Świeża krew. Kryształowi. Tom 1 (okładka miękka)

"Brutalna. Brudna. Brawurowa" - to cytat z okładki. Zgadzam się z nim na 100 %! Książka jest pełna brutalności, przekleństw, seksu, ale wszystko w niej pasuje. Wszystko jest na swoim miejscu i gra. Akcja - tu chyba najlepszym jej określeniem będzie "roller-coaster" - nie zwalnia nawet na moment, nie ma czasu na poskładanie myśli, ani uspokojenie tętna. Opowieść o policjantach i mafii. Ale w tym przypadku to opowieść nie o dobrych i złych, tylko o złych i jeszcze gorszych. Naładowana testosteronem, przekrętami i przestępstwami. Nikt tu nie jest "grzeczny", nikt nie jest tym, na kogo wygląda na pierwszy rzut oka, ani nikt się nie będzie nudził podczas czytania. Polecam! I czekam na kontynuację!

Joanna Opiat-Bojarska wprowadza nas w bardzo brutalny i bezwzględny świat policji i jej funkcjonariuszy. Skorumpowani policjanci zaczynają wchodzić w układy z przestępcami, a Ci z kolei wykorzystują znajomości w organie władzy aby móc prowadzić dalej "ciemne interesy". Nic nie jest jednak wieczne i niezniszczalne. Dziś możesz być na szczycie a jutro popaść w niełaske narkotykowego bossa i modlić się o przetrwanie. W obronie nieskazitelnego obrazu policji stają pracownicy Biura Spraw Wewnętrznych i zrobią wszystko aby oczyścić policyjne struktury ze słabych ogniw. Książka ukazuje brutalny, prawdziwy świat jednej z jednostek antyterrorystycznych i uświadamia, że nikt nie jest wolny od uzależnień, słabości i błędów. Kto okaże się dobrym a kto złym gliną ? Czy wszystko jest tak proste na jakie wygląda ? Serdecznie polecam Wam poznanie odpowiedzi na te pytania w trakcie lektury "Kryształowych". Wiem, że książka posiada wiele skrajnych ocen i nie każdemu przypadła do gustu. Ja zostałam "oczarowana" brutalną prawdą, brudnymi interesami i wielobarwnością przedstawionych w niej postaci. Z przyjemnością sięgnę po kolejne pozycje z tej serii.

Joanna Opiat-Bojarska wprowadza nas w bardzo brutalny i bezwzględny świat policji i jej funkcjonariuszy. Skorumpowani policjanci zaczynają wchodzić w układy z przestępcami, a Ci z kolei wykorzystują znajomości w organie władzy aby móc prowadzić dalej "ciemne interesy". Nic nie jest jednak wieczne i niezniszczalne. Dziś możesz być na szczycie a jutro popaść w niełaske narkotykowego bossa i modlić się o przetrwanie. W obronie nieskazitelnego obrazu policji stają pracownicy Biura Spraw Wewnętrznych i zrobią wszystko aby oczyścić policyjne struktury ze słabych ogniw. Książka ukazuje brutalny, prawdziwy świat jednej z jednostek antyterrorystycznych i uświadamia, że nikt nie jest wolny od uzależnień, słabości i błędów. Kto okaże się dobrym a kto złym gliną ? Czy wszystko jest tak proste na jakie wygląda ? Serdecznie polecam Wam poznanie odpowiedzi na te pytania w trakcie lektury "Kryształowych". Wiem, że książka posiada wiele skrajnych ocen i nie każdemu przypadła do gustu. Ja zostałam "oczarowana" brutalną prawdą, brudnymi interesami i wielobarwnością przedstawionych w niej postaci. Z przyjemnością sięgnę po kolejne pozycje z tej serii.

