Gwiazdy Oriona (okładka miękka)

Kryminały - przecież ja ich nie lubię, czytam sporadycznie, niezbyt mnie wciągają - ale nie ten! Wciągający, może nie od pierwszej strony, ale już po kilku byłam kupiona. Genialnie zarysowane postacie policjantów jak i samego mordercy. Brutalne opisy zabójstw, aż ciarki przechodzą. Fajna wartka akcja bez pitu-pitu i jakichś amerykańskich romansików po drodze. Nie wiem na ile historia była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, ale bez wątpienia czyta się tak, jakby to wszystko miało miejsce i strach się bać chodzić po nocach. Dla fanów mocnych wrażeń. Mnie się bardzo podobało i mam ochotę przeczytać więcej książek tego autora.

„Gwiazdy Oriona” to jeden z lepszych polskich kryminałów jakie przeczytałam. Jest wciągający od samego początku do końca. Nie ma tutaj zbędnych opisów, niekończących się monologów i dłużyzn, a akcja idzie dosyć szybko i wiele się dzieje. Kreacja seryjnego mordercy, który ciągle zabija kobiety i sprawia, że milicja jest bezsilna naprawdę budzi mój podziw. Wielkie ukłony dla autora za takie dopracowanie bohatera. Nie jest to jednak lektura dla każdego, ponieważ wulgarny język i miejscami dosyć makabryczne opisy morderstw mogą skutecznie odstraszyć . Podsumowując, to naprawdę mocny i dobry kryminał, idealny dla fanów gatunku. Mój egzemplarz otrzymałam za punkty w serwisie CzytamPierwszy.

„Gwiazdy Oriona” to jeden z bardziej interesujących kryminałów, jakie ostatnio czytałam. Artur Górski w bardzo intrygujący sposób opisuje powiązania policyjno-milicyjne i tajemnice tych służb, które nie mogą wyjść na jaw. Na Śląsku ktoś morduje kobiety i okalecza je. Nie wiadomo dlaczego. Od dwóch lat sprawa pozostaje nierozwiązana, a sprawca uderza coraz częściej. Do pomocy zostaje oddelegowany młody policjant z Warszawy, który zna tajniki profilowania morderców. Nikt jednak nie potrafi zrozumieć jakim sposobem Emil, nie mając żadnych rodzinnych koneksji, zostaje zauważony i przydzielony do tak ważnej sprawy. Czy rzeczywiście ma pomóc rozwiązać sprawę? A może potrzebny jest kozioł ofiarny, na którego będzie można zrzucić winę za niepowodzenia? Książkę czytałam z zapartym tchem przerażona tym, jak wiele można poświęcić aby tajemnice służb nie znalazły się niepowołanych rękach. Autor w niesamowity sposób buduje napięcie i podsuwa nam wiele tropów, z których większość okazuje się stanowić ślepe uliczki. Bez jego pomocy nigdy nie byłabym w stanie wskazać winnego i zrozumieć jego motywów. Zdecydowanie jest to jeden z lepszych kryminałów, z jakimi miałam do czynienia w ostatnim czasie. Polecam wszystkim, którzy lubią czytać o brudnych tajemnicach policji i dawnych służb oraz chcą wraz z policjantami znaleźć winnego okrutnych morderstw. Wbrew pozorom nie jest łatwo znaleźć powiązań pomiędzy ofiarami. Jedynym istotnym szczegółem wydaje się być kolor włosów. Dlaczego? Kobiety giną, a osoby na wysokim szczeblu nie chcą by winny został podany do opinii publicznej. Co chcą ukryć? „Śmierć czai się w jednym z tych domów typu kostka, jakie wypełniają przedmieścia polskich miast. Piętrowy budynek ma garaż na poziomie gruntu i płaski dach kryty papą. Emil, wchodząc z Grzesikiem przez garaż, myśli, że nikt by nie przypuszczał, że prosta, powtarzalna i nudna bryła skrywa najbardziej krwawego mordercę w polskiej historii.” Książkę odebrałam za punkty w portalu czytampierwszy.

