Miłość warta wszystkiego (okładka miękka)

„Żyć możesz tylko dzięki temu, za co mógłbyś umrzeć.” Piękny cytat wspaniale podsumowujący tę pełną uroku, wciągającą, ale i bolesną historię o poszukiwaniu miłości i swojego miejsca w świecie, o przyjaźni i zdradzie. O tym, do jakich rzeczy doprowadzić złamane serce, niespełniona miłość. O tym, ILE jesteśmy dla miłość zrobić, nie tylko dobrego. Autorka cudownie włada słowami i potrafi poruszyć czułe struny w duszy czytelnika, dlatego ostrzegam: bardzo możliwe, że na końcu tak jak i ja uronicie parę łez! :) Akcja dzieje się w dwóch liniach czasowych, fragmenty tych historii wzajemnie się przeplatają, jednak nie bójcie się niezrozumienia - tu wszystko ma swoje miejsce i czas, a także ostatecznie wzajemnie się łączy. Poznajemy historię dwóch miłości: Sary i Jana oraz Anny i Marcina. Historia Anny i Marcina osadzona jest we współczesności, poznają się na portalu randkowym i zakochują, a uczucie ich łączące okazuje się tak silne, że pragną połączyć swe losy na zawsze. Organizują przyjęcie zaręczynowe, na którym w obecności swych rodzin pragną podzielić się własnym szczęściem. Nie mogą wiedzieć, że przyjęcie to odsłoni całkowicie niespodziewane i nieznane historie łączące niektórych. Sara, młoda żydówka z bogatej rodziny zakochuje się w Janie, biednym polskim medyku. Dziewczyna od początku wie, że to jest właśnie TA miłość i robi wszystko by zbliżyć się do mężczyzny mimo, że wie, że rodzina tego nie pochwali, a ojciec planuje ją wydać za żydowskiego chłopaka z zaprzyjaźnionej rodziny. Sara jednak zatrudnia się w ośrodku leczniczym u boku Jana, młodzi niedługo potem zakochują się. Czy ich miłość ma w ogóle szansę w obliczu wojny, zagrożenia, podziałów etnicznych i kulturowych? Czy przetrwa? Czy jest warta porzucenia wszystkiego?..

Dwie miłości. Jedna w czasach wojennych a druga współczesna. Jedna zakazana a druga dla siebie stworzona. Sara to młoda Żydówka. Wie,że miłości dla niej będzie szukał jej ojciec. Lecz dziewczyna zakochała się od pierwszego wejrzenia w lekarzu,który jest Polakiem. Wie,że to może się nie udać jednak idzie w zaparte i kieruje się sercem. Okres wojny zbiera już swoje żniwa. Jej brat został zabrany do pracy, gdzie giną ludzie. Świadomość,że może zostać zabity rozdziera serca całej rodziny. Romans jej i Jana trwa, niestety nadchodzi dzień w którym musi wybrać czy umrzeć czy uciekać. Z pomocą przychodzi jej Tadeusz,który ją ratuje. Nie wie jeszcze,że z biegiem czasu po bolesnych informacjach  zostanie jej mężem. Anka szuka miłości w internecie, nie chce być już sama bo to ją przytłacza. Gdy poznaje Marcina z dnia na dzień jej uczucie do niego rośnie. Choć nie zawsze się zgadzają i coraz częściej coś ich poróżnia ale ich miłość do siebie przetrwa wszystko. Tak samo jak miłość ich dziadków. Gdy przychodzi dzień przyjęcia zaręczynowego i ich rodziny mają się zapoznać nie myśleli,że co niektórzy z nich się znają.. Szok i niedowierzanie ,które rozpętało się na przyjęciu otwiera stare rany. Czy ten ból można jeszcze naprawić? Jakie skutki jednej decyzji odbiją się na reszcie życia? Te dwie miłości po długim czasie znów się spotkają. Czy będą potrafili sobie wybaczyć? Prawda wyjdzie na jaw i po latach dowiedzą się kto zesłał na nich taki los.. Piękna i smutna historia.. O miłości, bólu i stracie,która nie powinna mieć miejsca. Pokazuje do czego mogą posunąć się ludzie w akcie zazdrości i niespełnionej miłości. Czytałam z zapartym tchem i na końcu miałam łzy w oczach. Bardzo podobało mi się to w jaki sposób autorka przeplatała nam dwie różne historie, które tak naprawdę jednak mają coś ze sobą wspólnego. I choć na co dzień nie czytam książek obyczajowych tak tą jestem zachwycona i już czekam na dalsze losy bohaterów.

