Letnie przesilenie. Duchy minionych lat. Tom 2 (okładka  miękka)

Z książkami Joanny Jax jest tak, że jak już człowiek zaczyna czytać, to nagle znika. Wszystko. Nie ma nic, tylko książka. Nie ma otaczającego świata, nie ma rzeczywistości, jest tylko tamten świat. Świat wykreowany i przywołany wspomnieniami. Jak duchy minionych lat… Kolejna część najnowszej sagi tej Autorki przypomni Wam lata siedemdziesiąte. Przypomni lub pokaże Wam, jak się wtedy żyło. Jak ciężkie to były czasy dla każdego. Po czasach prosperity następuje gwałtowne załamanie. Brak towarów w sklepach, reglamentacja, beznadzieja. Szarość. Kolejne podwyżki skutkują zamieszkami, przede wszystkim w Radomiu, ale i w innych częściach kraju coraz odważniej podnoszą głowy ci, którzy do tej pory jeszcze nie mieli odwagi, by przeciwstawić się systemowi. Powstają ugrupowania, które chcą obalić komunizm. Jednocześnie polski rząd lawiruje pomiędzy zależnością od Moskwy i zachodnich pożyczek wiedząc, że jakakolwiek decyzja zostanie podjęta, będzie brzemienna w skutki, po których już nic nie będzie takie samo. Niespokojnie jest jednak i w innych częściach świata. Bliski Wschód drży w posadach po kolejnych wojnach, w Niemczech dochodzi do kolejnych ataków terrorystycznych, w Chile dochodzi do kolejnych zamieszek. A w tym wszystkim ludzie, którym wydawało się, że osiągnęli względną stabilizację. Każdy z nich na swój sposób. Każdy walcząc o swoje ideały. Każdy próbując odnaleźć się w ciągle zmieniającej się rzeczywistości. Przeżywają codzienne rozterki, miłosne rozczarowania, ale i biorą czynny udział w tym, co się wokół nich dzieje. Po różnych stronach barykady, starając się po prostu przeżyć w zgodzie z samym sobą. Intrygi. Kłamstwa. Zbrodnie. Podwójni agenci. Komu można zaufać? Kto jest tym dobrym, a kto złym? Jak to oceniać przez pryzmat własnych doświadczeń? Nijak. Nie można. Nie wolno. To były zupełnie inne czasy, okoliczności zupełnie odmienne od tych, w jakich dziś żyjemy, po części dzięki tamtym ludziom, którzy odważyli się walczyć. Którzy odważyli się przeciwstawić uciskowi i wiecznemu zakłamywaniu rzeczywistości. Joanna Jax napisała znakomitą powieść, która porwie Was niczym huragan. Od pierwszej do ostatniej strony miałam wrażenie, jakbym wsiadła do rozpędzonego wagonika, który gna przez karty historii, opowiadając jednocześnie losy zwykłych ludzi, którym przyszło żyć w tamtych czasach. Bohaterów, których pokochałam lub znienawidziłam od pierwszej sagi. Intrygująca fabuła, nitki powiązań, które coraz bardziej zdają się zmierzać do jednego konkretnego punktu, nagłe zwroty akcji i totalne zaskoczenie – to wszystko składa się na książkę, która zabierze Wam każdą wolną chwilę. Bo nie będziecie potrafili się od niej oderwać. Z całego serca polecam!