„Gwiazdy Oriona” to jeden z lepszych polskich kryminałów jakie przeczytałam. Jest wciągający od samego początku do końca. Nie ma tutaj zbędnych opisów, niekończących się monologów i dłużyzn, a akcja idzie dosyć szybko i wiele się dzieje. Kreacja seryjnego mordercy, który ciągle zabija kobiety i sprawia, że milicja jest bezsilna naprawdę budzi mój podziw. Wielkie ukłony dla autora za takie dopracowanie bohatera. Nie jest to jednak lektura dla każdego, ponieważ wulgarny język i miejscami dosyć makabryczne opisy morderstw mogą skutecznie odstraszyć . Podsumowując, to naprawdę mocny i dobry kryminał, idealny dla fanów gatunku. Mój egzemplarz otrzymałam za punkty w serwisie CzytamPierwszy.

„Gwiazdy Oriona” Aleksandra Sowy- książka rozpoczynająca Serię Astronomiczną. Śląsk i Zagłębie, przełomowe lata 80. i 90., schyłek PRL. Ktoś poluje i w brutalny sposób zabija kolejne kobiety. Kiedy ofiarą pada siostrzenica premiera, nie ma już litości, nie ma czasu do stracenia. Zostaje powołana specjalna grupa operacyjna, która ma schwytać mordercę za wszelką cenę. Jej członkiem zostaje szeregowy Emil Stompor. W wykreowaniu swojego książkowego mordercy Aleksander Sowa sięgnął po dwie prawdziwe postacie zwyrodnialców działających na Śląsku i w Zagłębiu w okresie PRL, czyli tzw. Wampira z Zagłębia oraz jego naśladowcę, którego zainspirował zwanego Wampirem z Bytomia lub Frankensteinem.. Obaj zostali otrzymali najwyższy wtedy możliwy wyrok, czyli karę śmierci. Zabójca z „Gwiazd Oriona” to mieszanka obu tych zwyrodnialców, obu potworów w ludzkiej skórze. Aleksander Sowa wykorzystał ich osobiste wspomnienia, ich zeznania i fakty dotyczące zbrodni, tworząc swoją postać. Uważam, że jest to mocny kryminał oparty na faktach i naprawdę zrobił na mnie duże wrażenie! Mój egzemplarz odebrałam za punkty w serwisie CzytamPierwszy.

📚GWIAZDY ORIONU 🖋 @aleksandersowa @wydawnictwolira 🚔🚔🚔🚔🚔🚔🚔🚔 Kiedy pierwszy raz czytałem opis książki Gwiazdy Oriona od razu wiedziałem, że będzie to właśnie to czego oczekuję od dobrego kryminału. Oczywiście nie zawiodłem się. Jeśli szukacie dobrego kryminału, który wciągnie Was bezgranicznie to zdecydowanie Gwiazdy Orionu powinny trafić w Wasze ręce. Cała fabuła książki jest mroczna, autor nie szczędzi gorzkich słów które opisują pracę służb mundurowych jak również wulgaryzmów które podkręcają całą akcję i jeszcze większą moc przekazu. Cała akcja rozgrywa się w latach 1989 - 1991. Są to czasy kiedy w Polsce dochodzi do wielu zmian. Słynna milicja zostaje zmieniona na policja. Stare prawa ścierają się z nowymi. W tych czasach ważniejsze od odkrycia prawdy było jej ukrycie. Narracja która jest ukazana w książce jest bardzo dobrze stworzona. W pierwszej narracji poznajemy mordercę, który opisuje swoje wspomnienia. Z każdą koleją stroną dowiadujemy się jak stacza się w otchłań zła oraz poznajemy powody które go do tego pchały. W trzecioosobowej narracji poznajemy pozostałych bohaterów oraz cały przebieg wydarzeń związanych z morderstwem. Przed młodym szeregowym Emilem Stomporem postawione jest duże wyzwanie. Jedną z ofiar jest siostrzenica premiera. Emil jednak ma przewagę nad swoimi kolegami. Ukończył studia z psychologii klinicznej z dobrze obronionym egzaminem z kryminalistyki. Nazywany przez kolegów Sierściuchem nie budzi wśród swoich współpracowników i przełożonych zaufania. Mimo to robi swoje i walczy o szacunek oraz pozycję w grupie. Tworzy portret psychologiczny tłumacząc przy tym kolegą jakie ślady bierze pod uwagę i jakie wnioski z tego wyciąga. Czy uda się rozwiązać kryminalną zagadkę seryjnych morderstw ? Czy Emil sprosta wyzwaniu ? Tego Wam nie zdradzę. Czy poleciłbym kryminał Aleksandra Sowy ? Z czystym sumieniem mogę Was zapewnić, że warto zarwać noc dla tej książki. #wydawnictwolira #recenzjamiesiącalira #book #bookstagram #bookstagrampl #books #bookshelf #booklover #bookworm #bookish #bookobsessed #bookaholic #bookphotography #bookstore #booklovers #ksiazka #kochamksiążki #thrillerbooks #thriller #kryminał #czytampierwszy @czytampierwszy.pl

