Małżeństwo we troje (okładka miękka)

Na pewno nie jest to łatwa książka. Porusza bowiem trudne, bolesne niejednokrotnie sprawy. Jednak miłość jest tu głównym mianownikiem.. mamy tutaj różne odcienie miłości, miłości trudnej, i tak niejednoznacznej.. Forma, którą bardzo lubię i cenię, czyli krótkie opowiadania. Życie jest nie tylko piękne i proste.. i dlatego warto przeczytać.

Koncepcje miłości i szczęścia są różne. Każdy postrzega uczucia inaczej, lecz zawsze w dogodny dla siebie sposób. Niekiedy nie ważne jest to, czy ranimy swoim postępowaniem tę drugą, ważną dla nas osobę. Czy można stawić czoła wszelakim negatywnym uczuciom? Czy da się żyć ze sobą w zgodzie, wypominając złe rzeczy? Dlaczego ludzie tak często się ranią? Odpowiedzi na te pytania są różne, tak samo jak ich przyczyny. Ważnym jest jednak to, by nie dopuszczać do zatracenia tego, co jest najważniejsze. Miłości.

Podczas ceremonii zaślubin Genevieve z Eddym, w tle kościoła dochodzi do ślubu nie tylko tej pary. W cieniu kościoła przysięgę wiecznej miłości składają sobie również dwaj mężczyźni, Jean i Laurent. Ten dzień staje się dla mężczyzn szczególny, ponieważ od tej pory śledzą swoją bliźniaczą parę w codziennej prozie życia. Dostrzegają jak różne jest życie heteroseksualnych od homoseksualistów. Doktor Heymann poznaje pisarza, któremu pragnie powierzyć historię swego życia. Jego mania na punkcie psów dziwi nie tylko jego sąsiadów, lecz też i córkę. Jaką tajemnicę i symbol, niesie dla doktora ,ciągle tej samej rasy, pies? Jakie życie w młodości wiódł doktor, jako żyd prześladowany przez okupantów?
Wdowa po zmarłym, pozostaje w totalnej rozsypce społecznej. Ciągłe długi, brak pieniędzy i jedzenia popycha ją do tego, by znaleźć dla siebie sponsora. Los spycha na jej stronę barona Georga, który po kilkunastu latach bierze ją sobie za żonę. Konstancja dostrzega jednak, iż nie jest to do końca dla niej wspaniałe. Jej nowy mąż żyje przeszłością i ciągle przywołuje obraz tego, który już od lat nie żyje. W taki też sposób, powstaje trójkąt małżeński. Jak on się zakończy?
Nastoletni chłopak jest ciężko chory. Jego życie chyli się ku końcowi. Dla Alby, jej siostrzeniec jest cenniejszy od jej własnego syna. Lecz czy oby na pewno? Tragiczny wypadek staje się mieszanką w jej sercu. Przeszczep serca dla jej chrześniaka pojawia się w dniu, którym zmarł jej syn. Czy to oby nie jest przypadek? Jak na to zareaguje kobieta? Czy w jej życiu dojdzie do kolejnej tragedii?
Severine i Benjamin są zgodną parą. Ich życie płynęło beztrosko i w pełnej miłości do chwili, aż nie mieli wypadku. Z pomocą przyszła im chora dziewczyna. Małżeństwo które przerwało ciążę ma do siebie wzajemnie pretensje. Otóż okazuje się, że ich chore dziecko mogło żyć pełnią życia..
Różne tragedie, odmienne uczucia. Każdy bohater ma w sobie inne demony. Czy pozwoli im wyjść na powierzchnię ?

Od dawna miałam ochotę, by poznać twórczość Erica-Emmanuela Schmitta. Słyszałam o nim wiele dobrego i przede wszystkim wyrył on mi się w pamięć, dzięki stylowi jaki prezentuje. Książka „Małżeństwo we troje” jest pierwszą, dobrze dobraną dla mnie w tym czasie książką, którą miałam przyjemność przeczytać. Teraz sama mogę powiedzieć i docenić, warsztat pisarski autora. Styl Erica jest łagodny, łatwy i przede wszystkim przyjazny w odbiorze. Jego szczerość w książce i realność, aż dominuje. Brak jakichkolwiek komplikacji, a wręcz prostota, bardzo dobrze odczuwalna jest w tej lekturze. To wszystko powoduje, że aż chce się ją czytać!


