Maroko. Kraina Gnawy (okładka  miękka, 05.2019)

"Szacunek do inności, brak uprzedzeń to droga do jedności i miłości wszystkiego, co żyje i nas otacza." Anna Korzeniowska magicznie uchwyciła marokańską duszę, esencję kraju i gościnność mieszkańców. Odbywamy podróż do krainy Gnawy, znanych turystycznych atrakcji i spontanicznie odwiedzanych miejsc. Przemawia niezwykłe brzmienie egzotyki, chłoniemy kakofonię miast z wieżami meczetów, poznajemy kulturę codzienności, zachwycamy się widowiskowymi wąwozami, pustynnym zachodem słońca, kobaltowym niebem. Zmysłowe, baśniowe, pobudzające wyobraźnię spojrzenie na Maroko, ale również porcja praktycznych informacji. (bookendorfina rekomendacja) Dwa lata temu odbyłam już pierwszą podróż za pośrednictwem książki Anny Korzeniowskiej, "Z plecakiem przez Indochiny", przygodę w klimacie Tajlandii, Kambodży, Wietnamu i Laosu. Wówczas była to relacja ze strefy świata, którą jeszcze nie miałam okazji poznać osobiście. Teraz z przyjemnością odświeżałam wspomnienia z pobytu w Maroko. I choć od mojej podróży do krainy Gnawy upłynęło już ponad ćwierć wieku, miałam wrażenie, że tak naprawdę niewiele się zmieniło z pięknych egzotycznych nut, zadziwiających kontrastów i zachwycających kulturowych doznań. Poszanowanie odmienności i różnorodności jest kluczem do zrozumienia tego kraju, poddania się jego smakom, zapachom i brzmieniom, polubienia w obrazie odsłanianym przed odwiedzającymi, ale też świadomego odkrywania tego, co skrywane przed oczami przybyszów. Autorka w sympatycznym stylu prowadzi po niezapomnianych przeżyciach z dziesięciodniowej wędrówki do miejsc, nie tylko tych, które pragną zobaczyć wszyscy turyści, ale również do zakamarków zwykłej codzienności. Podoba mi się wchłanianie świata wszystkimi zmysłami, zerkanie na krajobrazy, historię, społeczeństwo, kulturę, tradycje, zwyczaje, bez pomijania istotnych szczegółów, ciekawych porównań, zaskakujących elementów. Maroko pobudza wyobraźnię i nakłania do baśniowych marzeń. Przypominamy sobie, jak zostało uchwycone w literaturze. Muzyka i taniec dotarły do serca autorki, ciepło owiały wonią przypraw, olśniły bogatą kolorystyką, pobudziły magiczną atmosferą. Wiele entuzjastycznych słów, dawek podziwu nad gościnnością, lecz także mniej przyjemnych spostrzeżeń i pułapek czekających na turystów. Tym, którzy wybierają się do Maroka, przyda się z pewnością zwięzłe kompendium informacji praktycznych i wyjaśnienia obco brzmiących słówek. Podróż rozpoczyna Casablanca, utrwalona w tytule kultowego filmu, najbardziej zaludnione miasto Maroka, słynące z ulokowanego nad oceanem meczetu z misternym wystrojem. Następnie odwiedzamy Marrakesz, czerwone miasto z meczetem o jakże ciekawej historii. Kolejne cele podróży to dolina rzeki Dadis, w a niej Szlak Kazb, oraz wąwozy Dadis i Todra. Widowiskowe krajobrazy wokół Warzazatu oczarują każdego, przyznam, że chciałabym je jeszcze kiedyś zobaczyć. Podobnie jak spędzić kilka nocy na bezkresach Sahary. Dalej wędrówka do As-Sawiry, w której kobaltowe niebo zlewa się z kolorem drzwi, okien i łodzi rybackich, zaś kozy zawisają na drzewach. Następnie Fez, miasto pokory i bram, jeszcze nie udało mi się postawić tam stopy, za to, w przeciwieństwie do autorki, odwiedziłam Rabat. Frapująco i emocjonująco jest zestawiać wrażenia podróżnicze, inspirować się poznawaniem bliższych i dalszych regionów Ziemi. Lekka narracja sprawia wiele przyjemności z odkrywania i ponownego zaglądania w marokańską duszę. bookendorfina.pl