Gwiazdy Oriona Aleksandra Sowy to jeden z lepszych kryminałów, jakie ostatnio miałam okazję przeczytać. To dopiero pierwszy tom serii, a już nie mogę doczekać się kolejnych. Nie brak tu akcji, zagadek i wskazówek pozostawionych przez mordercę. Policja już od lat próbuje go dorwać, ale wciąż pozostaje bezsilna w starciu z przestępcą. Może nowy członek na pokładzie pomoże im rozwikłać tę sprawę. Emil Stompor to postać, która zainteresowała mnie od pierwszego pojawienia się na kartach książki. Przeczuwałam, że będzie miał do odegrania ważną rolę i się nie myliłam. Nikt go nie traktuje poważnie, choć przez parę tygodni osiągnął więcej niż policja przez lata. Jest wytrwały, nie brak mu pomysłów i talentów przydatnych w tym fachu. Pewnie dlatego podjął się tego zadania. Autor świetnie skonstruował fabułę. Raz patrzymy oczami mordercy, potem policjantów rozwiązujących sprawę, a kiedy indziej tylko Emila. Choć może się to wydawać pewnym chaosem, to trudno się tu pogubić. Zawsze wiadomo, o czym jest w danym momencie mowa. Jedyne, co mi się nie spodobało, to ksiądz wysyłający kogoś do seminarium w ramach pokuty. Zostanie kapłanem powinno być sprawą powołania, a nie odbyciem kary. A poza tym nierealne jest też załatwianie komuś miejsca w seminarium. Nie spodziewałam się, że ta lektura tak mnie wciągnie. Do ostatniej strony trudno przewidzieć, co się wydarzy. Na pewno jest to książka, której warto poświęcić wieczór i zagłębić się w świat mordercy o ciekawej przeszłości. www.czytampierwszy.pl https://www.empik.com/gwiazdy-oriona-sowa-aleksander,p1224855056,ksiazka-p

Akcja powieści rozgrywa się na początku lat dziewięćdziesiątych na Śląsku. Grasuje tam seryjny morderca, który zabija w brutalny sposób rudowłose kobiety. Przez dłuższy czas policja nie wpada na jego trop, więc powstaje specjalna grupa operacyjna mająca schwytać owego mordercę, której członkiem zostaje absolutny żółtodziób, ale jednocześnie „bystrzak” – Emil Stompor. Młodego policjanta czeka niezwykle trudne zadanie... „Gwiazdy Oriona” to jeden z lepszych polskich kryminałów jakie przeczytałam, być może nawet najlepszy. Jest wciągający od samego początku do końca. Nie ma tutaj zbędnych opisów, niekończących się monologów i dłużyzn, a akcja idzie dosyć szybko i wiele się dzieje. Nie jest to być może lektura dla każdego. Mam tu na myśli wulgarny język i miejscami dosyć makabryczne opisy morderstw. Również tematyka SB, teczek, czy tajnych współpracowników SB nie każdemu przypadnie do gustu. Warto jednak sięgnąć po książkę Aleksandra Sowy. Świat przedstawiony w „Gwiazdach Oriona” wydaje się bardzo realny, postacie mówią językiem zwykłych ludzi, których można spotkać na ulicy, a przedstawione sytuacje mogłyby się wydarzyć. Tego mógłby się uczyć od Aleksandra Sowy Remigiusz Mróz. Również świat policjantów tamtego okresu został przedstawiony bardzo rzetelnie, bez żadnego lukrowania i wybielania kogokolwiek, choć autor jest policjantem i mogłoby to leżeć w jego interesie. „Gwiazdy Oriona” to bardzo dobry, wciągający kryminał z satysfakcjonującym zakończeniem. Czyta się go bardzo szybko, z przyjemnością, bez wrażenia, że autor robi z nas idiotów. Bardzo dobra robota. Polecam. Za możliwość przeczytania dziękuję portalowi www.czytampierwszy.pl

Emil Stompor zostaje powołany do specjalnej grupy mającej znaleźć seryjnego mordercę. Seryjny morderca atakuje rude kobiety i zabija je w bestialski sposób.Ofiar przybywa a policja ma trudności ze znalezieniem sprawcy. Czy Emil, młody policjant bez doświadczenia jest w stanie przyczynić się do ujęcia "Wampira"? Jak zareagują starsi i doświadczeni koledzy z grupy? Książka trzymająca w napięciu, czyta się ją na jednym wdechu. Mam nadzieję, że to nie koniec przygód policjanta Emila. Książkę odebrałam za punkty w portalu "CzytamPierwszy".