Z książkami Joanny Jax jest tak, że jak już człowiek zaczyna czytać, to nagle znika. Wszystko. Nie ma nic, tylko książka. Nie ma otaczającego świata, nie ma rzeczywistości, jest tylko tamten świat. Świat wykreowany i przywołany wspomnieniami. Jak duchy minionych lat… Kolejna część najnowszej sagi tej Autorki przypomni Wam lata siedemdziesiąte. Przypomni lub pokaże Wam, jak się wtedy żyło. Jak ciężkie to były czasy dla każdego. Po czasach prosperity następuje gwałtowne załamanie. Brak towarów w sklepach, reglamentacja, beznadzieja. Szarość. Kolejne podwyżki skutkują zamieszkami, przede wszystkim w Radomiu, ale i w innych częściach kraju coraz odważniej podnoszą głowy ci, którzy do tej pory jeszcze nie mieli odwagi, by przeciwstawić się systemowi. Powstają ugrupowania, które chcą obalić komunizm. Jednocześnie polski rząd lawiruje pomiędzy zależnością od Moskwy i zachodnich pożyczek wiedząc, że jakakolwiek decyzja zostanie podjęta, będzie brzemienna w skutki, po których już nic nie będzie takie samo. Niespokojnie jest jednak i w innych częściach świata. Bliski Wschód drży w posadach po kolejnych wojnach, w Niemczech dochodzi do kolejnych ataków terrorystycznych, w Chile dochodzi do kolejnych zamieszek. A w tym wszystkim ludzie, którym wydawało się, że osiągnęli względną stabilizację. Każdy z nich na swój sposób. Każdy walcząc o swoje ideały. Każdy próbując odnaleźć się w ciągle zmieniającej się rzeczywistości. Przeżywają codzienne rozterki, miłosne rozczarowania, ale i biorą czynny udział w tym, co się wokół nich dzieje. Po różnych stronach barykady, starając się po prostu przeżyć w zgodzie z samym sobą. Intrygi. Kłamstwa. Zbrodnie. Podwójni agenci. Komu można zaufać? Kto jest tym dobrym, a kto złym? Jak to oceniać przez pryzmat własnych doświadczeń? Nijak. Nie można. Nie wolno. To były zupełnie inne czasy, okoliczności zupełnie odmienne od tych, w jakich dziś żyjemy, po części dzięki tamtym ludziom, którzy odważyli się walczyć. Którzy odważyli się przeciwstawić uciskowi i wiecznemu zakłamywaniu rzeczywistości. Joanna Jax napisała znakomitą powieść, która porwie Was niczym huragan. Od pierwszej do ostatniej strony miałam wrażenie, jakbym wsiadła do rozpędzonego wagonika, który gna przez karty historii, opowiadając jednocześnie losy zwykłych ludzi, którym przyszło żyć w tamtych czasach. Bohaterów, których pokochałam lub znienawidziłam od pierwszej sagi. Intrygująca fabuła, nitki powiązań, które coraz bardziej zdają się zmierzać do jednego konkretnego punktu, nagłe zwroty akcji i totalne zaskoczenie – to wszystko składa się na książkę, która zabierze Wam każdą wolną chwilę. Bo nie będziecie potrafili się od niej oderwać. Z całego serca polecam!

RECENZJA 46\2021 Letnie przesilenie – Joanna Jax Drugi tom serii Duchy minionych lat Wydawnictwo: Videograf SA Liczba stron: 416 Premiera: 15.06.2021 r Joanna Jax wkradła się do mojego czytelniczego serca całkiem niedawno. Zaskarbiła sobie jedno z miejsc w czołówce ulubionych autorów powieści historycznych. Nie od dzisiaj mam do nich słabość, nie od dzisiaj namiętnie je czytam i nie od dzisiaj wciąż zachwycam sposobem prowadzenia fabuły i kreowania bohaterów, którzy pozostają w mojej pamięci na długo. Wciąż potrafią zaskoczyć czymś nowym, nieoczywistym, wciąż wychodzę bogatsza o nowe informacje, a przewrócenie ostatniej strony wcale nie odcina mnie od poznanej właśnie opowieści. Podobnym bardzo miłym zaskoczeniem jest dla mnie seria Duchy minionych lat. Część druga, czyli Letnie przesilenie, jeszcze bardziej przypadła mi do gustu niż pierwszy tom, Wiosenne przebudzenie. Chyba najbardziej zaskakującą postacią – zachowaniem, pasmem nie zawsze moralnych wyborów, intryg i noszenia w sobie tajemnic to Amelia. Jest silną kobiecą postacią, która jest w stanie poradzić sobie w każdej sytuacji, przedkładając ponad wszystko swoje interesy i umiejętnie tuszując własne niedoskonałości, czy błędy. Bohaterka wzbudziła we mnie mieszane uczucia, bowiem z jednej strony było mi jej żal, mając na uwadze relacje z mężem, ale z drugiej nieuczciwość i przedmiotowe traktowanie ludzi powodowały odwrotną reakcję. Przed wyborami stają także inni bohaterowie tej sagi: Karol, Kinga, Kostek, Krzysztof, czy Grzegorz. Młodość rządzi się swoimi prawami, a każdy chce postępować według własnych przekonań i pragnień, bez dyktowania i układania życia przez rodziców. Ale nie każdy ma tyle odwagi, aby podążać własną ścieżką wbrew wszystkiemu. Przekrój właśnie tych postaci jest bardzo szeroki i pokazuje cały wachlarz zachowań w schyłkowej epoce Edwarda Gierka. Autorka umiejętnie wplata w fabułę polityczne gierki, przedstawia prozaiczne czynności dnia codziennego, które w tamtych czasach wymagały nie lada cierpliwości, a czasem sprytu, aby zapewnić podstawowe produkty żywnościowe dla swojej rodziny. Historie o czekaniu w kilkugodzinnej kolejce, czy kupowaniu spod lady, albo wracaniu z próby zakupu z innym sprzętem, stałym wzroście cen – słyszałam niejednokrotnie od rodziców, czy dziadków, ale właśnie takie elementy tworzą i oddają ducha minionych lat. Letnie przesilenie, przeniesie Was do lat siedemdziesiątych XX wieku, doskonale ubranych w słowa, pełnych różnorodnych emocji i faktów historycznych. Wielopokoleniowa powieść upomina się o minione lata i przywołuje duchy z dawnych czasów. Czy pozwolą bohaterom na wytchnienie i pozwolą o sobie wreszcie zapomnieć?

