Ile oni wiedzą o Tobie? Szpiedzy i podsłuchy w Polsce (okładka miękka)

Dość specyficzną lektura. Zawiera kilka ciekawych historii

Podsumuję to takimi słowami "Mowa trawa" dużo słów mało treści - a treści przekazywany to wiadomości i tak aktualnie znane i dostępne w każdym serwisie który porusza tematykę bezpieczeństwa i prywatności. Według mojej oceny pozycja nie warta uwagi... Dodatkowo informacje przekazywane nie zawsze zgadzają się lub nie mają potwierdzenia w informacjach na dany temat w innych źródłach dodyczących tej samej sprawy. Ogólnie odniozłem wrażenie, że w książce upraiwiana jest radosna improwizjacja w przynajmniej 30 procentach pytań....

wciągające chistorie w formie wywiadu reporterskiego bardzo fajne polecam

Mam nadzieję, że żadna osoba (zwłaszcza z Sąsiedzkich Służb Informacyjnych) nie obserwowała mnie podczas czytania tej książki, bo musiałam strasznie głupio wyglądać z wytrzeszczonymi oczami i opuszczoną szczęką 😂 Ja oczywiście nie jestem naiwna, ja wiem, że można mnie śledzić, poprzez elektronikę, wszystko co robię, zostawia ślad. Ale że szpiegowanie jest na tak ogromną skalę?? Dostęp do treści maili, smsów, rozmów, lokalizacji 😱 👀 Ta książka jest z gatunku tych, co nie dają się odłożyć na później 👌 czyta się na jedno podejście - więc uważajcie: Wasze plany są zagrożone, dopóki nie skończycie 😉👍 👀 Raz - to bardzo ciekawe tematy: jak jesteśmy szpiegowani, jakie techniki były kiedyś, jakie teraz a jakie będą, jak wyglądają tortury, jakie gadżety mają szpiedzy, jakie są najważniejsze cechy szpiega, jak zabijają służby, jak zostać szpiegiem, jak wygląda szkolenie,. Dwa - świetnie poprowadzona rozmowa! Najciekawszy temat może położyć nudny przekaz. Tutaj mamy żywy dialog - mamy wrażenie, że siedzimy razem z rozmówcami 👌 👀 "James Bond. Zaprzeczenie prawdziwego szpiega. Żaden poważny szpieg nie otacza się gronem pięknych kobiet i nie jeździ szybkimi samochodami. W myśl zasady - im mniej na siebie zwracasz uwagę, tym lepiej". 👀

My name is Noodla. Noodla_books i musisz mi uwierzyć, James Bond nie istnieje. "Jeżeli złapią cię za rękę na gorącym uczynku, to mów, że to nie twoja ręka. Jeżeli żona złapie cię z kochanką w łóżku, kłam, że zostałeś odurzony jakimiś środkami." Wszyscy kłamiemy, robimy to prawie codziennie, ale gdyby to robić zawodowo? Inteligencja, opanowanie komunikacji werbalnej i niewerbalnej to chyba minimalne zadatki na szpiega. Możesz być też psychopatą albo socjopatą, chwalipiętą i tchórzem. Jak stworzyć kogoś, kto nie istnieje, lecz żyje i funkcjonuje w społeczeństwie? Jak to jest być „normalnym”, ale niewidzialnym, bezbarwnym, ale jednak „jakimś”? Ile oni wiedzą o tobie.. to już 6 książka wydana przez polskiego dziennikarza, więc środowisko służb specjalnych, terroryzmu kryminalistyki jest mu nieobce. Jak na dociekliwą osobę próbowałam zebrać trochę więcej informacji o autorze. Niestety jest ich mało, czyżby sam K. Pyzia coś ukrywał? A teraz już serio. Świetnie przeprowadzony wywiad z polskim szpiegiem. Ciekawie stawiane pytania i zaskakujące dla mnie odpowiedzi Bruna Kowalsky (pseudonim) po raz pierwszy pozwoliły mi na poznanie kulis pracy wywiadowczej. "..każdy jest szpiegowany". Przysiadłam tylko na chwilę do lektury, nawet nie wiem, kiedy a okazało się, że połowa już za mną. Książka podzielona jest na dość krótkie rozdziały, które kolejno dawkują informacje o agentach/informatorach i służbach wywiadowczych. Znajdziemy tu skąpe wiadomości na temat obecnie funkcjonujących wywiadów, zresztą chyba nie ma się czemu dziwić. To, co możemy usłyszeć, bądź jeśli ktoś zechce, żebyśmy coś widzieli, to na pewno ujrzy światło dzienne. Od dawna właściwie już komputery i smartphony nas śledzą, ale to już sami wiecie. Przeglądarka czy geolokalizacja to nasi nieludzcy szpiedzy. B. Kowalsky w przeprowadzonym wywiadzie zdradza nam sekrety agentów właściwie od początku XXI w. i to nie tylko polskich. CBA, ABW, wywiad brytyjski, MOSAD, CIA czy też FBI i jeszcze do tego afery gospodarcze/polityczne uchylają nam rąbka tajemnicy tego nieznanego nam świata. Jak wygląda szkoła szpiegów i jak się do niej dostać, w jaki sposób pozyskiwane są fundusze na działalność służb specjalnych lub czy seks jest odpowiednim sposobem pozyskiwania informacji, to i mnóstwo innych ciekawostek znajdziecie w tej publikacji. Ponadto jest tu wrzuconych kilkanaście ciekawych fotografii, które mogą zachęcić niejednego czytelnika do zwiedzenia Muzeum Szpiegostwa w Berlinie. Ja będąc przejazdem, chętnie kiedyś odwiedzę. "Wykonujący tortury służby specjalne przeważnie działają w myśl zasady nieważne jak, ważne że skutecznie”..niehumanitarne zachowania, to muszą działać tak, żeby przynosiło to korzyści." Polecam i pamiętajcie, będę śledzić w sieci, kto czytał. Bruno Kowalsky - jeden z polskich szpiegów, który nigdy nie zdecydował się ujawnić swojego imienia i nazwiska, a nawet wystąpić publicznie. Agentem jest od lat 70. Na swoim koncie ma pracę w służbach specjalnych w różnych krajach. Tajniki pracy szpiega i specyfikę służb specjalnych poznawał, będąc szkolonym przez najlepsze wywiady. Do Polski powrócił w latach 90. Ta książka to jego pierwsza publiczna opowieść o świecie, do którego dostęp mają tylko nieliczni. Pytany, czy zakończył swoją działalność, nie potwierdza, nie zaprzecza…(źródło: Portal kryminalny) Ps. W sieci można znaleźć test „Sprawdź, czy nadajesz się na szpiega” i cóż, można zmienić pracę :)