Wrzucam jeszcze raz, bo tamta była pod niewłaściwym nikiem. . „Miłość warta wszystkiego” autorstwa Agnieszki Jeż pokazuje nam w zasadzie dwie historie – współczesną oraz dziejącą się w czasie II wojny światowej. Poznajemy historię dwóch kobiet – Sary i Anny. „Miłość jest warta śmierci. Miłość jest warta życia.” Anna, młoda kobieta, która ma kochających rodziców i dziadków, jednak zdaje sobie sprawę, że nie może dobrze trafić z ulokowanymi uczuciami do mężczyzn. Swojego szczęścia szuka na portalu internetowym, gdzie poznaje Marcina. Po pierwszym spotkaniu już wie, że to właśnie on jest tym, z którym chce dzielić swoje życie, swoje szczęście i smutki. Z każdym dniem rodzi się w nich silniejsze uczucie, obydwoje mają wrażenie, że są dla siebie stworzeni. Wszystko idzie dobrymi torami, Marcin poznaje rodziców Anki, a ona jego dziadków. Kochają się i postanawiają wyprawić uroczysty obiad, na którym oficjalnie się zaręczą. Jednak nie mają świadomości co przyniesie im ta rodzinna uroczystość. Kompletnie nie spodziewają się, że spotkanie tych dwóch rodzin odkryje nieznane im dotąd fakty z przeszłości ich najbliższych, ich rodzin. Sara, Żydówka, która żyła w czasach wybuchu II wojny światowej. Zakochuje się w mężczyźnie, Janie Górskim, Polaku, który przypadkiem puka do drzwi jej domu rodzinnego, jednak jest świadoma tego, że ojciec już ma dla niej kandydata na męża. Ona jednak na przekór ojcu zatrudnia się w Zofiówce, ośrodku leczniczym w Otwocku, aby móc znaleźć się bliżej Jana. Uczucie, którym Sara darzy lekarza okazuje się wzajemne, jednak czy miłość jest wstanie pokonać wszystkie inne przeciwności losu: pochodzenie, status, czy też piekło nadchodzącej wojny? Czy miłość na przekór wszystkiemu i wszystkim jest uznawana jako egoizm? I czy podczas wojennych zakazów i nakazów jest w ogóle miejsce na miłość? Taką szczerą i prawdziwą? Autorka ukazuje w książce piękno rodzącej się miłości dwójki osób w ciężkich wojennych czasach, ale też kontrastuje to współczesną miłością, gdzie czasem trudno wśród wiecznego biegu i pośpiechu odnaleźć swoją bratnią duszę, prawdziwą miłość – kogoś, z kim będzie się dzielić swoje wszystkie troski. Autorka pokazuje też to, jaki wpływ na życie ma rodzina i to, jak niewiele różnimy się od swoich przodków, często popełniając dosłownie te same błędy, które w przeszłości popełniał ktoś nam bliski. Jednak najważniejsze moim zdaniem jest to, że autorka pokazała to, jak świat potrafi być mały i jak życie potrafi pisać swoje własne scenariusze, a los potrafi być przewrotny. „Żyć możesz tylko dzięki temu, za co mógłbyś umrzeć.” Szczerze mówiąc, trochę na początku przeraził mnie fakt, że autorka połączyła ciężkie czasy wojny z tymi współczesnymi. Osobiście nie przepadam za książkami z wątkami historycznymi, jedna ta bardzo mnie urzekła. Większość postaci bardzo polubiłam, ale jedna swoim zachowaniem mnie zawiodła. Sara uznawała Marię za przyjaciółkę, a ona postąpiła tak, a nie inaczej. Pokazuje to, że nawet przyjaciele mogą wbić nam nóż w serce – może to być taką przestrogą dla czytelników. Książką jest pisana dość specyficznym stylem, do którego trzeba się na początku przyzwyczaić, ale po kilku stronach już nie robi to problemu. Książka jest ciepła, opowiada o miłości, jednak potrafi też wzruszyć, co nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę fakt, że akcja również dotyka ciężkich czasów wojennych. Jednak daje ona również czytelnikom nadzieję, że każdy na swojej drodze może spotkać prawdziwą miłość, która będzie warta wszystkiego. Będzie warta życia oraz śmierci. Dodatkowo, chociaż wiem, że nie powinno oceniać się książki po okładce, tutaj ona spełnia swoją rolę. Przyciąga wzrok, jest delikatna, ale zarazem zachęca tym do sięgnięcia po książkę – zdecydowanie jest to sytuacja na plus! Z czystym sercem Wam polecam!

