Księgi wojny i miłości. Wanda (okładka  miękka, 06.2022)

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA Na wojnie każdy ma swój własny front i walczy czym, i jak potrafi, co z niezwykłym wyczuciem i lekkością udało się przedstawić w prozatorskim debiucie Australijce polskiego pochodzenia - Joannie Hempel. “Księga wojny i miłość- Wanda” to pierwszy z trzech tomów sagi rodzinnej opartej między innymi na wspomnieniach zapisywanych w pamiętnikach przez arystokratycznych przodków autorki. Z resztą jego głównymi bohaterami są jej dziadkowie Wanda Dowoyna z Wodżgir i Jerzy Paciorkowski z Warszawy. To pozycja, która przywraca pamięć o jej przodkach, znane z historii postaci, a przede wszystkim istotne wydarzenia z dziejów naszego kraju, którego w opisanym w książce okresie 1913-1918 nie było na mapie świata. Cieszę się z możliwości przeczytania tej powieści, ponieważ ten okres naszej historii jest mocno wyparty na rynku wydawniczym przez II Wojnę Światową i PRL. Jak podkreśla sama autorka, zdecydowała się ją napisać, gdyż historia Wschodniej Europy jest mało znana na Zachodzie, a i w Polsce, I Wojna Światowa, rewolucje w Rosji w 1917 roku i wydarzenia prowadzące do odrodzenia się Polski w 1918 roku są coraz mniej obecne w świadomości społecznej, więc by dwudziestowieczna historia Polski, Litwy i Rosji – tak silnie spleciona - była lepiej rozumiana. Na każdej z ponad 560 stron czuć ogrom pracy włożonej w tekst i jego ostateczny kształt, a także jak najwierniejsze oddanie historycznych i rodzinnych faktów. Powieść Joanny Hempel na przykładzie własnej rodziny przedstawia życie arystokracji pod rosyjskim zaborem. Poświęca uwagę życiu codziennemu, stosunkom rodzinnym, edukacji, obyczajom, gospodarce, relacjom ze służbą i robotnikami oraz relacje między sąsiadami i znajomymi Żydami, Rosjanami, Litwinami, a co za tym idzie różnorodności językowej i wyznaniowej zarówno przed, jak i po wybuchu wojny. Kontekst historyczny, polityczny i społeczny został tu mocno ze sobą spleciony, w sposób porywający czytelnika, przypominając, iż polityka i każdy konflikt zbrojny (nie tylko II Wojna Światowa) dzielą ludzi, którzy mają ze sobą wiele wspólnego. Pozbawia ich dotychczasowego życia, skazuje rodziny na wieloletnią rozłąkę bez gwarancji na ponowne połączenie, tęsknotę, ból, cierpienie, przynosi zniszczenia i głód. Budzi w ludziach zwierzęce instynkty. Spycha na dno nieprzyzwoitości i wstydu. Może prowadzić do bratobójczej walki i podziałów na wieki. Pokazuje również siłę kobiet, które w dramatycznych okolicznościach musiały dojrzeć i wykazać się odpowiedzialnością za rzeczy, za które nigdy nie musiały być odpowiedzialne, nawet przeciwstawiając się arystokratycznym obyczajom i konwenansom. Książka jest także subtelną opowieścią o miłości prawdziwej, namacalnej, w pełni rzeczywistej, pozwalającej przetrwać wojenne zawirowania każdemu ze świetnie wykreowanych bohaterów bez względu na płeć, status społeczny, czy wyznanie. Fascynująca podróż z Litewskiej wsi do Petersburga, Warszawy i Nowego Jorku. Z ciekawością będę wyczekiwać tomu II, opowiadającego o wojnie polsko – sowieckiej i przewrocie majowym oraz tomu III o drugiej wojnie światowej. Polecam i życzę przyjemnego odkrywania historii oczami bohaterów powieści oraz zaskakujących rodzinnych konotacji autorki. P.S. “Księgi wojny i miłości” zostały wydane w 2014 roku po angielsku pod tytułem “Feet of Wax: Love & War on the Estern Front 1914-1918".

