Jestem żoną terrorysty (okładka miękka)

Polecam. Książka opisuje coś trudnego do wyobrażenia sobie, a jednak tak bardzo prawdziwego. Taka jest rzeczywistość.

Polecam super książka. Warta przeczytania. Ciekawa.

Naprawdę płytka książka. Spodziewałam się po niej dużo więcej. Mam wrażenie, że w wielu przypadkach autorka wykonała wręcz "kopiuj wklej" całych zdań, które się słowo w słowo powtarzały w opisach przeżyć bohaterów. Naprawdę nie polecam. Nie wiem, czym się zachwycają czytelnicy książek tej autorki.

Książka mega słaba. W większości opisuje zwyczaje oraz samo miasto Maroko oraz różne wydarzenia historyczne. Akcja związana z główną bohaterką stanowi nieznaczny ułamek powieści i tak naprawdę wystarczy przeczytać dwa końcowe rozdziały żeby wiedzieć o co chodzi. Jak dla mnie nudna i bez polotu.

Barwne opisy Marokańskich miast. Dobrze pokazany wielki problem Europejskich kobiet i ich dzieci związanych z terrorystami tzw państwa islamskiego. Jeśli ktoś oczekuje akcji rodem z "szybcy i wściekli" to się zawiedzie. Ja jednak z przyjemnością przeczytałam tę pozycję.

Omijać szerokim łukiem!!! Książka niezwykle słaba, mało wymagająca. Ciekawa historia opisana w sposób miałki i bez wyrazu, pazura. Historia, która powinna wyciskać łzy i powodować oburzenie, obrzydzenie, opowiedziana została w taki sposób, że chcesz jak najszybcie dobrnąć do końca. Gdyby nie opisane pewne ciekawe fakty ( ale trzeba najpierw przemęczyć jakieś 250 stron marnego romansidła o "wspaniałym" uczuciu głupiej, naiwnej Polki i marokańskiego półboga) nie dałabym ani jednej gwiazdki. Drętwe, sztuczne i plastikowe dialogi pomiędzy przyjaciółkami, przerysowany do granic możliwości wątek miłosny (niestety wiodący), silenie się na poetyckość przy opisach rodzącego się uczucia, dłużyzny, lakoniczne (na dosłownie jedną stronę zakończenie polegające na cudownym ocaleniu) wszystko to sprawiło, że książkę przeczytałam z niemałym zażenowaniem.

Za mało akcji ... cały czas tylko o wojnie i opowieści co się dzieje w tv ... nie porwało mnie to

Jak każda Książka Laili po prostu mega, przeczytana w jedną noc. Polecam bardzo

Kolejna książka pióra Shukri, jak zwykle poruszająca, wyciskająca historia kolejnej kobiety, która przeżyła straszną traumę. Polecam

Laila Shukri jest Polką podróżującą po całym świecie. Jej celem jest odkrycie najgłębiej skrytych tajemnic Bliskiego Wschodu. Jej debiut literacki „Perska miłość” skłonił ją do napisania kolejnych książek z tej serii oraz zaczęcie nowej m.in. „Jestem żoną terrorysty". Opowieść zaczyna się niewinnie, Klaudia, główna bohaterka zmierza się z codziennymi problemami. Jest pedantyczna, ambitna i zaangażowana w swoją pracę. Niestety w jej firmie pojawia się złośliwa pracownica, dziewczyna traci zajęcie. W związku z Adamem też jej się nie układa, ponieważ uważa, że na zamieszkanie razem mają jeszcze czas. Mężczyzna naciska, a ona pod wpływem nerwów zrywa znajomość. Pod presją ostatnich dni odzywa się do Elizy, swojej przyjaciółki mieszkającej w Maroko. Ta proponuje jej przyjazd w odwiedziny. Klaudia bez zastanowienia pakuje walizki i następnego dnia stawia kroki na marokańskiej ziemi. Nie chcąc sama przebywać na nieznanym terenie, dostaje propozycje poruszania się u boku przystojnego przewodnika. Miłość od pierwszego wejrzenia, drogie zakupy, ekskluzywne restauracje nie wydają się Klaudii dziwne, do czasu... Zasadniczym problem poruszanym w książce jest ludzka naiwność, a zarazem kultura Bliskiego Wschodu i różnice, jakie zachodzą pomiędzy państwami. Dla mieszkańców Emiratów Arabskich handel ludźmi jest codziennością, dla Europejczyków? Niekoniecznie. Mimo wszystko niepowtarzalny w tej książce jest przekaz. Napisana została w taki sposób, że mimo brutalności i przykrych sytuacji, miałam wrażenie, że jestem otoczona czarną dziurą. Zostałam pochłonięta, aż do ostatniego słowa, ostatniej strony i czułam niedosyt przez parę kolejnych dni. Polecam tę pozycję osobom, które chciałyby się zagłębić lub dopiero poznać tradycje i mentalność ludzi z dalekiej od nas rzeczywistości, a jednocześnie dla tych z mocną psychiką, gdyż książka nie stroni od przemocy, przekleństw i zwierzęcego instynktu. Zuzia, lat 17 źródło: www.szkolnyklubrecenzenta,pl