Jest OK. To dlaczego nie chcę żyć? (okładka  miękka)

Bardzo pomocna

Cudne !!!!

Nie jestem w stanie zapoznać się z pozycją ze względu na okładkę. Mam 36 lat, w wieku 15 lat wyryłam sobie tego typu pamiątki na ciele i niestety, pomimo ich zabliźnienia to zdjęcie przenosi mnie momentalnie 20 lat wstecz. Efekt flashbacku jak przy ptsd. A dodam że jestem dzisiaj zdrowa psychicznie. Nie dodajemy w mediach zdjęć z egzekucji, rad jak popełnić samobójstwo, proporcji koktajlu leków potrzebnych do przedawkowania. To dlaczego dajemy na okładkę zdjęcie sposobu w jaki „radzą sobie” najczęściej cierpiący nastolatkowie? Normalnie czuję się jakby mi ktoś wbił głęboko patyk w starą ranę. Osoby odpowiedzialne za okładkę: zastanówcie się nad tym co zrobiliście.

Depresja nie ma imienia. Depresja nie pyta o wykształcenie, płeć, miejsce zamieszkania czy stan portfela. Ona może zamieszkać w każdym z nas. Ona ma ogromny wpływ na nasz stan samopoczucia, wpływając na nasze życie. Małgorzata Serafin i Marek Sekielski przeprowadzili czternaście szczerych rozmów. Ich rozmówcy podzielili się swoim kawałkiem życia – bardzo intymnym, osobistym. A to wymagało przede wszystkim odwagi. Odwagi tak potrzebnej w dzisiejszym świecie. W tych rozmowach odwaga ta idzie w parze ze szczerością. A to niezmiernie ważne, gdy dotyka się tematu depresji. Specjalnie nie napisałem problemu (lecz tematu), ponieważ depresja nie powinna być wrzucana do worka problemów, balastów, lecz tematu, który jest „plagą” XXI wieku. Jest tematem, nad którym należy się pochylić. I nie myślę, tu o pojedynczych osobach. Każdy z nas powinien bliżej przyjrzeć się depresji – depresji, która może spojrzeć w oczy każdemu z nas. Może zapukać do życia każdego człowieka, nie pytając „czy przyszła w porę?”. Może rozgościć się, a my nigdy nie będziemy gotowi na jej wizytę. Dlatego też każdemu z nas polecam książkę „Jest OK. To dlaczego nie chcę żyć?”. Co ważne z rozmów o depresji wyłania się pozytywny przekaż, że da się z niej wyjść. Zawsze jest nadzieja. Rozmowy, które możemy dziś przeczytać, są światełkiem w tunelu. Pani Małgorzata i Pan Marek rozmawiali z psychiatrą, psychoterapeutką, trenerką specjalizującą się w odporności psychicznej, pielęgniarką, psycholożką dzieci i młodzieży. Ale przeczytać możemy również rozmowy z byłym lekkoatletą, pisarzem, dziennikarzem, choreografką, prawniczką, rzecznikiem prasowym, aktorką, fotomodelką, dziennikarzem, uczennicą liceum oraz małżeństwem, które prowadzi blog związany z tematem depresji. Nie ukrywam, że ta książka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Mam również wdzięczność do jej autorów, gdyż książka ta niesie nadzieję, dodaje sił, gdy depresja staje się częścią naszego życia. Dzięki tej książce możemy spojrzeć na ten temat z bliska, poznać historie prawdziwe, historie, które mogą być dla nas motorem napędowym, gdy depresja zawita do naszych drzwi. Książkę Małgorzaty Serafin i Marka Sekielskiemu polecam każdemu z nas. Niezależnie od wieku, płci, wykształcenia, miejsca zamieszkania, czy stanu posiadania. Każdy z nas powinien ją przeczytać. Książka „Jest OK. To dlaczego nie chcę żyć?” ukazała się nakładem Wydawnictwa Agora

Nic dodać nic ująć książka, jest cudowna bo pokazuje, prawdziwe życie dorosłych, jak i również młodzieży.

Bardzo prawdziwa polecam całym sercem!!

W ostatnim czasie możemy zaobserwować znaczny przyrost osób chorujących na zaburzenia psychiczne, w tym depresję. Nie bez znaczenia jest sytuacja w Polsce w ostatnich trzech latach. Statystyki pokazują, że depresja dotyczy co dziesiątego dorosłego i co dwudziestego młodego człowieka.Przerażające. Staje się chorobą cywilizacyjną. Osoby, których ściąga na dno najczęściej są apatyczne, chronicznie zmeczone, mają obniżony napęd psychoruchowy, cierpią na bezsenność,towarzyszą im zaburzenia lękowe, odcinają się od społeczeństwa, zamykają na bodźce. Brak dostępu do odpowiedniego i szybkiego leczenia w ramach podstawowej opieki zdrowotnej,jak również nieudolność ochrony zdrowia( w tym psychiatrii) - znacząco wpływają na ilość samobójstw, także wśród młodzieży.Warto zaznaczyć, że depresja dwukrotnie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. W tym przejmującym reportażu Marek Sekielski wraz z Małgorzatą Serafin rozmawiają z osobami, którzy znają to zaburzenie psychiczne od tzw.podszewki. Autentyczności autorom dodaje fakt wspólnoty doświadczeń. Autorzy wskazują, że często depresja bierze się z samotności, niewłaściwej komunikacji międzyludzkich, niemożności /nieumiejętności zaopiekowania się samym sobą, przekładania innych ponad siebie, braku asertywności. Z dialogu wyłaniają się symptomy choroby.To obraz zmagań z materią ciała i ducha. Widok na genezę depresji, leczenie (też farmakologię),spojrzenie psychotraumatolożki i psychoterapeutki na sytuację w kraju ,całe spektrum powodów, które doprowadziły wrażliwe jednostki do załamania. Wspólnym mianownikiem dla wielu bohaterów jest trudne, traumatyczne dzieciństwo (socjalizacja pierwotna), dysfunkcje i uzależnienia w paranteli lub brak uczestnictwa i jednego z podstawowych elementów podstawowej komórki społecznej w ich wzrastaniu do życia. Dowiecie się jak może przebiegać depresja poporodowa, zaburzenia lękowe, schizofrenia, borderline. O strachu przed ostracyzmem społecznym, wykluczeniem.O etapach i różnych modelach autodestrukcji. Zabrakło telefonu /wskazania instytucji. Miejsc, gdzie można bezpłatnie poszukać pomocy. Przekonacie jak ważne jest wsparcie. Że depresja nie dotyka tylko ludzi z niższych klas społecznych. Może przygnieść każdego, przyjść nagle, uderzyć, odciąć od świata zewnętrznego bez ostrzeżenia. Cieszę się, że powstają tak wartościowe tytuły. Stanowią drogowskaz. Pokazują, że droga do wyleczenia jest wyboista, ale z depresji można się,,(...)wyleczyć i dobrze funkcjonować."