czy czytany po kryjomu pamiętnik naprowadzi ją na właściwy trop? Ciekawość Birdie momentami była wręcz przerażająca. Drążyła, bacznie obserwowała i wyciągała wnioski, lecz czy udało jej się odnaleźć tytułowego Motyla Nocy? Jestem pełna podziwu dla jej niezłomności i trwałości w postanowieniu, za które była karana. B.M.W Sobol napisała świetną powieść, która barwnie oddaje klimat Anglii z epoki wiktoriańskiej, momentami miałam wrażenie, że książka została napisana właśnie wtedy, a to największa pochwała dla autorki. Tło historyczne zostało wykreowane bardzo plastycznie, chłonęłam tę atmosferę i zaangażowałam się w fabułę, która choć nieśpieszna, była bardzo realistyczna oraz zagadkowa. Dodatkowego smaczku dodaje fakt, że powieść była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, gwarantuję, że będziecie w ciężkim szoku. Przerażająca historia, która rozegrała się przed laty, zainspirowała autorkę, a we mnie zrodziła pytanie, dlaczego ludzie krzywdzą innych… „Motyl nocy” zachwyca okładką, oczarowuje czytelników klimatem serialowego Downton Abbey, intryguje sekretami – B.M.W. Sobol napisała świetną powieść z czasów wiktoriańskich! Dla fanów gatunku jest to pozycja obowiązkowa, ręczę za to głową! Począwszy od języka używanego przez autorkę, po rozwój wydarzeń, po język, którego używa – wszystko zostało starannie dopracowane. Zdecydowanie polecam ten tytuł.

Uwielbiam wiek XIX. Kiedy ktoś mnie pyta, gdzie chciałabym się przenieść na chwilę w czasie, bez wahania wybrałabym ten okres w dziejach. Coś mnie po prostu do niego przyciąga i w nim fascynuje. Kiedy tylko zobaczyłam w zapowiedziach książkę "Motyl nocy", wiedziałam, że to idealna lektura dla mnie. Birdie zostaje zatrudniona jako służąca w rezydencji Ivythorn House. Zaprzyjaźnia się z Jane, która jest w posiadaniu pewnego pamiętnika. Podczas lektury odkrywają, że rezydencja skrywa swoje tajemnice. Co wydarzyło się tu w przeszłości? I kim jest Motyl Nocy? Autorka zabiera nas w niezwykłą podróż do wiktoriańskiej Anglii, do rezydencji pełnej tajemnic i sekretów. Klimat tej powieści jest niepowtarzalny. Wszystko zostało tu idealnie przedstawione, autorka zadbała o każdy najdrobniejszy szczegół. Poznajemy codzienne życie służby, jak również skrywane od lat sekrety gospodarzy rezydencji, które przyprawiają o ciarki. Idealnie zobrazowała także pozycje społeczne ówczesnych czasów i znaczące różnice, które miały istotny wpływ na wiele spraw. Historia jest bardzo ciekawa, wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Do tego mamy fragmenty tajemniczego pamiętnika, które to napięcie potęgują jeszcze bardziej. Wraz z kobietami staramy się rozwiązać zagadkę. A jest to tym bardziej ciekawa opowieść, bo oparta na prawdziwych wydarzeniach. Nigdy wcześniej nie słyszałam tej historii i byłam przerażona tym, co działo się w jednej z angielskich rezydencji. Czytało mi się wspaniale. Powieść okraszona jest cudownym stylem i językiem. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i już wiem, że nie ostatnie. Zachęcam do lektury tej niezwykłej i wartej uwagi historii.