„Miłość warta wszystkiego” autorstwa Agnieszki Jeż pokazuje nam w zasadzie dwie historie – współczesną oraz dziejącą się w czasie II wojny światowej. Poznajemy historię dwóch kobiet – Sary i Anny. „Miłość jest warta śmierci. Miłość jest warta życia.” Anna, młoda kobieta, która ma kochających rodziców i dziadków, jednak zdaje sobie sprawę, że nie może dobrze trafić z ulokowanymi uczuciami do mężczyzn. Swojego szczęścia szuka na portalu internetowym, gdzie poznaje Marcina. Po pierwszym spotkaniu już wie, że to właśnie on jest tym, z którym chce dzielić swoje życie, swoje szczęście i smutki. Z każdym dniem rodzi się w nich silniejsze uczucie, obydwoje mają wrażenie, że są dla siebie stworzeni. Wszystko idzie dobrymi torami, Marcin poznaje rodziców Anki, a ona jego dziadków. Kochają się i postanawiają wyprawić uroczysty obiad, na którym oficjalnie się zaręczą. Jednak nie mają świadomości co przyniesie im ta rodzinna uroczystość. Kompletnie nie spodziewają się, że spotkanie tych dwóch rodzin odkryje nieznane im dotąd fakty z przeszłości ich najbliższych, ich rodzin. Sara, Żydówka, która żyła w czasach wybuchu II wojny światowej. Zakochuje się w mężczyźnie, Janie Górskim, Polaku, który przypadkiem puka do drzwi jej domu rodzinnego, jednak jest świadoma tego, że ojciec już ma dla niej kandydata na męża. Ona jednak na przekór ojcu zatrudnia się w Zofiówce, ośrodku leczniczym w Otwocku, aby móc znaleźć się bliżej Jana. Uczucie, którym Sara darzy lekarza okazuje się wzajemne, jednak czy miłość jest wstanie pokonać wszystkie inne przeciwności losu: pochodzenie, status, czy też piekło nadchodzącej wojny? Czy miłość na przekór wszystkiemu i wszystkim jest uznawana jako egoizm? I czy podczas wojennych zakazów i nakazów jest w ogóle miejsce na miłość? Taką szczerą i prawdziwą? Autorka ukazuje w książce piękno rodzącej się miłości dwójki osób w ciężkich wojennych czasach, ale też kontrastuje to współczesną miłością, gdzie czasem trudno wśród wiecznego biegu i pośpiechu odnaleźć swoją bratnią duszę, prawdziwą miłość – kogoś, z kim będzie się dzielić swoje wszystkie troski. Autorka pokazuje też to, jaki wpływ na życie ma rodzina i to, jak niewiele różnimy się od swoich przodków, często popełniając dosłownie te same błędy, które w przeszłości popełniał ktoś nam bliski. Jednak najważniejsze moim zdaniem jest to, że autorka pokazała to, jak świat potrafi być mały i jak życie potrafi pisać swoje własne scenariusze, a los potrafi być przewrotny. „Żyć możesz tylko dzięki temu, za co mógłbyś umrzeć.” Szczerze mówiąc, trochę na początku przeraził mnie fakt, że autorka połączyła ciężkie czasy wojny z tymi współczesnymi. Osobiście nie przepadam za książkami z wątkami historycznymi, jedna ta bardzo mnie urzekła. Większość postaci bardzo polubiłam, ale jedna swoim zachowaniem mnie zawiodła. Sara uznawała Marię za przyjaciółkę, a ona postąpiła tak, a nie inaczej. Pokazuje to, że nawet