Jestem żoną terrorysty (okładka miękka)

Właśnie skończyłam czytanie kolejnej książki tej autorki. Niestety z książki na książkę jestem coraz bardziej zawiedziona. Autorka coraz więcej czasu poświęca na szczegółowe i bardzo długie opisy w tym przypadku Maroka. Tak naprawdę akcja całego wydarzenia zaczyna się od połowy książki. Szczerze powiem, że zmęczyłam się jej lekturą. Mam wrażenie że poziom pisarki spada z każdą kolejną książką.

Bardzo slaba w porownaniu do innych ksiazek tej autorki. Prawie cala ksiazka opisuje Maroko, w takim razie polecam przewodnik po Maroku ;)

"Jestem żoną terrorysty" Laila Shukri Karolina Sulinska Escudo 0 ataki samobójcze , emigracja , historia prawdziwa , ISIS , islam , krzywda , literatura obyczajowa , Maroko , muzułmanie , Państwo Islamskie , Prószyński i S-ka , terroryzm Leila Shukri przedstawia się jako mieszkająca w Arabii Saudyjskiej Polka, która poślubiła jednego z najbogatszych szejków. Swoje książki, "Byłam żoną terrorysty" to już ósma pozycja w jej dorobku, pisze w ukryciu przed mężem. Jej powieści inspirowane są prawdziwymi wydarzeniami. Choć w dzisiejszych czasach pełno jest patologii a porywy serca często biorą górę nad intelektem i rozsądkiem, to ciężko mi uwierzyć w tę historię, Owszem postać Klaudii zapewne ma swój pierwowzór w rzeczywistości, jednak duża część tej powieści jest po prostu zmyślona. Żony szejków to nadal tylko "dodatki" do ich mężów, nie posiadające żadnej praktycznej władzy. Nie są wybawicielkami wszechświata. Największą wadą tej książki jest jej naiwność. Mamy tutaj zdecydowany przerost formy nad treścią i choć autorka w jednym z wywiadów, argumentuje swoją pozycję tym, że przebywa w centrum wydarzeń, to informacje które wplata w fabułę książki są wiedzą dostępną w pierwszym lepszym kiosku z gazetami. Klaudia, za sprawą zazdrosnej koleżanki, zostaje wyrzucona z pracy. Kobieta postanawia wyjechać do Maroka by tam, w egzotycznej scenerii lazurowych ogrodów Majorelle, zastanowić się nad własnym życiem. To właśnie tam spotyka Rashida, znajomego mieszkającej w Londynie, przyjaciółki. Pomiędzy dwójką młodych ludzi rozkwita romans. Po powrocie do Polski, Klaudia ma trudności ze znalezieniem nowej pracy. Nie trzeba jej długo namawiać na wyjazd do stolicy Wielkiej Brytanii, gdzie wprowadza się do mieszkania ukochanego. Nie zdaje sobie sprawy, że znalazła się w mackach niebezpiecznej siatki terrorystycznej, której głównym celem jest szkolenie dzieci na terrorystów-samobójców. Wkrótce sielanka zamieni się w horror. Książka rozpoczyna się jak typowa historia miłosna. I chociaż nie przepadam za romansami, tak muszę przyznać, że pierwsze 150 stron zrobiło na mnie duże wrażenie a to za sprawą miejsca, w którym rozgrywa się akcja powieści. Nigdy nie byłam w Maroku ani w żadnym innym kraju muzułmańskim. Muszę przyznać, że z jednej strony jestem ciekawa a z drugiej się boję. Zdaję sobie sprawę z tego, że po drugiej stronie Morza Śródziemnego, znajduje się zupełnie inny, obcy świat. Był taki czas, kiedy Maroko, było bardzo popularnym wakacyjnym kierunkiem światowej Bohemy. Urlopy spędzali tutaj artyści i sportowcy, między innymi David Beckham czy Yves Saint Laurent, który kilka razy do roku przyjeżdżał odpocząć w swojej posiadłości na terenie ogrodów Majorelle. To niezwykle kolorowy, egzotyczny i słynący ze znakomitej kuchni kraj. Widać, że autorka jest nim zafascynowana. Można to poznać po szczegółowych i barwnych opisach