Ciekawe spojrzenie, szczególnie na przyszłość. Dająca do myślenia pozycja. Czy zaskakuje? Zdecydowanie tak. Co do agentów i szpiegów - wątpliwości ws. tych pojęć są jasno wyjaśnione na wstępie. Ktoś kto czytał uważnie, zapewne wie, co mam na myśli. Polecam inne książki autora, szczególnie tą o porwaniach w Polsce. Mało kto ma pojęcie, co działo się w naszym kraju. Strzelaniny na naszym polskim lotnisku, to jest coś, co zaskakuje, a zarazem przeraża. Polecam zdecydowanie.

Słabe. Ciągle powtarzaja się stwierdzenia: "podobno", "słyszałem", "mówiło sie" itp. Zamiast książki która cos wnosi do tematu słuzb specjalnych, mamy zlepek anegdotek, plotek. Bardzo mało konkretów, bardzo wiele ogólników. Czytając tę książkę odnoszę wrażenie, że to nie jest wywiad ze "szpiegiem" tylko kompilacja wiedzy pozyskanej przez autora z różnych dotychczas wydanych książek, Np. informacja o infiltrowaniu w latach 70/80 przez nasz kontrwywiad placówek dyplomatycznych w Polsce, wprost pochodzi z "Łowcy szpiegów" T. Awłasowicza. Z nie dokońca zrozumiałego powodu, oficer wywiadu (bo zakładam, że Bruno Kowalsky nim był/jest) mówi o sobie i sobie podobnych oficerach per "szpieg" albo "agent", co tym bardziej utwierdza mnie w przekonaniu, że autor albo całkowicie dał się zmanipulowac swojemu rozmówcy, albo cały pomysł z wywiadem sobie wymyślił. Nie polecam.

Książka mocno zaskakuje. Niby sporo tutaj oczywistych rzeczy, a jednak mało kto ma tego świadomość. Ciekawie napisana, przystępnym językiem. Czytałem wcześniej książkę z Wojciechem Pokorą tego autora. Światy zupełnie inne, ale obie warte uwagi.

po takiej publikacji spodziewałem się czegoś więcej niż tendencyjnych pytań, potraktowanych z resztą bardzo powierzchownie. Mam wrażenie że dziennikarz dał się omamić osobie z która przeprowadzał wywiad, lub jego wiedza byłą na tyle mała, że nie był w stanie poddać jej w wątpliwość i doprowadzić do ciekawej dyskusji. Książka dla osób które pracę szpiegów postrzegają przez pryzmat amerykańskich filmów, bardziej świadomy czytelnik zanudzi się na śmierć.

Bardzo ciekawa książka, aczkolwiek rozmówca mógłby zdradzić trochę więcej szczegółów, tak czy siak szczerze polecam.