„Życia nie da się zatrzymać…” Przenosimy się w czasie jest rok 1913, zabór rosyjski, niewielka litewska wieś – Wodżgir, poznajemy Wandę Dowoynę i jej bliskich. Wanda jest arystokratką, spokojną, wrażliwą dziewczyną o szczerym i dobrym sercu. Jej siostra Bronia właśnie wyszła za mąż, a ona sama stojąc u progu dorosłości marzy o miłości. Wybuch wojny całkowicie burzy spokojny, bezpieczny świat. Nic już nigdy nie będzie takie samo. Całe dotychczasowe życie, przepiękny dom, rodzinne szczęście zostaje jej odebrane. Majątek przejmuje armia rosyjska, a ona podejmuje decyzję o wyjeździe do Petersburga. Od jakiegoś czasu Wanda miewa sny o tajemniczym mężczyźnie, ma dziwne przeczucie, że o miłości swego życia. Już wkrótce ogarnięty rewolucją Petersburg staje się niebezpiecznym miejscem. Czy w tym wszystkim Wanda odnajdzie swoją miłość? Czy rozdzielona na długie lata rodzina, przetrwała wojenną zawieruchę i dane jej będzie ponownie być razem? Cóż to była za niesamowita, emocjonująca lektura! Jest to dość spory grubasek – ponad 550 stron, który spowodował, że świat realny przestał istnieć. Wielowątkowa, a przy tym bardzo spójna opowieść, szeroka, wnikliwa perspektywa. Akcja toczy się swoim rytmem, ukazuje lata 1913 -1918 wywołuje ogromne emocje. Pani Joanna pisze z pasją i ogromną energią, czuć zaangażowanie i ogromną wiedzę historyczną. To było niesamowite i mocne! Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Nie wszystkich polubiłam, nie dało się. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałem ich kręte życiowe ścieżki. Mamy postacie fikcyjne, jak i te dobrze nam znane z historii, między innymi postać Józefa Piłsudskiego. Narracja toczy się z kilku perspektyw co daje nam szersze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Głos dostają różni ludzie, ci zaliczani do arystokracji i zwykli służący. Wandę polubiłam od razu, z przyjemnością mogłabym się z nią zaprzyjaźnić. Ma w sobie ogromną wrażliwość, dobroć, troszczy się o bliskich, jest silną, inteligentną z poczuciem humoru młoda kobietą. Początek XX wieku to bardzo niespokojny, burzliwy czas, ale i ogromna nadzieja dla Polski na odzyskanie niepodległości. Kwestie polityczne, trudy wojenne, front wschodni, głód, walki bratobójcze, ludzkie dramaty, pożary i zgliszcza. Realnie oddane nastroje społeczne, trudne relacje między Polakami, Litwinami, Rosjanami, Żydami. Na tym tle Autorka daje nam życie zwykłych ludzi, ich codzienność, troski, radości, chwile pełne szczęścia i rozpaczy, miłosne uniesienia, silne uczucia. W obliczu krzywdy, wojennego okrucieństwa wychodzi z ludzi ich prawdziwe oblicze. Prawda historyczna idealnie miesza się z fikcją literacką. Wątek romansowy nie jest płytki, banalny, to trudna, wyjątkowa historia miłosna. Autorka oparła swą opowieść na prawdziwych wydarzeniach z życia swoich dziadków, Wandy i Jerzego. Ta powieść jest genialna! Od pierwszych stron chwyta za serce, zostanie tam na dłużej. Nie da się przejść obok niej obojętnie. Pełna kontrastów i skrajnych emocji, poruszająca, mądra, klimatyczna, napisana z rozmachem i empatią opowieść. Z ogromną niecierpliwością czekam na kontynuację. Była to niesamowita, niełatwa, a zarazem piękna przygoda, której całkowicie dałam się porwać. Z całego serca polecam, czytajcie! Tatiasza i jej książki :)