miejsc, wydarzeń kulturalnych czy ludzi. Zamiast rzeszy bezdomnych stojących w kolejkach po darmowe mleko, mamy tutaj uśmiechniętych turystów i równie szczęśliwych sprzedawców marihuany. Zamiast wycia hordy wałęsających się po ulicach miast psów, słyszymy pobekiwanie łażących po drzewach kóz. Tak dobrze słyszycie. Parzystokopytne chodzą po drzewach arganowych, jedzą listki i owoce, a pod drzewami uwijają się Berberyjki i z odchodów zwierząt wyłuskują nasiona, z których potem wytłoczony zostanie olej. Choć z pewnością jest to dochodowy biznes a samych drzew rosną w Maroko miliony, to muszę przyznać, że nie miałam o tym pojęcia. Takich ciekawostek jest tutaj więcej. Czy wiecie czym jest lustro berberyjskie? Jest to zamknięte w skrzynce z drzwiczkami zwierciadło. Kiedy właścicielka lustra pozostawia otwarte drzwiczki oznacza to, że tej nocy jest chętna na łóżkowe igraszki. Kolejną z ciekawostek było dla mnie Imilchil Festival czyli Święto Nowożeńców. Każdego roku we wrześniu, pieszo, ciężarówkami i na mułach zjeżdżają do Ajt Haddu Amer tysiące dziewcząt poszukujących narzeczonych. W tym dniu i w tym miejscu mogą swobodnie rozmawiać z mężczyznami. Chociaż musi im zawsze towarzyszyć siostra czy przyjaciółka w roli przyzwoitki. Pary, które chcą się pobrać mogą odwiedzić namiot prawników i podpisać umowę zaręczynową. Takich smaczków jest w tej książce jeszcze więcej i to właśnie dzięki nim, możemy poznać piękno Maroko. Szkoda, że obraz namalowany przez autorkę jest wyjątkowo jednostronny. Shukri nigdzie nie wspomina o tym, że ten muzułmański kraj jest kolebką terroryzmu, co czyni go miejscem niebezpiecznym dla turystów, a w szczególności młodych kobiet.

www.zaczytana-na-zaboj.pl FABUŁA: Klaudia jest młodą i atrakcyjną kobietą, ma świetną prace i dobrego faceta, jednak pewnego dnia wszystko burzy się jak domek z kart. Za sprawą nowej dziewczyny w pracy Klaudia traci posadę i jednocześnie w zbiegu zdarzeń rozstaje się z chłopakiem, który zaczął wymagać od niej zobowiązania się do wspólnego życia. Dziewczyna przerażona ucieka od odpowiedzialności i postanawia na nowo rozpocząć swoją przyszłość. Wyjeżdża do ciepłych krajów, wybór pada na Maroko. Cudowna kultura, różnorodność smaków, kolorów przekonuje ją aby właśnie tam zebrać swoje myśli. Słoneczna pogoda, drinki, plaża i piękne widoki pozwalają się wyciszyć Klaudii i zebrać myśli. Do szczęścia brakuje tylko przewodnika, wycieczki która pokaże dziewczynie najpiękniejsze zakątki Maroka. Podczas urlopu kontaktuje się z nią jej bardzo dobra znajoma Eliza, która jest w związku z Marokańczykiem Selimem. Informuje Klaudię, że do Maroka zawita ich znajomy z Anglii - Raszid, który chętnie pokaże dziewczynie uroki kraju. Klaudia bez zastanowienia się godzi i wyrusza w kulturową, ale i miłosną podróż. Dziewczyna zaczyna fascynować się egzotycznym mężczyzną, a on robi wszystko by kobieta czuła się jak księżniczka. Nie braknie miłosnych uniesień i dozy romantyzmu, ale bajka nie będzie trwała wiecznie, szczególnie gdy Klaudia zostanie żoną Raszida... MOIM ZDANIEM: Banalna z pozoru historia zostaje przedstawiona w niezwykły sposób. Czy na pewno znamy tych których kochamy? Często okazuje się, że nie. Klaudia zaufała bezgranicznie, miłość, wiersze, romantyczne kolacje i wycieczki to wszystko sprawiło, że gdzieś pomiędzy zatraciła swoją uwagę i ostrożność wobec tak naprawdę obcego mężczyzny. Wschodnie kraje wydaja się być tak blisko, a jednak dalece inne