Kill’em all. Kłamca. Tom 4 (okładka  miękka, 11.2019)

Totalna rozpierducha :) Książkę czyta się naprawdę przyjemnie, i szybko a zwroty akcji potrafią zaskoczyć.

The end of Loki. No i stoimy wraz z ostatnią stroną w obliczu końca... Świata? Być może ;) Na pewno w obliczu końca historii Lokiego, snutej przez Jakuba Ćwieka na przestrzeni tomu pierwszego, "Boga marnotrawnego" (tom nr 2), "Machinomachii" (tom nr 2,5), "Papieża sztuk" (tom nr 2,8) i "Ochłapu sztandaru" (tom nr 3). Żal jest uzasadniony, albowiem postać Lokiego jest, była i będzie niezapomniana :) A jak wypada koniec tej opowieści? Akcja tomu nr 4 zaczyna się tam, gdzie skończył się "Ochłap sztandaru" - Lucyfer realizuje zaplanowaną apokalipsę, anielskie zastępy toczą ostatni boj z hordami piekieł, a po świecie krążą Głód, Wojna i Zaraza. Na dokładkę w Nowym Jorku panoszy się zbuntowany anioł, Święty Mikołaj tkwi w więzieniu, a władzę na Biegunie Północnym przejął Światowid ;) A gdzie w tym wszystkim jest Loki? Ano w krainie elfów, z której jednak powróci zdeterminowany stoczyć ostatni bój... Kto zwycięży? Czy świat pogrąży się w wiecznym chaosie, a Książę Piekieł przejmie nad nim władzę? Zakończenie cyklu wypada przekonująco - zwłaszcza jeśli chodzi o rozstrzygnięcie losów kluczowych postaci; to Panu Jakubowi wyszło wiarygodnie i dobrze prezentuje się to na papierze - jednak nie sposób odnieść wrażenia, że ostatni tom cyklu pisany był tak jakby w pośpiechu... A może tylko mi się tak wydaje, bo wyzierający z kolejnych stron pęd do celu i ciągłe gnanie fabuły na złamanie karku to konsekwencja chaosu ogarniającego znany nam świat w wizji autora? Ciężko tę kwestię ostatecznie rozstrzygnąć, jednakże sądzę, że fani początków cyklu (zwłaszcza dwóch pierwszych i chyba najlepszych tomów) spodziewali się czegoś innego. Może bardziej epickiego? Tak czy inaczej jest to koniec. I wielka szkoda, że tak się sprawy mają, albowiem z Lokim naprawdę nie sposób się nie zżyć i gościa nie polubić... Tak samo jak nie sposób nie ulec urokowi świetnej konwencji stworzonej przez autora i nie dać się jej porwać. Anioły, diabły, stare bóstwa, mityczne postacie, stwory pościągane na karty książek wprost z mitologii wszelkiej maści, multum nawiązań do popkultury, a całość doprawiona czarnym humorem, sarkazmem i dobrym tempem akcji - to się MUSI podobać :) I też bardzo mi się podobało. Stąd na koniec pozostaje żal... Chciałoby się więcej ;) Mam wrażenie, że część fanów cyklu jest w stanie Jakuba Ćwieka za to zakończenie może nie tyle zlinczować, co mocno kręcić na nie nosem. Bo oprócz sporego chaosu fabularnego znajdziemy w tomie nr 4 także niekonsekwencje. Nie jest ich wiele, aczkolwiek są... Niestety nie będę się wdawał w tej kwestii w szczegóły, to bowiem będzie zbyt duży spoiler, ale podkreślić ten mały rozdźwięk warto. I trochę szkoda, wiemy bowiem dzięki lekturze innych części cyklu, że Pana Jakuba stać było na trochę więcej na sam koniec... Tyle w temacie mankamentów i narzekań. Z obowiązku trzeba o nich wspomnieć, ale nie można im ulec, nie przeważają one bowiem w żaden sposób szali zalet zarówno tej części, jak i całego cyklu. To jedna z najlepszych rodzimych serii dotyczących fantastyki. Takiego rozmachu, mnogości wątków, szeregu postaci pochodzących z tak różnych parafii i złączonych jedną opowieścią czytelnik nie zawsze może doświadczyć. Trzeba to po prostu w uczciwy i szczery sposób DOCENIĆ. A zatem, mimo że błędy i powody do narzekania są, czapki z głów przed Jakubem Ćwiekiem :) I wielkie brawa na koniec. Loki - będę tęsknić... Polecam :) Dziękuję Wydawnictwu SQN za egzemplarz recenzencki. https://cosnapolce.blogspot.com/2019/12/kamca-killem-all-tom-4-jakub-cwiek.html

