Oskarżenie. Joanna Chyłka. Tom 6 (okładka  miękka)

Jeśli chcesz się zdenerwować to przeczytaj .... jeśli chcesz pozostać w błogiej nieświadomości to .....lepiej wybierz nerwy i czytaj ...... czy warto???? Chyłka jak zawsze zdeterminowana, Zordon trzyma jej kroku.... ale to chyba jedna ze słabszych części... mimo wszystko warto jeśli chcesz pozostać w grze Chyłka Zordon. Polecam!!!!!

Chylka jak zwykle nie zawiodla , polecam wszystkim ktorzy juz ta postac polubili.

Tę serię Mroza czyta się na jednym wdechu. Chciałabym zobaczyć ekranizację.

W przypadku tej serii cieszę się, że nie jestem bardzo na bieżąco. Mogę w dowolnym momencie sięgać po kolejne części, nie czekając w napięciu na dalsze losy bohaterów. Co prawda przede mną już tylko dwie pozycje do końca i z pewnością wkrótce po nie sięgnę, ale póki co mam w głowie tę i muszę sobie wszystko poukładać. 'Ja zazwyczaj tak spędzam te noce, kiedy nie mam spania. Mówię swojemu mózgowi: czas się wyciszyć i wyłączyć, a on odpowiada mi: hola senora, przeanalizuj najpierw każde potknięcie, które w życiu zaliczyłaś.' Po wydarzeniach z poprzedniego tomu Joanna Chyłka regeneruje swoje siły i nie bierze czynnego udziału w życiu zawodowym. Do momentu, aż nie odbierze tajemniczego telefonu... Okazuje się, że tylko ona może zająć się sprawą. Nic więc dziwnego, że ją przyjmuje i wraca w wir prawniczych gierek. Wszystko byłoby w porządku, gdyby w to wszystko w pewien sposób nie był wplątany także Zordon. Jak ułożą się losy pary? Czy wyjdą ze wszystkiego z podniesioną głową czy wręcz przeciwnie? Seria wydaje mi się już tak znajoma jak ulubiony serial. Uwielbiam do niej wracać i uwielbiam kolejne wątki. Mam co prawda wrażenie, że autor wystawia bohaterów na coraz trudniejsze próby, jednak w niczym to nie przeszkadza. Bohaterowie zmagają się z kolejnymi trudnościami, ale dzięki temu kształtują swój charakter i coraz lepiej ich poznajemy. Chyłka również pozostaje w formie, a jej cięty język i dialogi z Zordonem nie raz sprawiły, że podczas lektury na ustach pojawił mi się uśmiech. '-Wciąż uważam, że fajki wpływają korzystnie na środowisko naturalne. - Korzystnie? - Usuwają jego największy problem. Ludzi. Kolejna część, kolejne zawirowania. Autor nie pozostaje dłużny, kolejną historię zakończył w momencie, w którym od razu powinnam sięgnąć po kolejną część. Lubię dawkować przyjemność, więc chwilę odczekam, ale podtrzymuję, że seria jest jedną z moich ulubionych i nie zamierzam z niej zrezygnować. Co więcej, zamierzam jak najszybciej nadrobić pozostałe zaległości! '- Bo wiesz jak to mówią. Jeśli jesteś politykiem, aspiruj, by zostać prezydentem. Jeśli księdzem, dąż do bycia papieżem. Jeśli prawnikiem, próbuj zostać Chyłką.'

Ostatnia z dotychczas wydanych książek w serii o Chyłce. Mogę odetchnąć z ulgą, bo bardzo męczyła mnie już ta historia. Co prawda, siódma część - testament pojawi się lada chwila i…. tak jestem masochistką i zamierzam ją przeczytać dla zasady (dopóki książka/seria nie jest rozpaczliwie beznadziejna kończę ją). W tym konkretnym przypadku uważam, że fabuła i główne wątki są naprawdę ciekawe i z potencjałem. Tylko po co ta wszechobecna przesada? Po przeczytaniu wszystkich tomów ciągiem, jestem okrutnie zmęczona stylem pisania Pana Remigiusza. Ale do rzeczy, o czym była ta część… Duet prawniczy jest wciągnięty w jedną ze spraw z archiwum. Do Chyłki zgłasza się żona osadzonego, która twierdzi, że ma dowody na to, że mąż jest niewinny. Oczywiście kobieta szybko zostaje zamordowana, a Chyłka przyjmuje sprawę. Tak jak podejrzewałam jakieś nieszczęście musiało się przydarzyć jednemu z głównych bohaterów. Poprzednio była Joanna, teraz padło zatem na Kordiana. Trafia do aresztu, na podstawie sfabrykowanych dowodów przeprowadzenia eutanazji na matce. W celi trafia na starego „przyjaciela” Gorzyma. W efekcie już na 190 stronie książki, bohater zostaje pobity do nieprzytomności. W tej część autor jednak poszalał, bo Joanna również zostaje zaatakowana i dotkliwie pobita nieco później niż kolega. Znowu za dużo wszystkiego… Spośród cytatów, spodobał mi się poniższy :) „I jeśli życie było książką, a sny obrazami, które ją ilustrują, to Chyłka od pewnego czasu przerzucała jedynie puste kartki.” zapraszam na bookalove :) https://www.facebook.com/Bookalove-2021635371408433/