Otrzymałam propozycję podróży do odległych czasów, okresu, który znam tylko z licznych lektur. Autorka sprawiła, że moja podróż jeszcze się nie skończyła, oczywiście z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy ... Mamy rok 1813, ziemie wschodnie, a dokładnie wieś Wodżgir. Tam żyje tytułowa bohaterka, Wanda Dowoyna z bliskimi. Należą do miejscowej arystokracji, wiedzie im się dobrze i statecznie. Jej starsza siostra Bronia wkrótce zostanie żoną Leona i opuści rodzinne gniazdko. A Wanda będzie marzyć o tym jedynym, wymarzonym i wyśnionym. W snach przejawia się jej postać jej przyszłego ukochanego. Z utęsknieniem czeka na tego jedynego. Wypatruje miłości. Ale czasy niespokojne i wybuch wojny całkowicie burzy marzenie młodej kobiety o dorosłości. Wiadomo, nic już nie będzie takie samo. Niepokój i walki zniszczą wszystko, co mają najcenniejsze. W ich życie wkradnie się strach i niepokój. Dodatkowo choroba ojca sprawi, że rodzina na jakiś czas zostanie rozdzielona. Matka zostaje w domu, który został przejęty przez najeźdźców i zamieniony w szpital. A Wanda wyjeżdża z ojcem do Petersburga, gdzie będzie się leczył i nabierał sił. Tam też nie jest spokojnie, szykuje się wielka rewolucja. Ale tam dziewczyna poznaje Jerzego. Czy to ten wymarzony? Być może … Zbliżają się do siebie, ale jego również nie omija pobór do wojska. Czy wróci z wojny do ukochanej? Czy czas oczekiwania zostanie jej wynagrodzony? Czy miłość przetrwa wojnę? Księgi wojny i miłości to znacznych rozmiarów opowieść o trudnych czasach, historia rozgrywa się w latach 1813-1818. Autorka z detalami i precyzją kreśli tło historyczne, społeczne i obyczajowe. Łączy i przeplata historię z fikcją, postacie historyczne z wykreowanymi przez siebie bohaterami. Oni się wzajemnie uzupełniają i przenikają, tworzą ciekawą fabułę, pełną ogromnych emocji i wzruszeń. Bo czyż obok takich wydarzeń można przejść obojętnie? Czy są osoby, którym serce nie zabije szybciej czy nie uronią chociażby jednej łezki? Trudno jest się nie wzruszyć, spokojnie przejść obok tej bardzo realistycznej relacji. Joanna Hempel cudownie snuje swoją opowieść o miłości, o pragnieniu kochania i bycia kochanym, o tęsknocie, bólu i pragnieniu. Każdy z tych stanów jest bliski bohaterom, doświadczają wielu przeżyć, wiele muszą przejść i wytrwale oczekiwać na lepsze i szczęśliwsze dni. Ale się nie poddają, wierzą, że będzie lepiej, i ta nadzieja trzyma ich przy życiu. W tej powieści mamy cały przekrój bohaterów, tych pozytywnych, których darzymy ciepłem, ale również tych, którzy są nam obcy i nie darzymy ich sympatią. Główna bohaterka to postać ciepła i serdeczna, o wielkim sercu i ogromnych pokładach miłości. Przy niej czujemy się sympatycznie, radośnie i bezpiecznie, potrafi się nami zaopiekować i nie opuści nawet w najtrudniejszych chwilach. Autorka snuje opowieść lekko, z subtelnością i delikatnością, mimo że nie cała fabuła taka jest. Tę opowieść się chłonie, połyka zachłannie z ogromnym apetytem. Trudno się od niej oderwać, trudno bohaterów zostawić samych choćby na małą chwilkę. Z nimi przyjemnie spędzamy czas, w niecierpliwością oczekujemy, co nam los przyniesie. Ta powieść mnie oczarowała i zahipnotyzowała. Sprawiła, że serce się radowało i napełniło nadzieją i optymizmem. Polecam, warto przeżyć przygodę życia, w towarzystwie pogodnych bohaterów.

