Jak się nie zabić i nie zwariować (okładka miękka)

To nie jest książka dla nastolatek, a właśnie w tej grupie jest najbardziej reklamowana i polecana. To bardzo osobista opowieść o kształtowaniu się Dorosłego Dziecka Alkoholika i o ciężkim współuzależnieniu od alkoholu, jakiego doświadczyło dziecko (zarówno Autorki, jak i jej matki, i siostry, i babci), książka z drugim dnem - absolutnie i przede wszystkim autoterapeutyczna. Autorka nie nazywa zjawisk ani mechanizmów po imieniu - trudno orzec, czy wypiera je świadomie, czy też jeszcze ich sobie nie uświadomiła. Wyłania się obraz osoby, która poczyniła pewne postępy w psychoterapii, ale przed nią jeszcze bardzo, bardzo, bardzo długa droga. Nie jest to więc opowieść o depresji. Nie jest to poradnik i książka nie powinna być tak traktowana, nie zastąpi też terapii ani tym bardziej leczenia psychiatrycznego Może być pomocna osobom, które doświadczyły alkoholizmu w domu rodzinnym, może zachęci do podjęcia terapii. Pozycja obowiązkowa dla studentów psychologii i lekarzy w trakcie specjalizacji z psychiatrii - jako uzupełnienie wiedzy o DDA.

Nie rozumiem jak czyjąś biografia i opowiadanie o swoich przeżyciach ma mi pomoc w moich problemach. Nie czuje tego, zachęcona komentarzami postanowiłam kupić książkę mimo że za tego typu literatura nie przepadam i szczerze przyznam że nie były to dobrze wydane pieniądze. Rozumiem problemy autorki, czasami się z nimi wręcz utożsamiam, ale nie czuje wsparcia ani zmiany po jej przeczytaniu. To bardziej biografia osoby, która zmierzyła się z wieloma problemami w swoim życiu.

Genialna książka,która pomaga zrozumieć wiele rzeczy. Dobra robota Justyna.

Kupiłam ze względu na tytuł i pozytywne opinie tutaj. Co za rozczarowanie. Książka ogólnie jest książką napisana prostym językiem, bez emocji. To był pierwszy duży minus. Niekończąca się karuzela użalania się nad sobą. Drugi minus. Literówki tu i ówdzie, trzeci. Tyle mogę powiedzieć na temat tego bestselleru,bo nie udało mi się dotrwać nawet do 1/4. Bardzo, bardzo słabo.

Książka jest trudna emocjonalnie. Autorka opisuje w niej swoje najtrudniejsze przejścia. Podczas czytania miałam w sobie mnustwo emocji, od smutku i współczucia po nadzieję i zrozumienie. Autorka pokazała z pewnością, że mimo najtrudniejsze przeszłości nie ważne jaką ona by nie była, zawsze można wyjść na prostą.

Cudowna książka. Świetnie się czyta. Książka daje dużo do myślenia zwłaszcza osobą z problemami. Zachęca do podjęcia leczeń. Polecam serdecznie młodszym i starszym.

Świetna książka, bardzo poruszająca i osobista. Napisana w taki sposób żeby trafic do odbiorcy, co w moim przypadku idealnie zadziałało.

Megaaaaaaaa książkę bardzo polecam nigdy nie lubiłam czytać a kol mi ja poleciła i ja kupiłam przeczytałam i uważam ze jest megaaaaa

Biografia autorki książki, przynudza, nic ciekawego i nowego z niej nie wyniosłam niestety.

Książka jest megaaaaa polecam ją bardzo mam nadzieję że innym też się spodoba p. S 😊😊