przyjaciele mogą wbić nam nóż w serce – może to być taką przestrogą dla czytelników. Książką jest pisana dość specyficznym stylem, do którego trzeba się na początku przyzwyczaić, ale po kilku stronach już nie robi to problemu. Książka jest ciepła, opowiada o miłości, jednak potrafi też wzruszyć, co nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę fakt, że akcja również dotyka ciężkich czasów wojennych. Jednak daje ona również czytelnikom nadzieję, że każdy na swojej drodze może spotkać prawdziwą miłość, która będzie warta wszystkiego. Będzie warta życia oraz śmierci. Dodatkowo, chociaż wiem, że nie powinno oceniać się książki po okładce, tutaj ona spełnia swoją rolę. Przyciąga wzrok, jest delikatna, ale zarazem zachęca tym do sięgnięcia po książkę – zdecydowanie jest to sytuacja na plus! Z czystym sercem Wam polecam!

"Można się śmiać z miłości od pierwszego wejrzenia, ale naprawdę jest coś takiego - że się spojrzy na drugą osobę i już się wie, jakby w tym krótkim spojrzeniu w czyjeś oczy, w kilka chwil, dostrzegło się i całą przeszłość, i ekscytującą teraźniejszość, i obiecującą przyszłość. Intuicja, jeśli się ma z nią dobre relacje, nie myli, nie wpuści obdarzonego nią człowieka w maliny." Dwie kobiety, dwa okresy historyczne, różne statusy materialne ... łączy je jedno. Chęć bycia kochaną. Chęć znalezienia swojej drugiej połówki. Anna Matkowska, kobieta po trzydziestce, zniechęcona nieudanymi związkami szuka miłości przez portale randkowe. Sara Flinkerówna, młoda dziewczyna nieoczekiwanie zakochuje się w przystojnym acz biednym lekarzu. Czy coś może łączyć te kobiety? Czy te dwie historie, pozornie ze sobą nie związane, mogą mieć coś wspólnego? Kiedy zobaczyłam zapowiedzi książki Agnieszki Jeż byłam niezywkle zaintygowana. Piękna okładka kusiła i nęciła moje oczy. Jako okładkowa sroczka nie mogłam się jej oprzeć. A kiedy przeczytałam, że historia w niej zawarta traktuje o miłości w czasie wojny wiedziałam, że na pewno ją przeczytam. Powieści osadzone w okresie wojny są bardzo popularne i miałam wrażenie, że kolejna niczym mnie nie zaskoczy. A jednak. "Jak to jest, że serce czy też dusza od rau wiedzą to, nad czym człwowiek się biedzi dłużo dłużej? One po prostu czują, nie dywagują. I działają jak najszybszy i najmocniejszy komputer." Poznajemy Annę Matkowską, która na portalu internetowym "znajduje" Marcina Zielińskiego. Po pierwszej randce już wie, że to mężczyzna jej życia, ten, na którego czekała. Przystojny dżentelmen, elegancki, z dobrą pracą jest wymarzonym kandydatem na męża. Zakochani zaczynają planować wspólne życie. Przyjęcie zaręczynowe, od którego zaczyna się historia jest jak trzęsienie ziemi. Nagle okazuje się, że nie wszyscy są tymi, za którymi się podają, że coś, co było budowane latami burzy się i obraca w ruinę. Że życie było oparte na kłamstwie. Sara Flinkerówna to młoda dziewczyna, Żydówka z bogatego domu, dla której ojciec