Zapoznając, się z nieznaną mi do tej pory twórczością Pani Joanny Hempel w książce pt.'' Księgi wojny i miłości'' Tom 1: Wanda nie przypuszczałam, że można tak bardzo mocno wciągnąć się w wir wszelkiego rodzaju przygód, jakie przeżywają bohaterowie zmierzającymi się z nimi sami lub z pomocą bliskich im sercu osób. Na samym początku chciałam podkreślić, że został spisany opis występujących postaci w powieści oraz znane historyczne postacie. Książka ta składa się z 7 części. W każdej z tych z 7 części opracowane zostały przez autorkę z osobna rozdziały, w których z użyciem barwnych przemyśleń konstruuje, losy bohaterów dzięki temu poznajemy, jacy oni są, co oni myślą, jakie mają ukryte przed całym światem marzenia, co ich martwi. Autorka pozwala czytelnikowi, aby mógł w rzetelny sposób sam dokonać oceny na temat, który z występujących w tej powieści bohaterów zrobił na nim pozytywne, jak i negatywne wrażenie. To jest bardzo istotne, gdyż można na podstawie zamieszczonych o nich informacji dowiedzieć się więcej, a to ułatwia wówczas analityczne myślenie, co my byśmy zrobili, będąc na ich miejscu, gdybyśmy musieli, nagle podejmować niełatwe decyzje żyjąc w tym czasie co oni. Wielu z poznanych w tej powieści bohaterów mi się nie podoba. Być może przyczyną tego są oczywiście rzucające się w oczy głoszone poglądy na zbyteczne tematy, z jakimi się oni odnoszą do danej przedstawionej sytuacji, w której obecnie się znajdują. Czasem są oni skromni z natury ludzkiej lub nie potrafią się odpowiednio zachować, bo chcą podkreślić swoją mądrość, która nie zawsze jest taka przyjemna w odbiorze. Można byłoby tak na dobrą sprawę porównać ją do naszej obecnej współczesności, która pozostawia ślady, gdy wkraczamy do świata ludzi bogatych ceniącymi sobie korzyści majątkowe, a nie patrzeniem na inne potrzeby ludzkie, bo liczy się pieniądz, a nie inne cenniejsze wartości, jakimi jest rodzina. Godne jest to podkreślenia, że polubiłam Wandę, główną bohaterkę za to, że łączy nas tak wiele. Można się z nią zaprzyjaźnić, porozmawiać o przeczytanej literaturze, w którą lubi się zagłębiać. Jest wrażliwa i martwi się zawsze o wszystkich swoich bliskich. Ma doskonałe i delikatne poczucie humoru. Szanuje wszystkich. Czy uda, się wszystkim występującym w tej powieści bohaterom połączyć wzajemne siły w tak niełatwych dla nich czasach pełnych niepewności jutra mając na względzie to, że gdy wybucha pierwsza wojna światowa walczyć dzielnie o przetrwanie? Podoba mi się dopasowana do tytułu książki piękna okładka. Na samym końcu dowiemy się, skąd autorka zaczerpnęła pomysł na napisanie trafnie ujętej powieści. Polecam przeczytać tę powieść.

Każda rodzina ma swoją niepowtarzalną historię. Szczęśliwi ci, którzy są w stanie odtworzyć losy swoich przodków kilka pokoleń wstecz bazując na dokumentach, które cudem przetrwały czasy wojen i terroru. rodzinnych pamiątkach cudem uratowanych ze zgliszczy, czy opowieści przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Tylko tak można ocalić od zapomnienia tych, po których zostały nam tylko wyblakłe fotografie w rodzinnym albumie. Chyba nigdy nie będę miała dość wsłuchiwania się w takie opowieści. Może kiedyś nabiorę odwagi aby spisać historię mojej rodziny, doświadczonej okrutnie przez ostatnie dziesięciolecia, która jednak przetrwała i dziś wita na świecie kolejne pokolenie. Na razie jednak zadowalam się czytaniem rodzinnych autorstwa innych, które od kilku już lat królują na księgarskich półkach, zdobywając uznanie licznego grona czytelników. Joanna Hempel to debiutantka, która postanowiła podzielić się opowieścią o swojej rodzinie, główną bohaterką swej pierwszej książki czyniąc swą babcię Wandę Dowoynę, młodą arystokratkę o polsko-litewskim pochodzeniu, której wejście w dorosłość zbiegło się z wybuchem pierwszej