Lato w świecie roślin to okres dojrzewania nasion i owoców, a w świecie zwierząt – wydawania na świat nowego pokolenia i przygotowania go do samodzielnego życia. I podobnie jest w serii Joanny Jax, w której do głosu dochodzi młode pokolenie. Dostaje możliwość, aby iść wybraną przez siebie drogą, popełniać własne błędy i uczyć się na nich lub przeciwnie – wciąż podejmuje nietrafione decyzje. Jedni próbują odciąć się od przeszłości, ułożyć życie na nowo i postawić na miłość. U innych głęboka rana, którą jątrzy zemsta, pozostaje wciąż świeża. Kto z nich będzie umiał postawić na właściwą kartę? W drugim tomie serii „Duchy minionych lat” autorka porywa nas w wir miłosno – politycznych rozgrywek. Tutaj intryga gra pierwsze skrzypce i zdaje się, że jest dobrze przemyślana. Czy aby na pewno? Bo czy można budować coś stałego, kiedy do głosu dochodzą emocje oraz miłość? Amelia Imhoff postanawia zmienić swoje życie i podjąć się tej niebezpiecznej gry. Wprawdzie mówi się, że kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana. Tutaj jednak ryzyko jest bardzo duże. Można wygrać wszystko, ale także wszystko stracić. Szach i mat czy życiowy pat? Który z bohaterów okaże się zwycięzcą, a kto słono zapłaci za nieprzemyślane ruchy na szachownicy życia? Joanna Jax ponownie przenosi nas w lata 70 – te XX wieku. Choć lato kojarzy się z rozkwitem, w Polsce obserwujemy zgoła odmienną sytuację. Era Gierka nieuchronnie zmierza ku końcowi, a rzeczywistość jest synonimem horrendalnych cen żywności oraz długich kolejek, z których często odchodzi z kwitkiem. Autorka z dużą swobodą wplotła losy znanych z poprzedniego tomu bohaterów w tę szarą, polską rzeczywistość. Mimo niej jej doskonałe pióro sprawia, że od książki nie można się wprost oderwać. Co więcej, moim zdaniem, niesie ona ze sobą jeszcze więcej emocji niż „Wiosenne przebudzenie”, które było jedynie preludium dla tego, co zapewne autorka szykuje dla czytelników w kolejnych tomach. Wprost nie mogę się doczekać! Podsumowując: Joanna Jax to autorka, która doskonale łączy fikcję z prawdą historyczną. Potrafi wyłuskać z kart historii naszego kraju wydarzenia, które ożywają w jej powieściach. Lektura „Letniego przesilenia” to nie tylko świetna lekcja historii, ale nade wszystko pasjonujący kalejdoskop ludzkich losów, w który zaglądamy z dużym zaciekawieniem i zachwytem nad feerią barw nakreślonej jej ręką fabuły. Miłość i namiętność, zbrodnia i kara, zdrada i intryga – wszystko to sprawi, że ta historia pochłonie Was bez reszty. Polecam!

Są takie historie, które pochłaniają czytelnika tak bardzo, że nie można sobie wyobrazić, że kiedyś nadejdzie dzień, gdy autor zakończy swoją opowieść. Letnie przesilenie to książka, po której będą jeszcze tylko dwa tomy i trzeba będzie pożegnać się z bohaterami, którzy stali się dla mnie dobrymi znajomymi, z którymi spędziłam kilka lat i niezliczone chwile radości, smutku, niekiedy przerażenia, złości czy ataki śmiechu. Letnie Przesilenie jest wspaniałe, jak zwykle u Joanny Jax mamy do czynienia z ludźmi z krwi i kości, bardzo charakternymi, wdającymi się w skomplikowane przygody. Wszystko na wspaniale nakreślonym tle historycznym. Niektórzy bohaterowie przechodzą powolną transformację, na naszych oczach zmieniają się, niektórych lubimy bardziej innych mniej, ale nie ma tu miejsca na obojętność. Joanna Jax tak prowadzi swoich bohaterów, że o każdym można dyskutować. Jak już wiele osób mówiło, książki tej autorki powinny być w kanonie lektur szkolnych. Wspaniale przedstawia ona historyczne fakty, robi to w tak zgrabny sposób, że nie są one nużące, nie przerzucamy kartek. Wszystko jest idealnie wyważone. Ja ubóstwiam jej książki, jej bohaterów. To jest tak, że chcesz jak najszybciej przeczytać i zarazem nie chcesz skończyć. Polecam, z całego serca.