ma już kandydata na męża. Jednak plany mają czasami w zwyczaju ulegać zmianom i tak jest w tym wypadku bowiem Sara zakochuje się. Jej wybrankiem jest ubogi lekarz, Jan Górski, Polak. Historia dwójki zakochanych mogłaby być początkiem cudownego życia, gdyby nie fakt, że jest lato 1939 roku. "Dobre miłości zaczynają się przypadkiem. Wszystkie dobre, romantyczne miłości ze starych książek mają taki początek..." Historia w "Miłości wartej wszystkiego" toczy się dwutorowo i naprzemiennie. Mamy możliwość poznać losy i życie obu kobiet. Współczesność miesza się z okresem wojny, szczęście z niepewnością, spokój z zagrożeniem. Niezmienna jest miłość. "O miłości trudno się opowiada, człowiek sam jej czasami nie rozumie, a nawet jeśli rozumie, to brakuje mu słów." "Miłość warta wszystkiego" to piękna i przejmująca opowieść o miłości. O tym niezwykle silnym uczuciu, które czasami determinuje nasze życie. O uczuciu, które sprawia, że robimy rzeczy, na które byśmy się nie zdobyli. O miłości współczesnej, której szukamy niecierpliwie ale i pełni nadziei. Ale także o miłości w czasie wojny, która pomagała przetrwać. Czy można sobie pozwolić na takie płomienne uczucie kiedy trwa wojenna zawierucha i giną miliony ludzi? Kiedy jest dobry czas na zakochanie? Może właśnie wtedy kiedy świat wali się w gruzy warto mieć przy sobie tą jedną osobę, której oddało się serce. Ale powieść to nie tylko zakochane pary. Autorka pięknie pokazała relacje rodzinne między dorosłymi już dziećmi, rodzicami i dziadkami i fakt czy przeszłość naszej rodziny może jakoś wpływać na naszą teraźniejszość. Czy może ją determinować? Powieść to także pięknie ukazana przyjaźń. Obie bohaterki, Anka i Sara mają tą bliską sobie osobę. Ale czy faktycznie możliwa jest czysta, bezwarunkowa przyjaźń jeśli w grę wchodzi miłość do mężczyzny? "Może przyjaźń polega także na tym, żeby drugiej osobie oszczędzić bólu, nawet jeśli się to wiąże ze swoistą nieszczerością." Początkowo, chociaż nie wiem dlaczego, trudno było mi się wciągnąć w opowieść. Historia Anny, choć współczesna interesowała mnie mniej niż opowieść Sary. Ale z każdą przewróconą kartką miałam wrażenie, że obok mnie siedzą obie bohaterki i to one mi opowiadają swoje życie. Czytając zastanawiałam się, czy mogę oceniać zachowanie i postępowanie bohaterek, nie tylko tych pierwszoplanowych wyłącznie w kolorach czarnych i białych. Czy, nawet znając wszystkie fakty, mamy prawo je oceniać? Tyle nas znają na ile nas sprawdzono głosi porzekadło. Nie będąc w takiej sytuacji nie wiemy jak my byśmy się zachowali. Bardzo podobał mi się zabieg dwutorowości historii i prowadzenie jej naprzemiennie. Pomimo początkowych trudności książkę czytało się niezwykle płynnie. Książka rozpoczyna się trzęsieniem ziemi i tak też się kończy. Kiedy doszłam do końca pękło mi serce ... tak na chwilę, bo jednak dopisek "ciąg dalszy nastąpi" skleił je na nowo. Czekam z niecierpliwością.

