Zostań, jeśli kochasz

Książka "Zostań jeśli kochasz" jest bardzo emocjonującą książką czytając książkę wcieliłam się w główna bohaterkę i przezywałam to wszystko co ta młoda dziewczyna łzy same cisnęły mi się do oczu.Każdy czytany rozdział tej książki powodował że czułam ból i przeżywałam wszystko razem z bohaterką.Książka jest cudowna polecam każdej wrażliwej dziewczynie

Fantastyczna książka!
Teraźniejszość połączona z przeszłością - bardzo ciekawy pomysł! :)
Obejrzałam film, ale książka jest o wiele bardziej wciągająca - jeden wieczór i cała przeczytana! :)
Polecam!

Książka Forman Gayle robi furorę wśród nastolatków, głównie dzięki filmowi, który odniósł ogromny sukces i doprowadził setki dziewczyn do łez. Już na pierwszych stronach poznajemy przesympatyczną, zgraną rodzinę - rodziców i dwójkę dzieci, ludzi takich jak my. Łatwo ich polubić. Z zimowy dzień wybierają się w odwiedziny do znajomych i całe ich życie rujnuje się w mgnieniu oka - ich samochód zostaje stratowany w tragicznym wypadku.
Zanim przejdę do recenzji właściwej, wspomnę o czymś, co mnie bardzo ruszyło. Gwałtowność wypadku. W jednej chwili wszyscy w samochodzie rozmawiają, śmieją się, wszystko gra, a potem... Koniec. I uderzył mnie fakt, że przecież zawsze tak jest. Nie ma żadnej zapowiedzi, tragedia trafia w zwykłym, przypadkowym momencie. Takie zestawienie czyni książkę prawdziwszą, a historię Mii - dramatyczniejszą.
Mia - przebywająca gdzieś na granicy, między swoim ciałem a zaświatami - obserwuje ciąg wydarzeń po wypadku. Błąka się po szpitalu, obserwuje bliskich i wspomina całe swoje życie - rodziców, brata, pasję i Adama - jej wielką miłość. Musi zdecydować, czy chce zostać, czy odejść razem z rodziną.
Autorka stawia pytanie - zostać czy odejść? Jaką decyzję podjąć? Przed przeczytaniem książki, znając jedynie zarys, nie rozumiałam problematyki. Wybieram życie. Zawsze. Kocham żyć, nie zrezygnowałabym z tego. Ale im głębiej wchodzi się w psychikę Mii, człowiek zaczyna rozumieć, że decyzja nie jej oczywista.
Czytanie tej książki przypomina płynięcie - autorka bardzo gładko przechodzi od wspomnień (nawet tych najstarszych, z lat dziecięcych) do teraźniejszości i przemyśleń Mii. Czytelnik razem z nią zakochuje się w wiolonczeli, wzrusza się, a w końcu - ponownie zastanawia się, co by zrobił. Został czy odszedł?
Bardzo dobrze napisana, jeszcze lepiej skonstruowana powieść. Łatwo utożsamić się z główną bohaterką i ciężko nie wzruszyć się na samym końcu. Pozostaje mi tylko polecić.

Szczerze mówiąc książka pozostawiła mnie z ogromnym niedosytem. Generalnie nie spodziewałam się, że będzie to wysokich lotów literatura - w końcu sprzedała się w milionach egzemplarzy, a to oznacza, że raczej nie o Tolkienie mówimy. Choć temat mnie zainteresował, to książka jako taka jest uboga. Przeczytałam zarówno "Zostań, jeśli kochasz" oraz "Wróć, jeśli pamiętasz" w zaledwie jeden dzień. A to świadczy, że literatura faktycznie nie stawia nam poprzeczki.
Sama historia była "nawet" interesująca, chociaż okropnie niewyczerpana. Muszę przyznać, że całe te wspomnienia przykryły to, co można było z tej książki "wycisnąć". Zdecydowanie druga część przypadła mi bardziej do gustu, miałam wrażenie, że autora się rozwinęła po pierwszej części. Natomiast sama historia nie jest tylko dla nastolatek. Sama nią już niestety nie jestem, a jednak sięgam po takie opowieści również. Polecam przede wszystkim ludziom myślącym, którzy choćby z najsłabszej książki potrafili wyciągnąć dla siebie lekcje warte nauki.

Oceniam na cztery gwiazdki za pomysł i historię, natomiast gdybym miała oceniać wykonanie samo w sobie, byłoby to około 2.5 gwiazdki. Język przydałby się lepszy.

Nie mniej jednak cokolwiek by to nie było, warto czytać.