"O przyszłości nie wiemy nic, tworzymy ją"

Przechodząc do całej książki i jej fabuły, najważniejszym jest by wspomnieć o tym, jak jest zbudowana. Nie jest to książka, która ma w sobie jedynie jedną, odrębną przygodę. Pozycja ta posiada bowiem szereg rożnych przygód, ulokowanych w pięciu rozdziałach. W każdym z nich występują różni bohaterowie, jak i różne miejsca, gdzie toczy się akcja. Czytelnik może więc poznać nie tylko duże grono bohaterów, ale i różne rejony świata.
Opowiadania zawarte w tej pozycji dają wiele do myślenia. Poruszają ważne kwestie, które dotyczą nie tylko małżeństwa, lecz i całego społeczeństwa.Tę książkę możemy zinterpretować przeróżnie. Dla jednych może być ona jedynie odskocznią od rutyny, dla innych zaś przyjemną opowiastką o życiu.

"Wszelka mądrość zaczyna się od akceptacji cierpienia"

Książka mnie się podoba za wewnętrzny urok, który powoduje, iż nie mogłam oderwać się od niej ani na sekundę. W całkowity sposób mnie do siebie przekonała i zdominowała. Czytałam ją w pełnym relaksie. Nasyciłam się nią w całości. Historie w niej zawarte są dla mnie cenną lekcją życia.


Podsumowując pragnę dać do zrozumienia, iż pisarz bardzo mnie do siebie przekonał. Cieszę się, że miałam okazję przeczytać tę pozycję i mieć ją u siebie na półce. Po przeczytaniu lektury, wzięłam się również za dopiski autora, które mają odrębne miejsce w tej książce. Dowiedziałam się z nich wiele dodatkowych rzeczy na temat opowiadań, jakie miałam przyjemność czytać. Taki dodatek jak najbardziej jest pomocny!
Książkę oceniam jako cenną zdobycz na mojej półce. Polecam ją bardzo serdecznie. Każdemu przypadnie do gustu.

Koncepcje miłości i szczęścia są różne. Każdy postrzega uczucia inaczej, lecz zawsze w dogodny dla siebie sposób. Niekiedy nie ważne jest to, czy ranimy swoim postępowaniem tę drugą, ważną dla nas osobę. Czy można stawić czoła wszelakim negatywnym uczuciom? Czy da się żyć ze sobą w zgodzie, wypominając złe rzeczy? Dlaczego ludzie tak często się ranią? Odpowiedzi na te pytania są różne, tak samo jak ich przyczyny. Ważnym jest jednak to, by nie dopuszczać do zatracenia tego, co jest najważniejsze. Miłości.

Podczas ceremonii zaślubin Genevieve z Eddym, w tle kościoła dochodzi do ślubu nie tylko tej pary. W cieniu kościoła przysięgę wiecznej miłości składają sobie również dwaj mężczyźni, Jean i Laurent. Ten dzień staje się dla mężczyzn szczególny, ponieważ od tej pory śledzą swoją bliźniaczą parę w codziennej prozie życia. Dostrzegają jak różne jest życie heteroseksualnych od homoseksualistów. Doktor Heymann poznaje pisarza, któremu pragnie powierzyć historię swego życia. Jego mania na punkcie psów dziwi nie tylko jego sąsiadów, lecz też i córkę. Jaką tajemnicę i symbol, niesie dla doktora ,ciągle tej samej rasy, pies? Jakie życie w młodości wiódł doktor, jako żyd prześladowany przez okupantów?
Wdowa po zmarłym, pozostaje w totalnej rozsypce społecznej. Ciągłe długi, brak pieniędzy i jedzenia popycha ją do tego, by znaleźć dla siebie sponsora. Los spycha na jej stronę barona Georga, który po kilkunastu latach bierze ją sobie za żonę. Konstancja dostrzega jednak, iż nie jest to do końca dla niej wspaniałe. Jej nowy mąż żyje przeszłością i ciągle przywołuje obraz tego, który już od lat nie żyje. W taki też sposób, powstaje trójkąt małżeński. Jak on się zakończy?
Nastoletni chłopak jest ciężko chory. Jego życie chyli się ku końcowi. Dla Alby, jej siostrzeniec jest cenniejszy od jej własnego syna. Lecz czy oby na pewno? Tragiczny wypadek staje się mieszanką w jej sercu. Przeszczep serca dla jej chrześniaka pojawia się w dniu, którym zmarł jej syn. Czy to oby nie jest przypadek? Jak na to zareaguje kobieta? Czy w jej życiu dojdzie do kolejnej tragedii?
Severine i Benjamin są zgodną parą. Ich życie płynęło beztrosko i w pełnej miłości do chwili, aż nie mieli wypadku. Z pomocą przyszła im chora dziewczyna. Małżeństwo które przerwało ciążę ma do siebie wzajemnie pretensje. Otóż okazuje się, że ich chore dziecko mogło żyć pełnią życia..
Różne tragedie, odmienne uczucia. Każdy bohater ma w sobie inne demony. Czy pozwoli im wyjść na powierzchnię?
Oto cały Schmitt :-) Kto go zna, wie o co mam na myśli...kto nie zna, czas, by poznał...gdy pozna, przeczyta wszystkie jego książki. Tak było ze mną :-)
Opis "Małżeństwa we troje" jest na stronie internetowej empiku, więc nie będę go powielać. Dodam, że to tylko namiastka zawartości książki, ale nie sposób o niej opowiedzieć, bo należałoby podać szczegóły i tajemnice, a to one powinny przyciągnąć czytelnika. Napiszę tylko, że czas, który ktoś z Was poświęci na przeczytanie "Małżeństwa we troje", na pewno nie będzie straconym, a wielu z Was natchnie do sięgnięcia po inne jego "tytuły"...