Miłość, uczucie, które stało się inspiracją dla tylu powieści, wierszy, filmowych historii, które kradną nam serca każdego dnia. Miłość, to uczucie o którym marzy każdy człowiek na ziemi. Jedno uczucie, które ma tak wiele twarzy. O tym uczuciu, jest właśnie najnowsza powieść pani Agnieszki Jeż "Miłość warta wszystkiego". Opowiada ona historię dwóch kobiet, Sary i Anny, kobiet, które łączy tęsknota za prawdziwą miłością i za jej poszukiwaniem, a dzieli czas, w którym nasze bohaterki przeżywają swoje zakochanie. Ich historie poznajemy dwutorowo. Rozdziały o losach Sary w okresie wojennym przeplatają się z współczesnością i historią Anny. Anna, to 33 -letnia kobieta, która ma wszystko, dobrą pracę, którą lubi, własne, małe mieszkanie, znajomych, przyjaciółkę, kochających rodziców i dziadków. Jednak do pełni szczęścia brakuje jej tej wyśnionej, prawdziwej miłości, miłości na dobre i złe, na całe życie. Do tej pory jej nie znalazła. Wszystko zmienia się gdy spotyka Marcina, mężczyznę, z którym umawia się za pomocą portalu dla singli. Po pierwszym spotkaniu Anka już wie, że to TEN. Marcin, to ideał mężczyzny, 38 lat, zadbany, elegancki, trochę staromodny, dżentelmen, pracujący, samodzielny. W sam raz kandydat na męża 😉 Anka i Marcin zakochują się w sobie, spotykają, planują wspólne życie, w końcu poznają swoje rodziny i postanawiają się zaręczyć. Organizują w tym celu uroczysty obiad, na którym mają się po raz pierwszy spotkać ich bliscy. Anna i Marcin nie podejrzewają, że to spotkanie odkryje przed nimi nieznane fakty z przeszłości ich najbliższych. Sara, to młoda dziewczyna, pochodzenia żydowskiego, która marzy o wielkiej miłości. Jej ojciec planuje wydać ją za bogatego żydowskiego chłopca. Jednak ona się nie zgadza. Nikt nie wie, że jej serce i myśli zaprząta od pewnego czasu ktoś inny. Mężczyzna o błękitnych oczach, Jan Górski, Polak, ubogi lekarz. Łączy ich gorące uczucie, a dzieli wszystko inne: pochodzenie, status społeczny, a za niedługo też piekło wojennej rzeczywistości. Czy marzenie o miłości na przekór wszystkiemu i wszystkim jest egoizmem? Czy podczas wojennej zawieruchy jest czas na miłość? Czy miłość jest warta wszystkiego? Czy jest warta by poświęcić życie, czy można dla niej zdradzić czy nawet zabić? Na te wszystkie pytania próbuje znaleźć odpowiedź autorka w swojej powieści "Miłość warta wszystkiego". Książka ta jest przepiękną opowieścią o miłości, delikatnym, kruchym uczuciu w czasach pełnych okrucieństwa i nienawiści, w czasach wojny. Ale także w czasach współczesnych, w których pośród tego całego zabiegania, pośpiechu tak trudno odnaleźć swoją drugą połówkę, tak ciężko budować trwały związek i dbać o niego jak o kwiaty róży, by przetrwał najgorsze wiatry i przymrozki. To opowieść także o rodzinie, o tym jak bardzo jesteśmy podobni do swoich przodków, jak często powielamy historie ich życia, jak często popełniamy te same błędy. A także o przebaczaniu i godzeniu się ze swoimi najbliższymi, a także własnymi demonami, które nas prześladują. A na końcu wreszcie o tym, jak los potrafi być okrutny, a niekiedy przewrotny, a świat mały. Bohaterowie książki pani Agnieszki są nakreśleni bardzo dobrze. Dużą sympatią obdarzyłam Sarę, Annę, a także Jana, Marcina czy rodziców Anki. Rozczarowała mnie postać Marii, przyjaciółki z pracy Sary. Powieść pisana jest specyficznym stylem, który początkowo utrudniał mi wciągnięcie się w lekturę, ale po kilku stronach przyzwyczaiłam się do tego języka, skądinąd pięknego i powieść mnie porwała. Przeszkadzały mi trochę literówki w druku, ale to już mały minusik dla działu korekty 😉 Jak wspominałam na początku recenzji historię obu kobiet poznajemy dwutorowo. Rozdziały o Sarze przeplatają się z tymi o Annie. Jak każda opowieść o miłości w czasach wojny, tak i ta bardzo głęboko mną poruszyła. Jednakże i historia miłości Anny mnie wzruszyła. Jej spotkanie z Marcinem daje nadzieję, nam singielkom, że prawdziwa miłość istnieje, trzeba tylko dać jej czas i sobie. Jak mawiała moja wychowawczyni w liceum:" Nie poganiaj Amora, na wszystko przyjdzie pora" 😉😁 "Miłość warta wszystkiego" to ciepła, choć też wzruszająca opowieść o obliczach miłości, nie może być inaczej skoro akcja dotyka czasów wojennych. Powieść ta niesie promyk nadziei, otula nas ramionami miłości, uczucia tak silnego, że potrafiącego przetrwać wszystko, uczucia wartego życia i śmierci, wartego wszystkiego. Polecam wszystkim z całego serducha ! Moja ocena to 4/5 !

