Jak być paryżanką w Polsce (okładka miękka)

Książka absolutnie o niczym. Oczywiście, że można przeczytać, ale w tym konkretnym wypadku naprawdę należy zadać pytanie - po co? Autorka opisuje swoje doświadczenia z modą w Polsce i we Francji, bardzo często utożsamiając Paryż z Francją, co jest kardynalnym błędem. Każdy kto we Francji był, doskonale wie, że jest to kraj niezwykle różnorodny, a sam Paryż oraz mieszkańcy stolicy w niczym nie przypominają mieszkańców tzw. "prowincji". Generalizacje i stereotypy na każdym kroku. Język prosty, czasami nazbyt prosty. Świat przedstawiany przez autorkę jest trywializowany i banalizowany do granicy, za którą zaczynają się serwisy plotkarskie. Można powiedzieć, że jest to lektura łatwa i lekka, ale czy przyjemna? To zapewne zależy od poziomu czytelnika/czytelniczki. Dla mnie to była męka. Historie typu: "Jesteś piękna taka jaką jesteś", "Czuj się swobodnie we własnej skórze, a będziesz wyzwolona". Obrazu dopełniają reklamy kosmetyków umieszczone co kilka stron. Dosłownie - reklamy! Takie same jak w kolorowych gazetach. No i wrócę tutaj do pytania: po co? Po co owa książka powstała, cóż nowego wnosi? Czy nie lepiej usiąść wygodnie w fotelu i obejrzeć dowolny tefałenowski serial, który po raz kolejny opowie nam tę samą historię? W rzeczywistości mamy tu kolorowy świat gwiazd pudelka, który pod maską udawanej skromności, a za pomocą skrótów myślowych, pragnie dzielić się z nami misterium życia: "Bądź naturalna, bądź sobą, a będziesz szczęśliwa". (Przy okazji może uda się wcisnąć nam kolejny kosmetyk) Zarówno o książce, jak i o serialu szybko zapomnimy. Strata pieniędzy i czasu. Nie polecam (nawet dla nastolatek).

Dla fanek tematyki Francuzek i wszystkiego co francuskie książka będzie przyjemną lekturą na dwa wieczory. Sporo zdjęć, inspirujących osób, które można znaleźć na instagramie i miejsc, do których warto się wybrać. Niestety nic nowego tam nie znajdziemy...

Coś dla starszych jak i młodszych kobiet. Każda kobieta pragnę być elegancka i modna a paryżanki są najlepsza ikoną stylu. Książka wprowadza nas w świat paryskiego szyku i kultury tamtejszych kobiet , polecam.

Książkę można przeczytać dosłownie w godzinę. Przykład jak nic nie napisać, dobrze rozłożyć tekst i dokleić zdjęcia. Kompletnie o niczym i nic nie wnosząca. Czułam się jakbym czytała streszczenie :/

„Jak być paryżanką w Polsce” to okryta piękną szatą graficzną książka, z zachwycającymi ilustracjami kryjącymi się w środku. Właściwie to jedynie jej wydanie mi się podoba. Autorka opisuje swoje doświadczenia i styczności z modą w Polsce, a modą we Francji. Otwarcie mówi o swoich stylowych wpadkach i wtopach. Jednak jej spojrzenie jest dość stereotypowe, a treść dość skąpa i nie ujawnia niczego nowatorskiego. Praktycznie wszystko o czym rozprawia autorka jest nam już dobrze znane. Dużą ujmą dla całego dzieła są nachalne reklamy, które pojawiają się zdecydowanie za często. Podczas lektury miałam wrażenie, że czytam jedno z tych kolorowych pisemek, gdzie reklamy stanowią podstawę dla garstki artykułów. Książka jako poranki nie wypada dobrze, ale sprawdza się jako przypominajka w uroczym wydaniu.

Koszmar. Książkę dostałam na prezent i od razu zabrałam się do czytania. Język, jakim jest napisana możemy porównać do języka książek dla dzieci. Krótkie zdania, z których czasem nic nie wychodzi lub tracą one sens. Książka atakuje nas dużymi zdjęciami oraz różnego rodzaju dużymi fontami. Jeśli natomiast chodzi o samą historię, nie wnosi ona nic nowego. Opieranie się na stereotypach, wiedzy nabytej z pudelka i prywatnym spojrzeniu na miasto daje nam mieszankę tekstu, który już na pierwszych stronach zaczyna nas nudzić. W momencie, gdy autorka wymienia sklepy, gdzie możemy kupić męskie koszulki miałam ochotę definitywnie skończyć czytanie... Podsumowując - książka nie warta zakupu.

Jak dla mnie ciekawa! Nie czytałam wcześniej książek o tematyce paryżanek, dlatego wiedziałam o tym mało. Autorka opisuje doświadczenia z modą w Polsce i we Francji. Jak dla mnie są to dwa zupełnie inne światy, ale w tej pozycji Polska jest trochę utożsamiana z Francją. Dużo zaskakujących ciekawostek, z których warto skorzystać. W większości kwestii zgadzam się z autorką, na przykład z tym, że sztuczne rzęsy nie wyglądają atrakcyjnie, jak i opalenizna. Pewnie nie każdemu przypadnie do gustu, zwłaszcza jeśli ktoś jest już obyty w tych tematach, ale dla mnie było w niej trochę nowości, dlatego nie żałuję zakupu.

Bardzo przyjemna książka do czytania i oglądania. Nie jest to typowy poradnik i za wiele się z niego nie dowiesz, ale czyta się z przyjemnością nawet bez okularów (bardzo duże litery - nie wiem czy to ukłon w stronę krótkowidzów, czy może sposób, by zapełnić czymś karty). Poza tym można czegoś się dowiedzieć o Paryżankach... Jedynie cena wygórowana za niby książkę niby album.

Jałowa treść, banalne porady, ubogi język autorki i nadmiar zdjęć, które każda osoba posiadająca konto na IG lub Pinterest widziała już milion razy. Jedyny plus tej publikacji to portretowe ilustracje. Odtwórcza i zupełnie niepotrzebna publikacja, która nie wnosi nic nowego. Całość do przekartkowania w 20 minut. Radzę trzymać się z daleka od tej "książki".

Bardzo, bardzo, bardzo złe i banalne. Autorka serwuje czytelnikowi jakies swoje dziwne i odrealnione wyobrazenie o paryskim stylu, mijajac sie mocno z rzeczywistoscia. Nie chce byc zlosliwa, ale wystraczy sobie nawet obejrzec tą Panią by mieć pojecie jak bezsensowny bylby zakup tej ksiązeczki.