Wszystko się posypało. Loki w pogoni za Antychrystem utknął w podejrzanie Shakespearowskiej krainie elfów, Jenny wraz z Erosem zmagają się z zombie apokalipsą w Paryżu, Bachus przeszedł na przymusową dietę w dotkniętej klęską głodu Ameryce, a aniołowie szykują się do starcia z nadciągającą armią Lucyfera. Wydaje się, że nic już nie powstrzyma chaosu ogarniającego cały świat. Czyżby taki właśnie był boski plan? A może najlepsze dopiero przed nami? Czy ta część spełniła moje oczekiwania? Tak i nie. Z pewnością była to godna kontynuacja tej historii - Loki był sobą, a do tego w wysokiej formie, reszta bohaterów też zrobiła dobrą robotę. Akcji nie brakowało, cały czas coś się działo, kilka razy fabuła nieźle mnie zaskoczyła. Nie mogę również narzekać na brak kompletnie absurdalnych sytuacji, do których Pan Ćwiek zdążył już nas przyzwyczaić. I humor też ma się dobrze, a nawet bardziej niż dobrze - wielokrotnie śmiałam się w głos z gagów sytuacyjnych czy słownych przepychanek między bohaterami. Wydaje się zatem, że wszystko grało, więc dlaczego napisałam "tak i nie"? Po pierwsze - ta nieszczęsna Dolina. Jeśli jakimś cudem Wam to umknęło, to podpowiem, że kocham Shakespeara całym sercem. Już w wieku 13 lat miałam przeczytane 90% jego twórczości, a te brakujące 10% zwyczajnie było nie do dostania w pobliskich bibliotekach. (Tak, Chomikuj.pl wtedy jeszcze nie istniało. Więcej, YouTube wtedy jeszcze nie istniał. Takim jestem dinozaurem.) Od tego czasu wielokrotnie wracałam do moich ulubionych dramatów, zwłaszcza do najulubieńszego "Snu Nocy Letniej", możecie sobie zatem łatwo wyobrazić jak zachwycona byłam gdy Loki trafił do krainy elfów rządzonej przez Tytanię i Oberona. Niestety mój zachwyt po pewnym czasie zmienił się w znużenie. Nasz drogi Kłamca zwyczajnie siedział tam za długo, a akcja, chociaż pełna zabawnych dialogów, trochę się wlekła. Po 100 stronach tego tomu nie mogłam już się doczekać aż wreszcie wyniesiemy się z tej przeklętej Doliny. Miałam dosyć. Ileż można czytać o tym, jak Loki planuje ucieczkę i nic poza planowaniem nie robi? Druga rzecz - zakończenie. Tutaj moje odczucia są mniej jednoznaczne. Uważam, że samo zakończenie, albo raczej jego... hm, skutek, było dobre. Właściwie ciężko byłoby wymyślić lepsze. Ale mimo wszystko... Mam niedosyt. Niedosyt czegoś epickiego poprzedzającego te ostatnie sceny. Myślałam, że nastąpi jakaś wielka, epicka walka Lucyfera z Lokim, być może wspieranym przez anioły. Niekoniecznie walka fizyczna, po prostu myślałam, że w jakiś sposób się ze sobą zmierzą. A to, co się stało, było takie... "meh". Było sprytne, było trochę w stylu Lokiego, ale nie miało właściwie punktu kulminacyjnego. Nie miało przytupu, nie miało mocy. Nie mogę powiedzieć, że czuję się zawiedziona, ale zdecydowanie czuję niedosyt. "Kill'em All" całkiem zgrabnie zamknął tę serię. Nie jest być może jej najlepszym tomem, ale wciąż niewątpliwie jest bardzo dobry, a zakończenie jest o tyle zaskakujące, co doskonale pasujące do tego cyklu. To bardzo fajny sposób na to, żeby pożegnać się z bohaterami, którzy zdążyli zagnieździć się w naszych serduszkach na dobre. To była bardzo fajna podróż i jestem bardziej niż zadowolona z faktu, że zdecydowałam się na nią wyruszyć. Jeśli szukacie porządnego, a jednocześnie napisanego z przymrużeniem oka urban fantasy, to właśnie je znaleźliście. Polecam cały cykl raz jeszcze i życzę przyjemnej lektury wszystkim, którzy zdecydują się z mojego polecenia skorzystać.