wojny światowej. Bezpieczny świat, w którym dorastała pogrąża się w mroku, gdzie strach o najbliższych i niepewność jutra wkraczają w jej codzienność. Miłość do ukochanego, którego również wtłoczyła w swe tryby wojenna machina, oraz odpowiedzialność za rodzinę każą jej jednak walczyć o każdy kolejny dzień, kiedy świat wokół niej pogrąża się w terrorze a Rosję ogrania rewolucyjna gorączka, która przyniesie krwawe żniwa. Nie od dziś bowiem wiadomo, że rewolucja pożera własne dzieci. Autorka krok po kroku opisuje losy swoich najbliższych, trzymając się jak najwierniej historycznych realiów. Na kartach tej książki pojawiają się postaci, które na stałe zapisały się w pamięci tej chlubnej jak chociażby Józef Piłsudski czy mniej chlubnej jak Feliks Dzierżyński. Życie bohaterów, ich radości i troski, przeplatają się więc z wielką historią. I choć powieść tę czyta się znakomicie, to dla mnie była ona jednak trochę za długa, a niektóre wątki zbyt rozbudowane czy nawet zbędne. Ja od zawsze jestem wyznawczynią maksymy: mniej znaczy więcej. Dotyczy to również literatury. Nadmiar słów może zabić nawet najlepszy pomysł. Tak się w tym wypadku na szczęście nie stało, ale były momenty nużące. Mam nadzieję, że kolejne dwa tomy tej opowieści będą bardziej syntetyczne, bo historia rodziny Dowoynów to przepiękna opowieść o miłości, wierności tradycji i ogromnym patriotyzmie. Polecam!

Niecały miesiąc temu w wydawnictwie Znak miała w miejsce premiera książka Joanny Hempel "Księgi wojny i miłości. Wanda". Jest to powieść historyczna, która rozgrywa się w czasach pierwszej wojny światowej. Przedstawiona historia wydarzyła się naprawdę, ponieważ główna bohaterka to babcia autorki. Joanna Hampel zebrała wspomnienia i pamiętniki swojej babci w grubą książkę, która przenosi nas do Petersburga z lat 1913-1918. Na początku czytanie książki szło mi dość opornie. Przytłoczył mnie ogrom postaci. Potrzeba bowiem chwili, aby połapać się, kto jest kim, ponieważ autorka prezentuje kilka perspektyw okresu wojny widzianych oczami różnych osób. Dzięki temu poznajemy najbliższą rodzinę Wandy oraz jej bliskich znajomych, czyli arystokrację. Piękni ludzie, bogate domy, przyjęcia i rozrywka dla klasy wyższej przybliża nam tamte czasy. Jednak zabawa i błogość nie trwają długo, ponieważ nadciąga wojna. Z jednej strony Rosja z drugiej Niemcy, a w środku rozdzielona rodzina Dowoyna, która musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Najbardziej w tej historii podobało mi się to, że główna bohaterka na przestrzeni tych wszystkich lat się zmienia. Pokazane jest jak Wanda z panny z dobrego domu, staje się kobietą, która działa i podejmuje decyzje. Wewnętrzna metamorfoza, jaką przechodzi dziewczyna jest stopniowa i naturalna, dzięki temu postać staje się nam bliska. Wanda dojrzewa, myśli przyszłościowo, a co najważniejsze nie zamknęła się w stworzonym przez siebie świecie. Mimo tego, że jest arystokratką, dostrzega współczesne problemy, myśli społecznościowo i podejmuje próby działania. Kobieta poznaje ludzi o różnych przekonaniach i poglądach, którzy próbuje na nią wpłynąć tylko po to, by odnieść korzyści. Autorka oprócz opowieści o Wandzie, skupia się również na tym, co wydarzyło się naprawdę. Pojawiają się tu prawdziwe postacie, które zapisały się na kartach naszej historii. Autentyczność wydarzeń i osób sprawia, że książka przenosi nas w czasy I wojny światowej, a lekki styl pisania Joanny Hampel, wrzuca nas w sam środek wydarzeń. Wojna, polityka, rewolucja, a obok ludzie, którzy chcą żyć i bronić tego, w co wierzą. "Księgi wojny i miłości" to książka o ludziach w czasach I wojny światowej, która w plastyczny sposób przedstawienia ówczesną, trudną sytuację wielu ludzi. To gruba księga, która warta jest uwagi. Dziękuję Wydawnictwu Znak za otrzymany egzemplarz.