"(...)-Bo wiesz jak to mówią. Jeśli jesteś politykiem, aspiruj, by zostać prezydentem. Jeśli księdzem, dąż do bycia papieżem. Jeśli prawnikiem, próbuj zostać Chyłką.(...) - Nią wprawdzie nie zostaniesz, ale same starania wystarczą -dodała." Zawsze gdy przychodzi ta chwila by móc podzielić się z Wami opinią o książce Remigiusza czuję wewnętrzny niepokój. Nie chodzi o to co pomyśli sobie sam Remigiusz, a raczej o jego przyszłe książki, które z pewnością ujrzą światło dzienne. Postawiłam sobie za zadanie, by chociaż raz w roku przeczytać coś od Mroza. Jest to zadanie bardzo trudne patrząc na szybkość wydawania książek i że jestem do tyłu co najmniej z 5 (jak nie więcej) książkami, niemniej jednak pierwszą książkę mam już zaliczoną i przewertowaną do granic możliwości. Pytanie co będzie dalej? Zapraszam! :) http://swiat-ksiazkowych-recenzji.blogspot.com/2018/01/recenzja-211-remigiusz-mroz-oskarzenie.html

Mróz jak zwykle trzyma w napięciu. Książka zdecydowanie trzyma poziom całej serii, zaskakuje i utrzymuje Chyłkowo-ironiczny ton, dzięki czemu czyta się ją błyskawicznie. I oczywiście jak zwykle- spektakularne zakończenie, po którym zbieramy szczękę z podłogi, gapiąc się niepewnie na tylną okładkę i zastanawiając, kiedy kolejna część i dlaczego tak późno. Jedyne, czego mi osobiście brakowało w tym konkretnym tomie, to zwyczajowego szarżowania prawniczki na sali rozpraw- i choć dużo przyzwoitej dużo fabuły "w terenie", to jednak troszkę brakło tej błyskotliwej partyzantki w sądzie. Ale to rzecz gustu. Niemniej pozycja z pewnością warta polecenia, jeśli ktoś lubi dobry, prawniczy kryminał z dużą dawką lekkości i poczucia humoru.

Od sprawy Cygana poprzez pokrętny plan tajnych służb aż do wybitnego opozycjonisty skazanego za gwalty na dzieciach. Trzy ostatnie powieści cyklu, które moim zdaniem dowodzą zmęczenia materiału., To nadal dynamiczne. Czyta się jednym tchem. Tylko co zostaje w pamięci? Mróz moim zdaniem staje się pisarzem fast foodowym. Jest jak hamburger. Nawet smaczny, szybko się go zjada i po chwili o nim zapomina. Pozostaje jedno pytanie: Czy i na ile romantyczny Kordian przenosi do cyklu o Chyłce doświadczenia życiowe autora? Jego przemiana w Zordona i wałkowanie torturami w "Oskarżeniu" jest nudnawe moim zdaniem.

Nie wiem co seria z Joanna Chylką ma w sobie takiego ale od początkowej Kasacji w ciemno kupuje kolejne części. Czy to cięty język głównej bohaterki, czy nieporadność Zordona, sprawiają że serie polecam wszystkim w koło (o dziwo również się wciągają 😉) Tak samo było i tym razem. Co prawda nie jest to najlepsza cześć serii (moim zdaniem) ma momenty mocne gdzie fabuła trzyma w napięciu, jednak ma również momenty że trzeba się cofnąć o tą stronę i czytać jeszcze raz. Jedno jest pewne, na bank nie będziesz się nudzić. Mam tylko że na koniec nie rzucisz książką, telefonem, czytnikiem 😉

Jeśli do tej pory uważaliście Zordona za rozsądnego, spokojnego, pracowitego chłopaka, to po przeczytaniu tej książki zmienicie o nim zdanie. Ja zmieniłam. Nic nie jest takie jakie do tej pory się wydawało. Ta część histori "Chyłka & Zordon with friends" to szereg zdarzeń, które na zawsze odmienią nasze życia. Nasze - czytelników oraz ich - głównych bohaterów. Dla Chyłki to osobista tragedia o której nie da się zapomnieć. Dla Kordiana - koniec i początek, szansa na lepsze jutro. Bez większego spamu - gdy na arenę wskakuje Piotr Langer nic już nie jest pewne i stabilne.