Mówi się, aby nie oceniać książki po okładce, a ja uważam, że walory zewnętrzne również powinny być uwzględnione przy pisaniu recenzji. Szczególnie kiedy okładka robi tak duże wrażenie jak książki "Miłość warta wszystkiego" 😍 robi wrażenie, prawda ? Przecudowne jest też to, że akcja powieści toczy się w Warszawie, oraz Otwocku, czyli w miastach, do których mam bardzo blisko 😍 Czytając tę książkę poznajemy dwie historie, które coś łączy. Jedną napisaną współcześnie, a drugą za czasów wybuchu II wojny światowej. Anna Makowska, współczesna, ponad trzydziestoletnia kobieta nie wierzy już w szczęśliwy traf i szuka swojej drugiej połówki na portalach społecznościowych. Poznaje Marcina Zielińskiego z którym postanawia się spotkać. Jest jeszcze bardziej czarujący niż przez internet. Strzeliła w nich strzała Amora. Sara Flinkierówna zakochuje się w przypadkowo spotkanym Janie Górskim, który jest lekarzem w Zofiówce, ośrodku leczniczym w Otwocku. Postanawia się tam zatrudnić, by być jeszcze bliżej mężczyzny o którym nie może zapomnieć. Czy miłość w czasach zagłady, między Polakiem a Żydówką jest możliwa? Co łączy obie rodziny? Niezwykle wzruszająca, zapadająca na długo książka 😍 czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy historii❤️ "Miłość jest warta śmierci. Miłość jest warta życia."

Jeśli lubicie historie miłosne z wojną w tle to ta historia jest dla was idealna. Na piereszy plan wysówa się miłość i skomplikowane relacje międzyludzkie ale cała wojenna otoczka przydaje klimatu. Miłość warta wszystkiego to z pozoru dwie nie łączącw się ze sobą historie. Jedna dzieje się na początku drugiej wojny światowej, a później orzeskakujemy do współczesnej Warszawy i jej mieszkańców. W 1939 roku poznajemy Żydówkę Sarę oraz polaków- młodego doktora Jana i pielęgniarkę Marię. Cała trójka pracuje w zakładzie dla chorych psychicznie, choć Sara dopiero się uczy. Zaczynają ich łączyć głębsze relacje, miłość, która popycha osoby do różnych czynów. Współcześnie poznajemy ponad trzudziestoletnią Anię i jej chłopaka Marcina. Na początku ich znajomości dużo rozmawiają, poznają swoje rodziny, w tym dziadków. Wspominają przeszłość i planują przyszłość. Nie mają pojęcia, że to co było dawno temu będzie miało wpływ na ich kolejne dni razem. Miłość warta wszystkiego to historia, która już w prologu łapie czytelnika w garści i nie puszcza, aż nie dowie się on co, jak, dlaczego i z kim. Fenomenalna opowieść o trudnych czasach wojennych, prześladowaniu Żydów oraz o walce o życie, o miłość, o przyjaźń. Powieść o ogromnie trudnych wyborach, podjętych decyzjach, które miały wpływ na kolejne dziesięciolecia, o szukaniu iskierki nadziei i dobra w strasznych czasach, ale również o załamaniu się, o poddaniu, o zazdrości. Przeskoki między wątkami z przeszłości oraz teraźniejszości są jasne i zrozumiałe, ale nie ukrywam, że bardziej zaciekawiły mnie losy Sary, Jana i Marii niż współczesnych bohaterów. Książkę pochłania się w błyskawicznym tempie z wypiekami na twarzy. Momentami zaskakuje nas strasznie a zakończenie zwala z nóg. Na szczęście ciąg dalszy nastąpi co dla czytelnika jest prawdziwą gratką. Agnieszka Jeż napisała bardzo emocjonalną powieść o trudnej miłości, o różnicach, podziałach. Po lekturze czytelnik zastanawia się czy rzeczywiście uczucie jakim