"-Moje życie będzie przepiękne...- szepnęła cicho sama do siebie, jeszcze niezupełnie rozbudzona z popołudniowej drzemki(...)- Tak, przepiękne, tylko nie mam jeszcze nikogo, kogo bym mogła kochać". Wanda Dowoyna jest młodą, piękną polską arystokratką. Gdy wybucha pierwsza wojna światowa, Wanda właśnie wkracza w dorosłość. W jednej chwili cały świat, który znała do tej pory, przestaje istnieć. Jej dotychczasowe życie w Wodżgirach staje się pięknym, mglistym wspomnieniem. Majątek jaki posiadała jej rodzina zostaje zajęty przez armię rosyjską. Wanda podejmuje dezycje do Petersburga. Chce wziąć udział w kursach, jednak to nie jest jedyny powód przeprowadzki. Od jakiegoś czasu dziewczyna śni o tajemniczym mężczyźnie, a w jej sercu zaczyna kiełkować uczucie. Wanda jest przekonana, że tam, dokąd się wybiera, może odnaleźć miłość na całe życie. Czy w ogarnięty protestami, a następnie rewolucją Petersburg będzie tym miejscem, w którym Wanda znajdzie miłość? Czy rozdzielona z rodziną na długie lata, w końcu spotka się z nimi ponownie? Joanna Hempel stworzyła niesamowitą powieść z tłem historycznym opartą na rodzinnych wspomnieniach. Materiał do tej powieści Pani Joanna zbierała przez wiele lat, a jej głównymi bohaterami są jej dziadkowie. Autorka wykazała się niebywałą zdolnością opisywania wydarzeń historycznych wplatając w nie losy swoich przodków. Powieść napisana jest z przepięknym językiem a w każdej przeczytanej stronie czuć, że Autorka włożyła całe serce w napisanie tej historii. "Księgi wojny I miłości" to nie tylko powieść o wojnie, stracie, cierpieniu, to przede wszystkim historia przepięknej miłości, niekiedy bolesnej ale niezwykle intrygującej i prawdziwej. Od tej powieści ciężko jest się oderwać, czytając dosłownie przenosimy się w czasie i towarzyszymy Wandzie oraz jej bliskim w ich codziennych troskach, trudach i problemach ale także chwilach szczęścia. "Księgi wojny i miłości" to przepiękne połączenie fikcji i wydarzeń historycznych. Choć powieść jest dość obszerna, to za sprawą przepięknego języka i stylu, książkę czyta się naprawdę szybko i z ogromnym zainteresowaniem. Jeżeli lubicie powieści historyczne to z całego serca zachęcam Was do sięgnięcia po tę książkę. Jestem pewna, że będziecie zachwyceni równie mocno jak ja.

Nadchodzi rok 1914. Od prawie wieku duża częścią Europy podzieliły się Carstwo Rosyjskie, Monarchia Austro-Węgierska i Cesarstwo Niemieckie. Ten kocioł narodowościowy sprawia, że narastają w Europie spięcia na tle etnicznym. Duży konflikt wisi w powietrzu i kiedy w Sarajewie z rąk zamachowca ginie arcyksiążę austriacki, wiadomo już, że tej fali nie da się powstrzymać. „Księgi wojny i miłości” Joanny Hempel to przepiękna saga rodzinna osadzona w czasach I wojny światowej. Pierwsza część sagi skupia się w dużej mierze na rodzinie Dowojnów, których poszczególni członkowie zostali rozdzieleni i przez długie lata nie mogą się spotkać. Wojna sprawiła, że znajdują się na różnych frontach a kontakt jest wręcz niemożliwy. Strach o życie bliskich, niepewność jutra, coraz większe podziały społeczne to wszystko sprawia, że świat jaki znali główni bohaterowie już nigdy nie będzie taki sam. Wielka miłość młodziutkiej Wandy – Jerzy Paciorkowski, zostaje zabrany do wojska i od miesięcy nie ma od niego wiadomości, siostra wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, matka pozostała w rodzinnym majątku Wodżgiry, który jest okupowany najpierw przez Rosjan później przez Niemców, ojciec ciężko choruje i Wanda jest zdana sama na siebie we wrogim świecie opanowanym z jednej strony przez nacjonalistów z drugiej przez imperialistów. Jak dorasta się w świecie terroru i strachu? Jak odnaleźć swoją tożsamość narodową, gdy od lat nie istniało państwo Polskie? Jak kochać w świecie gdzie nieodłącznym atrybutem miłości jest strach o ukochane osoby? Jak żyć w czasach wojny? O tym właśnie opowiada autorka w książce napisanej niezwykle wysublimowanym językiem osadzonym w epoce. W bardzo obszerny sposób opisane zostały relacje społeczne, coraz głębsze podziały i różnice, które w konsekwencji stały się powodem rewolucji bolszewickiej. Ta książka to prawdziwa gratka dla fanów powieści historycznych, sag rodzinnych i poruszających opowieści z minionych epok. Ogromnie polecam książkę, która wciąga od pierwszej strony i cieszy czytelnika do ostatniej. Czekam na kolejny tom i dalsze losy rodziny autorki.