od naszej kultury. Dziewczyna nie wzięła tego pod uwagę. Dyktowane sercem decyzje doprowadziły do okrutnych wydarzeń. Rychłe zaręczyny i ślub stały się otwarciem drzwi do piekła. Najlepsze przyjaciółki Klaudia i Eliza wydawałoby się, że są w swoim najlepszym okresie razem. Zaręczyny, wspólny ślub scaliły je ze sobą. Mimo, że do końca nie wiedziały czym zajmują się ich mężczyźni wierzyły, że to nic wielkiego. A jednak, cudowni i kochani mężowie okazali się dżihadystami. Szczęście dziewczyn szybko zmieniło się w wielką traumę. Wszyscy znajomi, którym ufały okazali się największymi wrogami. W obliczu zła nie miały nikogo poza sobą. Co je spotkało? Kim tak naprawdę byli Raszid, Salim i ich znajomi? Tego dowiecie się z książki. Opisane wydarzenia są wielce tragiczne. O terroryzmie mówi się wiele w mediach, ale nikt nie pokazuje jak wygląda on od podszewki. Samobójcy, masowe zabójstwa, pobicia, strzelaniny i rozboje to codzienność w życiu dżihadystów. Najgorszym jest to, że werbują własne dzieci do tego aby działały w imieniu Allaha. Kilkuletni chłopcy uczeni są obsługi broni, podstaw koranu i tego jak zabijać. Eliza, która była w ciąży z chłopcem zaczęła zdawać sobie sprawę co czeka jej dziecko... Jak skończyła się jej historia? Książka dostarcza tak wielu emocji, że nie sposób o niej zapomnieć. Obrazy z powieści przewijają się przez głowę wiele razy. Nie byłam w stanie ogarnąć umysłem, że w XXI wieku takie rzeczy nadal się dzieją w cywilizowanym kraju jakim jest np. Wielka Brytania. Laila Shukri ukazuje w bardzo brutalny, ale i dosadny sposób jak wygląda życie muzułmanów i kobiet, które decydują się na życie z nimi. Dla mnie to było wstrząsające i rażące. To pierwsza książka tej autorki jaką czytałam, ale na pewno sięgnę po jeszcze inne pozycje, bo przyznam, że ten styl pisania i ciekawe historie niezwykle mnie zainteresowały. DLA KOGO: Polecam serdecznie tą książkę każdej osoby, która chce dowiedzieć się więcej o tym jak wygląda religia islamu i życie tych ludzi. Fani prawdziwych historii nie będą zawiedzeni, a wręcz przeciwnie. Gorąco polecam!

Klaudia po rewolucji w życiu (utrata pracy oraz zerwanie z chłopakiem), postanawia ochłonąć i naładować akumulatory w Maroku. Egzotyczna kultura,mnóstwo kolorów i przypraw oraz wizja słonecznej pogody i drinków z palemką wydaje się być rajem na ziemi. Tam poznaje (za sprawą koleżanki Elizy, która jest w związku z Selimem pochodzącym z Maroka) Raszida. Raszid też jest Marokańczykiem, przebywa obecnie z Maroko ale na stałe mieszka w Wielkiej Brytanii. Raszid szybko podbija serce Klaudii i wydaje się księciem z bajki. Pokazuje jej malownicze miejsca w Maroko i traktuje ją jak księżniczkę. Czy ta bajka będzie trwała wiecznie, czy po ślubie nadal będzie tak cukierkowo? Brzmi banalnie? Może, ale myślę, że to typowy zabieg autorki, aby pokazać przemianę człowieka z kochającego faceta w brutalnego terrorystę bądź też pokazać prawdziwy charakter człowieka i wartości jakimi się kieruje - po trupach do celu. Klaudia, jak większość ludzi, zaufała. Spragniona była atencji, miłości i zapewne tak szybko zatraciła właściwy osąd, mimo że kilka razy określone sytuacje wskazywały rzeczywiste intencje i poglądy jej przyszłego męża. Autorka stawia ważne pytania, na które odpowiedzi warto sobie przemyśleć. Czy warto podejmować ważne życiowo decyzje słabo znając drugą stronę? Czy warto, bez głębszej znajomości odmiennej kultury, wchodzić w głębszą relację z