Kiedy w moje ręce wpadł 4 tom Kłamcy niezmiernie się ucieszyłam. Ta seria z tomu na tom coraz bardziej mi się podobała. Czy tak było i tym razem? Loki jest w niezłych tarapatach. Przebywa w krainie elfów udając Oberona przez co nie może skupić się na zabiciu Antychrysta i trosce o swoją ukochaną Jenny. Na domiar złego w wyniku przypadku do życia przywrócona została żona Lokiego - Sygin. Dużo problemów jak na jednego Boga. Ale kto jak nie Loki sobie z nimi poradzi. ,,Wiesz kochanie - powiedział uśmiechając się do własnych myśli - może i jestem reliktem przeszłości i zapomnianym bogiem martwej religii, ale wiem, że nie zawsze trzeba wygrywać, by zostać zwycięzcą. Czasem wystarczy, że inni przegrają". ,,Zazdrość to paskudna cholera. Pod pewnymi względami przypomina staruszkę, która wprasza się do przedziału i pyta, czy możesz jej pomóc z walizką. Gdy już raz ją wpuścisz, opowie ci o swoich dzieciach, podagrze, podagrze dzieci i głupocie polityków. Nie opuści cię do końca podróży i nie pozwoli na chwilę wytchnienia. A po wszystkim zostanie ci tylko smród po jajkach na twardo". Ewidentnie mam gorsze dni, bo prześladuje mnie książkowy pech. Książki, które powinny być pewniakami przestają nimi być. Cieszyłam się na przygodę z Kłamcą, ale mój zapał opadł podczas pierwszego rozdziału. To co kiedyś sprawiało mi radość teraz mnie denerwowało. Zbyt duża ilość lokalizacji, mnogość wątków i przekleństwa. Nie wiem, może w pozostałych częściach było tego mniej, albo fabuła tak mnie pochłanjaka6, że tego nie zauważałam. Jeżeli chodzi o pozytywy to są nimi niezmiennie dwie rzeczy: Loki i humor zwłaszcza tej sytuacyjny. Ode mnie 5/10.

Stary dobry Kłamca, bo jak tu żyć bez Lokiego? Po raz drugi „przebyłam” z nim szmat drogi i przeżyłam wiele przygód. Jednak ta wycieczka powoli dobiega końca. Jakie wrażenie zrobił na mnie ostatnia, finałowa część serii? Tom 4 stanowi bezpośrednią kontynuację „Otchłani sztandaru”. Loki utknął w podejrzanej krainie elfów. W tym czasie Apokalipsa trwa w najlepsze. Jednak absolutnie nic nie idzie zgodnie z planem. Co ma do tego dwóch mitycznych bogów i znany reżyser? Jedno jest pewne, „tego jeszcze nie grali”. Nie często sięgam po książkę dwa razy, w końcu tyle wychodzi nowych, że zwyczajnie brak mi czasu. Dla „Kłamcy” zrobiłam wyjątek i drugi raz przeczytałam całą serię. Każdą kolejną powieść coraz lepiej pamiętałam, a tom 4 wywołał we mnie bardzo podobne odczucia, co za pierwszym razem. Przede wszystkim uwielbiam kreacje Lokiego, ale też sam pomysł na świat. Genialnie sprawdza się połączenie różnych wierzeń i okraszenie tego wszystkiego szczyptą czarnego humoru. To jest ten komizm, za którym wręcz przepadam, więc i tym razem od pierwszych stron bez reszty wciągnęłam się w opowieść. Tak samo, jak i wcześniej, po pierwszej ekscytacji sam motyw przebywania w krainie elfów zaczął mi się dłużyć. Pomysł był niezły, fajnie wprowadzony i z mnóstwem smaczków, jednak ta eskapada trwała trochę za długo, jak na tempo akcji, do którego przyzwyczaił nas autor. Przez pierwszą część książki to Apokalipsa, a nie Loki, napędza akcję. Ciąg dalszy na: https://www.recenzjenawidelcu.pl/2020/02/kamca-4-killem-all-jakub-cwiek.html

