Matka siedzi z tyłu. Opowieści z d**y wzięte (okładka miękka)

Rzadko trafiają się książki, do których człowiek wie, że będzie chcial wracać, już po przeczytaniu zaledwie 20 stron. A ta zdecydowanie do takich należy... :-) MATKA SIEDZI Z TYŁU jest wprost skrojona pod wakacyjny czas, choć przygody autorki sa modelowo aktualne przez okrągłe dwanaście miesięcy w roku. Złosliwość jest podobno miara inteligencji człowieka, więc autorka ewidentnie z urzędu ma platynową kartę do MENSY. Zwłaszcza, że ta złośliwość jest ciepła i urocza, po prostu niezwykła. Pierwsze skojarzenie, to literacka forma filmowych LEJDIS. Więc jeśli szukasz lekkiej rozrywki, ale na wysokim poziomie, to lepiej naprawdę nie mogłeś/mogłaś trafić! Polecam!

Absolutny must have tego lata. Ba, pewnie i całego roku. Książka miła, łatwa i przyjemna. Idealna na odstresowanie po męczącym dniu, kiedy to ułożymy do snu dzieci (i najlepiej męża też), weźmiemy lampkę białego wina z truskawkami i oddamy się lekturze. Uprzedzam - radzę wyjść z pokoju, by nie obudzić domowników. Nie da się nie śmiać. I to w głos. Dawno nie czytałam tam dobrej, zabawnej lektury, która powoduje że po każdym rozdziale mówisz sobie 'dobra, jeszcze jeden... I już idę spać'. A potem jeszcze i jeszcze. Aż musisz robić sniadanie :)

Wiele lat temu w pracy na innym kontynencie poznałem klon charakterologiczny. Czytając Twoją książkę wiem, że nic się nie zmieniłaś. Jako chirurg powiem, że masz język cięty jak ostrze skalpela, a odpowiednia ilość wulgaryzmów podsyca pikanterię elokwencji, bez grama infantylizmu. W trakcie czytania ze śmiechu pracują mięśnie całego ciała jak na pływalni, a po lekturze we krwi krąży burza endorfin. Naturalizm książki leczy!

Nie da się ukryć, że książkę czyta się na przysłowiowy raz i że nie wymaga ona wiele od czytelnika. Jest to jej plus, bo na letnie, upalne dni, gdzie nie wiadomo jak się nazywasz okazała się w sam raz. Powiedziałabym "ot życie" pani Joanny, która zaprasza nas abyśmy razem z nią przeżyli absurdy bycia matką, żoną, przyjaciółką, klientką, Polką.. Autorka bloga, był dziennikarka radiowa, producentka, której życie czasem wymyka się rąk, dzieci dają w kość, a załatwienie spraw w urzędzie przyprawia o gęsią skórkę. Chcesz odpuścić, chcesz się pośmiać z obcego nieszczęścia, masz kapkę dystansu do tego, że proza nie zawsze jest ą i ę, wolisz to lekkie pióro bez zadęcia, bier i czytaj! Bardzo mi to jednak przypominało podobne tytuły naszych słynnych polskich felietonistek, stąd może zachwyt mniejszy, bo to jak odgrzewany kotlecik, smaczny, no ale ja już go próbowałam. Ale zgadzam się w 100% że "najtrudniejszy w dwutygodniowym lockdownie był pierwszy rok", potem jakoś leci...

Joanna Mokosa - Rykalska „Matka siedzi z tyłu. Opowieści z d…y wzięte” Joanna to zwariowana kobieta po 40-stce, spełniająca się zawodowo, pracując na planie seriali. Prywatnie szczęśliwa mężatka i podwójna mama. Ma to szczęście, że otacza się gronem zwariowanych przyjaciół, z którymi można konie kraść. • „Matka siedzi z tyłu. Opowieści z d…y wzięte” to zbiór zabawnych wydarzeń jakie miały miejsce w życiu Joanny. Jej prześmiewcze, pełne ironii spojrzenie na świat sprawiło, że doskonale się przy niej bawiłam i pochłonęłam ją w jeden dzień. Nie wiem czy jej poczucie humoru każdemu się spodoba, ale u mnie trafiła w punkt. Jeśli komuś podobał się film „Lejdis” to w tej lekturze odnajdzie podobny klimat. Joanna to kobieta z krwi i kości, która w momentach kryzysowych zaklnie czy zamiast choinki kupi marihuanę. Lektura idealna na letnie upały i oderwanie myśli od własnych codziennych problemów. Polecam ją w formie audiobooka, rewelacyjnie czytanego przez Ilonę Chojnowską.