drugą stroną? Czy Klaudia i Eliza odnajdą się w nowej rzeczywistości? Czy uciekną z pułapki, w której się znalazły? Jaki z tym związek będzie miało przypadkowe spotkanie z tajemniczą kobietą w jednym z ekskluzywnych centrów handlowych w Anglii? W mojej opinii książka warta jest przeczytania (mimo pewnych niedoskonałości językowych, czasem dialogi były bardzo sztywne czy naiwne). Było to moje pierwsze spotkanie z autorką. Mimo pozornie banalnej historii dostajemy solidną dawkę informacji na temat dżihadystów i terroryzmu. Mnie najbardziej poruszyły i zirytowały informacje na temat muzułmańskich dzieci, które nazywane są lwiątkami kalifatu i werbowane od małego do bycia terrorystami. I co gorsza, to piekło fundują im rodzice, fanatycy, którzy śmierć własną czy dziecka traktują jak zbawienie i wypełnienie misji. Z trwogą czytałam fragmenty opisujące małą dziewczynkę z pasem szahida przypiętym wokół brzucha, cieszącą się że zaraz dołączy do swojej mamusi, która niedawno wybuchła. Na uwagę też zasługują informacje dotyczące ślubów i tego jak wyznawcy Islamu sprawiają, że zakochane w nich niewierne( czyli wyznawczynie innej religii) godzą się na ślub w obrządku islamistycznym. Uważam, że książki poruszające tematykę szeroko pojętej religii Islamu, ISIS, terrorystów, dżiharystów i ich motywów powinno się czytać w celach poznawczych, aby zdawać sobie sprawę na co uważać. Wszak lepiej uczyć się na czyiś błędach niż na własnych, prawda?

Klaudia straciła pracę i rozstała się ze swoim partnerem, postanawia wybrać się w podróż do Maroka. Jej przyjaciółka często opowiadała o pięknie tego miejsca, więc gdy dziewczyna nie ma już nic do stracenia, postanawia spędzić trochę czasu w tym czarującym miejscu. W Maroku towarzyszy jej Raszid, znajomy Elizy, który jest dla niej przewodnikiem po wielu interesujących miejscach. Mężczyzna obdarowuje kobietę komplementami, opowieściami miłosnymi i troszczy się o nią podczas jej pobytu w obcym dla niej kraju. Raszid szybko staje się jej bliski, Klaudia dostrzega w ich relacji same zalety, zaślepiona tym uczuciem, nie dostrzega tego, co kryje się tuż za rogiem. Atrakcyjny mężczyzna, którego poznała dziewczyna okazuje się być niebezpiecznym człowiekiem. Jednak czy nie będzie za późno na wycofanie się z tej relacji, gdy Klaudia odkryje prawdę? To pierwsza książka Laili Shukri jaką miałam okazję przeczytać i bardzo cieszę się, że w końcu się za to zabrałam. Autorka w swoich książkach opisuje nam prawdziwe historie kobiet, w których nie brakuje wielu przerażających faktów z ich życia, które szokują i są dla nas czymś strasznym. Początkowo bajkowy świat, który czaruje i zachęca do odkrycia, ale kryją się za nim historie i ludzkie dramaty, które mocno nas poruszają. Autorka przedstawia nam problematykę dotyczącą ISIS, terrorystów, a także wykorzystywania małych dzieci do terrorystycznych planów. Te "lwiątka kalifatu" od najmłodszych lat uczone są agresji i przygotowywane do tego, że pewnego dnia będą musiały poświęcić swoje życie. Żeby nie było tak poważnie i ponuro, to dużym plusem jest to, że w książce w ciekawy sposób opisane są miejsca, które Klaudia odwiedza w Maroku. Można sobie wyobrazić te piękne zakątki. "Jestem żoną terrorysty" to książka, która daje do myślenia i która otwiera nam oczy na to, co dzieje się na świecie, jak wiele kobiet daje się wciągnąć w takie niebezpieczne relacje, jak wygląda później ich życie i jak ciężko jest to życie zmienić.