Bardzo żałuję, że ta książka tak długo czekała w mojej biblioteczce na okazję, by po nią sięgnąć. Zamówiona dzięki portalowi @czytampierwszy przeleżała u mnie niemal dwa miesiące. Jestem natomiast pod wrażeniem wykreowanej historii; a to, że autor jest policjantem (co nawet bez notki biograficznej można szybko wydedukować) bez wątpienia pomogło w rzeczywistym oddaniu charakteru "Gwiazd Oriona" oraz ukazało patologię wymiaru sprawiedliwości. Pan Sowa realnie i dobitnie ukazuje bezwzględny świat policjantów; stawia sobie wysoko poprzeczkę porywając się w powieści na moment przekształcenia milicji w policję. Pisze o niełatwych czasach dla młodego, ambitnego policjanta, który swoją głową nabitą młodzieńczymi ideałami i wyobrażeniami ma pomóc w wyjaśnieniu śmierci kilku młodych kobiet na terenie Śląska. Świeżo upieczony policjant nie ma łatwo, nikt nie traktuje go poważnie, a jego sugestie na temat (dziś już powszechnie znanego i stosowanego) profilowana psychologicznego sprawcy spotykają się z mocnym oporem. Pomimo skutecznych tropów, jakie przybliżają organy ścigania do sprawcy, współpracownicy nie dają młodemu szansy. Do czasu... Książka jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami - zbrodnie człowieka, którego do dziś zwie się Wampirem są znane naszym dziadkom i rodzicom, gdyż morderstwa sprzed lat wstrząsnęły wtedy całym krajem. Brutalna machina milicyjno-polityczna, SB, UOP to dobitne dopełnienie mordów, jakie miały miejsce w latach 80. odbijając się echem nawet wiele lat później. Autor z prawdziwym pietyzmem wprowadza czytelnika w bezwzględny świat, gdzie nie pozostawia wątpliwości, by istniała jakakolwiek sprawiedliwość, szczególnie wśród tych, którzy powinni ją pielęgnować. Prywatne porachunki, niewygodni umierający świadkowie, liczne tajemnice i kłamstwa to kropla w morzu tamtych lat. Czy ambitny Emil Stompor ma jakiekolwiek szanse rozwijać się w tym bezwzględnym świecie zbyt pewnych siebie kolegów? Kim jest morderca oraz jakie motywy pchają go do tak brutalnych napaści? Sowa ciekawie przedstawia studium psychologiczne sprawcy podając nam jak na tacy wniosek, iż za każdym złym charakterem stoi złe dzieciństwo, niesprawiedliwe traktowanie przez rówieśników, patologiczna atmosfera domowego zacisza czy bezlitosny zawód miłosny. Książka kipi od policyjnego slangu, przekleństw, papierosów i wódki, ale taki właśnie był świat pierw milicji, a kolejno policji. Dodajmy do tego układy, awanse po znajomości, atmosferę ówczesnego Śląska (brud, wszechogarniający smrod, szarość i śląską gwarę), a to pozwoli nam przenieść się w klimat toczącej się sprawy. Jedno, co nieco mnie zdekonsternowało to chaos, jaki czasem wdzierał się w pióro autora. Zaczynając dany rozdział nie do końca wiemy, kto aktualnie gra w nim rolę narratora. Podobnie bywało z miejscami poszczególnych scen, gdzie dopiero w dalszej kolejności otrzymujemy informację o tle danej sytuacji. Nie zmienia to ogólnego wrażenia, a fani kryminałów - szczególnie sięgających korzeni tajnych służb, milicji i ZOMO - nie powinni się rozczarować. https://www.empik.com/gwiazdy-oriona-sowa-aleksander,p1224855056,ksiazka-p