Krzycz, jeśli żyjesz (okładka  miękka)

Książka przeczytana, widzę w opiniach, że bardzo dużo osób jest zadowolonych. Sprawdziłam te pozytywne i nijak mają się do moich odczuć. Historia rozwleczona strasznie, nie mogłam przebrnąć przez parę środkowych rozdziałów. Dotrwałam do końca bo polubiłam Pana prokuratora. Widać, że autor zna pracę od podszewki, opisy dnia codziennego bohatera jak najbardziej na plus. Gdańsk i okolice również są fajnie opisane, można poczuć klimat Trójmiasta. Reszta jest dla mnie mocno rozciągnięta, mocno w niektórych przypadkach odrealniona i te wulgaryzmy non stop.

Rewelacja!! W książce jest wszystko czego czytelnik oczekuje! Wciągająca zagadka, ciekawi bohaterowie, pięknie opisany Gdańsk w tle, do tego opisana praca prokuratorska "od kuchni. Książka wciąga od pierwszej strony i już nie chce wypuścić! Polecam!!!!

Sięgnęłam po tą książkę, ponieważ zaintrygował mnie opis, a trafiłam na nią dzięki reklamom na IG. Muszę przyznać, że ma naprawdę dobrą reklamę, bo ja nigdy takim nie ulegam, a tu zrobiłam wyjątek. Czy się opłacało? Konrad Kroon to doświadczony i bystry prokurator. Do tego przystojny i w sile wieku. Pewnego październikowego dnia trafia mu się do prowadzenia sprawa ujawnienia zwłok młodej dziewczyny w rzece Strzyży. Przypadek jest banalnie prosty: brak śladów wskazujących na działanie osób trzecich, wyniki sekcji - przedawkowanie jakiś nowych, nieznanych dopalaczy. Wniosek: samobójstwo, sprawa do umorzenia... W prokuraturze odbywa praktyki Gustaw Kolasa, student trzeciego roku prawa. Chłopak dowiaduje się, że na ciele denatki odkryto tatuaż - napis "krzycz jeśli żyjesz", dokładnie takie samo hasło, jakie tego lata wytatuował sobie on sam wraz z czwórką swoich znajomych. Skąd zupełnie obca, martwa dziewczyna w tym samym mieście ma podobny tatuaż, o którym na dodatek nic nie wiedzieli jej rodzice ani znajomi?! Czy to podpis mordercy? A jak do tego dodamy koleżankę Gustawa, która fascynowała się śmiercią, była pomysłodawczynią tatuażu i nikt nie ma z nią obecnie żadnego kontaktu, to robi się jeszcze ciekawiej, prawda?! Ta historia miała bardzo duży potencjał, który, moim zdaniem, nie został odpowiednio wykorzystany. Książka jest bardzo obszerna, a w samej akcji aż tak dużo się nie dzieje. Zdecydowanie można było pominąć powtórzenia dotyczące opisów postaci, a także część "przygód" paczki znajomych Gustawa, które nie wnosiły zbyt dużo do sprawy - czasami mniej znaczy więcej, naprawdę. O ile styl autora jest dosyć ciekawy i szybko przypadł mi do gustu - nie przeszkadzał mi dosadny język czy bluzgi, o tyle mam wrażenie, że mamy do czynienia z czymś w rodzaju niespójności narracji z zachowaniem bohaterów. Ciągle słyszymy np. jaki Konrad jest bystry, inteligentny itd., a widzimy kogoś, kogo czyny za tym nie do końca przemawiają, musimy uwierzyć więc narratorowi na słowo w wielu różnych kwestiach. Nie chcę nic spojlerować tym, którzy nie czytali, a zdecydują się sięgnąć po książkę, ale mnie ta pozycja niestety rozczarowała, zakończenie i pewne decyzje bohaterów również. Zmarnowany potencjał, a wielka szkoda, ponieważ są dobre fragmenty w książce, jak chociażby ten od przypadkowego spotkania Konrada z Patrycją w restauracji do trafienia na melinę, gdzie mógł się wreszcie trochę wykazać. Jeśli to ma być seria o prokuratorze Kroonie, to w kolejnych książkach powinno być go więcej niż tutaj. Tu zdecydowanie przebijają się pijackie i narkotyczne zabawy paczki młodych ludzi. Książka zbiera sporo pozytywnych ocen, choć mnie nie zachwyciła, ale wszak co człowiek, to opinia, prawda?!

Mam w sobie jakąś niekoniecznie wytłumaczalną fascynację światem prawniczym. Podziwiam ludzi, którzy potrafią z głowy cytować paragrafy i wiedzą, jak ich przeciwko Tobie użyć. Wiedza zawsze była seksi. "Krzycz jeśli żyjesz" jest spełnieniem więc trochę moich fantazji. Oto jest prokurator, ambitny praktykant, jest morderstwo, jest tajemnicza dziewczyna, która mąci jak zły duch, jest sporo ironicznego poczucia humoru, cytatów z kodeksu karnego i to wszystko na bagatela przeszło pięciuset stronach. Jest lekkość bez infantylności. Opowieść wciąga, rewelacyjnie lawiruje między dwoma okresami w życiu bohaterów. Podoba mi się taka narracja, kiedy po kolei, krok po kroku regularnie są odkrywane karty. Czuje jednak ciągle lekki niedosyt finałem. Brakiem happy endu u jednego z bohaterów... Ja czekałam na więcej szegołów z pamiętników, choć wiem, że to jest creepy ;) Myślę jednak, że to celowy zabieg, bo w życiu tych finałów nie ma spektakularnych przecież. Sprawy, często porywające, rozwiązują się jak lampki na choinkę - mozolnie, ale to nie czas fajerwerki. Bardzo dobry debiut, gratuluje! Już chce więcej

Mimo, ze polubilam postac prokuratora i zainteresowaly mnie opisy Gdanska, ktory uwielbiam, to ksiazka baaardzo mi sie dluzyla. Zbyt rozciagnieta w czasie, za bardzo przegadana. Momentami dla mnie totalnie nierzeczywista.

Nie rozumiem zachwytu nad książką. Przegadana, pełna wulgaryzmów a historia sama w sobie niezbyt wciągająca. Trudno było dobrnąć do jej końca. Podobne odczucia mają inni znajomi więc to nie odosobniona opinia.

Polecam!! Pierwsza książka tego autora i już czekam na kolejna!! Wciąga od początku, rzeczowa i tajemnicza jednocześnie!! Bardzo na czasie!!

Zawiodłam się. Książka miała bardzo duży potencjał, początek naprawdę świetny, ale środek potwornie wydłużony w czasie.

Bardzo udany debiut. Zarwany dzień, zarwana noc... Czekam na więcej!

Rewelacyjny debiut. Warto przeczytać. Polecam bardzo gorąco 👍