Joanna Opiat-Bojarska wprowadza nas w bardzo brutalny i bezwzględny świat policji i jej funkcjonariuszy. Skorumpowani policjanci zaczynają wchodzić w układy z przestępcami, a Ci z kolei wykorzystują znajomości w organie władzy aby móc prowadzić dalej "ciemne interesy". Nic nie jest jednak wieczne i niezniszczalne. Dziś możesz być na szczycie a jutro popaść w niełaske narkotykowego bossa i modlić się o przetrwanie. W obronie nieskazitelnego obrazu policji stają pracownicy Biura Spraw Wewnętrznych i zrobią wszystko aby oczyścić policyjne struktury ze słabych ogniw. Książka ukazuje brutalny, prawdziwy świat jednej z jednostek antyterrorystycznych i uświadamia, że nikt nie jest wolny od uzależnień, słabości i błędów. Kto okaże się dobrym a kto złym gliną ? Czy wszystko jest tak proste na jakie wygląda ? Serdecznie polecam Wam poznanie odpowiedzi na te pytania w trakcie lektury "Kryształowych". Wiem, że książka posiada wiele skrajnych ocen i nie każdemu przypadła do gustu. Ja zostałam "oczarowana" brutalną prawdą, brudnymi interesami i wielobarwnością przedstawionych w niej postaci. Z przyjemnością sięgnę po kolejne pozycje z tej serii.

Trzyma w napięciu do ostatniej strony . Serdecznie Polecam

Jak zwykle nie zawiodłam się na tej pisarce.Doskonala książka. Z niecierpliwością czekam na drugą część ☺️

Polecam. Świetna książka. Napisana z zębem. Już nie mogę doczekać się następnych tomów.

Dobra książka bardzo realistyczna, szybko się czyta no cóż kto lubi kryminały polecam

Joanno Opiat-Bojarska czy byłaś w poprzednim wcieleniu mężczyzną? Wg mnie tego nie mogła napisać kobieta.. "Bez p...…...ch wstępów....Mów czego potrzebujesz" O tak! Właśnie tego potrzebowałam, co przeczytałam. Jak ja to chłonęłam i nie chciałam tego skończyć. To historia przedstawiona oczami twardych facetów, szara i bura rzeczywistość, gorzka prawda i życie czasem na krawędzi. Gdzieś mi się ostatnio obiło o uszy, że jeśli się pisze o twardym świecie mężczyzn, nie ma poprawnej polszczyzny, kulturalnych zdań i dialogów. Czy w tym przypadku mogło być inaczej? Sięgając po tę książkę, nastawcie się na niezliczoną ilość wulgaryzmów oraz pieprznego seksu, alkoholu i dragów. Wejdziecie w prawdziwy obraz policji, antyterrorystów i światka przestępczego. Przekupstwa, machloje, brak subordynacji, czy też po prostu "real live" w świecie pełnym testosteronu, emocje zapewnione! Biuro Spraw Wewnętrznych przygląda się nieuczciwym funkcjonariuszom. Driver, nuworysz w roli antyterrorysty, ma za zadanie podkopać starego wygę. Tu już chyba nie ma dobrych i złych policjantów. "To pies na psy", jak dziś usłyszałam od autorki (Radio Zet). Dokładnie i dosadnie. Cała ta historia wciąga od pierwszej strony jak, nie od okładki. Kilku bohaterów, kilka perypetii, które kończą się..Przeczytajcie sami. Nie czułam się jakoś zaskoczona, czy też zniesmaczona czarnym światkiem policji. Wszędzie mamy jakieś czarne owce. Trzeba z nimi jednak walczyć i głośno mówić, że są. Ukłony dla autorki, za to że podjęła się tej ciemnej strony mocy, i za jej długą pracę nad tą książką. Nie ukrywałam, że jestem fanką autorki, większość książek przeczytałam i jedną z lepszych, którą napisała, jest dla mnie GRA O WSZYSTKO. Muszę również wspomnieć o jej pierwszej powieści, "Kto wyłączył mój mózg", przyznaję, że sama nie wiedziałam, że to taka prawie autobiografia. Kto jeszcze nie czytał, niech szybciutko nadrabia. Wracając do "Kryształowych", ta książka jest wybitnie dobra i dla mnie najlepsza ze wszystkich. Nam czytelnikom, nie pozostało nic innego, jak czekać do maja na kolejną część Kryształowych.