Laila Shukri jest Polką podróżującą po całym świecie. Jej celem jest odkrycie najgłębiej skrytych tajemnic Bliskiego Wschodu. Jej debiut literacki „Perska miłość” skłonił ją do napisania kolejnych książek z tej serii oraz zaczęcie nowej m.in. „Jestem żoną terrorysty". Opowieść zaczyna się niewinnie, Klaudia, główna bohaterka zmierza się z codziennymi problemami. Jest pedantyczna, ambitna i zaangażowana w swoją pracę. Niestety w jej firmie pojawia się złośliwa pracownica, dziewczyna traci zajęcie. W związku z Adamem też jej się nie układa, ponieważ uważa, że na zamieszkanie razem mają jeszcze czas. Mężczyzna naciska, a ona pod wpływem nerwów zrywa znajomość. Pod presją ostatnich dni odzywa się do Elizy, swojej przyjaciółki mieszkającej w Maroko. Ta proponuje jej przyjazd w odwiedziny. Klaudia bez zastanowienia pakuje walizki i następnego dnia stawia kroki na marokańskiej ziemi. Nie chcąc sama przebywać na nieznanym terenie, dostaje propozycje poruszania się u boku przystojnego przewodnika. Miłość od pierwszego wejrzenia, drogie zakupy, ekskluzywne restauracje nie wydają się Klaudii dziwne, do czasu... Zasadniczym problem poruszanym w książce jest ludzka naiwność, a zarazem kultura Bliskiego Wschodu i różnice, jakie zachodzą pomiędzy państwami. Dla mieszkańców Emiratów Arabskich handel ludźmi jest codziennością, dla Europejczyków? Niekoniecznie. Mimo wszystko niepowtarzalny w tej książce jest przekaz. Napisana została w taki sposób, że mimo brutalności i przykrych sytuacji, miałam wrażenie, że jestem otoczona czarną dziurą. Zostałam pochłonięta, aż do ostatniego słowa, ostatniej strony i czułam niedosyt przez parę kolejnych dni. Polecam tę pozycję osobom, które chciałyby się zagłębić lub dopiero poznać tradycje i mentalność ludzi z dalekiej od nas rzeczywistości, a jednocześnie dla tych z mocną psychiką, gdyż książka nie stroni od przemocy, przekleństw i zwierzęcego instynktu. Zuzia, lat 17 źródło: www.szkolnyklubrecenzenta,pl

"Pisanie stało się sposobem na przetrwanie w pełnym ostrych kontrastów świecie Bliskiego Wschodu, gdzie miłość, namiętność, ból i rozpacz były tak ogromne jak ociekające ropą i złotem bogactwo. W bibliotecznej ciszy przelewałam na papier przerażające historie, które raniły moja duszę i serce. Świat musiał się o nich dowiedzieć." "Jestem żoną terrorysty" to książka, którą pochłania się za jednym zamachem.. To historia Klaudii, która zakochuje się w jakże romantycznym marokańczyku, który karmi ją cudownymi komplementami, wierszami, opowieściami miłosnym. Raszid, który jest nieziemskim facetem a seks z nim jest bajkowy i niezapomniany ma również swoją drugą stronę, o której Klaudia przekona się dopiero wyruszając za nim do Londynu, zakochana po uszy jak nastolatka. Uwielbiam czytać książki Laili Shukri. Autorka w wydawałoby się banalne historie pisane dla kobiet wplata mocne i przerażające fakty, które potrafią dogłębnie poruszyć. Nie boi się pisać o rzeczach kontrowersyjnych w sposób mocny, momentami ściskający żołądek i wywołujący burze w mózgu. Z jednej strony naiwny bajkowy świat a z drugiej makabryczne historie, które strasznie się przeżywa. W tej książce autorka porusza przerażający temat dotyczący ISIS, terrorystów i wykorzystywania małych dzieci "lwiątek kalifatu" do chorych terrorystycznych planów. To książka, którą się pochłania odpływając w piękny, marokański świat by za chwilę zostać zepchniętym w nieludzkie i obskurne więzienie, z którego nie ma wyjścia, gdzie mała dziewczynka z pasem szahida przypiętym wokół brzucha cieszy się że zaraz dołączy do swojej mamusi, która niedawno wybuchła... To książka z przerażającym wnętrzem, która momentami szokuje zarazem ściskając czytelnika za serce.