Autorka najnowszej książki podróżniczej pt. „Maroko - Kraina Gnawy” ukazuje a jednocześnie zaprasza nas do najstarszego królestwa w świecie muzułmańskim, czyli Maroka. To kraina pustyni napełniająca wiecznego wędrowca siłą. Egzotyczne królestwo budzące zaciekawienie i poruszające wyobraźnię ludzi Zachodu. Medyna-to najstarsza część miasta. Składa się z wielu dzielnic, a w każdej z nich znajduje się pięć budowli publicznych, które zaspokajają potrzeby mieszkańców: meczet, łaźnia, piekarnia, szkoła koraniczna, fontanna - studnia. Dla turystów jest to raczej labirynt, z którego ciężko się wydostać. Ulubionymi napojami Marokańczyków w kawiarniach są kawy z mlekiem i przede wszystkim herbaty miętowe, określone jako napoje życia. Można tu spotkać tubylców, kobiety rozwieszające pranie, śmieci i głodne psy, a więc bieda jest widoczna na każdym kroku. Obok Oceanu Atlantyckiego widać meczet Hassana II. Jest to muzułmańska świątynia, która jest trzecia pod względem wielkości na świecie. Maroko ma cztery stolice: Fez, Marrakesz, Meknes i Rabat, zaś Berberowie to najstarsi mieszkańcy Maroka. Marokańczycy kochają przyprawy i zioła. Zapach przypraw bowiem unosi się nie tylko tam, gdzie są przygotowane i sprzedawane potrawy lecz także na straganach. Do najpiękniejszych miejsc w Maroku zalicza się wieś Ajt Bin Haddu. Jest to labirynt zabudowań z ubitej rudawej gliny, wznoszący się przy wyschniętym korycie rzeki Mallah. Kraje muzułmańskie są państwami, gdzie kobieta nie ma takich samych praw niż mężczyzna. Porywani są również ludzie dla okupu, ale przecież niebezpiecznie może być wszędzie. Autorka książki oprócz fantastycznych i niesamowitych opowieści karmi nasze oczy także niesamowitymi widokami np. karawana wielbłądów na pustyni, nocleg na pustyni i pokonywanie wydm, picie herbaty na pustyni, czy polsko-marokańska przyjaźń. Książka zawiera również praktyczne wskazówki typu: kiedy najlepiej wybrać się do Maroka? Czym się tam poruszać? Jaka tam jest waluta, język, potrawy, czy czego należy unikać w Maroku. Zachęcam Was moi drodzy dajcie się porwać w fantastyczną podróż, gdzie kultura i religia jest zupełnie inna lecz także życzliwość ludzi bardzo wielka. Człowiek bowiem i natura to jedność. Zachęcam do lektury.

Od Casablanki, po Marrakesz i Warzazat. W poszukiwaniu tadżinu, walcząc z burzą piaskową, napotykając marokańskie suki – czyli słynne bazary. Anna Korzeniowska przygląda się pracy garbarni, zmuszona do zablokowania niektórych zmysłów, takich jak w tym wypadku węch, podziwia domy Berberów i szlak glinianych zamków. Stawia stopę na pustyni, ale i ocenia potęgę gór Atlas. W towarzystwie rozmaitych emocji, bo nie zabrakło ani strachu, ani zachwytu, niezrozumienia czy rozczulenia. Autorka częstuje czytelnika niedługą relacją z własnej podróży, toteż na łamach jej książki można doszukać się stricte osobistych wrażeń, które mogą być ciekawostką, mogą być i lekcją dla tych, którzy wybierają się na zwiedzanie tego bogatego w kulturę kraju. Pojawia się historia z kupnem czapki, ale i wzmianka o niedostępnych dla turystów meczetach. Gdzie można usłyszeć nazwisko Magdy Gessler i czy kobiety w Maroku faktycznie chodzą pozakrywane od stóp do głów? O tym możecie dowiedzieć się dzięki tej książce. Na łamach kart autorka dość często przytacza historię danego regionu czy miasta. Sięga wstecz, wspomina o istotnych wydarzeniach, w efekcie czego raczej bardzo mało tutaj przytaczanych dialogów, są za to opisy. W końcowej fazie pojawia się rozdział z informacjami praktycznymi jako dodatek dla tych, którzy faktycznie myślą o podróży do Maroko. Ciekawy i szlachetny pomysł podzielić się swoimi uwagami po to, żeby innym było po prostu łatwiej. Jest przemysł, muzyka, religia, kuchnia i historia. Autorka liznęła każdego z tych tematów, w wyniku czego nie zbudowała pełnego obrazu Maroka, ale pokazała swoje własne spojrzenie na ten świat – perspektywę polskiej turystki, która przyglądała się wszystkiemu z boku od czasu do czasu wchodząc w bliższą relację z egzotyczną kulturą. Na ostatnich stronach można odnaleźć także zdjęcia przedstawiające chociażby pokonywanie wydm na pustyni, karawanę, marokańskie ubiory czy potrawy. Chcesz doświadczyć Maroka i Ty i przekonać się, czy warto tam pojechać? Może to książka dla Ciebie. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/05/maroko-kraina-gnawy-anna-korzeniowska.html

Książkę kupiłam, ponieważ wybieram się do Maroko i ta najbardziej zaciekawiła mnie swoim opisem. Oczekiwałam praktycznych, nieoczywistych informacji, których bym nie znalazła w przewodniku. Bardzo mocno się zawiodłam. Porady podróżnicze nie były zaskoczeniem dla mnie, wszystkie te informacje były po prostu oczywiste i znalazłabym w każdym przewodniku. Oprócz tego styl autorki pozostawia wiele do życzenia. Jest bardzo prosty i nie porywający. Książki nie czytałam jednym tchem, była po prostu nudna. Niektóre fragmenty wydawały się być napisane na siłę tylko po to by książka miała więcej objętości. Z jednej strony plusem są zdjęcia na końcu, ale z drugiej strony na miejscu autorki lepiej przeprowadziłabym selekcję zdjęć. Maroko, kraj tak barwny i różnorodny, na tych zdjęciach jest po prostu brzydki i nie zachęcający. Z pewnością nie sięgnę po kolejne pozycje tej autorki.