Gayle Forman napisała poruszającą, przepełnioną cudnymi refleksjami, zastanawiającą i emocjonalną historię, dzięki której czytelnik zarywa kilka nocy to na prawdę udało jej się. ,,Zostań, jeśli kochasz'' wyróżnia się na rynku literatury młodzieżowej. Jest pozbawiona niepotrzebnych trójkątów miłosnych będąca całkiem zwyczajną opowiastką o całkiem zwyczajnej dziewczynie i jej całkiem zwyczajnym życiu, a jednocześnie przejmującą, bardzo dobrą książką. Taką, którą warto przeczytać, warto pozachwycać się nad nią i warto przemyśleć, o czym ona właściwie jest. A zanim zasiądziemy do lektury, przyda nam się wygodna poducha i naprawdę duża paczka chusteczek. A najlepiej dwie, gdybyśmy chcieli „Zostań, jeśli kochasz” pochłonąć za jednym razem (bo to nie jest książka, którą się czyta. Ją się właśnie pochłania, delektując się każdym przeczytanym zdaniem i z radością patrząc, jak wiele jeszcze stron zostało nam do końca i jak wiele cudownych chwil spędzonych na tej książce nas jeszcze czeka).

Kiedy ktoś zapada w śpiączkę, lekarze nalegają by rozmawiać z tą osobą, bo podobno wszystko ona rozumie. Nie potwierdzono tego w stu procentach, jednak jest w tym ziarnko prawdy. Mia – bohaterka recenzowanej książki – zapada w ową śpiączkę. Jadąc samochodem z rodzicami i bratem – ulegli wypadkowi. Dziewczyna znajduje się w szpitalu. Lekarze starają się jak tylko potrafią, jednak to czy Mia wyjdzie cało – jak się okazuje – zależy jednak w dużej mierze od niej samej. Książka opisuje uczucia bohaterki, która obserwuje i słyszy wszystko, co dzieje się wokół niej. Po tak dużej tragedii, jaka ją spotkała, bohaterka waha się, czy wrócić „na ziemię”. Jest mnóstwo argumentów, które są za tym, aby odeszła. Jednak znajduje się też jeden, bardzo ważny, który przemawia, by została – miłość. Co zrobi Mia? Jakiego wyboru dokona? „Zostań, jeśli kochasz” autorstwa Gayle Forman to książka opowiadająca o miłości, rodzinie i tęsknocie po stracie bliskich. Zachęcam do lektury.

Dla mnie ta książka była kluczem do nowego odkrycia samej siebie. Nigdy w życiu nie pomyślałabym, że zacznę czytać historie o ludziach bardzo ciężko pokrzywdzonych przez los. Od zawsze bardzo szybko się wzruszam zarówno ma filmach jak i na książkach przeróżnych gatunków, dlatego bardzo obawiałam się ugryzienia takich historii. Moje obawy się sprawdziły jednak podskórnie czuję, iż uzależniłam się od tego typu lektur. Opowieść niezwykle poruszająca i wciągająca - przeczytałam ją w niecałe dwa dni, i choć przez ten czas płakałam więcej niż w sumie w ciagu ostatnich dwóch miesięcy, to z wypiekami na twarzy sięgnę po drugą część. Uwaga: nie polecam do samolotu lub na plażę - nieco kłopotliwe jest odbieranie zdziwionych spojrzeń skierowanych na Waszą zaryczaną twarz.

Książkę kupiłam dla mojej najwspanialszej przyjaciółki na urodziny. Od zawsze mam problemy z zakupami urodzinowymi, ale ta książką to strzał w dziesiątkę. Nigdy nie widziałam żeby mojej przyjaciółce się moje prezenty nie podobały, ale ta książka sprawiła że po jej przeczytaniu moja przyjaciółka była wręcz zakochana w niej. Nigdy bym nie pomyślała że zwykła książka może być tak wspaniałym wyborem urodzinowym. Wszystkim osobom w każdym wieku polecam przeczytać tę książkę. A jeśli macie dylemat co zakupić jako prezent (i to nie koniecznie urodzinowy) to bez wahania idźcie prędko do najbliższego sklepu i kupujcie. Z całego serca ją polecam ;)

Historia młodej dziewczyny, studentki szkoły muzycznej zakochanej w swojej wiolonczeli i jej niesamowitych dźwiękach. Tak jak w tym niezwykłym instrumencie zakochała się od pierwszego wejrzenia tak samo mocno pokochał ją jej pierwszy chłopak. Splot tragicznych wydarzeń doprowadza ją do sytuacji, w której te dwie miłości ratują jej życie i uświadamiają jak codzienność i to co mamy doceniamy dopiero gdy je tracimy. Jest to piękna historia opowiedziana z pasją i smakiem. Ten wyciskacz łez z głębokim przesłaniem można przeczytać jednym tchem i rozmyślać o nim przez wiele dni.

Nigdy nie czytałam wspanialszej książki od tej. Opowiadającej o miłości, której Mia wcześniej nie doświadczyła. Jak całe życie przewróciło jej się do góry nogami. Została sierotom nie ma po co żyć, gdy jej chłopak gra specjalnie dla niej piosenkę, którą napisał właśnie dla niej. Gdy ją czytałam czułam wszystkie emocje jakie człowiek może doznać. Wspaniała młoda miłość, szczęście z osiągnięć muzycznych, smutek, zaskoczenie z wypadku samochodowego, współczucie o wieści śmierci rodziców i brata. Przeczytałam ją już 2 razy i nie zamierzam przestać !