Dzisiejsza premiera…. Zdecydowanie warta uwagi…. Stanowczo warta przeczytania…. Na kartach książki „Księgi wojny i miłości” Joanna Hempel zabiera nas w odległą już podróż do czasów I wojny światowej – na front wschodni. Przedstawia nam historię, gdzie bohaterowie historyczni razem, ramię w ramię toczą życie z tymi fikcyjnymi, stworzonymi na potrzeby powieści. Gdzie czytamy o ich życiu na tle batalistycznych ale już odległych zawirowań znanych nam jedynie z kart historii. W końcu gdzie przyjdzie nam poznać losy rodziny autorki, dzięki czemu powieść stanie się dla czytelnika rzetelna, wiarygodna i pozwalająca na odrobinę identyfikacji z jej bohaterami. Warto zwrócić też uwagę na to, że cała powieść zespala się z części stworzonych z perspektywy różnych występujących tutaj bohaterów. Autorka bardzo umiejętnie połączyła te części. Czytając z łatwością możemy sami ustosunkować się do wydarzeń mających miejsce w powieści, gdyż w żadnym monecie autorka nie opowiada się po żadnej ze stron. Powala to na wypracowanie swojego osądu zgodnego z własnym odczuciem czy przekonaniem, a zaprezentowane poglądy każdej z warstw społecznych tworzą w naszej wyobraźni szczegółowy obraz społeczeństwa. Do głosu zostają dopuszczeni zarówno mężczyźni jak i kobiety, służba i arystokracja,… I tak na tle wydarzeń historycznych pojawiają się wątki miłosne, kwestie polityczne i działania wojenne, a wszystko to okraszone pięknym, wymownym językiem autorki, dzięki czemu przez tę historię – nie zawaham się użyć tego sformułowania – płyniemy czerpiąc radość z jej lektury. Ja już teraz wyczekują kolejnego tomu tej historii, a autorce gratuluję tak wspaniałej historii…

Autorka żywo maluje słowem, opisy bardzo naturalne, strach o bliskich dobrze wyczuwalny, a radość z kawałka kiełbasy jakże namacalny. Ludzie próbują żyć normalnie, by nie poddać się strachowi oraz propagandzie rosyjskiej i niemieckiej. Zewsząd tyle sprzecznych informacji, niektórzy się gubią w jej gąszczu, dokonują złych wyborów. Mimo wszystko w tym wojennym chaosie znajduje się miejsce na relacje międzyludzkie. Zawierane są małżeństwa, rodzą się dzieci. Obserwujemy, jak młodzi ludzie zamieniają dawne marzenia na obecne, które są bardziej przyziemne, jedzenie, ciepło i podstawowe pragnienie, by przeżyć. Joanna Hempel na podstawie zachowanych pamiętników rodzinnych i opowiadań babci Wandy stworzyła fabułę bardzo prawdziwą, która wciąga swym realizmem i trudem czasów. W powieści wojna nie jest tłem, a dogłębnie wpływa na losy bohaterów. Miłość i rodzące się uczucie, przeplata się z cierpieniem i codziennym zmaganiem z wojennymi przeciwnościami. W fabułę ciekawie wpleciona historia Polski niczym finezyjny warkocz eleganckich dam, a pojawianie się nazwisk takich, jak Piłsudski, Dzierżyński czy Szczerbińska uwiarygodniają tę niezwykłą historię.