Jestem absolutnie zachwycona. Książkę, jeszcze w przedsprzedaży, kupiła moja córka. Jak zobaczyłam z jakim zapałem czyta i jak przy tym się śmieje, musiałam sama zobaczyć co to za książka. No i przepadłam. Aktualnie córka jak idzie spać to znosi mi książkę, ja czytam i rano jej oddaję, i znów ona czyta. Najgorzej, że zostało już całkiem niewiele. Mamy nadzieję na następną część, bo jest wspaniała. Dawka świetnego humoru, dystans i przelanie na papier myśli, które każda z nas ma w głowie, ale nie każda ma jaja by powiedzieć to na głos. Wielkie gratulacje dla Autorki! Polecam każdemu!

Przeczytałam jednym tchem. Książka napisana w świetnym, lekkim stylu. Autorka w sposób mistrzowski, z ogromnym poczuciem humoru, opisuje blaski i cienie codziennego życia zwyczajnej rodziny. Lektura tej książki podziałała na mnie jak najlepsze lekarstwo na smutki. Polecam każdemu i czekam na następne książki Pani Joanny.

Super autorka, rewelacyjna książka. Inteligentna, pisze co myśli, trafnie ocenia rzeczywistość matkowo małżeńsko życiową. Super pozycja na wakacje!

Zabawna, ciepła, pocieszka!

Ja mam pewien dystans do tego typu książek, niewiele z nich mnie bawi, niewiele nie powoduje we mnie ciar żenady. Musi do mnie po prostu trafić. Jest generalnie cienka granica między satyrą a zwyczajną żenującą klapą. Jednak "Matka siedzi z tyłu" to bardzo specyficzne i satyryczne ukazanie codzienności. Ja jestem daleka od takiej codzienności, przecież nie mam dzieci, ale czy to dla mnie było przeszkodą, aby się dobrze bawić przy czytaniu? Absolutnie nie. Poznajcie Joannę. To Bareja w spódnicy – w loży szyderców czuje się jak ryba w wodzie. Siedzi z tyłu, ale czujnym okiem skanuje każdą sferę życia. Wykpi, obśmieje, wścieknie się, sama niejedną gafę palnie, czasem zagra na nerwach, ale robi to z wdziękiem i polotem, jakich mało. Chwilami rzeczywiście miałam ochotę rzucić książkę, bo te powielające się stereotypy doprowadzały mnie czasami po prostu do szału. Koniec końców myślę, że to zwyczajna różnica pokoleniowa i tak to sobie tłumaczę. To, co według nas jest krzywdzącym stereotypem, dla pokolenia "wyżej" wcale takie nie było i nie jest. Nie przeszkodziło mi to jednak, żeby korzystać z tej książki i bawić się przy niej wspaniale. Była to po prostu zabawna lektura. Bardzo niezobowiązująca, bardzo zabawna i lekka, taka na ciężkie popołudnie. Niemniej jednak, styl autorki jest tak fascynujący, lekki i mocno komediowy, że ciężko było się oderwać choć na chwilę. Krótkie podrozdziały skojarzyły mi się ze skeczami kabaretowymi, takie idealne do wystawienia na scenie. Jednak czytając czułam się, jakbym oglądała trochę jakiś sitcom o życiu zmęczonej matki. Jak pisałam na instastory, to książka idealna dla fanów raczej groteski, trochę może nawet dla fanów stand-upu jak sądzę? Mnie osobiście ta pozycja porwała, chociaż jak mówiłam na początku - ja może jeszcze w takiej rzeczywistości nie do końca bym się odnajdywała, bo przecież mam jeszcze studenckie, lekkie życie. Jednak nie umniejsza to tej lekturze, bo bawiłam się przy niej doskonale i myślę, że spodoba się raczej starszej części czytelniczek aniżeli ja.