jest miłość usprawiedliwia wszystkie czyny i decyzje? Czy dla miłości zrobimy wszystko i zostanie nam to wybaczone? Czy warto dla miłości, choćby i prawdziwej być egoistycznym i podłym? Sami musicie odpowiedzieć sobie na te pytania, ja zachęcam do przeczytania tej lektury ponieważ zwala z nóg i otwiera oczy na istotne kwestie. To jest lektura o czymś i po coś, taka, która zostaje w głowie na długo a ja takie uwielbiam. Uwierzcie mi, że warto poświęcić na nią kilka chwil, myśli i chusteczek. Moja ocena 10/10 DOROTA Www.obydwiezaczytane.blogspot.com

"Miłość warta jest śmierci. Miłość jest warta życia" cytat ten pochodzi z najnowszej powieści Agnieszki Jeż. Motto to kończy tę przepiękną pozycję o miłości w okresie okrucieństwa wojny- zarówno tej ratującej, jak i destrukcyjnej, która powoduje trudne decyzje i ma wpływ na ludzkie wybory. "Miłość warta wszystkiego" obrazuje nam trzy pokolenia, dla których obraz miłości różni się i każde z nich ma inny sposób jej postrzegania. Lecz na pierwszym planie mamy dwóch głównych bohaterów-Anny i Marcina, którzy łączą się dzięki portalowi internetowemu. To właśnie podczas ich przyjęcia zaręczynowego następuje przełomowy moment ponownego zetknięcia się dwóch dawniej bliskich sobie osób. Tym wzruszającym momentem rozpoczyna się retrospekcja miłości dwóch par- Sary i Jana, Żydówki i Polaka, w czasie zawirowań Drugiej Wojny Światowej, oraz ta bardziej współczesna- wcześniej już wspomnianych Anny i Marcina. Nie wiedzą oni, że łączy ich więcej, niż mogą się domyślić, a historie ich przodków są nadal aktualne... Ich losy perfekcyjnie oddają to, o czym pisze autorka- że nawet podczas wojny "da się omotać miłością" oraz że to, co najważniejsze, to miłość, która "chroni przed lękiem". Mnie osobiście przypadła ona do gustu zarówno pod względem stylu pisania samej autorki, jak również samej przedstawionej historii. Podobało mi się szczególnie to, że historia nie była przedstawiona wprost, lecz na samym początku mamy wielki i poruszający wstęp z pozornie obcymi dla sobie bohaterami, a następnie powoli, powoli, po nitce do kłębka, oni sami nakierowywali nas na to, jaka tak naprawdę jest relacja pomiędzy wszystkimi bohaterami. Jeżeli lubicie powieści dotyczące wojennych ścieżek miłości, przy których nierzadko potoczy się łza wzruszenia, a dodatkowo okładka jest tak samo piękna jak zawartość, to polecam Wam sięgnąć po tę pozycję. Z pewnością się nie zawiedziecie! Gorące lato 1939 czeka na Was na półkach księgarń! Bardzo dziękuję Wydawnictwu Filia za możliwość przeczytania tej pięknej powieści.

Oto przed nami kolejna książka osadzona na kanwie wojny, której tematem przewodnim jest motyw miłości. Pomimo, że powieść zbiera całkiem dobre recenzje niezwykle ciężko było mi wciągnąć się w cała opowieść, być może przyczyną jest nieco specyficzny styl autorki, który mocno mnie zniechęcił. Z pewnością nie każdemu przypadnie on do gustu i początek lektury może nas nieco od niej odstręczać. W powieści mamy ukazane dwie przeplatające się ze sobą historie miłosne: współczesną opisująca znajomość Anny i Marcina oraz opowieść z 1939r. o Żydówce i polskim lekarzu - miłości ,która nie powinna zaistnieć, gdyż z góry skazana była na tragiczny finał. Co wspólnego mogą mieć te dwie, dość odległe czasowo i zupełnie inne historie?