Nikt nie jest bez winy, każdy ma na sumieniu jakiś grzech, ale niektórzy przekroczyli granicę jakiej mieli bronić i nie zamierzają wrócić na dawne miejsce. Na pozór wszystko jest takie jak powinno, lecz to jedynie zręczna iluzja utkana z kłamstw i przemilczeń, za nią kryje się prawda, brutalniejsza niż wielu sądzi. Wystarczy raz przymknąć oko by stało to się zwyczajem, a od tego już krok do dołączenia tych, których miało się ścigać. Elita ma także ma niejeden grzech na sumieniu i Paweł Dobrogowski zdaje sobie z tego sprawę. Nie jest naiwny i wie doskonale, że jego koledzy po fachu wiele mają za uszami, a jego zadaniem jest to udowodnić. Nikt nie lubi funkcjonariuszy Biura Spraw Wewnętrznych i oficjalne działania nie zawsze zdają egzamin, czasem trzeba pewne sprawy poprowadzić inną drogą i Dobrogowski tym razem musi rozegrać to na samej granicy tego co jest dopuszczalne. Nie tak łatwo zdobyć dowody nieuczciwości i podwójnej gry kiedy przeciwnik umiejętnie zaciera ślady i doskonale zna wszystkie procedury. Nie ma przestępstwa doskonałego, ale przypuszczenia to za mało, zwłaszcza kiedy trzeba oskarżyć kogoś z kim na co dzień pracuje się. Z strzępów informacji, plotek i poszlak powoli układa się obraz bardziej niepokojący niż komukolwiek się zdawało, dostrzega go Paweł, lecz czy będzie w stanie dotrzeć do samego sedna? W tej rozgrywce nie daje się ostrzeżeń, każdy błąd może oznaczać śmierć, niepotrzebnych graczy wyklucza się, a pionki po prostu eliminuje się bez cienia litości. Zwycięzca jest tylko jeden, przegrany straci wszystko, oboje wiedzą jedno – będą do samego końca walczyć i dla jednego od dawna cienka czerwona linia przestała istnieć. Zwykła rzeczywistość, bez wielkich słów o misji, chronieniu obywateli i ściganiu tych, którzy naruszyli prawo. Brutalna i brudna prawda, w jakiej zło pokazano bez ogródek, łamanie zasad, działania wyłącznie dla osobistego zysku, taki obraz stróżów prawa niezbyt często do nas dociera albo nie chcemy go dostrzec. „Kryształowi” to przede wszystkim bohaterowie – nieidealni, pełni wad, czasem dawni idealiści, którym z ideami już nie drodze, a czasem po prostu wypaleni, ale także wykorzystujący sytuacje dla własnych potrzeb. Jednak to jedna strona medalu, druga to wciąż ci mający zapał do pracy, dostrzegający sens swojej pracy i próbujący jakoś pogodzić życia zawodowe z osobistym, chociaż nie zawsze z dobrym wynikiem. Joanna Opiat-Borowska nie daje iluzorycznego portretu policji, który ma uspokoić, że wszystko jest w porządki i nic niepokojącego nie ma miejsca. Nawet tytułowi „Kryształowi” są tylko i aż ludźmi, ze słabościami i boksującymi się z codziennością. Pisarka rysuje ostrą kreską krajobraz formacji, mających nas chronić i z założenia powinny mieć w swych szeregach nieskazitelnych funkcjonariuszy, lecz jedno i drugie w rzeczywistości ma w sobie rysy i załamania. Świat policji nie jest biało-czarny jak można by zakładać, wiele w nim szarości i krwistej czerwieni, brutalność jest chlebem powszednim, podobnie zresztą jak i walka z korupcją. Jednak zdarzają się w nim jeszcze idealiści, starający się wykluczyć tych, którzy przekroczyli granicę pomiędzy prawem i bezprawiem, lecz czy dadzą radę? Niekiedy muszą przejść na drugą stronę by móc wypełnić swoje zadanie, a powrót może być niełatwy. Jedynym światłem wskazującym właściwą ścieżkę bywa czasami odblask policyjnego koguta …