Jak większość książek Erica Emmanuela Schmitta także "Małżeństwo we troje" podzielane jest na krótkie opowiadania, które są oddzielnymi historiami, ale razem tworzą całość.

Pierwsze z nich noszące tytuł "Dwóch panów z Brukseli" opowiada historię Genevieve Grenier - kobiety o łagodnym usposobieniu i kochającym, czułym sercu oraz Jeana Daemensa i Laurenta Delphina - pary (w każdym znaczeniu tego słowa) bogatych dżentelmenów. Akcja opowiadania rozgrywa się dwutorowo: w teraźniejszości - Genevieve otrzymuje spadek po tajemniczym mężczyźnie i w przeszłości - Genevieve bierze ślub. Pod jej ślub podczepili się Jean i Laurent. Od tej pory ich losy będą się ze sobą splatać. Spadek, który otrzymała kobieta jest oczywiście prezentem niezwykłej pary dżentelmenów.

Drugie opowiadanie "Pies" ukazano w nim bezwarunkową miłość jaką pies darzy swojego pana. Samuel Heymann za życia jest jest bardzo skrytym człowiekiem. Pewnego dnia zostaje potrącony jego pies, mężczyzna popełnia samobójstwo. Teraz na jaw wychodzą jego sekrety. Samuel był więźniem Auschwitz. Poznał tam niezwykłego psa, który obudził w nim człowieczeństwo. Kiedy Armia Czerwona uwolniła więźniów obozu Samuel Heymann przygarnia psa i nazywa go Argos - na cześć zawsze wiernego psa Ulissesa. Razem przeżywają wiele wspaniałych przygód. Po śmierci Argosa, Samuel przygarnia nowego psa (z tej samej rasy i o tym samym imieniu). I tak Samuel Heymann żył razem ze swoim psem Argosem.

Kolejna historia czyli "Małżeństwo we troje" jest o wdowie, która szuka nowego męża. Kobieta jest zła na zmarłego, ponieważ zostawił ją z długami i dwójką dzieci. W ostatnim zdaniu historii czytelnik dowiaduje się, że zmarłym mężem wdowy był Mozart.

Czwarte opowiadanie "Serce w popiele" opowiada historię islandzkiej rodziny. Dwie siostry - starsza pracuje w Międzynarodowym Komitecie Czerwonego Krzyża i ma umierającego syna Jonasa, młodsza siostra zaś jest artystką, ma przystojnego męża i nastoletniego syna Thora. Wszystko ma się całkiem dobrze ... do czasu. Thor w wyniku wypadku umiera, a Jonas tego samego dnia zostaje uratowany. Dwie siostry - jednej syn miał umrzeć, drugiej natomiast miał żyć. Teraz rolę się odwróciły. Czy zmieni to relacje między siostrami?

"Dziecko upiór" to ostatnie opowiadanie. Małżeństwo Severine i Benjamin odkładają założenie rodzinny, gdyż wolą rozwijać swoje kariery, Po pewnym czasie decydują się na dziecko. Severine zachodzi w ciążę, ale dziecko po urodzeniu będzie ciężko chore.Para decyduje się na aborcję. Wracają do normalnego życia i udają się w podróż w Alpy. Mają wypadek i już myślą, że to koniec. Kiedy nadchodzi ratunek, z pomocą rusza im młoda Mellisa, która choruje na mukowiscydozę - tak jak ich nienarodzone dziecko. Severine i Benjamin widzą upiora!

Wszystkie te opowiadania łączy jedna rzecz, mianowicie zawsze jest ktoś trzeci.