Cała seria to istny majstersztyk, ale ten tom wieńczący cykl o Kłamcy zwala z nóg! Musicie poznać tę szaloną historię i pokochać ją tak jak ja! :) O rany, jakie to było mocne! Niemożliwie obłędne zakończenie rewelacyjnej serii! Niebo i piekło opustoszało - no może z wyjątkiem Metatrona, który na najwyższym kręgu niebios rozmyśla nad przyszłością ludzkości i poza przechadzającym się piekielnymi korytarzami samotnym Po-prostu Teddym. Wszystkie demony, aniołowie i mityczne istoty próbują wywalczyć zwycięstwo dla swojej strony lub znaleźć schronienie w którymś z wymiarów lub światów poza zasięgiem ludzkiego wzroku, demonicznych szponów i anielskich mieczy. Wojska wiedzione przez potężnego Archanioła Michała odnoszą kolejne spektakularne zwycięstwa. Niebiański marketing nie ma sobie równych i anielskie szeregi zasilają istoty, które trudno komukolwiek powiązać z pierzastymi zastępami. Trudno się jednak temu dziwić, bo na szali waży się los każdej żyjącej istoty - niezależnie czy zbudowanej z krwi i kości, boskiego światła czy wiary ludu. Koniec nadchodzi. Antychryst się narodził, czwarty Jeździec Apokalipsy zbiera swoje żniwo w Australii i - o losie (!) nie poprzestaje na kangurkach i koalach! A Loki przepadł jak kamień w wodę. Czy zastępy mają szanse na zwycięstwo bez swojego nadwornego Kłamcy? Przekonajcie się. Ostrzegam - finałowy plot-twist łamie serce i zostawia z koparą na podłodze. PS: Nie jestem obiektywna - kocham Michała, uwielbiam Ćwieka i tę serię. :)

W końcu czwarty tom i wymowny podtytuł ,,kill 'em all". Bo jak szybko się okazuje po apokalipsie z poprzedniego tomu tylko niewielka część ludności przetrwała. Dotyczy to też aniołów i współpracowników Lucyfera. Wydarzenia toczą się trzema torami. Jest Loki, i jego miś. Pojawia się Lucyfer, który zapomniał o tym, że aby podziwiać jego dzieło apokalipsy przydałoby się kilka osób. I jest jeszcze grupa składająca się z Jenny, Bachusa, Erosa i Sadiego. Powrca też jedna postać kobieca, która sporo namiesza. W sumie w książce jest dużo akcji, i jest na prawdę szalona. W końcu dowiadujemy się na co Loki przeznaczy zbierane prze lata pióra. Chociaż wybór ten wcale nie wyjaśnia czytelnikowi co tak naprawdę chciał nimi zyskać. No i jest jeszcze skomplikowany wątek miłości Kłamcy... ale to już musicie sami przeczytać. Nie podobało mi się zakończenie. Nie jest złe, ale po prostu nie tego się spodziewałam. Czytając x lat temu te cztery tomy, wyobrażałam sobie zupełnie co innego. Gdybym nie wiedziała teraz jak to się skończy byłoby tak samo. Ale może to dobrze? W końcu nie zawsze musimy dostać swoje wymarzone zakończenie, a niespodzianki czasem wychodzą nam na dobre. Koniec końców wzbudziło we mnie wiele emocji, i może o to chodziło? Kończąc tę całą serie ,,Kłamcy" chciałam tylko powiedzieć, że jeśli lubicie fantastykę i śmiać się na głos przy czytaniu to warto sięgnąć po te książki. Ja już wiem, że to nie był mój ostatni raz kiedy je czytałam 🙂

Ostatnia - czwarta- część opowiadająca o losach Lokiego oraz całego świata w trakcie Apokalipsy wywołanej przez Lucyfera. Autor serwuje czytelnikowi dużo akcji i emocji. Pojawiają się nowe postacie, jak np. Czarodziej Merlin. Jest, tak jak w poprzednich częściach, dużo humoru , zabawnych sytuacji, zwrotów akcji, ale myślę, że też o wiele więcej wulgaryzmów, których aż tylu nie doświadczyłam w poprzednich „Kłamcach”- bynajmniej tak mi się wydaje... Końcówka taka nagła, że jak czytasz ostatnie zdanie a potem wielkimi literami „KONIEC”, to zapada taka niezręczna cisza i... rodzi się masa pytań : co? Już? Koniec? Jak to? Zabrakło mi tu tylko „posłowia” od autora😔Jednak i tak szczerze polecam.

Kłamca to książka, która dla mnie jest mistrzostwem świata. Przede wszystkim jestem pod wrażeniem tego w jaki sposób łączy ona ze sobą dla światy- ten współczesny oraz przeszły, nam już odległy. Dla mnie jest to naprawdę niesamowita propozycja, ponieważ auto bardzo umiejętnie żagluje między światami zapraszając tym samym czytelnika do świata, który jest ciekawy, tajemniczy i przede wszystkim zaskakujący. Dla mnie ta propozycja jest strzałem w dziesiątkę. Uwielbiam również głównych bohaterów. Każdy z Was będzie pod wrażeniem tego zestawienia. Dla mnie jedna z lepszych książek jakie czytałam.