"Jestem żoną terrorysty" rozpoczyna się piękną opowieścią o miłości od pierwszego wejrzenia. Laila Shukri oprowadziła nas po niezwykle barwnych miastach Maroka, opowiadając o historii i kulturze tego kraju. Pokazała jak szybko rozkwitła miłość między dwojgiem ludzi, którzy do tej pory nie mieli pojęcia o swoim istnieniu. Czytając o ich uczuciu, czułam tą chemię między nimi, jakby stali obok mnie. I nagle, w jednej chwili okazało się, że to wszystko było okrutnym kłamstwem. Miłość i szczęście rozpłynęły się gdzieś w powietrzu. W dzisiejszych czasach niewiele mówi się o terroryzmie. Ludzie boją się mówić o tym głośno. Ale to nie oznacza, że tematu nie ma jeśli się o nim nie wspomina. Autorka między historię Klaudii wplotła również fakty o tak zwanym Państwie Islamskim, abyśmy mogli bliżej poznać ten trudny temat. Muzułmanie nie szanują swoich kobiet, poniżają je, biją, gwałcą, traktują je jak własność, stale kontrolują, zabraniają kontaktów nawet z najbliższą rodziną. Ale najbardziej nie mogę pojąć jak dżihadyści mogą wykorzystywać do ataków terrorystycznych swoich dzieci, nawet całych rodzin. Szkolą tzw. "lwiątka kalifatu" od najmłodszych lat zabijać "niewiernych". To straszne, chore i przerażające. Trudno nam sobie również wyobrazić jak kobieta może z własnej, nieprzymuszonej woli związać się z muzułmaninem i zmienić religię. Ale to się dzieje! Naprawdę się dzieje! Może nawet w tej chwili. Ja sama znam osobiście osobę, która wyjechała do pracy do Londynu, z własnej woli zmieniła religię i została muzułmanką (w dodatku ma na imię tak, jak bohaterka tej książki). Niestety tu również nie ma happy endu. Dwa lata temu po mojej koleżance ślad zaginął i nikt do tej pory nie wie co się z nią stało...

Jestem żoną terrorysty nie jest pierwszą książką Leili Shurki, którą miałam okazję i przyjemność czytać. Leila Shurki to polka, która wyszła za mąż za szejka i aktualnie mieszka w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Autorka stara się nam uchylić rąbka tajemnicy baśniowego Wschodu. W swoich książkach opowiada o kobietach, które zachłysnęły się bogactwem i bajecznym Dubajem. Jej najnowsza książka opisuje historię Klaudii, która rozkochana przez terrorystę miała urodzić mu dziecko "lwiątko kalifu", które od małego byłoby wychowywane i trenowane na oddanego, bezwzględnego bojownik ISIS. Klaudia jest kobietą, która znajduje się w trudnym momencie swojego życia, niedawno straciła pracę i postanawia zacząć spełniać swoje marzenia, na które wcześniej nie miała czasu. Zachęcona opowieściami swojej przyjaciółki Elizy, postanawia wyjechać w podróż życia do Maroka. W odkrywaniu Maroka towarzyszy jej Raszid, rodowity Marokańczyk, przyjaciel Elizy i jej chłopaka. Mężczyzn jest bardzo atrakcyjny i szybko owinął sobie Klaudie wokół palca, dziewczyna zakochała się w nim bez pamięci. Rzuca wszystko i przenosi się do Londynu, aby związać się z Raszidem. Szybko okazuje się, że mężczyzna, w którym się zakochała nie jest tym za kogo się podawał. Oprócz historii życia Klaudii poznajemy też drastyczne szczegóły co tak naprawdę dzieje się z dziećmi terrorystów, jak są przygotowywane do zbijani niewiernych. Książka bardzo mi się spodobała i skłoniła do refleksji nad rzeczami, które dzieją się aktualnie na świecie. Powieść czyta się bardzo szybko a sama historia jest bardzo ciekawa i wciągająca. Polecam! Czekam na kolejne książki tej autorki:) Moja ocena: 8,5