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie. Niedawno miała premierę najnowsza powieść Basi Sobol pt. "Motyl nocy", która ukazała się nakładem Wydawnictwa Lira. 📝☕🌷 Autorka przenosi czytelnika do XIX - wiecznej Anglii, gdzie poznajemy losy Elberty Davies -młodej dziewczyny, która zostaje przyjęta na służbę do wytwornej i tajemniczej rezydencji Ivythorn House. Kobieta nie ma lekko, gdyż właściciele rezydencji Cornelia i Philbert Edwards są bardzo wymagający, wyniośli i niedostępni. Birdie przeczuwa, że jaśnie państwo skrywają jakiś sekret. Wkrótce zostaje jeszcze bardziej utwierdzona w tym przekonaniu, gdy dowiaduje się, że jej współlokatorka znalazła w rezydencji pewien pamiętnik pisany przez tajemniczą nieznajomą... Z czasem wychodzi na jaw tragiczna prawda... To tylko zarys fabuły, w książce dostaniecie o wiele więcej.💛 Muszę szczerze przyznać, że na początku nie mogłam wciągnąć się w tę historię i pomyślałam, że fabuła nie współgra niestety z cudowną okładką powieści... Tak było jednak tylko do pewnego czasu, potem akcja mnie pochłonęła i mogę śmiało polecić Wam tę lekturę. Pisarka stworzyła tu niesamowitą atmosferę przepełnioną tajemniczością i grozą. Cały czas mamy wrażenie, że gdzieś czyha zło i ciarki przelatują nam po plecach. 🌷 Powieść osnuta jest na prawdziwej tragicznej historii, której szczegółów nie mogę zdradzić, aby nie odbierać Wam przyjemności czytania. Jeśli lubicie takie niesztampowe klimatyczne historie, to jest to lektura dla Was. 💚🌷 Ja chętnie obejrzalabym film na jej podstawie, aby na własne oczy ujrzeć piękno wiktoriańskiego Cambridge i tajemniczy Ivythorn House. Polecam serdecznie!

Birdie podejmuje pracę jako służąca w ogromnej rezydencji Ivythorn House. Szybko zaprzyjaźnią się z nową współlokatorką Jane, dlatego dziewczyna wyjawia jej sekret, iż znalazła tajemniczy pamiętnik. Dziewczęta wspólnie próbują odgadnąć do kogo on mógł należeć. Czy im się to uda? Jakie tajemnice skrywa rezydencja? MOTYL NOCY to powieść historyczna inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, o której nie słyszałam wcześniej, a to cenię najbardziej. Fabuła owiana tajemniczością i zdumiewającą intrygą zahipnotyzowała mnie, przystępny język również sprawiał, że nie mogłam oderwać się od lektury, dlatego te niespełna 300 stron, przeczytałam w zatrważającym tempie. Autorka zdumiewająco dobrze oddała klimat XIX wiecznej Anglii, obowiązujące podziały na klasy i zwyczaje tamtejszych czasów. Natomiast plastyczne opisy sprawiły, że oczami wyobrazi widział wytworną rezydencję Ivythorn House, czułam na skórze chłód ogromnych pomieszczeń, ale również pragnęłam odkryć sekrety, jakie skrywają mury. Z bohaterkami polubiłam się i nawiązałam nić porozumienia, dlatego wspólnie z Bierdie i Jane próbowałyśmy rozwikłać tajemnice pamiętnika i dowiedzieć się do kogo mógł on należeć? Przez większość powieści towarzyszyło mi uczucie niepokoju, a zakończenie wbiło mnie w fotel. Jest tym bardziej przerażajace, bo prawdziwe.

Skończyłam właśnie czytać „Motyla nocy”… jak ja uwielbiam takie historie! Podczas tej lektury przenosimy się do wiktoriańskiej Anglii, schyłku XIX wieku, do niesamowitej, ale i pełnej tajemnic rezydencji Ivythorn House. Klasa wyższa, służba, rodzinne sekrety, które usilnie każdy próbuje kryć, a jednak gdy w ręce dwóch dziewcząt ze służby trafia tajemniczy pamiętnik… mroczne sekrety próbują wyjść na światło dzienne. Brzmi intrygująco, prawda? I tak jest! To bardzo klimatyczna, pełna mroku i atmosfery tajemnicy powieść, od której nie da się oderwać. Wyczuwałam w niej jakąś taką intrygującą melancholię, która sprawiała, że nie mogłam tej lektury odłożyć. Ale także, co ważne, jest to po prostu książka o kobietach, o wiktoriańskich konwenansach, które nie pozwalały kochać i walczyć o szczęście. I, co ciekawe, jest to historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, co dodaje jeszcze więcej mroku w jej odbiorze, bo… zakończenie jest naprawdę mocne i niespodziewane! Świetna książka! Polecam Wam serdecznie!

Nastrojowa, niepokojąca i enigmatyczna, a przy tym żarliwie domagająca się nieprzerwanej atencji. Motyl nocy to opowieść zmyślnie zanurzona w zmierzchu obezwładniającej tajemnicy, inscenizacyjnie portretująca duszące konwenanse wiktoriańskiej Anglii, eksploatująca odwagę i piękno kobiecej przyjaźni, jednocześnie utrwalająca społecznie zdławione potrzeby ludzkiej wrażliwości. Inspirowana głosem autentycznych zdarzeń, staje się historią niesamowicie intrygującą i charyzmatyczną – swym dramatycznym finałem, zapada w pamięci niemal filmowo, z pewnością esencjonalnie i bardzo przekonująco.