Czy będąc już "starym" trzeba siedzieć w domu starców, na kanapie w wełnianych kapciach ? Według głównego bohateraAllana Karlssona - zdecydowanie nie .Staruszek od dziesięciu dekad jest osobą żądną przygód, ekstremalnego życia, pełnego zawrotnych chwil Allan to mężczyzna , któremu za kilka godzin wejdzie setka na kark. Stulatek jednakże nie zamierza spędzić swoich urodzin w gronie nieco nudnego personelu z domu starców oraz podopiecznych placówki. Przyzwyczajony do przygód oraz ekstremalnego życia. Stulatek postanawia ... uciec przez okno . Tu właśnie zaczyna się jego przygod ! Decyzja jednakże okazuje się po chwili dość karkołomna chociażby na wgląd i ż Allan ma na sobie tylko piżame i pare w
ełnianych pantofli oraz mała walizke. Dawna młodość w jegopsychice powraca za każdym wykonanym krokiem.
Jest to historia człowieka, który pokazuje nam , że rzeczy niewykonalne , mogą stać się możliwe . Allan swoim zachowaniem daje nam do zrozumienia, że każdy krok jest początkiem " czegoś". To " coś " staje się historią naszego życia," życia które nie musi tworzyć białą rzeczywistość na tle czarnego obrazu spowitego mgłą przeszłości" .

Opowiadania Schmitta mają to do siebie, że nigdy nie są skomplikowane, porażająco długie, nie pokazują, jak kształtują się charaktery, nie zdradzają, co powoli doprowadza do takiego, a nie innego biegu wydarzeń, ale przez tę swoją super skondensowaną formę, są uderzające i zostawiają dużo przestrzeni do zagospodarowania przez widza. Ja je cenię, bo wierzę, że są fragmentami świata, wyjętymi z przeróżnych szuflad współczesności. Mężczyzna borykający się z traumą Oświęcimia, małżeństwo gejów „adoptujące” przypadkowego tak naprawdę dzieciaka oraz inni bohaterowie to ludzie, których mogę spotkać na ulicy, ale nie wiem o nich zbyt wiele. Myślę, że warto się zainteresować i pomyśleć o problemach innych. Schmitt daje je nam na pięknie zdobionej tacy, możemy po nie sięgnąć bez zbędnego wysiłku. Zachęcam!

Oto cały Schmitt :-) Kto go zna, wie o co mam na myśli...kto nie zna, czas, by poznał...gdy pozna, przeczyta wszystkie jego książki. Tak było ze mną :-)
Opis "Małżeństwa we troje" jest na stronie internetowej empiku, więc nie będę go powielać. Dodam, że to tylko namiastka zawartości książki, ale nie sposób o niej opowiedzieć, bo należałoby podać szczegóły i tajemnice, a to one powinny przyciągnąć czytelnika. Napiszę tylko, że czas, który ktoś z Was poświęci na przeczytanie "Małżeństwa we troje", na pewno nie będzie straconym, a wielu z Was natchnie do sięgnięcia po inne jego "tytuły"...
Kacha

Nowy tom opowiadań francuskiego pisarza jak zawsze skłania do refleksji nad istotą człowieczeństwa, mocą wybaczenia, sensem poświęcenia i niespodziankami, jakie niesie życie. A wspólnym mianownikiem dla tych literackich perełek jest próba zdefiniowania miłości w jej różnorodnych aspektach. Szczególnie polecam "Dwóch panów z Brukseli" - opowiadanie będące w moim przekonaniu kwintesencją stylu Schmitta, za który pokochali go czytelnicy na całym świecie.
Agnieszka Golianek, empik Olsztyn

Fantastyczne i zaskakujące opowiadania. Eric - Emmanuel Schmitt w każdej ze swoich książek skłania do głębszych przemyśleń... Szczególnie zapadło mi w pamięci opowiadanie "Dwóch panów z Brukseli". Pokazuje wiele aspektów miłości. Miłości pomiędzy kobietą, a mężczyzną; miłością pomiędzy mężczyznami a także miłość do dziecka... w każdej z tych relacji miłość odgrywa kluczową rolę w naszym życiu...

Dawno żadna książka tak mną nie poruszyła jak ta właśnie. Tyle tam aktualnych spraw: miłość, emocje, poczucie osamotnienia, niemożność poradzenia sobie z życiem bez uporania się z przeszłością. To takie niby proste..ale czasami nie możemy sobie z tym poradzić. Książka, która pozwala odkryć też prawdę o naszym życiu. Zostawia bowiem chwilę na refleksję..